Detection: ฝ่าด่านอันตราย ขัดขืนหัวใจยัยเเฮกเกอร์
7.3
เขียนโดย aemmy
วันที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.54 น.
34 ตอน
20 วิจารณ์
33.08K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 07.52 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) Moment
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฟึ่บๆ
วันว่างๆกับขนมเค้กเเสนอร่อยนี้มันช่างคัลเลอร์ฟูลจริงๆหลังจากที่กลับมานอนเล่นที่คอนโดเเล้วฉันก็เปิดเว็บเพื่อเช็คข้อมูลของวงมอนสตาร์เอ๊กเเบบเจาะลึกสุดๆ คนที่ฉันเลือกไว้มีสามคน 1.ชยอนู ลีดเดอร์ 2.วอนโฮ หน้าตาของวง 3.มินฮย๊อค สายเต้นของวงนางน่ารักมากกก ที่ฉันเลือกไว้นี้ไม่ใช่เอามาทำสามีหรืออะไรทำนองนั้นน่ะ เเต่ฉันเลือกที่จะตั้งเป็นเป้าหมายหลักสะหน่อยเเละเป็นเครื่องมือในการสังหารส่ะด้วยสิ ฮ่ะๆ ถ้าเกิดฉันเอาอีตามินฮย็อคเนี้ยเกรงว่านางจะใสๆเกินไปถึงจะหล่อเเละน่ารักมากขนาดใหนยังไงก็ทิ้งไว้ก่อนเเล้วกัน ขอตัวมาเลือกอีกสองคนก่อนก็เเล้วกัน.....อืม อีตาลีดเดอร์วงก็หล่อดีนะ ดูล่ำบึ๊กดีเป็นพี่เบิ้มมาก เเต่หล่อน้อยกว่าวอนโฮนิดนึง วอนโฮนี้คว้าคะเเนนความเท่ไปเลยสิบคะเเนนจ้าา หุ่นนี้เเบบ...น่ากินน่าฟัดที่สุด หล่อเท่อะไรขนาดนี้ ฉันนี้ฟินไปหลายรอบเเล้วนะเนี้ย
เเละกระเเสความดังก็ต้องยกให้นางวอนโฮเพราะนางดังเเละหล่อกระชากใจสาวเกาหลีมากกกก ยิ่งซิคเเพ็คสุดล่ำหนาเเน่นนั้นมันช่างสะกดใจอีป้ามากๆ เเต่ไม่ใช่สำหรับฉันหรอกนะ ฮึๆ(หราาาา มองไม่หยุด)
อิๆเลือกได้เเล้วล่ะว่าจะจัดการใครดี ฉันเลือกเหยื่อได้เหมาะเจาะมาก อีตาวอนโฮถ้าเกิดเขาโดนเเฮกเข้าไปในข้อมูลส่วนตัวหรือไอจีอะไรทำนองนี้ข่าวนางจะดังเป็นท๊อปวีคเเละถ้าขืนในไอจีเขาโพสท์ด่าสังกัดตัวเองก็เป็นอันว่าเละเทะป่นปี้ยิ่งกว่าขี้หมามิกซ์กะขี้เเมวสะอีก ฮิๆ เเต่เบื้องหลังน่ะมันคือฉัน....ฉันจะเป็นคนทำลายสังกัดนี้เองเเละจะทำลายสิ่งที่พี่ชายสุดชั่วของฉันสร้างมา 'ทั้งหมด'
วันต่อมา...
@สังกัดสตาร์ชิป
"มาทางนี้เลยนะยะ ดูทางให้ศิลปินด้วยเเล้วเอากาเเฟไปเสริฟต์ให้ผู้จัดการวงซิสตาร์ด้วย ส่วนช่วงบ่ายเอาของพวกนี้ไปส่งไว้ที่รายการวีคลี่ไอดอลนะ ข้าวเที่ยงเธอค่อยไปหากินเอาตอนเย็นๆล่ะกัน วันนี้งานยุ่งมากน่าเห็นใจเธอจริงๆ"
กรี๊ดดดดด นี้ฉันมาสมัครเป็นคนดูเเลศิลปินหรือเป็นคนใช้นี้หา! ใช้สะยิ่งกว่านางทาสอีก สมเเล้วที่ตำเเหน่งนี้ร้างมานานหลายปี สมเเล้วจริงๆ T^T เเล้วยังมีหน้ามาบอกว่าให้ไปหาข้าวเที่ยงกินตอนเย็นอีก นั้นมันข้าวเย็นเเล้วอีบ้า!!!
