I'm Psychosis เออ ! พอดี กูมันโรคจิต!

Chapter2 : Meet U 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ตอนนี้ผมกำลังตาค้างสุดๆ มีอย่างที่ไหน  มาพูดได้หน้าตาเฉยว่าเป็นสามีกู 
 
 
 
 คือกูเป็นผู้ชายนะสัส!! แมนเต็มร้อยด้วย  
 
 
 
ไม่เชื่อเดี๋ยวเบ่ง ก้าง?ให้ดู
 
 
 
" อะไรของมึง!สัส! กูเป็นผู้ชายนะเว้ย!!!" 
 
 
ย้ำอีกที เผื่อมันจะเข้าใจผิด  คิดว่าผมเป็นผู้หญิงอยู่  กะ อิแค่หน้ากู ออกแนวหวานๆ ไม่ได้หล่อคมเข้มสัสๆแบบพี่แก เนี่ย ถึงกับไม่รู้ว่ากูเป็นผู้ชายเลยหรอไงวะ!?
 
 
 
 
 "แล้วไง? " 
 
 
 ไอ้หล่อ(น้อยกว่าผม== )ถามเสียงเรียบ
 
 
 
 
"อะไร คือแล้วไง! ? ก็กูเป็นผู้ชาย  กูเป็นแมนเต็มร้อย  แล้วกูจะมีสามีได้ไงวะ  เห้ย!คิดดิๆ ! "
 
 
 
 ผมพูดเรียกสติของไอหน้ามึนเนี่ย เผื่อมันจะคิดได้ว่าตัวมันกำลังพูดอะไรอยู่!!
 
 
 
 
 
"กูก็ผู้ชาย...แมนเต็มร้อยเหมือนกัน"
 
 
 
 
 
"เออ เห็นไหม   มึงกับกูก็เป็นผู้ชายที่แมนเต็มร้อย เชี่ยๆ เหมือนกัน   แล้วมึงมาเมาห่าอะไรเนี่ย " 
 
 
 
 
ผมด่ามันไปฉาดนึง  ไอห่านิ  วุ้ย =__=  กวนส้นตรีนกูแล้วไหมละ!.. 
 
 
 
 
 
" กูไม่ได้เมา...."  มันหยุดไปพักนึง ผมเงียบ  รอว่ามันจะพูดอะไรต่อ
 
 
 
 
"แค่ถูกใจมึง.."
 
 
 
 
คำพูดของมันทำให้ผมเบิกตากว้าง   ไอ้เชี่ยนี่โรคจิตป่าววะ   เพิ่งเจอกันครั้งแรก  มึงจะมาชอบกูได้ไง
 
 
 
มันเดินเข้ามาใกล้ผม 
 
 
 
 
 " เห้ยๆๆๆ  เดินมาทำไม๊!!  ออกไปนะ!!   " 
 
 
 
 
ผมก้าวถอยหลังจนรู้สึกถึงความเย็นของผนังห้องน้ำ
 
 
 
  ไอ้สัส!! กูชิดกำแพงห้องน้ำแล้วเนี่ย  ไอ้บ้า!!  ยื่นหน้ามาทำไมว่ะ  
 
 
 
 
 
 กูจะสิงผนังแล้วววว!!!  มึงเข้าใจกูไหม!!!!!
 
 
 
 
 
" กูชอบมึง...เพราะงั้นมึงต้องเป็นเมียกู.."
 
 
 
มันพูดเสียงเรียบ    
 
 
 
โหยยย  แม่งประโยคคำสั่งชัดๆ  
 
 
 
แต่ไอ้เชี่ยนี่ก็พูดซะเสียงเรียบจนมันกลายประโยคบอกเล่าได้เลยวะ  =__=
 
 
 
 
"แต่กูไม่ได้ชอบมึง!!!แล้วกูก็ไม่ชอบผู้ชอบด้วยเว้ย!! "    ผมเถียงมัน
 
 
 
 
"หึ...ไม่เป็นไร  เดี๋ยวมึงก็ต้องชอบกูเองแหละ "
 
 
 
มันพูดพลางยกยิ้มมุมปาก 
 
 
 
 
 เห็นแล้วมันหมั่นไส้โว้ยย!!!  
 
 
 
เตะปากแม่งดีไหม!?    
 
 
 
 
 
"  เห้ย!มึงนี่พูดไม่เข้าใจใช่ปะ? ก็กูบอกว่ากูไม่ชอบๆ  ! มึงจะมายัดเยียดกูทำไม ..นะ!.อื้อ!!!!!"   
 
 
 
 
เห้ย!!!   ไอ้เชี่ย!!  จูบกูทำไม!!!!!!!   
 
 
 
 
 
"  อื้อออ!!!"
 
ลิ้นร้อนบุกรุกล้ำเข้ามาในโพรงปากของผม กวาดชิมความหวาน  เกี่ยวตวัดไล่ต้อนลิ้นเล็กกว่า จนตัวผมรู้สึกอ่อนระทวยไปทั้งร่างกาย   มือหนาค่อยๆล้วงผ่านกางเกงของผม  ผมสะดุ้งเฮือก  แล้วรีบดันไหล่ร่างสูงกว่าออกไป  พร้อมกับใช้เท้ายันไปที่กลางท้อง ร่างสูง จนมันเซ ผละออกจากตัวผม  
 
 
 
 
เพียะ!!
 
