I'm Psychosis เออ ! พอดี กูมันโรคจิต!

9.0

เขียนโดย beautyploy30752

วันที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 22.08 น.

  8 chapter
  0 วิจารณ์
  13.10K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 22.32 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) Chapter2 : Meet U <3 <3 100 per.

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Chapter2 : Meet U 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนนี้ผมกำลังตาค้างสุดๆ มีอย่างที่ไหน  มาพูดได้หน้าตาเฉยว่าเป็นสามีกู 

 

 

 

 คือกูเป็นผู้ชายนะสัส!! แมนเต็มร้อยด้วย  

 

 

 

ไม่เชื่อเดี๋ยวเบ่ง ก้าง?ให้ดู

 

 

 

" อะไรของมึง!สัส! กูเป็นผู้ชายนะเว้ย!!!" 

 

 

ย้ำอีกที เผื่อมันจะเข้าใจผิด  คิดว่าผมเป็นผู้หญิงอยู่  กะ อิแค่หน้ากู ออกแนวหวานๆ ไม่ได้หล่อคมเข้มสัสๆแบบพี่แก เนี่ย ถึงกับไม่รู้ว่ากูเป็นผู้ชายเลยหรอไงวะ!?

 

 

 

 

 "แล้วไง? " 

 

 

 ไอ้หล่อ(น้อยกว่าผม== )ถามเสียงเรียบ

 

 

 

 

"อะไร คือแล้วไง! ? ก็กูเป็นผู้ชาย  กูเป็นแมนเต็มร้อย  แล้วกูจะมีสามีได้ไงวะ  เห้ย!คิดดิๆ ! "

 

 

 

 ผมพูดเรียกสติของไอหน้ามึนเนี่ย เผื่อมันจะคิดได้ว่าตัวมันกำลังพูดอะไรอยู่!!

 

 

 

 

 

"กูก็ผู้ชาย...แมนเต็มร้อยเหมือนกัน"

 

 

 

 

 

"เออ เห็นไหม   มึงกับกูก็เป็นผู้ชายที่แมนเต็มร้อย เชี่ยๆ เหมือนกัน   แล้วมึงมาเมาห่าอะไรเนี่ย " 

 

 

 

 

ผมด่ามันไปฉาดนึง  ไอห่านิ  วุ้ย =__=  กวนส้นตรีนกูแล้วไหมละ!.. 

 

 

 

 

 

" กูไม่ได้เมา...."  มันหยุดไปพักนึง ผมเงียบ  รอว่ามันจะพูดอะไรต่อ

 

 

 

 

"แค่ถูกใจมึง.."

 

 

 

 

คำพูดของมันทำให้ผมเบิกตากว้าง   ไอ้เชี่ยนี่โรคจิตป่าววะ   เพิ่งเจอกันครั้งแรก  มึงจะมาชอบกูได้ไง

 

 

 

มันเดินเข้ามาใกล้ผม 

 

 

 

 

 " เห้ยๆๆๆ  เดินมาทำไม๊!!  ออกไปนะ!!   " 

 

 

 

 

ผมก้าวถอยหลังจนรู้สึกถึงความเย็นของผนังห้องน้ำ

 

 

 

  ไอ้สัส!! กูชิดกำแพงห้องน้ำแล้วเนี่ย  ไอ้บ้า!!  ยื่นหน้ามาทำไมว่ะ  

 

 

 

 

 

 กูจะสิงผนังแล้วววว!!!  มึงเข้าใจกูไหม!!!!!

 

 

 

 

 

" กูชอบมึง...เพราะงั้นมึงต้องเป็นเมียกู.."

 

 

 

มันพูดเสียงเรียบ    

 

 

 

โหยยย  แม่งประโยคคำสั่งชัดๆ  

 

 

 

แต่ไอ้เชี่ยนี่ก็พูดซะเสียงเรียบจนมันกลายประโยคบอกเล่าได้เลยวะ  =__=

 

 

 

 

"แต่กูไม่ได้ชอบมึง!!!แล้วกูก็ไม่ชอบผู้ชอบด้วยเว้ย!! "    ผมเถียงมัน

 

 

 

 

"หึ...ไม่เป็นไร  เดี๋ยวมึงก็ต้องชอบกูเองแหละ "

 

 

 

มันพูดพลางยกยิ้มมุมปาก 

 

 

 

 

 เห็นแล้วมันหมั่นไส้โว้ยย!!!  

 

 

 

เตะปากแม่งดีไหม!?    

 

 

 

 

 

"  เห้ย!มึงนี่พูดไม่เข้าใจใช่ปะ? ก็กูบอกว่ากูไม่ชอบๆ  ! มึงจะมายัดเยียดกูทำไม ..นะ!.อื้อ!!!!!"   

 

 

 

 

เห้ย!!!   ไอ้เชี่ย!!  จูบกูทำไม!!!!!!!   

 

 

 

 

 

"  อื้อออ!!!"

 

ลิ้นร้อนบุกรุกล้ำเข้ามาในโพรงปากของผม กวาดชิมความหวาน  เกี่ยวตวัดไล่ต้อนลิ้นเล็กกว่า จนตัวผมรู้สึกอ่อนระทวยไปทั้งร่างกาย   มือหนาค่อยๆล้วงผ่านกางเกงของผม  ผมสะดุ้งเฮือก  แล้วรีบดันไหล่ร่างสูงกว่าออกไป  พร้อมกับใช้เท้ายันไปที่กลางท้อง ร่างสูง จนมันเซ ผละออกจากตัวผม  

 

 

 

 

เพียะ!!

