Detection: ฝ่าด่านอันตราย ขัดขืนหัวใจยัยเเฮกเกอร์

 
เเฮ่กๆ
ให้มันได้อย่างนี้สิยะ ฝนบ้านี้ก็ตกลงมาอย่างกับเทวดาท่อปัสสาวะรั่วเเหนะ! อีตาวอนโฮก็ยืนหลบฝนอยู่ข้างๆฉัน ผู้ชายคนนี้มีความหล่อเท่เเบบสตรองค์มาก เเต่ด้วยบุคลิกที่นิ่งๆไม่สนใจใครมันเลยทำให้เขาดูมีเสน่ห์มากขึ้นไปอีก
เเฮ่กๆ
ตายจริง!นี้ฉันใกล้จะตายเเล้วหรอเนี้ย ทำไมไอบ่อยเหลือเกินไอจนคอหอยจะพังเเล้วนะ ฮือๆT^T
"...."
พอบรรยากาศรอบตัวมันเริ่มเงียบลงจนได้ยินเเต่เสียงลมหายใจของเราสองคนที่อยู่ใกล้กัน พูดตามความจริงเลยนะฉันไม่เคยมีโมเม้นหรืออะไรทำนองนี้เลยอ่ะ นี้คงเป็นอะไรที่ฉันควรจะจดจำเเละเมมฯลงสมองให้ได้มากที่สุด...มันเป็นอะไรที่ดีมากจริงๆที่ได้มาอยู่กับไอดอลตัวเป็นในสถานที่เเบบนี้
ฝนเริ่มหยุดตกเเล้วล่ะ ตอนนี้ทั้งฉันเเละวอนโฮก็ยืนรอให้ฝนน้อยลงกว่านี้ถ้าขืนบ้าระห่ำเดินออกไปตอนนี้ไม่นานเดี๋ยวก็โดนไข้หวัดจับกินเเน่
...
มันเงียบเกินไปเเล้วนะ ที่นี้มันเหมือนป่าช้าเข้าทุกทีเเล้วอ่ะ อีตานี้มีปากไว้ประดับใบหน้ารึไงยะ หัดพูดเสวนาพาทีกับฉันบ้างก็ได้นะ ฉันไม่เก็บเงินหรอก T^T
"วันนี้เป็นไงบ้าง ฉันเห็นหน้านายเครียดตลอดเวลาเลยตอนเเถลงข่าว"
"เจอข่าวอย่างนั้นจะให้ฉันนั่งยิ้มร่าเป็นดอกทานตะวันหันรับเเดดรึไง"
"ก็....เปล่านี้ ฉันเเค่เห็นนายเครียดๆสงสัยคงเจอข่าวหนักล่ะมั้ง"
"...-_-"
จ๊ะ ไม่มีเสียงตอบรับอะไรจากคนข้างๆอีกเเล้วค่าาาา 
อ๊ะ!ฝนหยุดตกสนิทเเล้ว กรี๊ด!กลับบ้านได้สักที ฮ่าๆ
ตึกๆ
ทันทีที่ฉันก้าวเท้าเดินออกไปเพื่อจะกลับบ้านเเต่จู่ๆอีตาวอนโฮก็มารั้งฉันไว้ เอ๊ะ....จะทำอะไรยะ
"อะไร?"
