18+ Hoodwink of sex ; HunHan

 
 
วันศุกร์สุดสัปดาห์ช่างเป็นวันที่มีความสุขของใครหลายๆรวมทั้งเขาคนนี้ หนุ่มหล่อสองคนที่ตอนนี้ตกเป็นเป้าสายตาของคนที่ผับในทุกเคลื่อนไหว
 
 “เห็นดีเจที่อยู่บนเวทีไหมหวะ?”ชานยอลตะโกนข้างหูพร้อมกับชี้ให้เซฮุนดู ร่างสูงค่อยๆเอี้ยวตามองตาม ไม่มีคำพูดใดออกมาจากปากของเซฮุนนอกจาก ขายาวๆที่เดินตรงไปยังดีเจสาวคนนั้น ท่ามกลางสายตาของคนผับที่จ้องมองเขาอยู่
 
            “คุณมีอะไรรึป่าว....อืม”เซฮุนไม่พูดอะไรนอกจากดึงร่างเล็กน้อยมาจูบ ดีเจสาวเบิกตากว้างก่อนจะค่อยส่งมือขึ้นมาโอบรอบคอ แต่ทว่ามือหนากลับค่อยๆสอดมือเข้าไปในเสื้อตัวนั้นแล้วล้วงเข้าไปถึงใต้ฐานนม
 
            “เพื่อนผมลืมเงินหนะ ขอคืนนะ”เซฮุนกระซิบข้างหูก่อนจะเดินออกมาอย่างผู้ชนะ มือหนาส่งเงินนั้นให้กับชานยอล ก่อนจะยิ้มให้โต๊ะข้างที่มองเขาเป็นตาเดียว
 
            “ไอ้เลว!” ดีเจสาวสบถเสียงดังใส่ไมค์ เซฮุนส่ายหน้าเบาก่อนจะหันมาตอบกลับ
 
            “นมคุณตึงดีนะครับ แต่เหมือนมันจะไม่เท่ากัน ไปทำมาใหม่นะครับ ไว้คราวหน้าผมจะจับใหม่ อ้าวให้กำลังใจดีเจหน่อยเขาหน่อยเร็วครับ”เซฮุนตะโกนลั่นร้าน ดีเจสาวรีบลงจากเวทีทันทีก่อนจะมีเสียงปรบมือพอใจของชายหนุ่มที่อยู่ในผับ เสียงดนตรียังคงอยู่และเหมือนจะเพิ่มความสนุกขึ้นเรื่อย คืนนี้มันส์ตั้งแต่เหล้ายังไม่พร่องเลยแม้แต่น้อย
 
            “อย่าท้าในสิ่งที่กูทำได้อยู่แล้ว?”เซฮุนตอบก่อนเริ่มหัวและก็ขยับเท้าตามจังหวะเพลง
 
            “คืนนี้จะเอาไหมหวะ? ดูท่าก็รู้ว่าคึกตั้งแต่หัวค่ำ”ชานยอลท้วงก่อนจะจัดออนเดอะร็อคลงคออย่างรวดเร็ว เซฮุนไม่ตอบอะไร นอกจากหยิบกาแรมบุหรี่ตัวโปรดขึ้นมาสูบ
 
            “เรียนหนักหรอมึง คณะมึงรู้ไหมว่ามึงแล้วครบเครื่องขนาดนี้เรื่องเลวแบบนี้เนี่ย 555+”ชานยอลส่ายหน้าเบาๆพร้อมกับรอคำตอบ
 
            “คณะกูสนแต่เรื่องตัวเองหวะ ไม่ค่อยเสือกเรื่องกูเท่าไหร่”เซฮุนพ่นควันบุหรี่ขึ้นสูงๆ
 
            “ก็ดี มึงเห็นผู้หญิงคนนั้นไหมวะ โคตรเอ็กซ์ เกงแม่งเห็นเป็นกลีบเป็นร่อง เอาหน่อยไหม?”ชานยอลชี้ให้ดูอีกครั้ง
 
            “ไม่หวะ ดูก็รู้ว่ากระ... เอ็กซ์จริงเด็ดจริง แม่งไม่โชว์กลีบโชว์ร่องขนาดนี้หรอก ถ้ามึงอยากเอากูแนะนำ คนนั้นเสื้อดำผมสั้นปากแดง”เซฮุนชี้ไปยังร่างเล็กที่กำลังสูบบุหรี่เหมือนกับเขาให้ชานยอลดู มือหนาค่อยๆสะบัดให้ชานยอลจัดการ
 
            “สวยดี แต่ไม่รู้จะเด็ดถึงใจรึป่าว?”
 
            “อ่ะ ถุงยางเผื่อมึง อย่าเผลอไปสดแตกในนะมึง เป็นเอดส์มากูไม่เตือน”ชานยอลหัวเราะเสียงดัง ร่างสูงจัดออนเอะร็อคอีกซักอึก พร้อมกับรับถุงยางมา
 
            “ถ้าไม่ถึงใจกู อย่าหวังว่ากูจะแตกในใส่ แล้วเจอกัน!”ชานยอลดึงบุหรี่จากปากเซฮุนมาสูบก่อนจะสูบระหว่างทางไปหาผู้หญิงเสื้อดำคนนั้น
 
            “กินเหล้าด้วยคนนะครับ”เสียงทุ้มบอกข้างหูทันที แบคฮยอนยิ้มเล็กน้อยก่อนจะกระซิบตอบบ้าง มือเล็กรั้งคอชานยอลให้ลงมาชิดกว่าที่เขาชิดเมื่อครู่
 
            “ถ้าพี่อยากเอาหนู ก็บอกมาตรงๆเถอะ อย่าอ้างเหล้าเลยมุขมันเก่าแล้ว”แบคฮยอนตอบก่อนจะตบบ่าเบาๆ เสียงหัวเราะของชานยอลดังขึ้นเสียงดังทันที
 
            “ง่ายเนาะ อย่างงี้ถ้าผู้ชายเขามาขอเอา น้องก็ให้เอาตลอดงั้นสิ”
 
            “มันก็ไม่ง่ายหรอกพี่ อย่าคิดว่าผู้หญิงจะเอาไม่เลือกแบบผู้ชายสิ จุ๊ๆ ไม่น่ารักเลยนะ”แบคฮยอนบอกก่อนจะหยิบบุหรี่มาต่อกับชานยอล ก่อนจะเริ่มสูบ
 
            “ดูด เป็นด้วยขอพี่ดูดด้วยดิ”ชานยอลจ้องหน้าสวยนั้น
 
            “ไม่ค่ะ ขอตัว!” ควันจะปากเล็กพุ่งเต็มหน้าชานยอล ร่างเล็กลุกจากโต๊ะแล้วเดินผ่านชานยอลไป เสื้อสีดำที่ผ่าหลังทั้งแผ่น คำพูดที่ตรงๆ ทำเอาสัญชาตญาณการล่าของเขาผุดขึ้น
 
            “ท้าทายดีหนิ!”ชานยอลพูดกับตัวเองก่อนจะรีบเดินตามไปทันที
 
 
 
            เซฮุนนั่งสูบบุหรี่และดูผู้คนอย่างเพลิดเพลินใจ แต่ยังทันไม่ถึงห้านาทีที่ชานยอลไป หญิงสาวผมยาวเกาะอกสีแดงก็ค่อยๆลูบไล้แผ่นหลังเซฮุนเรื่อยๆและจบท้ายที่การจูบที่แก้มเบาๆ
 
            “มาคนเดียวหรอคะ?”เซฮุนจ้องใบหน้าสวยนั้นก่อนจะยิ้มให้
 
            “โทษทีนะผมยังไม่มีอารมณ์ ผู้ชายคนนั้นมองคุณอยู่หนะ ไปให้เขาเอาก่อนก็ได้นะ ค่อยมาหาผม”คำตอบของเซฮุนแทบจะทำให้หญิงสาวคนนั้นกลืนเหล้าแทบไม่ทัน
 
            “ค่ะ ขอบคุณที่แนะนำนะคะ”คำพูดเสียงประชดประชันไม่ได้ทำให้เซฮุนรู้สึกแต่อย่างใด ร่างสูงจุดบุหรี่อีกตัวขึ้นมา ตอนนี้เขาต้องการอยู่เฉยๆกินเหล้าสูบบุหรี่ คืนนี้แค่นี้พอ! แต่ทว่าความคิดของเขาก็เริ่มสั่นคลอน เมื่อร่างเล็กในกางเกงขายาวรัดรูปสีดำ เสื้อกล้ามและชั้นในสีดำทับด้วยสูทสีขาว ผมสั้นประบ่าสีน้ำตาลแดง ค่อยๆก้าวขึ้นมาช้าๆบนเวทีนั้น
 
            “ดีเจ งั้นหรอ?”เซฮุนจ้องร่างเล็กที่ค่อยๆโยกเบาๆแค่นิดเดียวแต่ทำไมเขารู้สึกเสียวขนาดนี้ ตากลมโตนั้นค่อยๆกวาดสายตาโดยทั่วและเหมือนว่าจะมาหยุดอยู่ที่เขา ลิ้นเล็กๆค่อยๆกวาดรอบปาก ก่อนจะขยิบตาขวาให้เขาเบาๆ เมื่ออุปกรณ์บนเวทีพร้อม มือเล็กคู่นั้นก็ค่อยถอดสูทสีขาวออก อกที่มันแน่นค่อยทะลักออกมาจากเสื้อกล้ามสีดำนั้น เอวบางคอดขาเรียวยาว และ
 
            “Hello Everybody I am LU”คำทักทายแรกพร้อมกับเสื้อกล้ามสีดำที่ค่อยๆเปิดขึ้นมาจนเกือบถึงฐานนม ขอบชั้นในสีดำของเธอ มันชัดเจนต่อสายตาใครหลายคน เสียงปรบมือดังลั่นทั้งผับ ลู่หานดึงเสื้อกล้ามขึ้นและปล่อยให้มันเปิดอย่างงั้น
 
            “ห่า โคตรเซ็กซ์”เสียงเพื่อนร่วมโต๊ะใหม่ดังขึ้น
 
            “ก็แค่เปิดเสื้อโชว์หน้าท้องหละวะ”เซฮุนหันมาบอกจงอินที่นั่งอยู่ข้างเขา
 
            “ดีเจใหม่คนนี้ เขาว่าเด็ด พูดแล้วก็อยากลอง...ดู สนกับกูไหมวะ”
 