 

 

 

ผมตวัดมือตบลงไปที่แก้มของร่างสูง   จนหน้าหัน   

 

 

 

" ไอ้สัส!!  ไอโรคจิต!!!  " 

 

 

ด่าได้แค่นั้นผมก็รีบวิ่งหนีมันออกจากหน้าห้องน้ำทันที  

 

 

 

  แม่ง!!!  นี่กูเสียจูบให้ผู้ชายหรอเนี่ย    

 

 

 

เวรล่ะ ! จูบแรกด้วยไง สัส!!

 

 

 

  กูอยากจะร้องไห้!! ฮึ๊ย! โมโห  !!    

 

 

 

 

  ผมวิ่งออกจากร้าน โบกแท๊กซี่ กลับบ้าน  

 

 

 

ระหว่างที่นั่งอยู่บนแท๊กซี่ก็นึกขึ้น  อ่าวเห้ย! ไอ่พวกเพื่อนเวรพวกนั้นยังอยู่ที่ผับนี่หว่า  

 

 

 

เออช่างแม่ง  เดี๋ยวค่อยส่งเมจเสจบอกมันแล้วกัน  

 

 

 

 เห้อ   กูขอกลับบ้านก่อนเถอะ  ! 

 

.............

 

 

ขณะเดียวกัน  

 

 

 

 

ที่ผับ

 

 

 

 

วู๊ว์ !!~~ 

 

ผม  ซินเองครับ  

 

 

โย่ว!~ ตอนนี้ผมกำลังเต้น  อยู่กลางผับอย่างเมามันครับ  

 

 

 

แต่ตะกี้ยังเห็นไอ้น้ำแดง กับไอ้ปิม เต้นๆอยู่แถวนี้อยู่เลยนี่หว่า 

 

 

 

 แม่งหายหัวไปม้อสาวที่ไหนแล้วว่ะ    

 

 

 

ปล่อยกูเต้นคนเดียวนะสาสสส!~     

 

 

 

 

แต่ไม่เป็นไร  ไอดอทแคร์ 

 

 

 

 ว่ะฮ่ะฮ่า  ๆ ...

 

 

 

 

 

ผมรู้สึกว่าตัวเองเริ่มที่จะ กรึ่มๆ  หน่อย ๆ  หลังจากที่กระดก แอลกอฮอล์ไปหลายแก้วแล้วว   

 

 

 

ฮื่มม   ง่วงว่ะ     

 

 

 

 ผมเดินไปนั่งที่โต๊ะของตัวเอง  ว่าจะรอให้ไอ้พวกนั้นมานั่งรวมตัวกันก่อน ค่อยไปเต้นใหม่ ฮ่าๆ  

 

 

 

 จนสักพัก  ไอ้เพื่อนห่า  ก็ยังไม่มา! 

 

 

 

 เอ๊ะ! แต่ผมเห็นว่ามีคนกำลังเดินมาที่โต๊ะผมนะ  

 

 

 

ไอเยลลี่ป่าววะ  มันบอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำนิ  

 

 

 

  คนๆนั้น นั่งลงข้างๆผม  แล้วก็ยกมือขึ้นโอบเอวของผม    เห้ย! ทำไมตัวไอ้เยลมันหนักจังวะ  ! 

 

 

 

แล้วมึงจะมาโอบเอวกูทำไมเนี่ย! 

 

 

 

ขนลุกว่ะ!     

 

 

 

มันก้มหน้าลงมาเป่าลมร้อนๆของมันลงที่ซอกคอของผม   ผมตัวชาวาบเลยย 

 

 

 

 

 เล่นอะไรของมึงเนี่ย ไอเยล  กูยิ่งมึนๆอยู่

 

 

 

 

"เฮ๊ย!เล่นเหี้ยไรของมึง!ไอเยล   กูไม่ไหวแล้วว่ะ  พากูกลับบ้านหน่อยดิ..  " 

 

 

 

 ผมเริ่มจะก้มหน้าคุยกับมันแล้วครับ  รู้สึกคอมันหนักๆ  

 

 

 

ไม่น่าแดกเหล้ามากเลยกู  โอยย 

 

 

 

 

"ได้สิ..กลับบ้านกัน  " 

 

 

 

ผมได้ยินเสียงไอ้เยลลี่พูด มันผยุงผมขึ้นเดินออกจากผับไป 

 

 

 

 

 เอ....ทำไมเสียงไอเยลมันทุ้มจังว่าาา....หรือเป็นเพราะกูแดกเหล้ามากไป  

 

 

 

ทั้งน้ำเสียงทั้งร่างกายของมึงถึงได้เปลี่ยนไปเยอะเลยวะ  ..... 

 

 

 

 

 

คิดยังไงก็คิดไม่ออก

 

 

 

 

  ขอกูนอนก่อนแล้วกัน  ค่อยตื่นขึ้นมาคิดใหม่..... 

 

 

 

 

 

นั่นคือประโยคสุดท้ายในความคิดของผม

 

 

 

 ก่อนที่ผมจะไม่รู้สึกตัวอีกเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

......................

 

 

 

 

มาแล้วจ้าาา  กับตอนที่ 2  พยายามจะมาอัพให้เต็มร้อยเปอ บ่อยๆ อย่าเพิ่งทิ้งนุ้งเยลกันไปเน้อออ   แล้วอย่าลืม กดถูกใจ+คอมเม้นท์ด้วยเน้ออ  

 

เจอกันตอนหน้าจ้า จุ๊บๆ

 

 

แฮ๊ซแท๊ก

 

#พี่คินหล่อบอกต่อด้วย  

 

#น้องเด็กอย่าเคี้ยวแรง

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา