กุหลาบเพชร

เพ่ยอิงเดินเข้าไปที่แท่นบรรทม         ย่อชันเข่าอยู่กับพื้นมองหน้าเฟยหลงที่ก้มหน้านิ่งสีหน้าหม่นหมองเธอเอี้ยมมือไปจับพระหัต ของฮ่องเต้หนุ่มมากุมไว้ก่อนที่จะเอ่ยปากถามสิ่งที่ข้องใจออกมา        "เป็นอะไรไปหรือเพคะฝ่าบาท ตั้งแต่ออกมาจากท้องพระโรงพระองค์ก็มีพระพักตร์ไม่ดีเลย  พระองค์ทรงบอกหม่อมฉันได้ไหมเพคะ"       เฟยหลงเงยหน้าขึ้นมามองหญิงสาวตรงหน้าเมื่อเห็นสีหน้าแววตาของอีกฝ่ายที่เป็นห่วงเขาอย่างชัดเจน  ก็ต้องนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะเผยรอยยิ้มชื่นใจ    ที่เพ่ยอิงแสดงความเป็นห่วงเขาเพราะมันทำให้เขารู้สึกใจชื้นขึ้นว่านางไม่รู้สึกเกลียดกลัวเขาเพราะหากเป็นเช่นนั้น      นางคงไม่แสดงท่าทีเป็นห่วงเขาแบบนี้            และก็คงไม่พูดคุยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแบบนี้ด้วย  

เฟยหลงดึงตัวเพ่ยอิงขึ้นมานั่งบนแท่นบรรทมด้วยกัน    ก่อนจะกุมมือหญิงสาวและเอ่ยปากบอกเล่าความรู้สึกในใจของตนออกมา      "ตอนอยู่ที่ท้องพระโรงข้าขอโทษที่ทำให้เจ้าต้องมาเห็นภาพไม่น่าดู     ที่ข้าสั่งให้ทรมานนักโทษต่อหน้าเจ้าและทุกคนที่อยู่ที่นั่น เจ้าเกลียดกลัวข้าหรือไม่      ที่แล้วมาข้าไม่เคยใส่ใจว่าใครจะคิดกับข้าอย่างไร        จะเกลียดกลัวหรือเห็นข้าเป็นทรราชหรือปีศาจข้าไม่เคยสนใจแต่ข้ากลัว...กลัวว่าเจ้าจะเกลียดข้า"  กล่าวจบก็มีสีหน้าสลดหม่นหมองเหมือนเดิม                 เพ่ยอิงส่งยิ้มอย่างให้กำลังใจไปให้ก่อนจะปรับสีหน้าจริงจังและเอ่ยตอบ  "ไม่เลยเพคะฝ่าบาท การปกครองคนมีอยู่สองแบบคือการใช้ทั้งพระเดชและบางครั้งก็ต้องใช้พระคุณตามแต่สถานการณ์   เวลาที่เราอยู่ในสถานะของเจ้านายหรือผู้บังคับบัญชา  เราจำเป็นต้องเข้มงวดและคุมคนให้อยู่ และในบางครั้งเราก็ต้องยอมที่จะรับบทของปีศาจหากว่ามันจะทำให้คนที่อยู่ในปกครองของเราเคารพกลัวเกรง         หม่อมฉันทราบจุดประสงค์ที่พระองค์ทรงสั่งลงโทษนักโทษรับสินบนอย่างโหดเหี้ยมต่อหน้าทุกคน   ก็เพื่อเป็นการเชือดไก่ให้ลิงดู       เพื่อที่จะได้เป็นการตักเตือนและข่มขวัญขุนนางกังฉินที่คิดไม่ซื่อ     ให้ดูเป็นตัวอย่างว่าหากใครทำผิดแบบนี้อีกก็จะต้องถูกลงโทษอย่างทรมานก่อนตาย         ขุนนางอื่นๆจะได้ไม่มีใครกล้าทำแบบนี้ หม่อมฉันเข้าใจดีถึงเหตุผลที่พระองค์ทรงทำแบบนั้น         จึงไม่คิดเกลียดชังพระองค์เลยสักนิดเพคะ  และที่สำคัญก็ไม่กลัวด้วย ก่อนหน้าที่หม่อมฉันจะมาที่โลกนี้ หม่อมฉันเคยเป็นตำรวจ              มีหน้าที่สืบสวนสอบสวน จับกุมปราบปรามโจรผู้ร้าย    และคลี่คลายคดี  พบเห็นศพคนตายมากมาย ทั้งอุบัติเหตุและคดีฆาตกรรมจนชิน"