 
 
ผมตวัดมือตบลงไปที่แก้มของร่างสูง   จนหน้าหัน   
 
 
 
" ไอ้สัส!!  ไอโรคจิต!!!  " 
 
 
ด่าได้แค่นั้นผมก็รีบวิ่งหนีมันออกจากหน้าห้องน้ำทันที  
 
 
 
  แม่ง!!!  นี่กูเสียจูบให้ผู้ชายหรอเนี่ย    
 
 
 
เวรล่ะ ! จูบแรกด้วยไง สัส!!
 
 
 
  กูอยากจะร้องไห้!! ฮึ๊ย! โมโห  !!    
 
 
 
 
  ผมวิ่งออกจากร้าน โบกแท๊กซี่ กลับบ้าน  
 
 
 
ระหว่างที่นั่งอยู่บนแท๊กซี่ก็นึกขึ้น  อ่าวเห้ย! ไอ่พวกเพื่อนเวรพวกนั้นยังอยู่ที่ผับนี่หว่า  
 
 
 
เออช่างแม่ง  เดี๋ยวค่อยส่งเมจเสจบอกมันแล้วกัน  
 
 
 
 เห้อ   กูขอกลับบ้านก่อนเถอะ  ! 
 
.............
 
 
ขณะเดียวกัน  
 
 
 
 
ที่ผับ
 
 
 
 
วู๊ว์ !!~~ 
 
ผม  ซินเองครับ  
 
 
โย่ว!~ ตอนนี้ผมกำลังเต้น  อยู่กลางผับอย่างเมามันครับ  
 
 
 
แต่ตะกี้ยังเห็นไอ้น้ำแดง กับไอ้ปิม เต้นๆอยู่แถวนี้อยู่เลยนี่หว่า 
 
 
 
 แม่งหายหัวไปม้อสาวที่ไหนแล้วว่ะ    
 
 
 
ปล่อยกูเต้นคนเดียวนะสาสสส!~     
 
 
 
 
แต่ไม่เป็นไร  ไอดอทแคร์ 
 
 
 
 ว่ะฮ่ะฮ่า  ๆ ...
 
 
 
 
 
ผมรู้สึกว่าตัวเองเริ่มที่จะ กรึ่มๆ  หน่อย ๆ  หลังจากที่กระดก แอลกอฮอล์ไปหลายแก้วแล้วว   
 
 
 
ฮื่มม   ง่วงว่ะ     
 
 
 
 ผมเดินไปนั่งที่โต๊ะของตัวเอง  ว่าจะรอให้ไอ้พวกนั้นมานั่งรวมตัวกันก่อน ค่อยไปเต้นใหม่ ฮ่าๆ  
 
 
 
 จนสักพัก  ไอ้เพื่อนห่า  ก็ยังไม่มา! 
 
 
 
 เอ๊ะ! แต่ผมเห็นว่ามีคนกำลังเดินมาที่โต๊ะผมนะ  
 
 
 
ไอเยลลี่ป่าววะ  มันบอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำนิ  
 
 
 
  คนๆนั้น นั่งลงข้างๆผม  แล้วก็ยกมือขึ้นโอบเอวของผม    เห้ย! ทำไมตัวไอ้เยลมันหนักจังวะ  ! 
 
 
 
แล้วมึงจะมาโอบเอวกูทำไมเนี่ย! 
 
 
 
ขนลุกว่ะ!     
 
 
 
มันก้มหน้าลงมาเป่าลมร้อนๆของมันลงที่ซอกคอของผม   ผมตัวชาวาบเลยย 
 
 
 
 
 เล่นอะไรของมึงเนี่ย ไอเยล  กูยิ่งมึนๆอยู่
 
 
 
 
"เฮ๊ย!เล่นเหี้ยไรของมึง!ไอเยล   กูไม่ไหวแล้วว่ะ  พากูกลับบ้านหน่อยดิ..  " 
 
 
 
 ผมเริ่มจะก้มหน้าคุยกับมันแล้วครับ  รู้สึกคอมันหนักๆ  
 
 
 
ไม่น่าแดกเหล้ามากเลยกู  โอยย 
 
 
 
 
"ได้สิ..กลับบ้านกัน  " 
 
 
 
ผมได้ยินเสียงไอ้เยลลี่พูด มันผยุงผมขึ้นเดินออกจากผับไป 
 
 
 
 
 เอ....ทำไมเสียงไอเยลมันทุ้มจังว่าาา....หรือเป็นเพราะกูแดกเหล้ามากไป  
 
 
 
ทั้งน้ำเสียงทั้งร่างกายของมึงถึงได้เปลี่ยนไปเยอะเลยวะ  ..... 
 
 
 
 
 
คิดยังไงก็คิดไม่ออก
 
 
 
 
  ขอกูนอนก่อนแล้วกัน  ค่อยตื่นขึ้นมาคิดใหม่..... 
 
 
 
 
 
นั่นคือประโยคสุดท้ายในความคิดของผม
 
 
 
 ก่อนที่ผมจะไม่รู้สึกตัวอีกเลย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
......................
 
 
 
 
มาแล้วจ้าาา  กับตอนที่ 2  พยายามจะมาอัพให้เต็มร้อยเปอ บ่อยๆ อย่าเพิ่งทิ้งนุ้งเยลกันไปเน้อออ   แล้วอย่าลืม กดถูกใจ+คอมเม้นท์ด้วยเน้ออ  
 
เจอกันตอนหน้าจ้า จุ๊บๆ
 
 
แฮ๊ซแท๊ก
 
#พี่คินหล่อบอกต่อด้วย  
 
#น้องเด็กอย่าเคี้ยวแรง