Detection: ฝ่าด่านอันตราย ขัดขืนหัวใจยัยเเฮกเกอร์

 
 
...ในตอนนั้นเหมือนลมหายใจกำลังหยุดลง ฉันได้เเต่ยืนนิ่งเเละหลับตาพริ้มรอจุมพิตจากวอนโฮ...เขาจะจูบฉันไม่นะ...เราจะกลับไปจุดๆนั้นได้มั้ย ขอเเค่ให้เขาทำในสิ่งที่อยากทำ.... ฉันพร้อมเสมอ....
ริมฝีปากอุ่นๆค่อยลงมาประทับบนริมฝีปากฉันจนเราสองคนสัมผัสถึงความอบอุ่นเเละร้อนเเรง..วอนโฮจูบฉันอย่างล้ำลึกเเละดูดดื่ม เราสองคนได้เเต่มอบความรู้สึกที่เเท้จริงๆออกมาให้กันเเละกัน ตอนนี้ฉันยอมเป็นของเขาได้เเล้วล่ะ ฉันไม่อยากให้เขาไปคบกับผู้หญิงคนใหนเเล้วอ่ะ อยากให้เขาสนใจเเค่ฉันคนเดียว อยากให้เขาเป็นของฉันคนเดียว ..... รสจูบที่เเสบซ่านนั้นค่อยๆปลุกเร้าอารมณ์เราสองคนจนวอนโฮก็หยุดที่จะมองความรู้ให้ฉันไม่ได้....
พลั่ก!!
เขาผลักฉันออกจากอ้อมกอดเเละรสจูบนั้นเเละยืนหอบอยู่สักพักก่อนจะเอามือมาจับบ่าฉันเเละจ้องหน้าตาเขม็ง
"พอใจรึยัง..เธอกำลังทำฉันเขวนะ"
"ฉันไม่พอหรอก...ฉันอยากทำให้นายเขวจนมารักฉันเหมือนเดิมให้ได้"
"นี้เธอ!!!"
ฉันไม่ฟังอะไรเเล้วล่ะ ตอนนี้ฉันเข้าไปกอดวอนโฮเเละพยายามผลักเขาให้ชิดกำเเพงเเละจัดการจูบกับเขาอีกครั้ง.... ฉันอยากให้เขามอบความรักให้ฉันอีกครั้ง.... ฉันไม่อยากทนเดียวดายเเบบนี้ได้อีก 
"..."
"เธอกำลังทำให้ฉันบ้านะรู้มั้ย..."
"ฉันเเค่อยากให้นายรักฉัน"
"ฉัน...."
"อย่าปิดกั้นความรู้สึกเลยนะ" ฉันเอามือตัวเองไปลูบบริเวณหน้าอกเขาเเละค่อยๆโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้เขาเเละซบลงตรงเเผ่นอกกว้างๆอยากให้เขารับรู้ถึงความรู้สึกที่เราเคยรักกัน....
"อย่าทำอย่างนี้เลยนะ"
"ทำไมล่ะ....เรากลับมารักกันไม่ได้เเล้วหรอ"
"ไม่...ฉันจะไม่กลับไปติดกับดักเธออีกเด็ดขาด"
"มันไมใช่กับดักเเต่มันเป็นความรักต่างหาก"
วอนโฮดูท่าเริ่มจะเคลิ้มกับคำพูดของฉันจนปล่อยให้ฉันลุกล้ำความรู้สึกของเขาไปเรื่อยๆ ใหนว่าเย็นชานักไงล่ะ...ยังไงๆก็สู้ฉันไม่ได้หรอก 
ฉันค่อยๆถลกเสื้อวอนโฮขึ้นเเละจัดการลูบไล้ซิคเเพ็คเขาจนตอนนี้วอนโฮหมดเเรงที่จะต่อต้านฉัน...ฉันโยนเสื้อของเขาทิ้งเเละเอามือโน้มคอเขาให้ลงมามอบรสจูบให้ฉันอีกครั้ง ตอนนี้ฉันหยุดไม่ได้เเล้วล่ะ นี้คือทางเดียวที่วอนโฮจะรับรักฉัน.... มันคงจะเสี่ยงไม่น้อยเลยอ่ะนะ 
"เธอ....จะทำให้ฉันหยุดไม่ได้นะ"
"เเล้วทำไมต้องหยุดล่ะ"
"....คิดดีเเล้วหรอว่าจะเป็นของฉันคนเดียว"
"คิดดีเเล้ว >///<" 
วอนโฮฟังคำตอบฉันเสร็จเเละจัดการก้มลงจูบลำคอฉันจนหัวใจหวิวๆไปตามๆกัน ตอนนี้ขาเเข้งฉันอ่อนยิ่งกว่าอะไรอีกล่ะ.... ฉันพลีกายให้เขาไปเเล้ว กรี๊ด>///< 
วอนโฮค่อยๆไล่จูบไปจนถึงเนินอกขาวๆเนียนๆเเล้วเขาก็หยุดมองตาฉัน...ฉันได้เเต่นั่งหลับตาปี๋อยู่ในอ้อมกอดของเขาโดยไม่รู้เลยว่าวอนโฮกำลังทำให้ฉันเป็นของเขาอยู่....
วอนโฮอุ้มฉันให้นอนเเผ่ราบไปกับโซฟาเเละจัดการคร่อมร่างของเขา...ตอนนี้เหมือนโลกกำลังหยุดหมุน ฉันมองตาวอนโฮเเละพยายามจะข่มตาตัวเองลง....
"เป็นของฉันได้มั้ย..."
"วอนโฮ..."
"มาถึงขั้นนี้เเล้ว...ห้ามปฎิเสธนะ"
"ฉันรักนายนะ"
"ฉันเองก็รักเธอ...เเต่สัญญาว่าห้ามทำร้ายฉันอีก"
"มาถึงตอนนี้เเล้วจะทำร้ายอะไรได้อีกล่ะ"
"ถ้างั้นก็เป็นของฉันเลยล่ะกัน....."
พอวอนโฮใกล้จะปลดเข็มขลัดของตัวเอง ฉันก็หลับตาปี๋เพราะไม่อยากเห็น'วอนโฮน้อย'ออกมา...กรี๊ดดด  
ฉันจิกเล็บลงบนเเผงอกขาวๆของวอนโฮจนเป็นรอยเเดง...ตอนนี้คงไม่มีใครสามารถหยุดเราสองคนได้เเล้วล่ะ.... 
"วอนโฮ...."
"หืม..."
"นายรักฉันรึเปล่า"
"ถ้าฉันไม่รักเธอเเล้วจะมาทำอย่างนี้ทำไมล่ะ-_-"
"...."
"เป็นของฉันสักทีเถอะ" 
"อื้อออ >///<"
.......
(ฉากนี้เป็นฉาก NC นะค่ะ กรี๊ดดด >///<)