"หน้าที่ของหม่อมฉันรับผิดชอบอยู่ มักพบเห็นเหตุการณ์น่ากลัว ไม่คาดฝันอยู่บ่อยครั้ง   และในเมื่อหม่อมฉันต้องทำหน้าที่ตรงนั้นที่ต้องคอยดูแลความสงบสุขของประชาชนและระงับควบคุมเหตุการณ์ต่างๆ       ไม่ว่าเหตุการณ์จะเป็นอย่างไรก็ต้องควบคุมมันให้ได้ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีสติให้มากที่สุดเพื่อเตรียมรับมือกับสถานการณ์ต่างๆให้เรียบร้อยไปได้ด้วยดีให้ได้        หม่อมฉันยังเคยวิสามัญเอ่อ..หม่อมฉันหมายถึงการตัดสินใจ  สังหารคนร้ายที่มีอาวุธฝ่าฝืนการจับกุมหรือเห็นว่าเป็นอันตรายมาแล้วก็หลายราย    หลายๆครั้งก็สั่งลงโทษลูกน้องในสังกัดของตัวเองอย่างเข้มงวดโดยไม่มีการผ่อนปรน       จนทำให้ภาพลักษณ์ของหม่อมฉัน ถูกขนานนามว่า      'นางฟ้าปีศาจแห่งวงการตำรวจ' แต่หม่อมฉันก็ไม่เคยใส่ใจหรอกเพคะ   หม่อมฉันยอมที่จะเป็นปีศาจหากว่ามันจะเป็นการผดุงไว้ซึ่งความเป็นธรรมและกฏระเบียบ เพราะบ้านเมืองของแต่ละที่ก็ต้องมีกฏหมายข้อห้ามเพื่อควบคุมคนไม่ดีให้อยู่ในกรอบ  หากใครฝ่าฝืนก็ต้องได้รับโทษ ในเมื่อทุกคนอยู่ในที่เดียวกัน และกฏเดียวกันหากไม่มีการลงโทษให้เห็น บ้านเมืองก็จะไม่มีขื่อมีแปร ไม่เป็นระเบียบ  ใครอยากทำอะไรก็ทำได้ตามอำเภอใจ และหากผู้นำไม่สามารถคุมคนไว้ได้ก็จะเกิดความวุ่นวายเพคะ"

เฟยหลงดึงตัวหญิงสาวเข้ามากอดด้วยความภาคภูมิใจ      นางช่างเป็นสตรีที่พิเศษสำหรับเขาเกินหญิงใดในแผ่นดิน  มีจิตใจเข้มแข็ง กล้าหาญ ฉลาดและเข้าใจเหตุผลต่างๆได้เป็นอย่างดี   "ข้าดีใจนักเพ่ยอิง ขอบคุณสวรรค์ที่นำเจ้ามาที่นี่      ข้าจะรอวันที่เจ้ามอบใจมอบกายและยอมเป็นฮองเฮาอยู่ข้างกายข้า เมื่อก่อน       ข้าไม่เคยคาดหวังและไม่เคยใส่ใจกับเรื่องหญิงในดวงใจมาก่อน    จนคิดว่าไม่มีทางจะได้พบเจอ  และเลือกที่จะเมินเฉยและไปสนใจสิ่งอื่นแทน   จนในเวลานี้    ข้าได้พบเจอเจ้าที่ข้าไม่เคยคิดว่าจะมีสตรีในอุดมคติของข้าอยู่บนโลกนี้จริง  แม้ตอนนี้เจ้ายังไม่มีใจให้ข้าก็ไม่เป็นไร ข้าจะรอจนกว่าวันนั้นจะมาถึง"