Detection: ฝ่าด่านอันตราย ขัดขืนหัวใจยัยเเฮกเกอร์

...ในตอนนั้นเหมือนลมหายใจกำลังหยุดลง ฉันได้เเต่ยืนนิ่งเเละหลับตาพริ้มรอจุมพิตจากวอนโฮ...เขาจะจูบฉันไม่นะ...เราจะกลับไปจุดๆนั้นได้มั้ย ขอเเค่ให้เขาทำในสิ่งที่อยากทำ.... ฉันพร้อมเสมอ....

ริมฝีปากอุ่นๆค่อยลงมาประทับบนริมฝีปากฉันจนเราสองคนสัมผัสถึงความอบอุ่นเเละร้อนเเรง..วอนโฮจูบฉันอย่างล้ำลึกเเละดูดดื่ม เราสองคนได้เเต่มอบความรู้สึกที่เเท้จริงๆออกมาให้กันเเละกัน ตอนนี้ฉันยอมเป็นของเขาได้เเล้วล่ะ ฉันไม่อยากให้เขาไปคบกับผู้หญิงคนใหนเเล้วอ่ะ อยากให้เขาสนใจเเค่ฉันคนเดียว อยากให้เขาเป็นของฉันคนเดียว ..... รสจูบที่เเสบซ่านนั้นค่อยๆปลุกเร้าอารมณ์เราสองคนจนวอนโฮก็หยุดที่จะมองความรู้ให้ฉันไม่ได้....

พลั่ก!!

เขาผลักฉันออกจากอ้อมกอดเเละรสจูบนั้นเเละยืนหอบอยู่สักพักก่อนจะเอามือมาจับบ่าฉันเเละจ้องหน้าตาเขม็ง

"พอใจรึยัง..เธอกำลังทำฉันเขวนะ"

"ฉันไม่พอหรอก...ฉันอยากทำให้นายเขวจนมารักฉันเหมือนเดิมให้ได้"

"นี้เธอ!!!"

ฉันไม่ฟังอะไรเเล้วล่ะ ตอนนี้ฉันเข้าไปกอดวอนโฮเเละพยายามผลักเขาให้ชิดกำเเพงเเละจัดการจูบกับเขาอีกครั้ง.... ฉันอยากให้เขามอบความรักให้ฉันอีกครั้ง.... ฉันไม่อยากทนเดียวดายเเบบนี้ได้อีก 

"..."

"เธอกำลังทำให้ฉันบ้านะรู้มั้ย..."

"ฉันเเค่อยากให้นายรักฉัน"

"ฉัน...."

"อย่าปิดกั้นความรู้สึกเลยนะ" ฉันเอามือตัวเองไปลูบบริเวณหน้าอกเขาเเละค่อยๆโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้เขาเเละซบลงตรงเเผ่นอกกว้างๆอยากให้เขารับรู้ถึงความรู้สึกที่เราเคยรักกัน....

"อย่าทำอย่างนี้เลยนะ"

"ทำไมล่ะ....เรากลับมารักกันไม่ได้เเล้วหรอ"

"ไม่...ฉันจะไม่กลับไปติดกับดักเธออีกเด็ดขาด"

"มันไมใช่กับดักเเต่มันเป็นความรักต่างหาก"

วอนโฮดูท่าเริ่มจะเคลิ้มกับคำพูดของฉันจนปล่อยให้ฉันลุกล้ำความรู้สึกของเขาไปเรื่อยๆ ใหนว่าเย็นชานักไงล่ะ...ยังไงๆก็สู้ฉันไม่ได้หรอก 

ฉันค่อยๆถลกเสื้อวอนโฮขึ้นเเละจัดการลูบไล้ซิคเเพ็คเขาจนตอนนี้วอนโฮหมดเเรงที่จะต่อต้านฉัน...ฉันโยนเสื้อของเขาทิ้งเเละเอามือโน้มคอเขาให้ลงมามอบรสจูบให้ฉันอีกครั้ง ตอนนี้ฉันหยุดไม่ได้เเล้วล่ะ นี้คือทางเดียวที่วอนโฮจะรับรักฉัน.... มันคงจะเสี่ยงไม่น้อยเลยอ่ะนะ 

"เธอ....จะทำให้ฉันหยุดไม่ได้นะ"

"เเล้วทำไมต้องหยุดล่ะ"

"....คิดดีเเล้วหรอว่าจะเป็นของฉันคนเดียว"

"คิดดีเเล้ว >///<" 

วอนโฮฟังคำตอบฉันเสร็จเเละจัดการก้มลงจูบลำคอฉันจนหัวใจหวิวๆไปตามๆกัน ตอนนี้ขาเเข้งฉันอ่อนยิ่งกว่าอะไรอีกล่ะ.... ฉันพลีกายให้เขาไปเเล้ว กรี๊ด>///< 

วอนโฮค่อยๆไล่จูบไปจนถึงเนินอกขาวๆเนียนๆเเล้วเขาก็หยุดมองตาฉัน...ฉันได้เเต่นั่งหลับตาปี๋อยู่ในอ้อมกอดของเขาโดยไม่รู้เลยว่าวอนโฮกำลังทำให้ฉันเป็นของเขาอยู่....

วอนโฮอุ้มฉันให้นอนเเผ่ราบไปกับโซฟาเเละจัดการคร่อมร่างของเขา...ตอนนี้เหมือนโลกกำลังหยุดหมุน ฉันมองตาวอนโฮเเละพยายามจะข่มตาตัวเองลง....

"เป็นของฉันได้มั้ย..."

"วอนโฮ..."

"มาถึงขั้นนี้เเล้ว...ห้ามปฎิเสธนะ"

"ฉันรักนายนะ"

"ฉันเองก็รักเธอ...เเต่สัญญาว่าห้ามทำร้ายฉันอีก"

"มาถึงตอนนี้เเล้วจะทำร้ายอะไรได้อีกล่ะ"

"ถ้างั้นก็เป็นของฉันเลยล่ะกัน....."

พอวอนโฮใกล้จะปลดเข็มขลัดของตัวเอง ฉันก็หลับตาปี๋เพราะไม่อยากเห็น'วอนโฮน้อย'ออกมา...กรี๊ดดด  

ฉันจิกเล็บลงบนเเผงอกขาวๆของวอนโฮจนเป็นรอยเเดง...ตอนนี้คงไม่มีใครสามารถหยุดเราสองคนได้เเล้วล่ะ.... 

"วอนโฮ...."

"หืม..."

"นายรักฉันรึเปล่า"

"ถ้าฉันไม่รักเธอเเล้วจะมาทำอย่างนี้ทำไมล่ะ-_-"

"...."

"เป็นของฉันสักทีเถอะ" 

"อื้อออ >///<"

.......

(ฉากนี้เป็นฉาก NC นะค่ะ กรี๊ดดด >///<)