BURST IN THE SHADOW

+++5+++
          “ใช่ ฉันเป็นผู้หญิง แล้วอีกอย่างฉันไม่ใช่ทอมด้วย ฉันชอบผู้ชาย หรือพวกนายจะลองคบกับฉันก็ได้นะ^^”เลิฟกลับมาพูดแบบเดิมพลางมองสามหนุ่มแล้วเธอก็เดินมองรอบห้องอย่างนึกสนุก “แต่โรสก็เคยบอกแล้วไม่ใช่หรอว่า BURST มีเรื่องเซอร์ไพรให้พวกนายได้ตื่นเต้นแน่นอนและ…ตูม!! อย่างเช่นละครเมื่อกี้ไง สนุกไหมล่ะ เอ่อ…จริงๆแล้วมันไม่น่าเป็นเรื่องเซอร์ไพรซักเท่าไหร่แต่ช่างมันเถอะ^^”เลิฟพูดพลางหันไปคุยกับจูดี้โดยไม่สนหนุ่มๆอีก
          “ฉันจะลอง”เนกัสพูด เลิฟหันมามองอย่างงงๆ
          “ลองเรื่อง -_-?”เลิฟถาม
          “แฟนไง ฉันจะลองเป็นแฟนกับเธอ”เนกัสพูดเขามองหน้าเลิฟ เธอหัวเราะออกมา
          “เป็นแฟนกับฉัน ศัตรูเยอะนะนายยอมหรอ”เลิฟเลิกคิ้วถาม เนกัสนิ่งไปครู่หนึ่ง
          “ยอม”เขาตอบ เลิฟหัวเราะดังกว่าเดิม
          “นาร์ย แกว่าเนสโอเคไหม?”เลิฟหันมาถามนาร์ย เขานิ่งไปพลางมองเนกัสตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วนาร์ยก็เดินวนเนกัส
          “โอเค”นาร์ยพูด เลิฟยิ้มอย่างดีใจ
          “ตกลงเราเป็นแฟนกัน แต่มีปัญหาอยู่เรื่องหนึ่งเทสซ่าเอ่อ…หมายถึงอาจารย์เทสซ่าน่ะให้ฉันแต่งชายไปตลอดจนกว่าจะเรียนจบ”เลิฟพูดพลางดูปฏิกิริยาของเนกัส เขานิ่งคิดไปซักพัก
          “เรื่องนี้ฉันจัดการเอง”เขาพูด
          “ก็ดีแล้วจะรอฟังข่าวดีนะ”เลิฟพูด
          “ไปก่อนนะคะคุณเนกัส แอลคาไล และคณะประธานนักเรียนทั้งห้าแห่งโรงเรียนโพรเฟ่”จูดี้พูด เธอและเพื่อนของเธอก็เดินออกจากห้องไปเหลือแต่ห้าหนุ่มที่นิ่งค้างกับการพูดทิ้งท้ายของจูดี้
 
