กุหลาบเพชร

พระสนมเอกยี่หลันหลังจากที่หมอหลวง  มาตรวจดูอาการปรากฏว่ายังไม่ตายในทันทีเนื่องจากตอนที่เฟยหลงซัดฝ่ามือเข้าใส่        หมายที่จะหยุดมือไม้ที่กำลังลูบไล้ปลุกเร้าอารมณ์ของเขาให้หยุดลง     แต่ในขณะนั้นเฟยหลงกำลังทรมานด้วยฤิทธิ์ยาปลุกกำหนัดอยู่        แค่จะควบคุมสติต่อต้านฤิทธิ์ยาก็ยากพออยู่แล้วทำให้ประสิทธิภาพในการซัดฝ่ามือไปนั้นลดลง      หากเป็นในยามปกติพระสนมเอกยี่หลันคงตายภายในทันที      ผลเพียงแค่สลบไปแต่กระนั้นด้วยความเป็นสตรีบอบบางอวัยวะภายในก็บอบช้ำ      และที่สำคัญหมอหลวงกลับตรวจพบการตั้งครรภ์และได้แท้งในเวลาต่อมา        ซึ่งนั่นทำให้เฟยหลงรู้ทันที    ถึงเหตุผลที่พระสนมเอกยี่หลันถึงกลับต้องลงทุนวางยาปลุกกำหนัดต่อเขา      นั่นก็เพราะในครรค์ของสนมเอกของเขามีทารกที่ไม่ได้เกิดจากเขา เพราะตั้งแต่เพ่ยอิงเข้าวังมาเฟยหลง ก็ไม่เคยไปหาเหล่าสนมนางใดในวังหลังเลยแม้แต่คนเดียว      

ดังนั้นจึงเป็นที่ทราบได้ทันทีว่าทารกในครรภ์คือลูกชู้          เพ่ยอิงได้ทำการสืบสวนจนทำให้ได้ทราบว่าเบื้องหลังของการตัดสินใจ       ทำเรื่องน่าละอายวางยาปลุกกำหนัดแก่องค์ฮ่องเต้         เพราะด้วยความกลัวว่าหากปล่อยเวลาเนิ่นนานจนครรค์โตขึ้นจะทำให้เรื่องแดง        จึงถือโอกาสที่เฟยหลงบังเอิญเสี่ยงป้ายมาที่ตำหนักของนาง         เตรียมการวางแผนวางยาปลุกกำหนัดให้เฟยหลงร่วมเตียงกับตนให้ได้  แล้วค่อยมาแก้ตัวทีหลังว่าทำไปเพราะความรักที่มีต่อเฟยหลง แล้วหากเป็นไปตามแผนหลังจากได้ร่วมเตียงกับเฟยหลงแล้วก็จะได้หาโอกาสเปิดเผยว่าตนเองตั้งครรค์   เพื่อปกปิดความผิดเรื่องการคบชู้ของตน    และหวังใช้ทารกในครรค์ของตนอ้างว่าเป็นลูกของเฟยหลงเพื่อเปิดหนทางไปสู่อำนาจ   และการหวังในตำแหน่งฮองเฮาแต่เหตุการณ์กลับไม่ได้เป็นไปอย่างที่ตั้งใจ        จึงทำให้เรื่องการคบชู้จนตั้งครรภ์แดงขึ้นมาเสียก่อน และเฟยหลงก็ยังคงเป็นฮ่องเต้  ที่ขึ้นชื่อด้านความโหดเหี้ยมเลือดเย็นเช่นเคย เมื่อทราบเรื่องก็ได้มีคำสั่งให้ประหารและนำศพไปแห่ประจานรอบเมือง ก่อนที่จะสั่งให้นำศพไปทิ้งที่หน้าผาให้หมาป่ากัดแทะ    เพราะไม่ต้องการจะยกย่องให้เกียติ์สนมเอกที่ทำเรื่องเสื่อมเสียน่าละอาย         แม้ว่าจะตายเฟยหลงก็ไม่ปรารถนาจะนำศพของสนมเอกยี่หลันบรรจุไว้ในสุสานราชวงศ์        ซึ่งเรื่องนี้ความจริงเป็นการตัดสินโทษที่ไม่ได้มีเรื่องอื่นใดมาเกี่ยวข้อง            เป็นการเปิดเผยความจริงของเพ่ยอิงในนามของ    ที่ปรึกษาส่วนพระองค์ หลี่หยางซิ่ว และการพิจารณาโทษของเฟยหลง         ก็เป็นการตัดสินไปตามอารมณ์โกรธ ที่ตนถูกวางยาปลุกกำหนัดและได้รับรู้ว่าสนมเอกของตนคบชู้จนตั้งครรภ์    

แต่เนื่องจากเรื่องราวที่ลือกันกระฉ่อนวังไปทั่วว่า      เฟยหลงมีรสนิยมชมชอบบุรุษและมี    หลี่หยางซิ่วที่ปรึกษาส่วนพระองค์เป็นคู่ขา จึงทำให้การพิจารณาโทษในครั้งนี้ถูกคนอื่นในวังมองว่า                 หลี่หยางซิ่วถือโอกาสใช้คดีนี้ เปิดโปงและยุยงฮ่องเต้ให้มีโทษเช่นนี้แก่สนมเอกยี่หลัน      เพื่อหวังกำจัดให้พ้นทาง                     จนทำให้หลายๆฝ่ายในวังทั้งบรรดาเหล่าสนมคนอื่นๆ         และเสนาอำมาตย์ขุนนางทั้งหลายในราชสำนักปรึกษาเรื่องนี้กันอย่างวุ่นวาย