กุหลาบเพชร

"ข้าดีใจมากเลยนะ ที่เจ้าเห็นใจยอมมอบกายให้ข้า  หากไม่เกิดเรื่องขึ้นเจ้าคงไม่ยอมใจอ่อนกับข้าเป็นแน่"            เฟยหลงกล่าวกับเพ่ยอิงในขณะกำลังสวมกอดหญิงสาวจากด้านหลังโดยใช้คางของตน       วางบนไหล่ของหญิงสาวอยู่บนแท่นบรรทม       เพ่ยอิงเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงหวานเรียบสีหน้าจริงจัง

"มันคงเป็นชะตาที่ถูกกำหนดไว้แล้วเพคะ        หม่อมฉันซึ้งในน้ำพระทัยของฝ่าบาท ที่แม้จะทรงทรมานด้วยฤิทธิ์ยาปลุกกำหนัดอย่างหนัก       แต่ก็ยังฝืนพระอาการรักษาคำสัญญาเพื่อหม่อมฉัน           แล้วดูจากพระอาการที่เกิดขึ้นกับพระองค์ที่ทรงทนฝืนพระอาการจนมาถึงที่ตำหนักนี้    แสดงว่าคงเป็นฝีมือของพระสนมของพระองค์คนใดคนหนึ่งใช่ไหมเพคะ  การที่พระสนมต้องใช้วิธีวางยาปลุกกำหนัด   คงเพราะพระองค์ปฏิเสธที่จะหาความสำราญกับพระสนมองค์นั้น     จนทำให้พระสนมต้องเลือกใช้วิธีเช่นนี้ และการที่พระองค์ทรงยังมีพระอาการจากฤิทธิ์ยาอย่างหนักจนมาถึงที่นี่     ก็แสดงให้หม่อมฉันได้รู้ว่าแม้พระองค์จะโดนวางยาปลุกกำหนัด  แต่ก็ยังพยายามฝืนทนเพราะไม่ต้องการจะหาความสำราญกับพระสนมองค์นั้น   ทั้งที่หากพระองค์จะทรงให้พระสนมช่วยปลดปล่อยความทรมานจากพระอาการก็ทรงสามารถทำได้ แต่ที่ทรงอดทนจนมาหาหม่อมฉันในสภาพเช่นนั้น เพราะหญิงเพียงคนเดียวที่พระองค์ต้องการจะร่วมหาความสำราญด้วยคือหม่อมฉันเพียงคนเดียว  และในเมื่อฝ่าบาททรงทำเพื่อหม่อมฉันถึงขนาดนี้   ในเมื่อนี่เป็นชะตาที่ฟ้ากำหนดหม่อมฉันจึงตัดสินใจยอมถวายตัวแด่พระองค์เพื่อช่วยให้พระองค์พ้นจากความทรมานเพคะ"

เฟยหลงก้มลงจรดริมฝีปากลงบนแก้มนวลของเพ่ยอิง   มองหญิงสาวตรงหน้าด้วยประกายตาล้ำลึก      ส่งรอยยิ้มอ่อนโยนอย่างที่ไม่เคยมอบให้ใครมาก่อน 

"ข้ารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่สวรรค์ส่งเจ้ามาพบกับข้า          เดิมทีข้าไม่เคยมีความเชื่อถือในเรื่องความรัก  เพราะตั้งแต่เล็กจนโตสิ่งที่ข้าพบเจอในวังหลังก็คือการแก่งแย่งแข่งขัน โดยไม่เลือกวิธีของเหล่านางสนมกำนัน มาตั้งแต่สมัยของเสด็จพ่อ และพอมาถึงสมัยของข้าก็ไม่ต่างกัน     ข้าให้คนไปสืบเรื่องราวต่างๆในวังหลังจนได้รับรู้ว่า  ภายใต้ใบหน้าที่แสนงดงามและท่าทีที่อ่อนหวานเย้ายวนของเหล่านางสนม          ล้วนแฝงไปด้วยเล่ห์กลสกปรกฉ้อฉลให้ร้ายกันไปมาจนข้ารู้สึกสะอิดสะเอียน             และเห็นเหล่าสนมเหล่านั้นไม่ต่างจากนางโลมในหอครรณิการ์ที่ยอมพลีกายเพื่อผลประโยชน์     ไร้ความจริงใจ เสแสร้งมารยา วันๆไม่ได้คิดทำประโยชน์ใดๆให้ราชสำนักและบ้านเมือง      ซ้ำร้ายยังริษยากันถึงขึ้นวางแผนทำลายการตั้งครรภ์กันเอง เพราะกลัวว่าคู่แข่งจะได้รับความโปรดปราน"

