Happy memories I love you <3<3

....บ้านของผม...หายไปแล้ว..หรอ..
"ยูจัง ตื่นได้แล้วลูก!"นั้น เสียงของพ่อสินะ
"อืม..ว่าแต่ที่นี้" "ร้านอาหาร ของพ่อนี้นา"ผมยังคงสลึมสลืออยู่ แต่ในใจก็คงยัง ช็อกกับเหตุการที่เกิดขึ้น..
"เฮ้อออ"พ่อถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง "ไม่เป็นไรนะ ยู?"
"ผมนะ ไม่เป็นไรหรอก" "แต่พ่อต่างหาก ที่ไหวรึป่าว?"ผมทำน่าตึงเครียดแบบที่สุด 
"เรื่องแค่นี้ไม่เป็นไรหรอก"
..ผมมองน่าพ่อ ด้วยอาการเป็นห่วง..
"แค่ลูกไม่เป็นอะไร ก็ดีแล้ว" "ถ้าลูกเป็นอะไรไป แล้วพ่อจะอยู่กับใครล่ะ เนอะ"พ่อยิ้มกว้าง
"อื้ม.."ถ้าพ่อยังไหว ผมก็ไหว!!
"กริ้งงงง!!!"//เสียงโทรศัพท์
"เอ๋..ใครโทรมาล่ะเนี้ย!?"พ่อมองเบอร์ ปริศนาที่โทรมา "พ่อขอตัวแปปน่ะ"
"ได้ครับ"
"ฮัลโล ใครครับ?"
(ไง ปิง!!!)เสียงปริศนาตอบอย่างไม่รอช้า
"ใครนะ?"
(ฉัน อ้วนไงเพื่อนนาย ตอนม.ปลายนะ)
"อ้าวว อ้วนน ว่าไงๆ"
(พอดีฉันเห็นนายออกข่าวล่ะ เป็นไรไม?)
"สบายดีเว้ยย พอดีลูกช่วยฉันทันนะ"
(ก็ดีแล้วล่ะ เอิ่มมม..)
"มีอะไรรึป่าวว?"
(ฉันอยากให้นาย ย้ายมาบ้านฉันนะ ได้ไม?)
"เอ๋ จะดีหรอ?!"
(ไม่เป็นไรหรอกนะ เพื่อนกันๆ)
"งั้น..ตกลง"
...ฝั่งยู...
"พ่อคุยกับใครเนี้ย นานชะมัด"หวังว่า คงไม่ใช่พวกนักข่าวหรอกน่ะ--
"เฮ้ออ"และแล้ว พ่อก็เดินออกมาจากหลังร้าน ด้วยท่าทางแจ่งใส
"อะไรกัน หาที่อยู่ได้แล้วหรอ?"ผมเอียงคอ ด้วยความสงสัย
"ประมาณนั้น" "เอ้อ!!เอากระเป๋าขึ้นรถเลยนะ!"
"ตอนนี้เลยหรอ!"อะไรจะย้ายเร็วขนาดนี้ ที่อยู่ของเรา นี้มันที่ไหนกันนะ คงไม่ใช้ ที่แคบหรอกนะ
"อื้มๆ รีบเข้า!!"
...15นาทีผ่านไป...
"ที่นี้มัน.." "ใหญ่ เป็นบ้า"ใหญ่กว่าบ้านเก่าของผม ที่พังลงมาซะอีก
"ยังไง ซะก็อย่าลืม" "สวัสดีและก็ขอบคุณเพื่อนพ่อด้วยล่ะ"
"เราจะอยู่นี้งั้นหรอ!!!"
"ก็ ชั่วคราวล่ะนะ" "ชอบไมล่ะ?"
"อื้ม!"
"ไง ปิง!!"เพื่อนของพ่อ ทักทายอย่างเป็นมิตร
"ไง!"พ่อยิ้มตอบ
"ลูกชายนาย หล่อเหมือนนายเลยนะ^^"มันก็ แน่อยู่แล้ววว
"อื้ม ยูสวัสดีเพื่อนพ่อสิ"พ่อสะกิดผมเบาๆ
"ส..สวัสดีครับ" "อื้ม!แล้วก็ ขอบคุณมากครับ ที่ให้พ่อกับผมมาอาศัยที่นี้"
"ไม่เป็นไรหรอกนะ^^" "ลุงชื่อลุงอ้วนนะ"ลุงอ้วน ตบไหล่ผมเบาๆ
"ครับ"
"เข้าบ้านกันเถอะนะ"ลุงอ้วนพูดขึ้น
"ครับ"
...ข้างในบ้าน...
ย..ใหญ่เวอร์!!สมแล้วที่เป็นบ้านคนรวย
"นั่งเลยๆ"ลุงอ้วนยิ้มแก้มปริ
"ครับๆ"
"ที่รักจ๊ะ เอาน้ำมาให้หน่อย!!" ที่รัก คงหมายถึง เมียลุงเขาสินะ
"ได้ค่ะๆ"...."นี้ค่ะ อ้าวลูกใครล่ะน่าตาน่ารักจัง^^"
"ผมชื่อ ยูจังครับ"
"จริงด้วยย"อ..อะไรอีกล่ะ? "เคเค!!มีเพื่อนมาบ้านล่ะ มาตอนรับเร็ว!!" เคเค คือใครน่ะ?
"ตึก ตึก ตึก"เสียงลงบันได ที่ดังเป้นระยะๆจนกระทั่ง เท้าแตะลงถึงขั้นสุดท้าย แล้วเขาคนนั้นคือ
"อ่ะ!!!" นั้นมัน...ผมหยุดหายใจไปชั่วขณะ เพราะคนที่ปรากฏอยู่ตรงน่า คือ..
"ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันชื่อ เคเค อยู่โรงเรียนโทมมัส อยู่ห้องAยินดีที่ได้รู้จัก" "แล้วนาย..."
"ฉันชื่อ..." "ยู" "ยินดีที่ได้รู้จัก" "อีกครั้งนะ"ผมมอง คนตรงหน้า ด้วยสายตา ที่ไม่เคยมองใครมาก่อนเลย เพราะเขาคนนั้น คือคนที่ผม เคยผูกผันและฝากความเชื่อหมั่น มาก่อน
(เพื่อนเก่า..ทรยศ)
*****ไม่เข้าใจตรงไหรถามได้!!!เค้าพร้องตอยเสมอ ผิดพลาดตรงไหน บอกได้เด้ออ