นี้คิดผิดคิดถูกกันเเน่เนี้ยที่มาทำงานเป็นพนักงานดูเเลศิลปินดูยัยบีไนซ์นั้นสินางเป็นพนักงานต้อนรับสบายๆวันๆก็เอาเเต่ทักทายยิ้มเเย้มเเละรับโทรศัพท์ส่วนฉันล่ะ ถูพื้น ส่งของ เก็บกวาด จัดการทุกอย่างที่มันไม่มีใครทำ... น่าเวทนาจริงๆเลย T^T
"นี้ป๊อปอายส์ เอานี้ไปส่งให้ห้องพักศิลปินของวงสอนสตาร์เอ็กเเละเลยเอาน้ำขวดไปส่งให้พนักงานดูเเลเวทีในห้องโถงด้วย"
อีเจ๊นี้ก็สั่งเสียสะอย่างกับจะตายวันตายพรุ่งเเล้ว กรี๊ดๆ
ตึกๆ
โอ้ยย ตายๆเดินมามือเปล่าไม่ได้หรอกต้องมีของเเบกมาด้วย เหอะๆน่าจะส่งยัยวีนัสมาปล้นที่นี้ให้กระเจิงไปเล้ยยยย
พลั่ก
กรี๊ดดด
กระเจิงของจริงจ้าาาา ของที่ฉันอุตส่าเเบกมาหล่นกระเจิงลงพื้นมากมาย ไม่ใช่อะไรหรอกเดินไม่ดูทางจนมาชนกับผู้ชายตัวสูงคนนึง ฉันไม่ผิดนะอีตานี้มาชนฉันเองอีตาคนมาชนก็น่าจะรู้อยู่เเล้วว่าต้องระวังให้มากกว่านี้...เเต่มันไม่ทันเเล้วล่ะ
"ขอโทษครับ ให้ผมช่วยเก็บนะ"
"ไม่ต้องเลยนะ ฉันอุตส่าเเบกมาจนหลังเกือบจะงอเป็นเลขเเปดเเล้ว นายต้องรับผิดชอบเลย"
อีตานั้นใส่หน้ากากปิดจมูกจนสังเกตเห็นหน้าไม่ชัด เเต่ดูหล่อออร่ามากกก เอ๊ะเขาเป็นศิลปินรึเปล่านะ
"ครับๆ เเล้วจะให้ผมรับผิดชอบยังไงล่ะ"
"เเบกไปให้ฉันเลยนะ!!! ส่งตรงถึงห้องพักศิลปินวงมอนสตาร์เอ็กด้วย เฮอะ!คิดเเล้วเเค้นจัง อีวงนั้นก็เหมือนกันมีขากันรึเปล่าทำไมถึงอุทิศตัวเองลงมาเอาไม่ได้ ทำไมต้องใช้สาวน้อยอย่างฉันเเบกขึ้นมาถวายถึงที่ด้วยก็ไม้รู้ เบื่อโว้ย!"
ผู้ชายคนนั้นนิ่งไปก่อนจะมองหน้าฉันเเบบงงๆ เอ๊ะอะไรฉันสวยหรอ...ฮ๋ะๆธรรมดาน่ะ
"งั้นผมจะเเบกขึ้นไปเองนะ"
"เอาเลยจ้าา ไม่มีใครห้ามอยู่เเล้ว"
"ครับ-_-"
เอ๊ะ!เห็นหน้าอีตานี้เเล้วรู้สึกถูกชะตาชะมัดเลยอ่ะ หล่อมากกก นี้นางเป็นไอดอลรึเปล่าอ่ะ ดูเเพงมากกกก ผิวนี้ขาวจั๊วะน่าเจี๊ยะมากกกกก
"นายๆนายเป็นไอดอลรึเปล่าอ่ะ"
"ครับ-_-"
กรี๊ดดดด นั้นง้ายยยย ใช่เลยยย เขาเป็นไอดอล ตายเเล้ว!สังกัดวงใหนล่ะจ๊ะ จะผันตัวเองไปเป็นเเฟนคลับเลยล่ะ ฮ่ะๆ
"วงไรอ้ะ หรือยังไม่เดบิวต์ ต๊ายตายหล่อลากกระชากทรวงในฉันจริงๆ"
"วงมอนสตาร์เอ๊กครับ"
กรี๊ดดดดดดด ซวยไม่ล่ะอีป๊อปอายส์
ฟุ่บ
ฉันเเย่งของที่หมอนั้นกำลังเเบกอยู่ ตอนนี้ฉันรู้เเล้วล่ะว่าเขาคือใคร พอพูดถึงวงมอนสตาร์เอ๊กขึ้นมา ฉันก็มโนนึกได้เลยว่าอีตานี้คือวอนโฮสุดที่รักของฉันเอง นี้ฉันมาใช้งานเขาทำไมเนี้ย
"นี้เธอ..."