            “ไปสวิงกิ้งไกลๆตีนกูเลยไป น้องเอาน้ำแข็งมาเพิ่มดิ”เซฮุนตะโกนบอกเด็กเสิร์ฟที่เดินผ่าน ดนตรีที่เริ่มเปลี่ยนโทนใหม่ รอยยิ้มที่ส่งมาเย้ายวนหนุ่มๆที่อยู่หน้าเวทีเพิ่มความร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ลู่หานหลับตาและหมุนคอเบาๆในจังหวะสโลว ก่อนเริ่มโยกขยับเอวและโยกหน้าอกในจังหวะตื๊ดที่เธอสร้างขึ้น ความพอใจของหนุ่มในผับอยู่ในสายตาของเซฮุนที่จ้องอยู่เงียบๆ
 
            “เริ่มสอบวันไหนวะ คณะมึงหนะ”จงอินโกนถามเซฮุน
 
            “อีก 2 อาทิตย์”เซฮุนตอบทั้งสายตายังจ้องคนบนเวทีอยู่
 
            “มึงนี่โคตรมั่นจริงเลยหวะ ปกติคณะมึงเขาต้องอ่านหนังสือกันไม่ใช่หรอวะ ไอ้นี่แม่งจัดเหล้าไปแล้วกลมนึง บุหรี่ที่มึงดูดเนี่ยไม่ใช่ตัวสุดท้ายแล้วหรอวะ เชี่ยได้ใจกูจริงๆ”
 
            “ก็พักผ่อน วันนี้วันศุกร์ ทำไมวะ เรียนหมอแม่งทำไม่ได้หรือไงวะ”เซฮุนตอบเซ็ง
 
            “แล้วนี่ชานยอลไปไหนวะ?”จงอินทำท่าหันไปหันมาก่อนจะกลับมาจ้องที่เซฮุน
 
            “ไปเอากับผู้หญิงอยู่ เดี๊ยวคงมา”เซฮุนตอบสั้นๆ ลู่หานยังคงอยู่บนเวทีแต่เหมือนกับว่า มีเรื่องอะไรบางอย่างทำให้ร่างเล็กที่กำลังสนุกสุดเหวี่ยงอยู่ ต้องหยุดชะงักลง ลู่หานยิ้มให้กับหนุ่มที่อยู่ข้างล่างเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้าให้หนุ่มที่อยู่ข้างเวทีให้ขึ้นมาทำหน้าที่แทน เสียงรองเท้าส้นสูงค่อยๆกระทบบันไดไปพร้อมกับสูทสีขาวตัวนั้น เซฮุนไม่รอช้าเขารีบลุกจากโต๊ะทันที ทิ้งให้จงอินนั่งงงและมองตามหลังสูงๆไป
 
            “น้อง เพื่อนพี่คนนั้น สนใจน้องอ่ะ”เซฮุนจับไหล่เล้กก่อนจะกระซิบบอกข้างหูคยองซู ก่อนจะรีบเดินตามลู่หานไปทันที
 
 
 
            มือเล็กรีบเดินเข้าห้องแต่งตัวพร้อมกับหยิบสมาร์ทโฟนสีมพูขึ้นมาโทรหาใครบางคน
 
            “ค่ะ แม่ แม่มีอะไร?”เสียงเล็กถามอย่างร้อนรน
 
            “เอ่อ ตอนนี้หนูอยู่บ้านเพื่อนหนะแม่”
 
            “หนังสืออ่านจบหมดแล้ว และหนูก็มาติวกับเพื่อนด้วย แม่ไม่ต้องห่วงนะคะ A ทุกตัวเหมือนเดิมแน่นอน”
 
            “ค่ะ กลับหอวันอาทิตย์ค่ะ แม่แค่นี้ก่อนนะสัญญาณไม่ดีเลย รักแม่ค่ะ”มือเล็กรีบตัดสายทันที ปกติแม่ของเธอจะโทรมาตอนเช้าหนิ ทำไมวันนี้ถึงโทรมาตอนนี้ได้
 
 
 
            ตุ้บ
 
 
 
            “ขอโทษค่ะ”ลู่หานชนร่างสูงอย่างไม่ทันสังเกต แต่เธอก็ไม่ได้สนใจแต่อย่างใด
 
            “หนีแม่มาหรอ?”เซฮุนถามไล่หลังลู่หานที่เดินเลยจากตัวเขาไปเพียงเล็กน้อย
 
            “คะ? นี่คุณแอบฟังฉันคุยโทรศัพท์หรอ?”ลู่หานจ้องหน้าพร้อมกับเบิกตากว้างอย่างไม่พอใจเท่าไหร่นัก เซฮุนไม่ฟังอะไรทั้งนั้นนอกจากเดินไปล็อคประตูห้องแต่งตัวและปิดไฟในห้องนั้นทันที ก่อนจะเดินมาประชิดตัวลู่หานกับผนังห้อง
 
            “ทำอะไรนะ ปล่อย ฮือ..”จูบที่ไม่ทันตั้งตัวของเซฮุนปะทุขึ้นทันที ลิ้นของเขาค่อยๆแทรกเข้าไปในโพรงปากที่เหมือนว่าจะไม่เต็มใจเท่าไหร่นัก
 
            “อย่าดิ้นหนะ แค่ครั้งเดียว”คำพูดข้างหูของเซฮุนยิ่งทำให้ลู่หานดิ้นไปกันใหญ่ แต่มือหนาก็รวบมือทั้งสองข้างให้ขนาบกับลำตัว ก่อนจะบดจูบอย่างกระหายอีกครั้ง ยิ่งจูบร่างสูงก็เหมือนกำลังเสพติดสารบางอย่างจากคนตรงหน้า เพราะไม่ว่าจะบดลิ้นไปทิศทางไหน ความหวานจากคนตรงหน้าก็ตอบสนองเขาให้อย่างพอใจ จากแรงที่ขัดขืนในทีแรกเริ่มมีเพียงแค่เสียงน้ำลายของทั้งคู่ที่แลกลิ้นกันอย่างขาดสติ มือหนาค่อยๆคลายแรงกดให้เป็นอิสระ
 
            ลู่หานค่อยโอบคอนั้นลงมาจูบให้ชิดมากขึ้น ความรู้สึกอยากที่จะทำอะไรๆมันมากขึ้น
 
เซฮุนใช้กำลังแขนยกตัวลู่หานให้ขาเกี่ยวกับเอวเขา ก่อนจะส่งมือเข้าไปลูบหน้าอกที่มาดันออกมา ตากลมโตค่อยๆจ้องเงาของเซฮุนที่เริ่มสนใจหน้าอกของเธอ และเธอก็รู้ว่าเขาคงทำมากกว่านี้แน่ มือเล็กค่อยควานหาสวิซท์ไฟและเปิดทันที
 
            “พี่ ถ้าจะเอาหนูหละก็ ขอร้องไม่ใช่ที่นี้”ลู่หานโอบรอบคอเซฮุนแล้วก้มลงไปบอก
 
            “โรงแรมข้างหน้าตรงข้าม ตอนนี้”เซฮุนพูดขณะที่กำลังเริ่มซุกไซร้อกนั้นอย่างหลงใหล
 
            “ห้องพี่ ถ้ากล้าพอ รับรองคืนนี้ ถึงใจแน่”ลู่หานตอบก่อนจะจับหน้าหล่อๆนั้นค่อยมาจูบ อย่ารุนแรง ก่อนจะกัดปากเบาๆ พร้อมกับไซร้ทำรอยที่คอขาวนั้นช้า
 
            “ได้ “ เซฮุนตอบเสียงดังก่อนจะโอบไหล่ลู่หานและเดินออกไปทันทีด้วยความรีบร้อน ผ่านผู้คนที่กำลังสนุกสนานตอนนี้แทบจะไม่อยู่ในสายตาเซฮุนเลย นอกจากคนที่เขาโอบกอดอยู่ตอนนี้ ไม่นานนักก็ถึงลานจอดรถ มอเตอร์ไซต์คันใหญ่สีดำที่ไม่เคยให้ใครขึ้นวันนี้ ผู้หญิงคนนี้เป็นแรกที่เขาอยากและยอมให้ซ้อนท้าย
 
            “กอดแน่นๆไม่อยากให้ตกหนะ ฉันขับไว”เซฮุนหันมาหน้าบอก
 
            “ไม่อยากให้ตก หรืออยากให้หนูเอานมเบียดหลังพี่ ได้ ถือเป็นสินน้ำใจนะ”ลู่หานกวาดสายตาไปทั่วลานจอดที่ไม่มีใคร ก่อนจะยิ้มอย่างมีเลศนัยเบาๆ มือเล็กค่อยๆถอดสูทขาวนั้นออกก่อนจะดึงมือเซฮุนให้กอดที่เอวบาง ไม่ช้าเสื้อกล้ามสีดำก็ถูกถอดออก ตามด้วยชั้นสีดำ เซฮุนจ้องทั้งตาค้าง ไม่คิดว่าผู้คนนี้จะถูกใจตั้งแต่ยังไม่ทันทำอะไร
 
            “ฝากปิดหน่อยนะ จะใส่เสื้อทับ”ลู่หานค่อยๆดึงมือหนามาจับหน้าอกของเธอทั้งสองข้าง ก่อนจะค่อยสวมสูทสีขาวทับ และติดกระดุมอย่างหลวมๆ
 
            “ปล่อยมือได้แล้วพี่ รีบไปกันเถอะ”ลู่หานจ้องที่มือหนาที่ยังคงกุมหน้าอกนั้นอยู่ เซฮุนยิ้มที่มุมปากก่อนจะก้มมาจูบที่ปากอีกครั้งอย่างไม่ทันตั้งตัว ร่างสูงสตาร์ทมอเตอร์ไซต์ก่อนจะหันหลังมองให้ลู่หานขึ้นตามมา มือเล็กค่อยๆอ้อมกอดเอวอย่างแน่น พร้อมกับเปิดเสื้อและเบียดให้หน้าอกสัมผัสกับแผ่นหลังนั้นโดยตรง เซฮุนกลืนน้ำลายอย่างแรก่อนปิดกระจกหมวกกันน็อคและรีบบิดไปที่คอนโดของเขาทันที
 
            ทันทีที่ถึงคอนโด ลู่หานก็ค่อยๆลงจากรถมอเตอร์ไซต์พร้อมกับกระชับสูทให้ปิดหน้าอกให้ชิดขึ้น ไม่ทันที่เธอจะก้าวเดิน มือหนาก็รีบฉวยอุ้มเธอทันที
 
            “เฮ้ย พี่ เดินเองได้”ลู่หานหันมาประท้วงเซฮุนด้วยสีหน้าตกใจ แต่ร่างสูงไม่พูดอะไรนอกจากรีบเดินเข้าคอนโดและขึ้นลิฟต์ ไปห้องของเขา
 
            เซฮุนรีบโยนลู่หานลงเตียงอย่างแรงก่อนจะโถมตัวคร่อมทันที ลู่หานขยับตัวบนเตียงเล็กน้อย ก่อนจะลุกขึ้นผลักเซฮุนให้ออกห่างจากตัว
 
            “อะไรอีกวะ ก็ถึงห้องเตียงแล้วไง”เซฮุนตะคอกเสียงดังก่อนจะผลักลู่หานลงกับเตียงอีกครั้ง แต่ร่างเล็กก็มุดตัวหนี ยิ่งเพิ่มความหงุดหงิดให้เซฮุนอย่างมาก
 
            “จะอาบน้ำหนะ อยากอาบน้ำ ผ้าเช็ดตัวใช้ได้อยู่ใช่ป่ะ”ลู่หานถามขณะค่อยๆถอดเสื้อผ้าต่อหน้าเซฮุนจะหยิบผ้าเช็ดตัวยกขึ้นมาถาม เธอจะรู้บ้างไหมว่ายิ่งทำอย่างงี้ก็ยิ่งเพิ่มความอยากในตัวเธอมากขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี้เซฮุนแทบอยากจะขย้ำเต็มทีอยู่แล้ว หน้าอกที่กลมเป็นเต้าสวย เอวที่คอดเห็นส่วนเว้า ขาเรียวเล็กกับบั่นท้ายที่โคตรจะเย้ยวนใจ
 
            “ให้เวลาแค่ 5 นาที ถ้าไม่เสร็จหละก็”เซฮุนเดินมาชิดตัวลู่หานที่อยู่หน้าประตูห้องน้ำ
 
            “หนูเปิดประตูไว้ก็ได้ พี่กูนั่งจับเวลาดูหนูเรียกน้ำย่อยก่อนก็แล้วนะ พอใจรึยัง”ลู่หานไม่พูดเปล่า ร่างเล็กเปิดประตูห้องน้ำก่อนจะค่อยๆถอดผ้าเช็ดตัวต่อหน้าเซฮุน ความทรมานเริ่มแล่นไปทั่วร่างกายของเซฮุน ตั้งแต่เขานอนกับผู้หญิง เขายอมรับว่าตอนนี้ผู้หญิงที่กำลังเปลือยอาบน้ำต่อหน้าเขา กำลังเป็นคนคุมเกมส์ทั้งหมดอยู่
 
            มือเล็กค่อยๆลูบไล้ไปตามร่างกายช้าพร้อมกับหันหน้าไปมองเซฮุนที่นั่งไขว่ห้างจ้องมองอย่างไม่คลาดสายตา ลู่หานกดสบู่เหลวมาถูกไปทั่วร่างกายฟองสีขาวค่อยๆคลุมตัวเธอไปทั่ว ร่างเล็กค่อยๆถูกบริเวณน่าอกที่น่าฟัดอย่างช้าๆ แรงบีบเฟ้นนั้นทำเอาเซฮุนเริ่มเจ็บเกร็งส่วนล่างอย่างรุนแรงทันที เสียงหัวเราะเล็กดังขึ้น ไม่ช้ามือเล็กก็ลูบเอวคอดบางและหว่างขาอย่างยั่วยวน
 
            “อีก 2 นาที”เสียงเค้นหนักพร้อมกับก้าวเดินที่มาประชิดยังขบประตู ลู่หานหันหลังให้ก่อนจะค่อยไล่ฟองสบู่ออกจนหมด ร่างเล็กหยิบผ้าเช็ดตัวซึ่งกลิ่นหอมนี้ก็เพิ่มความเย้ายวนใจให้เธอไม่แพ้กัน ผ้าเช็ดตัวสีน้ำตาลค่อยๆไล่ซับหยดน้ำช้าๆจนหมด
 
            “ไม่ต้องห่อผ้าเช็ดตัวก็ได้นะ ยังไงมันก็ต้องถอดอยู่ดี”เซฮุนบอกก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ให้
 
            “ก็ค่อยๆถอดไงพี่ เซ็กซ์ชั้นดีเขาต้องมีศิลปะไม่ใช่หรอ?”ลู่หานท้วงก่อนจะเดินมานั่งตรงปลายเตียง เธอค่อยๆสะบัดผมช้าๆ พร้อมกับพยักหน้าเรียกเซฮุน
 
            “อย่าเพิ่งคร่อมหนูลงเตียงนะพี่ ผมยังไม่แห้งอ่ะ”ลู่หานยิ้มบอกก่อนจะค่อยเลื่อนผ้าเช็ดตัวให้ไหลลงมาถึงเอวคอด เซฮุนไม่พูดอะไรนอกจากนั่งคุกเขาที่ปลายเตียง มือสองข้างค้ำกับเตียงนอน แค่เขานั่งคุกเข่าความสูงที่เท่ากับร่างเล็กที่นั่งกับเตียงแล้ว มือเล็กค่อยๆประคองใบหน้าที่หล่อเหลามาจ้องก่อนจะค่อยๆก้มลงไปจูบเบาๆ เซฮุนค่อยๆจูบตอบช้าๆพร้อมกับค่อยสูดกลิ่นกายที่มันช่างหอมเย้ายวนใจ หลังที่เปียกชุ่มจากการอาบน้ำค่อยๆถูกมือหนาลูบไล้ปลุกอารมณ์อย่างพอใจ ลู่หานยังคงหลับตามจูบอย่างเคลิบเคลิ้มลิ้นเล็กค่อยๆจัดการกวาดชิมไปทุกส่วนอย่างหื่นกระหาย ฟันเล็กๆค่อยๆคบฟันของร่างสูง เซฮุนยอมรับว่าตอนนี้เขาพอใจกับจูบของผู้หญิงคนนี้มาก ร่างสูงผละจากจูบนั้นแล้วมาจูบที่แก้มทั้งสองข้างอย่างแรง ผู้หญิงคนนี้นอกจากเขาจะถูกใจตั้งแต่ยังไม่เริ่ม ยังมีหน้ามายิ้มสวยๆให้อีก
 
            รอยยิ้มของลู่หานเปลี่ยนมาเป็นรอยปากที่เผยอแทน เมื่อเซฮุนค่อยๆล่อยตำแหน่งมาไซร้าซอกคอช้าๆ ลิ้นหนาๆค่อยโลมเลียเธอพร้อมกับดูดเม้มทำรอยไปทั่วคอ ยังไม่พอแค่นั้นมือหนาก็เปลี่ยนตำแหน่งมาบดกลึงหน้าอกของเธออย่างแรง
 
            “อ๊า อ๊ะ พี่อย่าบีบนมหนูแรงสิ หนูเจ็บ”ลู่หานก้มปากเสียงดัง เซฮุนไม่พูดอะไรนอกจากยังคงเมมทำรอยต่อไป แต่มือจากที่บีบก็กลายเป็นนิ้วที่ค่อยๆเขี่ยหัวนมสีชมพูอย่างช้า ลู่หานค่อยๆสูดหายใจเข้าพร้อมกับเกร็งตัวเบาๆ
 
            “เสียวแล้วหรอ?”ลู่หานไม่ตอบอะไรนอกจากค่อยๆก้มลงมาจูบที่หน้าผากนั้นอย่างพอใจ ก่อนจะดึงศีรษะเซฮุนให้ชิดกับหน้าอกเธอ เสียงหัวเราะเล็กๆดังขึ้น
 
 
 
 
            “ก็เริ่มนิดๆหนะ”มือเล็กค่อยๆเปลี่ยนมาค้ำกับเตียง ก่อนจะแอ่นหน้าอกให้เซฮุนจัดการอย่างพอใจ ตากลมโตค่อยๆมองร่างสูงที่ก้มเลียหัวนมอย่างหื่นกระหาย
           “ฮ๊า”ลู่หานค่อยผ่อนเสียงให้เมื่อลิ้นยาวแตะที่หัวนมนั้นอย่างรัวและแรง มือเล็กยิ่งแอ่นอกให้พร้อมกับหายใจอย่างถี่แรง อกนั้นถูกเซฮุนจัดการโลมลียและบีบจนเต็มไม้เต็มมือไปหมด
ไม่ช้าลิ้นหนาที่ค่อยๆลากผ่านลงมาผผ่ากลางจนถึงช่องกลางลำตัว มนสวยมากจนเขาอดที่ลูบอย่างเบามือไม่ได้ จูบเบาเริ่มประทบขึ้นจนเต็มบริเวณท้องน้อย กลีบนั้นค่อยๆถูกคลี่ออก ลู่หานค่อยๆดึงผ้าเช็ดตัวนั้นออก พร้อมกับกางขาออกจากว้างพอควร
            “เยี่ยม”เซฮุนพูดอย่างพอใจ ก่อนจะก้มจัดการรัวลิ้นเลียต่อไป จนน้ำใสๆค่อยๆไหลออกมา “อ๊ะ อ๊า”เสียงครางพร้อมกับเสียงกลืนน้ำลาย มือเล็กเลื่อนมาลูบไล้ไหล่กว้างก่อนจะบีบอย่างแรง เซฮุนยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจ ก่อนจะค่อยส่งนิ้วเรียวยาวเขาไปสัมผัสกับช่องกลางลำตัว เนื้อที่ตอดรัดมือเขาอย่างรุนแรง จนเขาอดตลกไม่ได้
            “ตอดแรงอย่างกับคนไม่เคยเลยนะ”ลู่หานไม่ตอบอะไร ร่างเล็กรีบดึงเซฮุนให้ขึ้นมาจูบ จูบที่ทำเอาเซฮุนหลงใหลอีกแล้ว เสื้อผ้าของเขาถูกร่างเล็กจัดการจนหมด หัวนมที่ตอนนี้แข็งเป็นไตแทบไม่ต่างกับร่างบางที่กำลังปรนเปรอเขาอยู่ มือหนาทั้งลูบสีข้างและบีบจับหน้าอกนั้นทุกครั้งที่ลู่หานขยับร่างกายบนตัวเขา
            ลิ้นเล็กค่อยลากลงมา แก่นกายค่อยๆขยายขนาดขึ้นมาจนชนกับคอสวยนั้น มือเล็กค่อยๆจัดการเลียช้าที่ตรงหัวก่อนจะแก่นส่งทั้งดุ้นเข้าปาก  เสียงดูดมันดังจนเซฮุนเริ่มครางออกมาอย่างพอใจ ฟันเล็กค่อยๆครูดเสียดแก่นกายของสนุกปาก มือหนาค่อยๆลูบหัวอย่างพอใจ
            “พอแล้ว ผมไม่อยากแตกก่อน”เซฮุนลุกขึ้นนั่งพร้อมกับรั้งลู่หานให้จ้องหน้าเขา มือหนาลูบใบหน้านั้นอย่างหลงใหล มือเล็กเองก็ลูบใบหน้านั้นไม่ต่างกัน เซฮุนครอมร่างเล็กทันที จูบเกิดขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับนิ้วที่กระแทกจนมันเริ่มแฉะพอควร ไม่ช้ามือหนาก็จัดการรูดแก่นกายที่มันพร้อมเล็กน้อยก่อนจะ สอดเข้าไปในช่องกลางลำตัวอย่างแรง และเหมือนว่าเขากำลังชนกบเยื่ออะไรบางอย่างเข้าอย่างจัง
            “Hymen” เซฮุนตะโกนเสียงดังก่อนจะจ้องมาที่ขาเรียวเล็กนั้น เลือดสดๆค่อยๆไหลออกมาจากช้าเคลือบแก่นกายเขา ลู่หานทำหน้านิ่งต่อไป แม้ตอนนี้ร่างกายมันเหมือนกับถูกฉีกออกเป็นเสี่ยงๆ เมื่อลู่หานไม่พูดอะไร เซฮุนก็ไม่อยากจะถามอะไรเหมือนกัน ร่างสูงค่อยๆโน้มลงมาจูบ ก่อนจะค่อยๆกระแทกอย่างช้าๆแต่มันเต็มไปด้วยความอัดแน่นไปทุกครั้งที่กระแทก ส่วนนั้นของลู่หานมันรัดแน่นจนแกนกายของเขาแทบจะระเบิด
            ลู่หานเองก็เริ่มรู้ตัวว่าเธอเกร็งมาก มือเล็กรั้งศีรษะมาแนบจูบ ก่อนจะแยกขาให้กว้างขึ้นอีก เซฮุนกระแทกต่อไปอย่างใจเย็นขึ้น ไม่ช้าจากความอึดอัดก็เริ่มกลายเป็นพายุที่มันพัดกระหน่ำใจของทั้งคู่ มือหนาค่อยๆรั้งลู่หานให้ขึ้นมานั่งบนตัวเขา ร่างเล็กค่อยๆขยับสะโพกสวนกลับเซฮุนช้าๆ รอยจูบของเซฮุนค่อยๆบรรจงแนบไหล่เล็กนั้นก่อนจะก้มลงมาจูบหน้าอกและกัดอย่างแรงอีกครั้ง มือเล็กเองก็ค่อยลูบไหล่กว้างนั้นช้าและยึดแน่นเมื่อแรงกระแทกเริ่มเร็วขึ้น
          “อ๊ะ อ๊า อ๊า”ลู่หานร้องเสียงดัง เซฮุนเองก็ไม่ต่างกัน มือเล็กผลักร่างหนาลงกับเตียง เอวเล็กๆค่อยบดและร่อนอย่างช้าๆ มือหนาที่ได้เพียงจับเอวลงนั้นแน่น พร้อมกับรั้งดึงให้ขย่มบนตัวเขาอย่างแรง
            "เชี่ย ลืมใส่ถุงยาง มือหนาเตรียมจับแก่นกายที่ตอนนี้พร้อมที่จะระเบิดบางอย่างออกมาแล้ว
           "แตกมาเหอะ"ลู่หานพูดเสียงดังทั้งยังครางอยู่ แรงกระแทกของร่างเล็กทำให้เซฮุนกลับมาคร่อมร่างนี้อีกครั้ง พร้อมกับส่งแรงอัดอย่างเต็มแรง ขาเล็กเกี่ยวก่ายอย่างแนบแน่น พร้อมกับกอดรอบคอเซฮุน ความรู้สึกเสียวสุดมันก่อตัวขึ้น ไม่ช้าเสียงกรีดร้องก็ดังขึ้นพร้อมกับแรงรัดจากตัวเธอ เซฮุนเองก็เช่นกัน น้ำสีขาวขุ่นพุ่งเข้าอย่างแรง ยิ่งร่างเล็กตอดแก่นกายนี้มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำให้น้ำนั้นพุ่งเข้าตัวร่างบางมากขึ้น      ร่างสูงทรุดกับคอขาว ทั้งยังหอบ จูบของเซฮุนค่อยๆไล่ขึ้นมาพรมจูบทุกหยาดเหงื่อของลู่หาน     "ถ้าจะเอาต่อไหวไหม?"เซฮุนกระซิบถามลู่หาน ร่างเล็กยิ้มกว้างให้ก่อนจะหันหลังแล้วแอ่นสะโพกงอนๆให้    เซฮุนค่อยๆรั้งเอวนั้นให้ชิดกับสะโพกนั้นก่อนจะสอดแก่นกายที่มันพร้อมแล้วเข้าไปอีกรอบ มือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่น เสียงครางกระเซ่าดังขึ้นอีก   "อ๊ะ อ๊า อีก อีก"แรงกระแทกในทุกทิศทำเอาลู่หานใจสั่นในความเสียว ร่างเล็กถูกพลิกตัวให้ตะแคงข้าง แก่นกายถูกสอดเข้าไปใหม่อีกครั้ง และครั้งนี้เหมือนมันจะลึกกว่าทุกครั้ง "พี่ ช้าหน่อย หนู...ฮือ มันนูนท้องหนูมัน"ลู่หานกันมาบอกทั้งมองท้องน้อยของเธอที่มันนูนเข้าออกอย่างเห็นได้ชัด เซฮุนค่อยล้มตัวนอนกอดจากข้างหลังและยังคงแทกต่อไปอย่างไม่สามารถหยุดได้จริงๆ ยิ่งลู่หานบอกอาการเขาเท่าไหร่เขายิ่งพอใจในผลงานตัวเองเท่านั้น    "คราวนี้ต้องแตกนอกนะ"เซฮุนบอกพร้อมกับเร่งแรงกระแทกเฮือกสุดท้าย ลู่หานรีบผละจากอดนั้นและนั่งบนตัวของร่างสูง แนบแน่นชนิดที่ว่าเซฮุนไม่สามารถถอดแก่นออกมาได้ และในที่สุดเข้าก็จำใจแตกในตัวลู่หานอีกครั้ง ลู่หานลุกขึ้นจากตัวนั้น แก่นที่ยังคงขนาดทำให้เมื่อถอนออกความเสียวยังคงเข้าแล่นอยู่   "ลู่หานจ้องหน้าร่างสูงนั้นก่อนจะ ก้มจัดการทำความสะอาดแก่นกายให้จนมันพร้อมใช้งานอีกครั้ง และแน่นอนมันไม่จบแค่ตรงนี้แน่ ตลอดทั้งคืนทั้งคู่ต่างปรนเปรอให้กันอย่างสุข เสียงครางของลู่หานยิ่งความความต้องการมากขึ้นเรื่อยๆจนเซฮุนยอมรับว่าเขาขาดเธอคนนี้ไม่ได้จริงๆ
 
            “ดูดบุหรี่ด้วยหรอ?”เซฮุนค่อยเบิกตาขึ้นมาถามลู่หานที่ยืนสูบบุหรี่ตรงระเบียง ลู่หานในชุดเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่สีขาวบางไม่ตอบอะไรนอกจากดูดบุหรี่ต่อไป
            “แล้วเมื่อคืน ทำไมไม่บอกว่าซิง รู้ไหมว่าชอบมาก”มือหนาค่อยๆเดินเข้ามาโอบเอวบางพร้อมกับกระซิบข้างหูเบาๆ ก่อนจะหยิบบุหรี่ของลู่หานมาดูดต่อ
            “พี่อย่าลืมสิ พวกเราเรียน Anatomy กันมา ส่วนไหนซอกไหนจินตนาการมันก็นึกออกได้ “คำพูดเสียงเครียดตอบโต้ยิ่งทำให้เซฮุนอดอึ้งไม่ได้
            “เรายังไม่รู้จักชื่อกันเลย เธอชื่ออะไร?”เซฮุนค่อยๆพลิกตัวลู่หานมาถาม  ร่างบางพิงระเบียงทั้งอย่างงั้นก่อนจะยิ้มบางๆให้
            “ชื่อลู่หาน รหัสนักศึกษา HH281094-7 ค่ะ”เซฮุนเริ่มหน้านิ่งเล็กน้อย
            “ทำไมรหัสข้างหลัง...”ลู่หานไม่พูดอะไรนอกจากเดินเข้าหยิบหนังสือที่เซฮุนอ่านค้างไว้มาเปิดผ่านๆก่อนจะนั่งบนโต๊ะอ่านหนังสือนั้น
 
            สายเข้า : พี่อี้ฟาน
 
            “ครับพี่อี้ฟาน “เซฮุนรับสายทั้งยังจ้องร่างเล็ก มือหนาค่อยๆลูบเรียวขานั้นเบาๆ
            “ไงวะ น้องรหัสรายงานตัว เรียบร้อยใช่ไหม?”
            “คืออะไรพี่ ผมไม่เข้าใจ?”เซฮุนทำเสียงสูงอย่างไม่พอใจ
            “ก็น้องรหัสที่นายไม่สนใจ น้องแว่นคนนั้นหนะ ที่ชื่อลู่หาน น้องเขาบอกว่าจะรายงานตัวกับนาย พี่เลยถามเราไงว่าน้องรายงานตัวเรียบร้อยแล้วใช่ไหม?” ยังไม่ทันที่เซฮุนจะตอบ เสียงเล็กก็แทรกเข้ามาในสายทันที
            “เรียบร้อยแล้วค่ะ ลุงรหัส”เซฮุนไม่พูดอะไรนอกจากตัดสายเงียบๆ
            “พี่คงจะตกใจมาก แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ หนูกินยาคุมอยู่ ที่นอนที่มันเปื้อน เดี๋ยวหนูซักให้” ลู่หานพูดเสียงเรียบก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป และทิ้งให้เซฮุนประมวลเหตุการณ์เงียบๆ ไม่ช้าร่างเล็กก็ออกมาในชุดเดิมแบบเดียวกันกับเมื่อคืน มือเล็กค่อยๆดึงผ้าปูที่นอนออก
            “ทำไมต้องทำอะไรแบบนี้? เล่ามา”มือหนาจับร่างบางเหวี่ยงลงกับเตียงอย่างรุนแรง ก่อนจะตามไปคร่อมและจ้องหน้านั้นอย่างโกรธแค้น เขารู้สึกเหมือนโดนหลอกหักศอกใส่
            “ก็ไม่ทำไมค่ะ ก็พี่ไม่ค่อยสนใจน้องรหัสเท่าไหร่ หนูรู้ว่าโลกส่วนตัวพี่สูง แต่พี่ไม่สงสารหนูหรอ? มีพี่รหัสก็เหมือนไม่มี อาทิตย์ก่อนๆพี่ก็นัดจะติวหนังสือให้ แต่สุดท้ายพี่ก็หายไปเอากับใครไม่รู้ หนูพยายามติดต่อพี่แต่พี่ก็ตัดสาย แล้วก็ให้เหตุผลควายๆว่า “โตแล้วอ่านเอง” พี่คะแค่มีน้ำใจกับน้องรหัสมันจะตายหรอคะ?
            “แล้วที่เธอเป็นดีเจหละ ที่เธอแต่งตัวหละ แล้วที่นอนกับฉันเมื่อคืนหละเพราะเรื่องแค่นี้หนะหรอ?” เซฮุนก้มลงมาถามชิดกับใบหน้าสวยนั้น
            “ 2 ปี ที่พี่ไม่สนใจหนู หนูก็แค่ลองหาแหล่งเรียนรู้ใหม่ ทำอะไรใหม่ๆตามพี่ ก็แค่นั้น ถ้าพี่คิดว่าเมื่อคืนเป็นแผนหละก็ ไม่ใช่นะคะ หนูก็สนุกของหนู แต่พี่ก็เข้ามาหาหนูเอง ออกไปจากตัวหนูเถอะค่ะ หมดสนุกแล้ว หนูจะกลับ?”ลู่หานผลักเซฮุนอย่างแรง มือเล็กกอดถือผ้าปูที่นอนนั้นออกไปทั้งสีหน้าเรียบเฉย
 