"และเมื่อข้าได้พบกับเจ้า   นอกจากความงามที่ติดตราตรึงใจข้าตั้งแต่แรกพบอย่างที่ไม่มีสนมคนใดเทียบได้แล้ว     ยังมีสติปัญญาความสามารถช่วยเหลืองานแก้ปัญหาให้ข้าได้มากมายเหนือกว่าพวกขุนนางที่มีอยู่เกลื่อนวังเสียอีก   ที่สำคัญเจ้าไม่ได้ลุ่มหลงในอำนาจลาภยศความสุขสบาย         เช่นนางสนมอื่นของข้า     สำหรับข้าแล้วเจ้าคือหญิงที่มีคุณค่าเหนือกว่านางสนมเหล่านั้นอย่างเทียบกันไม่ได้  ในเมื่อนางสนมเหล่านั้นเห็นข้าเป็นฮ่องเต้ที่สามารถมอบผลประโยชน์ อำนาจความสุขสบายให้พวกนาง ข้าจึงไม่เคยให้ความสำคัญกับพวกนาง     หญิงเดียวที่ข้าต้องการและอยากยกย่องให้เคียงคู่บัลลังก์มังกรคือเจ้าเพียงคนเดียวเท่านั้น  และยิ่งมีเหตุการณ์เช่นนี้ก็ยิ่งเป็นการตอกย้ำถึงความสกปรกน่าละอายของสนมของข้ามากขึ้นไปอีก   ดูเอาเถอะเหล่านางสนมของข้าพอเห็นว่าข้าไม่ได้ไปหาพวกนาง             ก็ไปฟ้องบิดาที่เป็นเหล่าขุนนางในราชสำนักกดดันข้าให้ต้องไปหาพวกนาง         จนข้ารำคาญใจจึงตัดสินใจเสี่ยงป้ายโดยไม่ได้เจาะจงใครหวังไปหาให้จบๆเรื่องไป    แล้วพอข้าแค่ไปหาและปฏิเสธการร่วมเตียง     ยี่หลันสนมเอกของข้ากับกล้าใช้วิธีทำตัวเป็นหญิงแพศยา     วางยาปลุกกำหนัดเพื่อบังคับให้ข้าร่วมเตียงด้วยนางพยายามลูบไล้ปลุกเร้าข้า ข้าโกรธและเจ็บใจมากพยายามตั้งสติฝืนความทรมาน ซัดฝ่ามือไปเต็มแรงเพื่อเป็นการหยุดนางไม่รู้ว่าตายหรือเปล่า      แต่ตายซะก็ดีเพราะโทษฐานที่กล้าวางยาฮ่องเต้ก็ไม่พ้นโทษประหารอยู่แล้ว  ถึงจะไม่ใช่ยาพิษที่ทำให้ตายก็เถอะ แล้วข้าก็ทนจนมาหาเจ้านี่แหละ   หากข้าไม่ปรารถนาก็อย่าหวังว่าใครจะมาบีบบังคับฝืนใจข้าได้         แต่ข้าก็ดีใจนะที่เรื่องร้ายกลับกลายเป็นดี ที่ทำให้ข้าได้ครอบครองเจ้าสมใจหวัง  หากเปรียบเจ้าเป็นดอกไม้ เจ้าคือดอกกุหลาบเพชรที่มีทั้งความงดงาม เข้มแข็งและมีค่าหาได้ยากยิ่ง                   ที่ข้าปรารถนาจะได้มาครอบครองและในเมื่อได้มาอยู่ในมือ         ข้าจึงไม่คิดเหลียวแลก้อนหินวาวที่มีอยู่ดาดดื่นเหล่านั้น       ที่มีเพียงความงามที่สะท้อนแสงแดดแต่กลับหาค่าใดไม่ได้เลย