          ทั้งสี่เดินกลับไปที่หอของตนเป็นห้องขนาดใหญ่ห้องเดียวภายในมีโซฟาไว้นั่งเล่น ตู้เย็นหนึ่งตู้ใหญ่ๆ เตียงคู่สองเตียง โต๊ะทำการบ้านหนึ่งตัวขนาดใหญ่ มีคอมพิวเตอร์อีกสี่เครื่อง มีตู้หนังสือขนาดใหญ่หนึ่งตู้ ห้องน้ำสองห้อง ห้องแต่งตัวข้างในมีตู้เสื้อผ้าสี่ตู้ นาร์ยเดินดูรอบห้อง พวกเขาเข้ามาดูห้องที่โจเซฟบอก นาร์ยยิ้มโดยไม่หุบเพราะในห้องนี้มีพร้อมไปซะทุกอย่าง
          “หุบยิ้มได้แล้วนาร์ย มันจะออกนอกหน้าเกินไปแล้ว”เลิฟพูดพลางมองนาร์ยที่ไม่ฟังตนหันไปคุยโม้กับจูดี้
          “นั่นสิย่ะ”โรสเสริม
          “ทีแกมีแฟนกะทันหันฉันยังไม่โวยวายเลย แต่ขนลุกชะมัด! เวลาแกพูดครับกับรอยยิ้มน่ากลัวนั่นน่ะ”นาร์ยพูดย้อนมองเลิฟ เธอแค่ยักไหล่พลางพูดอย่างไร้เสียงว่า ‘มันเป็นแค่การแสดง’
          “ทำไมเลิฟถึงยอมเป็นแฟนกับคุณเนกัสล่ะค่ะ”จูดี้พูด เลิฟเลิกคิ้วมองพลางส่ายหน้า
          “ไม่รู้ ก็หมอนั้นบอกว่าจะลองฉันก็ให้ลอง…ก็เท่านั้น”เลิฟพูดเดินไปที่เตียงนอนแล้วนอนแผ่บนที่นอนเต็มที่ “แต่หมอนั้นก็น่าสนใจดีนะ ฉันว่า”เธอพูดแล้วหลับตาพักผ่อน โรสเดินมานอนข้างเลิฟแล้วทั้งสองก็หลับไป
          “จูถามหน่อยสิ เธอรู้ได้ไงว่าเนกัสเป็นลูกชายของอาจารย์เทสซ่า”นาร์ยหันไปมองจูดี้
          “ก็เพราะคุณแม่ของฉันรู้จักกับอาจารย์เทสซ่า และฉันก็เคยเห็นคุณเนกัสกับอาจารย์เทสซ่ามางานเลี้ยงวันเกิดของคุณแม่น่ะค่ะ”จูดี้พูดอธิบายพลางเดินไปเก็บข้าวของให้เข้าที่แล้วเธอก็เดินไปหยิบหนังสือเล่มหนาของเธอมานั่งอ่านที่โต๊ะ นาร์ยเดินไปนั่งที่โซฟามองจูดี้นั่งอ่านหนังสือจนตนเองเผลอหลับไป
 
          ก๊อก ก๊อก ก๊อก
          เสียงเคาะประตูจูดี้เลิกคิ้วแล้วเดินไปเปิดประตู ก็เจอพวกของโจเซฟทั้งห้าคน เธอยิ้มให้แล้วเชิญทั้งห้าเข้ามาในห้อง
          “ใครมา…พวกนายเองหรอ”นาร์ยได้ยินเสียงประตูเปิดก็ลืมตาหันมองก็เห็นพวกของโจเซฟมากันครบ  นาร์ยนั่งพลางบิดตัวไปมา “มีอะไรรึเปล่”นาร์ยถาม
          “จะถามว่าพวกนายต้องการอะไรเพิ่มไหม”โจเซฟตอบ เขาและเพื่อนของเขามานั่งที่โซฟาบ้าง นั่งที่โต๊ะเดียวกับจูดี้บ้าง ทั้งห้าหันไปมองเลิฟกับโรสที่นอนอยู่บนเตียง โดยโรสกอดเลิฟเหมือนหมอนข้างและใช้แขนของเลิฟแทนหมอน ทั้งห้าก็หันมามองนาร์ยกับจูดี้
          “ไม่ต้องแปลกใจ ยัยโรสเป็นแบบนี้เสมอ สงสัยคงเหนื่อยกับเมื่อวานมากไปหน่อย”นาร์ยพูดพลางยักไหล่
          “พวกนายทำอะไรกัน ทำไมถึงเหนื่อยกันขนาดนั้น”เนกัสถาม นาร์ยยิ้ม
          “ก็ปาร์ตี้นิดหน่อย…แต่อย่าสนใจเลย”นาร์ยแค่นั้นพลางเดินไปหาสองสาวที่กำลังหลับอยู่ นาร์ยเขย่าเลิฟเบาๆ