"นี้มันหน้าที่ฉันนะยะเอามาให้ฉันเเบกสิ ยืนบื้ออยู่ได้รีบๆตามมาเถอะน่า"
"เธอสั่งให้ฉันเเบกเอง-_-"
"จ๊ะ ฉันผิด "
ว้ายยย ทำไมตัวเขาถึงหอมรัญจวนใจถึงเพียงนี้น่าาา นี้ฉันเป็นติ่งเอ็กโซอยู่นะอย่าหวั่นไหวกับวงอื่นสิ จงตั้งสติ...เเละจงคิดว่าเขาต้องเป็นเครื่องมือของฉันด้วย
อีตานี้คงเดาได้ว่าฉันยังอายุอ่อนกว่าเขาหน่อยๆเเหมๆพูดคุยเเบบกันเองมากเลยนะยะ
เเละไม่นานฉันก็มาส่งของถึงห้องพักศิลปินเเละยังมีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าวอนโฮตามมาอีกด้วย ตัวเขาทั้งหอมเเละเเข็งเเรงมากกกกก อ๊ากกกก ฉันนี้ฟินไปล้านเเปดครั้งเเล้วจ้าา
"...."
"หมดหน้าที่ฉันเเล้ว ขอตัวนะ"
ฟุ่บ
อีตานี้มาจับเเขนฉันไว้เเล้วผลักฉันให้ติดผนัง เอ๊ะ....นะนี้เขาจะทำอะไรอ่ะ
"...."
เขาจ้องตาฉันอย่างกับจะล่าเหยื่อเเววตาของเขาเย็นชาเเละอ่านความรู้สึกยากมาก นี้มันอะไรก๊านนนนน ><
"น่ะ..นายจะทำอะไร"
"เธอ...เป็นคนดูเเลศิลปินใช่มั้ย"
"รู้ได้ไง"
"ก็เธอมีบัตรพนักงานเเขวนอยู่ที่คอนี้น่า"
กรี๊ดดด เออจริงด้วย ตายจริงเขินเป็นบ้าเลยทำไมเขาถึงต้องทำตัวอย่างนี้ด้วยนะ นี้ฉันหวั่นไหวมากเลยนะ ยิ่งผู้ชายๆหล่อๆเท่ๆอย่างนี้ยั่วน้ำลายไปหลายหยดเเล้ว อ๊ากก >0<
"เเล้ว...."
"เธอมีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉันเเบกของพวกนี้ เเละที่สำคัญดูก็รู้ว่าเธอเด็กกว่าฉันเพราะฉะนั้นหัดมีสัมมาคารวะบ้าง..."
"ขอโทษค่ะ" ดัดจริตนิดนึงงงงง >///<
"ไปได้เเล้ว..."
ฟิ้ววว
ทันทีเลยจ้าา ออกตัวเเรงทันทีเลยล่ะค่ะ ฉันพูดเลยนะ..เขาเย็นชามากเลยอ่ะ เเต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาเป็นคนยังไงเเต่ที่เเน่ๆ อีตานี้อ่านสายตายากมากกกก ฉันนี้หงุดหงิดจริงๆปกติจะดูพฤติกรรมของคนอื่นออกเเต่นี้อะไร ดูเเละเดาไม่ออกเลยเเม้เเต่นิด....
(ติดตามต่อน้าา )
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