            “มันคุ้มแล้วหรอที่จะเสียตัวให้กับคนที่เธอเกลียดอย่างฉัน นี่หันมาคุยกันก่อนสิ”
            “ถ้าแลกกับความสะใจแบบเมื่อคืน ที่พี่ดิ้นจะตายเพราะขาดหนูไม่ได้ สำหรับหนูมันคุ้มนะคะ พี่เซฮุน  เจอกันที่คณะนะคะ ลาก่อน” ลู่หานพูดจบแค่นั้นก็เดินเปิดประตูออกมา ร่างสูงรีบจัดการหยิบเสื้อผ้ามาใส่และตามลู่หานลงมาติดๆ
            “เดี๋ยวๆบอกให้หยุดไง หยุด!”เซฮุนตะโกนเสียงดัง รอยยิ้มสะใจเล็กของลู่หานปรากฏขึ้น แต่ร่างเล็กก็ไม่มีท่าทีว่าจะหยุดแต่อย่างใด หนำซ้ำยังหยิบบุหรี่จากกระเป๋าเสื้อสูทมาสูบอีกด้วย
            “เลิกดูดได้แล้ว ผู้หญิงที่ไหนดูดบุหรี่แบบนี้กัน”เซฮุนดึงบุหรี่ออกจากปากเล็กนั้น
            “ก็จะดูด ทำไมต้องชอบคิดว่าผู้หญิงทำอะไรแบบนี้ไม่ได้ด้วยหละคะ ทีพี่ยังทำได้เลย แถมเมื่อกี้พี่ยังไม่เห็นว่าอะไรเลย”ลู่หานย้อนถามกลับ เซฮุนไม่มีอะไรจะพูดต่อนอกจากดึงร่างเล็กกลับขึ้นไปบนห้องอีกครั้ง
            “ถ้าจะเอาหนูอีกหละก็ พอแล้วนะคะ หนูไม่สนุกกับเรื่องเซ็กซ์แระ ขอบคุณค่ะ”
            “ไม่ต้องพูดมาก มานี่เลยมา ดูดบุหรี่งี้ เหล้าเธอกินเป็นไหม?”
            “ก็ต้องเป็นดิ พี่จะชวนกินเหล้าแทนหรอ? เอาดิแต่ขอกินข้าวก่อนนะ ไม่อยากเมาเร็ว”ลู่หานตอบขณะที่เซฮุนค่อยๆลากเธอกลับขึ้นห้อง มือหนาดึงผ้าปูที่นอนนั้นทิ้งไว้กับตะกร้าเสื้อผ้า ก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงขาสั้นมาให้ลู่หาน
            “ใส่ซะ ถอดได้แล้วไอ้ชุดแบบนี้หนะ เดี๋ยวจะทำอะไรให้กิน”เซฮุนสั่งเสียงเรียบ  ลู่หานจ้องหน้าเซฮุนด้วยความสงสัยในพฤติกรรมที่เปลี่ยนไป ก่อนจะเดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมานั่งเล่นรอบนเตียงที่เมื่อคืนเหมือนสงครามอย่างย่อม สายตาของเซฮุนจ้องมองเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้าอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เป็นเสื้อยืดสีดำและกางเกงขาสั้นธรรมดา พร้อมกับหยิบแว่นตาขึ้นมาใส่ ไม่ช้าร่างสูงที่เดินไปทำอาหารกลิ่นข้าวต้มร้อนๆค่อยๆกระทบจมูกลู่หาน
            “มากินข้าวได้แล้ว?”เซฮุนเอียงหน้ามาตะโกนเรียก ลู่หานค่อยๆลงจากเตียงและเดินมนั่งในเก้าอี้ที่เซฮุนจัดให้ ข้าวต้มถ้วยใหญ่ น้ำเปล่าที่รินไว้  และน้ำส้มข้างๆ
            “พี่ไม่มากินด้วยกันอ่ะ”ลู่หานหันหลังถามเซฮุนที่กำลังค้นอะไรบางอย่างกับสูทสีขาวของเธอ ก่อนร่างสูงจะหยิบบุหรี่ซองนั้นพร้อมกับไปแฉ็กทิ้งลงขยะต่อหน้าต่อตา
            “ต่อไปห้ามกินเหล้า ห้ามดูดบุหรี่ แล้วไอ้งานที่เต้นยั่วๆเปิดเพลงไรนั่นก็เลิกทำได้แล้ว”คำสั่งที่มาพร้อมกับหน้าเครียดทำเอาลู่หานอดจะกลืนน้ำลายไม่ได้
            “สั่งแต่คนอื่น เพื่อ? ก็คิดแค่ว่า on night stand ก็จบ ก็บอกแล้วว่าแค่มารายงานตัว”
            “รายงานตัวเป็นน้องรหัสพี่ หรือรายงานตัวเป็นเมียพี่กันแน่ อย่าเก่งให้มาก ผู้ชายเขาไม่ชอบหรอกนะ จะบอกให้”เซฮุนบอกพร้อมนั่งตักข้าวต้มและก็มานั่งบ่นตรงข้าม
            “ก็ไม่ได้ต้องการให้ชอบ พอใจจะทำ มีอะไร?”
            “ถ้าเป็นเมื่อวานไม่มี แต่ตอนนี้อย่าสิ น้องมีผัวเป็นตัวเป็นตนแล้ว”
            “ก็แค่เซ็กซ์ พูดมาได้เป็นผัว ใครเมียพี่ หยาบหวะ”
            “ถ้าหยาบแล้วเอาเมียอยู่ ก็จะหยาบ ปี 2 ตอนนี้กำลังเรียนเรื่องอะไรอยู่ เล่ามาดิ”
            “ทำไม? พี่จะกลับมาทำหน้าที่พี่รหัสที่ดีงั้หรอ?”ลู่หานถามล้อเลียนเสียงสูง
            “ไม่ทำหน้าที่นั้นก็ได้นะ เพราะมีหน้าที่ผัวรองรับอยู่ อย่ามาท้านะขอเตือน”
            “ไม่กลัวหรอก ข้าวต้มหมดแระ มีอะไรอีกไหม? ถ้าไม่มีจะกลับ”จ้องกลับ
            “ไม่มี แต่ว่าวันนี้วันเสาร์เธอจะไปผับอีกรึป่าว?”เซฮุนค้ำเอวถาม
            “ก็ต้องไปดิ ทำแค่ ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์  เงินมันดีจะตาย พี่ต้องเข้าใจนะแท็กบุ๊ค มันแพง”ลู่หานตอบขณะที่มือเล็กค่อยๆหยิบน้ำส้มมาจิบ
            “เท่าไหร่เล่มไหน จะซื้อให้ และก็ลาออกซะ ไม่ต้องไปทำ”
            “ไม่หวะ สั่งคนอื่นเหอะ ขอบคุณสำหรับหน้าที่พี่รหัสที่ดีนะคะ ลาก่อนอีกที บ๊าย”ลู่หานฉีกยิ้มกว้างส่งไปให้ก่อนจะเดินออกมาจากห้อง แล้วส่ายหน้าเบาๆในความอะไรไม่รู้ของผู้ชายที่ชื่อโอเซฮุน เซฮุนถอนหายใจอย่างแรง เขารู้สึกว่ากรรมเก่าที่เขาทำไว้กับบรรดาผู้หญิงตอนนี้นั้น มันกำลังตามสนองเขา มือหนาหยิบสมาร์โฟนขึ้นหารูปน้องรหัสคนนี้ ผู้หญิงใส่แว่นเด็กเนิร์ดที่เขาไม่เคยสนใจน้องเลยตั้งแต่น้องเข้าคณะมา!
 
            ลู่หานนั่งรถแท็กซี่กลับหอพักของเธอ เธอก็เหมือนนักศึกษาแพทย์ทั่วๆไป ต้องมีวินัย เรียบร้อย การแต่งตัวตั้งแต่ขึ้นปี 1 จนถึงตอนนี้เธอแต่งตัวเรียบร้อย แอลกอฮอล์ บุหรี่ ไม่เคยยุ่งเกี่ยว จนกระทั่งพี่รหัสตัวแสบของเธอชอบแผลงฤทธิ์ให้ วันแรกที่เธอเข้าคณะมา แค่เห็นพี่รหัสคนนี้เธอก็รู้สึกว่าเธอโชคดีกว่าใคร ด้วยหน้าตาที่หล่อเหลา แถมเกรดของพี่รหัสคนนี้ก็สูงลิ่ว แต่เมื่อเธอพยายามติดต่อ พยายามพูดคุย พี่รหัสคนนี้ของเธอก็ชอบหายไป หนีหน้า จนในที่สุดความอดทนของเธอก็หมดไป
3 เดือนก่อน
 
          “คิดดีแล้วหรอที่จะทำอย่างงี้”อี้ฟานค่อยๆอธิบายเด็กแว่นที่อยู่ตรงหน้า
          “หนูคิดดีแล้วค่ะพี่ หนูเชื่อว่า หนูสามารถทำให้พี่เขาสนใจหนู และก็รักหนูได้”ลู่หานขยับแว่นเล็กน้อย อี้ฟานทำได้แค่ถอนหายใจ แต่ก็ดีแล้วที่ลู่หานมาปรึกษาลุงรหัสอย่างเขา เพราะอย่างน้อยเขาก็รู้ว่าลู่หานกำลังคิดจะทำอะไร และเขาสามารถช่วยแนะนำเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ได้
          “เหล้า ต้องกินบ่อยๆกินหนักๆไปเลย เอาให้รู้ว่าลิมิตเราถึงไหน เฉพาะเหล้าก็มีหลายแบบนะ เบสิคก็ชงกับน้ำแข็งโซดา แต่พวกหัดกินใหม่ก็ผสมกับน้ำอัดลม แต่ว่าน้ำอัดลมเมาไว และก็พวกออนเดอะร็อคเหล้าอย่างเดียวกับน้ำแข็งก้อนเดียวพอ เหล้ายิ่งดี มันจะนุ่ม แต่ก็เมาไวนะก็ของมันดี อ้อ เบียร์ ก็ธรรมดาเบียร์กินแล้วอิ่ม จิบเบาๆแต่ส่วนใหญ่เบียร์จะเปลืองกว่าเหล้าหน่อยนะ ส่วนพวกตัวอื่นไวน์ สเมอร์ หรือพวกอื่นที่มีแอลนิดหน่อยแต่ก็ไม่เท่าไหร่”
          “แล้วหนูควรเริ่มจากตรงไหนก่อนหนะคะ”ลู่หานจ้องหน้าอี้ฟานอย่างอึ้งๆ
          “เอาพวกอ่อนๆก่อนก็แล้วกันแล้วค่อยจัดหนัก พวกนี้มันขมนะแต่ในความขมของมัน ก็จะค่อยๆล่อยความหวานออกมา”อี้ฟานเปิดกระป๋องเบียร์ให้ มือเล็กค่อยๆจิบเบาก่อนจะทำปากขมุบขมิบ มันไม่อร่อยเลยแม้แต่นิดเดียว ลู่หานไม่พูดอะไรนอกจากกระดกเข้าไปอีกเรื่อยๆ
 
          “ส่วนบุหรี่ รู้ใช่ไหมว่ามันไม่ดี แล้วก็รู้ใช่ไหมว่าถ้าผู้หญิงสูบ ภาพที่เห็นจะติดลบยิ่งกว่าผู้ชายอย่างพวกพี่ และถ้าสูบมันเลิกยากนะ ไหวไหม?”ลู่หานกลืนน้ำลายสำหรับเธอก็ไม่ไหวเหมือนกันแต่ชีวิตนึง ในเมื่อตั้งใจจะลองแล้วที่ต้องเอาให้มันสุดๆ มือหนาจุดบุหรี่และสูบให้เธอดูเป็นตัวเอง ก่อนจะส่งมาให้ลู่หาน แค่ดูดเข้าไปก็ทำเอาร่างเล็กสำลักแทบตาย
          “ช้าๆค่อยๆ”มือหนารีบแย่งบุหรี่และลูบหลังแต่มือเล็กยังคงลองต่อไป อาการมึนเริ่มแล่นเข้าหัวอย่างรุนแรง ทำไมมันทรมานอย่างงี้ มันเลวร้ายกว่าที่เธอคิดไว้มาก
 
          “การแต่งตัว เซฮุนมันชอบเข้าผับมาก และก็อย่างที่รู้ มันก็ชอบลากผู้หญิงเข้าโรงแรม พี่ไม่เคยเห็นมันพามาห้องนะ แต่งตัวอย่าโป๊มากถึงมันจะมั่ว แต่มันก็เลือก แต่งให้เหมือนไม่มีอะไร แต่มีอะไร เช่น เสื้อพวกนี้ กางเกงแบบนี้ อ้อ พี่ว่าเราลองแต่งหน้าทำผมหน่อยก็ดีนะ เวลาไปเรียนก็ปกติ แต่เวลาเข้าผับก็จัดเต็มเลย ป่ะ”อี้ฟานจัดการเลือกเสื้อผ้าให้ร่างเล็กจนเสร็จ มือหนาค่อยๆพาลู่หานมาร้านประจำของเขา ผมสีดำยาวถึงกลางหลัง ถูกตัดขึ้นมาประบ่า ผมสีดำที่ไม่เคยทำสี ก็ค่อยๆถูกกัดผมและทำสี หน้าเล็กๆค่อยถูกเติมเต็มด้วยเครื่องสำอาง
          “พี่ คือหนูไม่เคยแต่งหน้า คือแบบ”ลู่หานมองเครื่องสำอางที่อยู่ตรงหน้าอย่างเก้กัง
          “เหล้าก็กินจนคอแข็งเท่าพี่ บุหรี่ก็ดูดหนักกว่าพี่ กะแค่แต่งหน้า ชิวๆหน่า”ลู่หานค่อยๆหยิบเครื่องสำอางมาลองแต่งช้าๆตามแบบที่ช่างแต่งหน้าสอน ไม่ช้าใบหน้านั้นก็ค่อยๆสวยรับกับสีผมที่ยิ่งทำให้ดูดี แต่มันติดอีกอย่างตรงที่
          “พี่ว่าเราเอาแว่นออกดิ ไปใส่คอนแทค และก็ดันนมขึ้นหน่อย ชั้นในอย่าใส่สปอร์ตดิ ใส่โครงไปเลย”อี้ฟานมองภาพรวมก่อนจะเริ่มพาไปจัดการเรื่องคอนแทค และแวะซื้อชุดชั้นใน
          “พี่”ลู่หานถามอี้ฟานหลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว
          “มีอะไร?” ร่างสูงยักคิ้วถาม
          “พี่ทำไมต้องช่วยหนูขนาดนี้หละ หนูเริ่มเกรงใจพี่แล้วอ่ะ”เสียงหัวเราๆทุ้มๆดังขึ้น
          “พี่ก็เคยเป็นแบบเรามาก่อน ตอนนี้พี่จีบแฟนพี่ เขาเรียนนิเทศหนะ แล้วพี่ก็แค่นักศึกษาแพทย์เชยๆคนนึง ปู่รหัสของเรานั่นแหละเป็นคนแปลงไฟล์พี่จนเป็นแบบนี้ และพี่ก็จีบแฟนพี่ติด แต่มันไม่ใช่แค่อะไรภายนอก ภายนอกมันเป็นส่วนนึงมันจุดสตาร์ทอ่ะ เพราะคนเรามองกันที่แรกก็รูปร่างหน้าตา ท่าทาง แล้วค่อยพัฒนามาคุย มาทำความรู้จัก พี่ก็ไม่รู้ว่าแผนของเราจะเวิร์คไหม แต่พี่เชื่อในความพยายามของเรานะ”
ลู่หานยิ้มให้ทั้งน้ำตาก่อนจะโน้มตัวกอดอี้ฟานทั้งน้ำตา
 
“พี่อี้ฟานคะ มันสำเร็จแล้วนะคะ”ลู่หานพูดกับตัวเองขณะที่ยืนจ้องร่างกายที่เปล่าเปลืยกับกระจก รอยมือและรอยแดงมากมายที่เกิดจากเซฮุน มันเต็มตัวเธอไปหมด ความรู้สึกเมื่อคืนสำหรับเธอมันดีมาก ลู่หานถอดคอนแทคเลนส์และอาบน้ำแต่งตัว เสื้อยืดธรรมดา กางเกงขาสั้น และผมที่มันรวบขึ้น แว่นตาสีชมพูถูกสวมทันที
“ไหนเหลือตัวไหนที่ยังไม่เก็บบ้าง” มือเล็กค่อยๆเปิดชีทขึ้นมาดูก่อนจะเริ่มอ่านทันที แต่ยังไม่ทันที่จะอ่านได้เท่าไหร่ เสียงโทรศัพท์ที่อยู่ในสูทสีขาวของเธอก็ดังขึ้น
 
สายเข้า : โอเซฮุน
 
            ลู่หานเบิกตากว้างนี่เขาเมมเบอร์เธอตอนไหนกันเนี่ย หรือว่าตอนที่เอาบุหรี่และไฟแฉ็กออกตอนเธอกินข้าว ลู่หานถอนหายใจก่อนจะกดรับ
            “พี่มีอะไรหรอคะ?”ลู่หานถามเสียงเรียบ
            “อยู่หอไหน? จะเอาหนังสือไปให้”เซฮุนตอบขณะสตาร์ทรถสปอร์ตของเขา
            “ไม่เอาค่ะ ไม่อยากได้ แค่นี้นะคะ”ลู่หานกดตัดสายทันที พร้อมกับปิดเสียง
 
            เซฮุนถอนหายใจอย่างแรง เกิดมาเขาไม่เคยเอาใจใครขนาดนี้มาก่อนแล้วนี่ มันคืออะไร? ร่างสูงยังคงไม่ละความพยายาม นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเข้าคณะวันเสาร์ และก็ไม่ผิดคาด
            “ซิ่วหมิน เพื่อนรหัสเราอยู่หอไหน?”เซฮุนถามซิ่วหมินที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ใต้ตึก
            “พี่เซฮุน พี่เซฮุนจริงๆด้วย”ซิ่วหมินรีบเดินเข้าไปกอด เขาก็เป็นน้องรหัสอีกคนของเซฮุน แต่ด้วยความที่เป็นผู้ชายด้วยมั้งก็ได้รับการดูแลดีหน่อย ที่แน่ๆเขาก็สนใจกว่าลู่หาน
            “เหมือนอยู่หอมาโมยองนะครับ ชั้น 5 ห้อง 574 ครับ”สายตาของเซฮุนค่อยๆจ้องอย่างเลือดเย็น ไอ้น้องรหัสคนนี้รู้จักห้องลู่หานได้ยังไง
            “รู้จักได้ไง เคยเข้าห้องหรอ?”เซฮุนถามเสียงต่ำ
            “ครับ เคยไปติวหนังสือด้วยกัน ห้องลู่หานนะพี่หอมมาก ลู่หานก็ตัวหอม แล้วก็...”ซิ่วหมินเริ่มเงียบเมื่อมือหนาค่อยๆกำชีทที่เขาอ่านแทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน
            “มีผู้ชายมายุ่งกับเพื่อนรหัสเราเยอะไหม?”
            “เมื่อก่อนไม่มีเลยพี่ แต่ช่วง 2-3 เดือนหลังนะ ไม่อยากจะพูดตามจีบจนบางทีลู่หานต้องวิ่งหนี ในคณะไม่เท่าไหร่แต่นอกคณะ พวกวิศวะ ถาปัตย์ บริหาร พวกเรียนอินเตอร์หนะนะ โห้ สุดๆ พี่เตือนมันบ้างหน่อยดิ มันชอบใส่สั้นอ่ะเวลาอยู่นอกคณะ กระโปรงเนี่ยนะ แค่คืบ เสื้อนะแน่นมาก ”ยิ่งฟังเซฮุนก็เริ่มไม่พอใจ ถ้าลู่หานเหมือนผู้หญิงคนอื่นเขาจะไม่ว่า แต่นี่ไม่ใช่และก็ไม่มีวันจะใช่ ทุกอย่างที่ลู่หานมันตอบโจทย์ความต้องการของเซฮุนทุกอย่าง
            “ต่อไปอย่ายุ่งกับผู้หญิงคนนี้ จำไว้”เซฮุนพูดเสียงดังช้าๆชัดจนคนที่อยู่แถวนั้นเริ่มซุบซิบและวิ่งมาถามซิ่วหมินทันที “ซิ่วหมินใครเมียพี่เซฮุนอ่ะแก” ซิ่วหมินไม่ตอบอะไรนอกจากกลืนน้ำลายอย่างฝืดคอ ความน่ากลัวของเซฮุนเริ่มครอบงำเขาทันที
 
            ลู่หานจัดการอาบน้ำแต่งตัว และแต่งหน้า วันนี้เธอเลือกใส่เสื้อผ้าที่ค่อนข้างโป๊กว่าเมื่อวานเล็กน้อย วันเสาร์อย่างงี้จะมีอะไรดีไปมากกว่าแคมเปญปาร์ตี้ไปได้ กางเกงขาสั้นมากสีดำรัดรูปโชว์เรียวขาอย่างชัดเจน เสื้อคอเต่าสีดำแขนยาวที่ผ่าหนังทั้งแผ่นและเว้าที่เนินอกลงมาเกือบครึ่ง ผมที่รีดตรงประบ่า กับลิปสติกสีแดง
            “โห้ว ทำไมมันเธอเซ็กซี่จังลู่หาน”ลู่หานหัวเราะกับตัวเองเธอส่องกระจกครั้งแล้วครั้งเล่าแม้จะมากกว่าทุกครั้งแต่เธอก็ค่อยข้างพอใจมาก ส้นสูงสีแดงถูกสวมเข้ากับเท้าเล็กทันที เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยมือเล็กที่ปิดไฟและออกมาพร้อมกับกระเป๋าและสูทสีดำคลุมทับ
            “บอกแล้วไม่ใช่หรอว่าให้ลาออก”เสียงคุ้นเคยดังขึ้นจากข้างหลัง
            “สิทธิ์อะไรหละคะที่สั่ง ”เซฮุนไม่พูดอะไรนอกจากลากแขนเล็กนั้นขึ้นรถสปอร์ตของเขาทันที
            “พี่ทำไรอ่ะ หนูจะไปทำงาน สายแล้ว”ลู่หานตะคอกเสียงดัง
            “แน่ใจว่าไปทำงาน ใส่สั้นขนาดนี้ โชว์ขา โชว์นม ขนาดหลังยังคิดจะโชว์อีกหรอ? ห๊ะ”เสียงเซฮุนตะคอกกลับเสียงดัง ลู่หานไม่ตอบอะไรนอกจากเบือนหน้าหนี
            “แล้วพี่จะยุ่งอะไรด้วยหละ ที่ผ่านก็ไม่เคยสนใจอะไรอยู่แล้วไม่ใช่หรอ?”ลู่หานกัดฟันตอบ เซฮุนค่อยๆรั้งร่างเล็กให้หลังมาชิดตัวเขา จูบเล็กค่อยๆเกิดขึ้นที่แผ่นหลังนั้นช้าๆก่อนจะค่อยๆย้อนกลับมาหอมที่แก้มเบาๆ ลู่หานเอียงหน้ามามอง ก่อนจะชิงเปิดประตูรถและรีบเดินมาขึ้นแท็กซี่ที่จอดอยู่ทันที
            “ปัดโธ่เว้ย”ร่างสูงตบพวงมาลัยเสียงดังก่อนจะรีบขับตามไปที่ผับนั้นทันที ลู่หานนั่งเงียบมาตลอดทาง คำตอบเกิดขึ้นกับหัวของเธอ เธอต้องการอีกไหม? สิ่งที่เธอได้จากเซฮุนตอนนี้สำหรับเธอมันเกินคาดมากพอแล้ว และเหมือนว่าคืนนี้คงไม่จบแค่นี้แน่
 
            โต๊ะตัวเดิมถูกเปิด วันนี้เหมือนว่าจะไม่ใช่วันเสาร์ธรรมดา คนเยอะตั้งแต่ผับเปิด เซฮุนในเสื้อเชิ๊ตสีดำที่ปลดกระดุมลงมาจนเห็นแผงอก สายตาที่จ้องมองบนเวทีเพื่อรอใครบางคน
           
            ถ้าคุณคิดว่านักศึกษาแพทย์อย่างพวกเราจะเที่ยวไม่เป็น เหล้าไม่เคยแตะ บุหรี่ไม่เคยดูด ผู้หญิงไม่เคยมั่วหละก็พวกคุณกำลังคิดผิด ผมก็แค่มนุษย์คนนึงก็เท่านั้น ผมเที่ยวตั้งแต่สอบเข้าคณะที่แม่ต้องการได้ ถามว่าผมอยากเรียนไหม? บอกเลยว่าไม่ แต่ทำไงได้หละคณะนี้มันเจ๋งหนิ ผู้หญิงคณะอื่นที่มาเรียนคณะผม ส่วนใหญก็ล้วนแต่จ้องจะ...ผมทั้งนั้น ถ้าคิดว่ามีแฟนหมอแล้วคิดว่าจะอบอุ่น ดูแล แทคแคร์ได้หละก็ โทษนะที่แน่ๆมันไม่ใช่ผม
            ถ้าถามว่าผมยุ่งกับผู้หญิงกี่คน ขอโทษ ไม่เคยนับ มันก็ดีกว่านั่งเหงาคนเดียวก็แล้ว อย่างน้อยก็อะไรอะไรมารองรับ รองไม้รองมือ แต่เมื่อคืนนี้ที่ผมนอนกับผู้หญิงคนนั้น คนที่ทำผมหัวหมุนตอนนี้ พูดเลยว่าเธอไม่เคย เธอเก่งนะที่สามารถทำผมถึงใจได้หลายครั้งทั้งคืน ทั้งๆที่มันก็ครั้งแรกของเธอ สำหรับผมตอนนี้ ไม่อยากให้เธอทำอย่างงั้นกับใครทั้งนั้นนอกจากผม
            “มาแต่หัววันเลยนะยูว”ชานยอลเดินเข้ามานั่งข้างๆพร้อมกับรินเหล้ากรอกลงปากทันที
            “เป็นไงเมื่อวาน”เซฮุนหันหน้ามาถามเสียงเรียบ
            “จะเป็นไงคุณเธอชวนดื่ม ไอ้เราก็ดื่มตาม แต่คุณเธอคอแข็งกว่า จบ! ”ชานยอลพูดทั้งอารมณ์เสีย ก่อนจะมองเซฮุนที่ดูอารมณ์เสียมากกว่า “เป็นไรวะ หน้าตายูวดูไม่สนุกเลยวะ” เซฮุนไม่พูดอะไรนอกจากหยิบบุหรี่ขึ้นมาดูดอย่างหนัก
            ลู่หานแอบมองเซฮุนจากชั้นสองของผับ แผนการแกล้งผู้ชายตรงหน้ามันค่อยๆผุดขึ้นจนเธอเริ่มจะหัวเราะสะใจไม่ได้ อีกไม่กี่สิบนาทีก็ถึงคิวของเธอแล้ว และวันนี้เธอทำให้ที่เปิดขวดแชมเปญซะด้วย มือเล็กค่อยๆถอดสูทสีดำนั้นออก และค่อยๆลงมาสแตนบายข้างเวที โดยมีสายตาของเซฮุนที่จับจ้องเธออย่างไม่วางตา
            “เฮ้ย ถอดสูทออกทำไมวะ”เสียงสบถของเซฮุนดังขึ้นเมื่อเห็นร่างเล็กในชุดที่โป๊อย่างถึงขีดสุด เธอยังคงใส่ชุดเดิม กางเกงขาสั้นสีดำรัดรูป เสื้อคอเต่าคว้านหลังทั้งแผ่น และคว้านหน้าอกจนเกือบครึ่ง ร่างเล็กหยิบเหล้าขึ้นมากระดกต่อหน้าเซฮุนก่อนจะดูดบุหรี่จากหนุ่มข้างเวที พร้อมกับพ่นควันใส่หน้า จนชายคนนั้นเกือบเดินเข้าใส่ แต่ลู่หานขึ้นเวทีก่อน
 
            “โววๆ Hello Everybody I am LU”ลู่หานตะโกนทักทาย ก่อนจะหยิบแชมเปญมาราดที่หน้าอกตัวเอง พร้อมกับก้มหน้าที่ทำเชิญชวนให้หนุ่มหน้าเวทีขึ้นมาสนุกกับเธอ เสียงปรบมือพอใจของคนทั้งผับเสียงดัง ทำให้ชานยอลทำหน้าแปลกใจ มาผับนี้ก็บ่อย แต่ไม่คิดว่าดีเจคนนี้จะเด็ดขนาดนี้ เซฮุนยังคงจ้องลู่หานต่อไปเงียบๆ
            “คนนี้ทำไมเด็ดงี้หวะ ถ้าได้หิ้วกลับคงดี”ชานยอลพูดออกมาก่อนจะเดินไปหน้าเวที เงินแบงค์ใหญ่หลายใบยื่นให้ลู่หาน ร่างเล็กจำได้คนนี้มาจากโต๊ะของเซฮุน มือเล็กค่อยๆดึงเสื้อลง ร่องอกชัดๆปรากฏต่อสายตาชานยอล มือหนายัดเงินนั้นลงร่องนั้นก่อนจะก้มจูบเนินอกเบาๆ
            ความโกรธของเซฮุนเริ่มพุงขึ้นมาเรื่อยๆ ท่ามกลางจังหวะเพลงที่ตอนนี้เริ่มมิกซ์ให้มันส์ขึ้นแล้ว ลู่หานจ้องมองไปยังร่างสูงที่กำลังจ้องเธอด้วยความโกรธแค้น หน้าอกที่มันล้นค่อยๆขยับโยกช้าๆ ก่อนจะเดินอ่อยอิ่งมาที่หน้าเวที ขาเรียวๆยาวคู่นั้นกำลังโดนมือหนุ่มๆลากลูบอย่างพอใจ บ้างก็เอือมมาบีบบั้นท้ายนั้นอย่างแรง
            “เซฮุน ไอโคตรชอบดีเจคนนี้เลยวะ”ชานยอลจ้องมองด้วยสายตาเดียวกับผู้ชายคนอื่น
ลู่หานเดินกลับไปยังตำแหน่งเดิมและเซ็ทเพลงจังหวะตื๊ดหนัก มือเล็กหยิบแชมเปญขวดเมื่อครู่ มาราดทั้งตัว ก่อนจะสาดไปทั่วหน้าเวที เสาที่อยู่ข้างตอนนี้กำลังถูกร่างเล็กลูบและเกี่ยวขาเบาๆ
            “If you want me Just…”มือเล็กกระดิกนิ้วเล็กน้อย ไม่ช้าก็มีหนุ่มใจกล้าเดินขึ้นไปโอบเอวบางนั้นทันที ลู่หานค่อยๆถอนเสื้อของผู้ชายคนนั้น แต่ยังไม่ทันที่เธอจะก้มลงไปทำอะไร เสียงกรีดร้องก็ดังขึ้น เมื่อเซฮุนถีบโต๊ะกระจกให้หล่นและแตกละเอียดกับพื้น มือหนาหยิบขวดเหล้าที่เพิ่งกินเสร็จฟาดลงกับพื้นอย่างโมโห
            “ปล่อยมือ ได้แล้ว”เสียงตะโกนดังที่มาพร้อมกับแรงเหวี่ยงอย่างแรง ทำให้ชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆตัวลู่หานลงไปกระแทกกับพื้นอย่างแรง ลู่หานตกใจอย่างมาก ความน่ากลัวของเซฮุนทำให้เพลงที่กำลังมันส์ตอนนี้นั้น เปลี่ยนไปทันที ชานยอลเองก็อดที่จะตกใจตามไม่ได้
            “พอแล้ว”ลู่หานตะโกนไล่หลังขณะที่เซฮุนกำลังจะฟาดขวดเหล้าในเมื่อกับชายหนุ่มคนนั้น ลู่หานไม่พูดอะไรนอกจากรีบลากมือหนาออกจากที่ตรงนั้น และตรงไปหลังร้าน มือเล็กรีบเก็บข้าวของก่อนจะเขียนโน้ตบางอย่างให้ผู้จัดการ
           
            “ค่าเสียหายทั้งหมด จะจัดการให้ทีหลัง ขอลาออกนะคะ ลู่หาน”
 
            เซฮุนยังคงหน้าแดงในความโกรธ ลู่หานยังคงไม่พูดอะไรนอกจากลากเซฮุนไปยังลานจอดรถ ที่รถสปอร์ตของเขา
            “เปิดรถดิพี่ พี่จะรอให้คนเขาแห่มาตีพี่งั้นหรอ?” เสียงเล็กตะโกนสั่ง เซฮุนรีบเปิดรถทันที ลู่หานเข้านั่งและปีนไปยังเบาะหลัง มือเล็กค่อยๆจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าที่มันเปียก เสื้อเชิ้ตสีดำบนเบาะหลังเซฮุนถูกสวมแทน เสื้อที่เว้าตัวนั้น และชุดชั้นในสีดำที่ถอดทิ้งไว้ เซฮุนไม่พูดอะไรนอกจากรีบขับออกจากผับนั้นอย่างเร็ว สายนั้นคอยจ้องมองลู่หานในทุกระยะทาง
            “คิดบ้าอะไรทำอย่างงั้น”เสียงเครียดๆที่ทำลายความเงียบถูกถามขึ้น
            “มันเป็นงาน และมันก็สนุก ก็แค่นั้น”ลู่นั่งไขว่ห้างตอบ
            “โทษทีนะที่ฉันทำให้เธอต้องตกงาน”เซฮุนหันหน้ามาบอก
            “ผับนี้ลาออกได้ ก็สมัครผับใหม่ได้”ลู่หานตอบก่อนจะปัดมือเซฮุนออก มือหนากลับมาขับรถต่อ ไม่ช้าก็มาถึงคอนโดของเขา
            “ไม่ขึ้นไปได้ไหม อยากกลับหอ ”ลู่หานบอกเสียงเรียบ แต่ก็เหมือนจะไม่มีประโยชน์อะไร มือหนาลากร่างเล็กอย่างแรงและเอาใจ จนในที่สุดก็มาถึงห้องจนได้
"ไปอาบน้ำซะ รู้ไหมว่าตัวเธอเหม็นเหล้ามาก"เซฮุนโยนเสื้อผ้าและผ้าเช็ดตัวให้ ลู่หานทำหน้างอนก่อนจะยอมเดินเข้าห้องน้ำด้วยดี
 
          "คืนนี้พี่จะไม่ทำอะไรหนูใช่ไหม? ลู่หานถามทั้งลุ้นคำตอบ
          "ไม่รู้ ดูพฤติกรรมก่อน ไปได้แล้ว หรือจะให้เข้าไปอาบด้วย"
          "มะ มะ ไม่ต้อง อาบเองได้หรอกหน่า"ลู่หานรีบวิ่งเข้าประตูพร้อมล็อคห้องน้ำทันที ร่างสูงทำหน้าเซ็ง ก็ทีเมื่อวานยังเปิดประตูตอนอาบน้ำ แต่ทำไมวันนี้ ถึงได้หวงตัวขนาดนี้
         ลู่หานรีบอาบน้ำแต่งตัวออกมา ทั้งผมเปียกๆ เซฮุนรีบเข้าไปอาบน้ำต่อ ไม่ถึงห้านาทีก็ออกมา ลู่หานยังคงนั่งนิ่งกดโทรศัพท์ทั้งผมเปียกๆ มือหนาหยิบผ้าเช็ดหัวแล้วบรรจงเช็ดให้เบาๆ 
 
        "อยากกินอะไรไหม จะทำให้กิน"
        "ไม่อ่ะ ไม่อยากกิน อยากนอน" ลู่หานตอบเสียงงอนๆ
        "เป็นไร โกรธหรอ?"เซฮุนถามเสียงดังอีกครั้ง
       " ไม่รู้ จะนอนแล้ว ฝันดีนะ" ร่างเล็กล้มตัวนอนต่อหน้าเซฮุนทันที แต่ทว่า "พี่ห้ามล้ำเขต ห้ามเกินหมอนข้างนี้นะ"ลู่หานพูดเสียงจริงจัง แต่เหมือนกับว่าคำพูดนั้นจะไม่ได้ผล 
       "ไม่อ่ะ เมียนอนข้างๆทั้งทีจะให้กอดหมอนข้างหรอวะ มันไม่ใช่นิยายนะน้องที่พระเอกจะทำตามนางเอก"เซฮุนเดินไปปิดไฟพร้อมกับโยนมองข้างลงพื้น ลู่หานจ้องมองตากว้าง ก่อนจะถูกเซฮุนจู่โจมกอดจากข้างหลังแล้วล้มตัวนอนไปด้วยกัน"
       "ก็กอดเฉยๆดิ จะจับอย่างอื่นทำไมเนี่ย"
       "ก็จะถอดชั้นในให้ ไม่เคยเรียนมาหรอว่าห้ามใส่ตอนนอน มะเร็งเต้านมกับหายใจไม่ถนัดหนะ เคยได้ยินไหม? อย่าทำเป็นไม่รู้
 
        "อือ ก็พี่ถอดแล้วพี่จับอ่ะ มันอึดอัดนะ" เซฮุนไม่เถียงต่อ นอกจากกอดและจับไปเรื่อยพร้อมกับซุกสูดดมซอกคอทันที และหลับไปในที่สุด จะเหลือก็แต่ลู่หานที่ถอนหายใจ และจำใจนอนทั้งอย่างงั้น
 
          เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น มือเล็กควานหามือถือมากดปิดพร้อมกับค่อยๆเลื่อนเช็คข่าวสาร ในขณะที่เซฮุนหลับสนิทกับแผ่นหลังขาวบางนั้น ไม่รู้ว่าดึงเสื้อไปตอนไหนแต่ที่รู้ตอนนี้คือท่อนบนมันเปลือย
          "อุ๊บซ นี่สิบโมงแล้วหรอเนี่ย"ลู่หานเบิกตากว้าง วันนี้อาจารย์นัดสอนชดเชยหนิ นี่มันก็เลทมา 2 ชั่วโมงแล้ว ร่างเล็กรีบลงจากเตียงและหยิบที่ผ้าที่ตกอยู่ปลายเตียงมาใส่ทันที ความวุ่นวายเกดขึ้นเสียงดังทันที จนร่างสูงค่อยๆตื่นขึ้นมามองลู่หานที่วิ่งวุ่นรอบห้อง
 
            “เป็นไร เสียงดังแต่เช้า”
            “จารย์สอนชดเชยอ่ะ ตื่นสายกำลังจะรีบไป”ลู่หานบอกขณะที่เตรียมวิ่งออกจากห้อง
            “จะทันหรอ นี่มันกี่โมงแล้ววะ”
            “มันจะไม่ทัน เพราะมัวแต่คุยกับพี่อ่ะ”ลู่หานพูดประโยคสุดท้ายก่อนจะรีบออกจากห้องไปทันที เซฮุนลุกจากเตียงทั้งยังมึน ร่างสูงหยิบกุณแจรถมอเตอร์ไซต์สำหรับการสัญจรวันนี้ พร้อมกับกระเป๋าตังค์และเดินตามลู่หานลงทันที
            “ขึ้นรถเร็ว เดี๋ยวไปส่ง”ลู่หานพยักหน้าก่อจะรีบขึ้นมอไซต์คันใหญ่
            “พี่ แต่หนูจะกลับไปเปลี่ยนชุดที่ห้องก่อนนะ หอใกล้มหาลัยพี่ส่งหนูที่หอพักก็ได้”เซฮุนไม่ตอบอะไรนอกจากรีบขับไปยังหอพักของลู่หาน ทันทีที่ลงจากรถร่างเล็กก็วิ่งอย่างไม่คิดชีวิตขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวทันที ร่างสูงรีบลงจากรถและตามไปติดๆ
            ความเร็วในการอาบน้ำ มือเล็กรีบหยิบชุดนักศึกษามาใส่ วันนี้เข้าคณะต้องแต่งตัวเรียบร้อยหน่อย พลีทยาว ชั้นในสีขาวเสื้อกล้ามสีขาวและก็เสื้อนักศึกษาตัวใหญ่เล็กน้อย มือเล็กรีบหวีผม กระเป๋าใบเฉิ่มๆและแว่นตาสีชมพูถูกสวมทันที
            “พี่จะนั่งทำอะไรอ่ะ เร็วดิจะล็อคห้องแล้ว”เซฮุนมองลู่หานอย่างอึ้งๆนี่สินะยายแว่นน้องรหัสเขาของจริงๆ แต่คำพูดคำจานี่ดิบและแรงเหมือนเดิม