กุหลาบเพชร

ณค่ายทหาร   นายกองผู้ที่เคยพาทหารใหม่ไปสังสรรค์ที่โรงเตี้ยมและสั่งสอน   หลักการทหารที่ผิดให้ทหารใหม่ ถูกจับแขวนไว้บนขื่อหน้าค่ายต่อหน้าแม่ทัพนายกองและทหารใหม่ทุกนาย   ร่างของนายกองผู้นั้นร้องโอดครวญโหยหวนอย่างทรมานเนื่องจากถูกให้กินยาพิษสลายเอ็น       ที่จะทำให้ผู้ที่ได้รับทุกข์ทรมานอย่างถึงที่สุด เพราะเส้นเอ็นในร่างกายจะค่อยๆ สลายอย่างช้าๆ และในแต่ละครั้งจะสร้างความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส  เป็นพิษที่ไม่ทำให้ตายทันทีแต่จะค่อยๆเจ็บปวดและทรมานจนตาย ซึ่งเป็นโทษที่เฟยหลงสั่งให้เฟยหนานลงโทษนายกองผู้นั้น       และตอนนี้เฟยหลงก็นั่งอยู่บนเก้าอี้เพ่งมองนักโทษตรงหน้าด้วยสีหน้าเฉยชา   เบื้องหลังมีเฟยหนาน เพ่ยอิงและปานตะวันยืนอยู่หลังเก้าอี้ ซึ่งสีหน้าแววตาของแต่ละคนต่างมองภาพความทรมานของนักโทษผู้นั้น ด้วยสีหน้าเรียบเฉย     ต่างกับบรรดาทหารคนอื่นๆในค่ายที่รู้สึกประหวั่นพรั่นพรึงและขนลุกชันกันแทบทุกคน 

"อ๊าค!! โอ๊ย อึก...เฟยหลง  เจ้าทรราชโฉดชั่ว! อยากฆ่าก็ฆ่าข้าซะซิ อ๊าค!!"    เฟยหลงจ้องมองนักโทษ         ด้วยแววตาเย็นชาไร้อารมณ์และเปล่งเสียงอันเย็นยะเยือกกล่าวกับนักโทษนายกองผู้นั้น   "หึ ข้าก็แค่อยากมอบรางวัลให้กับเจ้าที่สู้อุตส่าห์สอนหลักการทหารดีๆ    ให้เหล่าทหารใหม่ของข้าก็เท่านั้นเอง ชอบรางวัลที่ข้ามอบให้รึเปล่าล่ะ!"      "ข้าจะให้เจ้าตายภายในดาบเดียวก็ได้หากเจ้าบอกมาว่า ใครส่งเจ้ามา และคิดวางแผนชั่วอะไรอยู่ หาไม่แล้วเจ้าก็จงลิ้มรสความทรมานจากพิษสลายเอ็นต่อไปเถอะ หวังว่าเจ้าคงชอบมัันนะ"

"อ๊าค!!...ได้ หากข้าบอกแล้วเจ้ารีีบๆฆ่าข้าซะ   ข้าเป็นตัวแทน..อั๊คที่ถูกเมือง   กุ้ยโจวส่งให้มาสืบข่าวและทำลาย    อ๊าค!..ก..กองทัพของทรราชอย่างเจ้าไง   หึ ข้าจะบอกอะไรให้ก็ได้     อึ๊ก..ถึงข้าจะตายแต่ไม่ว่าช้าเร็วเจ้าก็ต้อง ลงนรกอยู่ดีนั่นแหละ ใครเขาอยากจะเป็นเมืองขึ้นของทรราชอย่างเจ้ากันเมืองกุ้ยโจว กำลังจะยกทัพมาตีเมืองเจ้า ภายในสองวันนี้แล้ว ฮ่าๆๆ เตรียมตัวลงนรกได้ ข้าบอกเจ้าแล้ว อ๊าค!..รีบฆ่าข้าซะที"

เฟยหลงแสยะยิ้มก่อนออกคำสั่งเฉียบขาดด้วยน้ำเสียงเย็น "ขอบใจเจ้ามากนะที่บอก   แต่ข้ารู้สึกประทับใจในคำสอนของเจ้าที่มีต่อทหารใหม่ของข้ามากถ้าให้เจ้าตายสบายไปมันจะไม่สมเกียตริย์ของเจ้าน่ะสิ ทหาร! เอาตัวมันไปให้ม้าแยกร่างเดี๋ยวนี้!"

หลังจากออกคำสั่งลงโทษนายกองผู้นั้นแล้ว  เฟยหลงก็ปรึกษาแผนการรบกับเฟยหนานเพื่อเตรียมตัวรับมือกับสงครามที่กำลังจะเกิดขึ้น            เพ่ยอิงกับปานตะัวันขอร่วมรบในครั้งนี้ด้วย   ซึ่งในตอนแรกเฟยหลงค้านห้ามเพ่ยอิงด้วยความเป็นห่วง แต่เพ่ยอิงยังคงยืนกรานที่จะออกรบด้วย     และในการนี้เพ่ยอิงและปานตะวันได้แนะนำอาวุธสมัยใหม่ที่พวกเธอเคยใช้ในยุคปัจจุบันอันได้แก่ ปืนสั้นหลายชนิดที่เพ่ยอิงใช้อยู่ ปืนยาว  และระเบิดที่ปานตะวันใช้สมัยเป็นพันตรีหญิง ซึ่งนำความตื่นตะลึงให้กับสองชายหนุ่มเป็นอย่างมากด้วยประสิทธิภาพในการทำลายล้างศัตรูให้ตายได้หลายคนในคราเดียวโดยไม่เปลืองแรงเลยแม้แต่น้อย  ทั้งสี่ร่วมวางแผนการรบเพื่อเตรียมตัวรับมือกับศึกที่กำลังจะเกิดขึ้นอย่างเต็มที่