"เธอกลับบ้านตอนดึกๆมันอันตรายนะ"
"เเล้วไงล่ะ ฉันก็กลับบ้านอย่างนี้ประจำ"
"เอ่อ...คือ -_-"
"ทำไม? นายอยากไปส่งฉันหรอ^^"
กรี๊ดดด นี้เขาอาสาจะไปส่งฉันหรอ พูดเหมือนเป็นห่วงเลยอ่ะ
"เธอคิดไปเองเเล้วล่ะ ฉันเเค่ถาม"
"อ้าว -0- เชอะ ฉันไปเองก็ได้"
ฟึ่บ
ฉันหยุดชะงักทันทีที่จู่ๆวอนโฮก็เอาเสื้อคลุมของเขามาสวมให้ฉันทางด้านหลัง อุณหภูมิในร่างกายฉันอุ่นขึ้นมาทันที
"นะ..นายไม่หนาวหรอ"
"หนาว...เเต่ฉันทนได้ เธอเอาไปเถอะ"
"...><"
กรี๊ดดด เป็นผู้ชายที่เสียสละมากกกก อ๊ากกก >0<
"เดี๋ยวฉันเดินไปส่งเธอที่ป้ายรถประจำทางนะ ไม่ใช่ว่าฉันเป็นห่วงอะไรเธอหรอกนะเเต่ฉันเเค่ไม่อยากทิ้งผู้หญิงไว้ที่เปลี่ยวๆเเบบนี้ มันดูไม่ดี"
"จ๊ะ ^^"
"-_-"
อ้ายยยย นี้มันอะไรก๊านนน เเล้วฉันจะดีใจไปเพื่ออะไรจ๊ะ เขาก็อธิบายเหตุผลที่จะไปส่งฉันเเล้วนี้ว่าเขาไม่อยากทิ้งผู้หญิงไว้ที่เเบบนี้ เขาไม่ได้รู้สึกดีหรืออะไรกับฉันเลยจ้าาาา T^T เริ่มเสียใจ... เชอะ รีบๆกลับบ้านดีกว่า
อ๊ะ!ตอนนี้ฉันก็มาถึงป้ายรถประจำทางเเล้วล่ะ ตลอดทางที่เขามาส่งฉันนี้ อีตานี้ไม่เปิดปากพูดอะไรสักคำ ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีผู้ชายเเบบนี้อยู่บนโลกนี้มีปากไว้เป็นที่เคี้ยวอาหารอย่างเดียว
"ถึงเเล้วล่ะ ขอบใจนายมากนะที่มาส่ง อ๊ะ!เอาเสื้อนายคืนไป"
"เอาไปเหอะ...เธอค่อยซักมาคืนฉันพรุ่งนี้ก็เเล้วกัน"
"เอ๊ะ! นี้นายรังเกียจฉันหรอยะ"
"-_- "
"ยะ! เดี๋ยวฉันจะเเช่ไฮเตอร์ฆ่าเชื้อโรคให้หมดเลยล่ะ พอใจรึยัง"
"อืม -_-"
จ๊ะ T^T 
ไม่นานนักอีตานั้นก็เดินลาหายไปกับเหล่าผู้คน เวลาที่ฉันอยู่กับเขามันรู้สึกเหมือนเป็นอะไรที่พิเศษนะ เเต่....เขาจะรู้สึกยังไงนะวันที่เขารู้ว่าคนที่ทำร้ายเขามาตลอดน่ะคือฉัน
กรี๊ดดดด ตัดพ้อเรื่องนี้ไปเสียที ฉันไม่อยากคิดเเล้ว ฉันมาที่นี้เพื่อจะมาทำลายเรโก้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น อย่าได้เเคร์เด็ดขาด ....จงจำไว้
@คอนโด Cat Cat
เเอ๊ด
ฉันเปิดประตูเข้าไปด้วยใบหน้าที่ซีดเผือกยังกับคนใกล้ตาย อากาศมันเริ่มหนาวน่ะเเละฉันก็อยู่ข้างนอกมานานเเล้วด้วย
"ช่วงนี้ฉันไม่เห็นว่าเธอจะมาเจ๊าะเเจ๊ะอะไรกับพวกเราเลยนะ"
เอาเเล้ว!พอเดินเข้าบ้านก็เจอเเจ๊สเปอร์เเขวะใส่ทันที มีอะไรให้ฉันลำบากใจอีกมั้ยจ๊ะ
"ฉันยุ่งย่ะ วันนี้เพิ่งไปดูทัวร์คอนเสิร์ตวงบีทีเอสน่ะ กลับมาสะดึกเลย"
"ทัวร์คอนฯมันเลิกตั้งเเต่สี่โมงนะยะ นี้มันสามทุ่มเเล้ว" ยัยวีนัสหันมาเเขวะใส่อีกด้วย กรี๊ด เเก้ตัวยังไงดี
"ฉันติดฝนด้วยน่ะ เเฮะๆดูสิเปียกหมดเลย"
"ช่วงนี้เธอเป็นอะไรอ่ะ ฉันว่าเธอเเปลกๆนะ" เเจ๊สเปอร์เดินเข้ามาจับบ่าฉันพลางจ้องเข้าไปในตาของฉัน นี้คือไม้ตายของเขาเลยล่ะ ใครที่โดนเเจ๊สเปอร์สบตาน่ะคนๆนั้นจะถูกสะกดจิตไปชั่วขณะเลยล่ะ (โดยเฉพาะผู้หญิงนะ)
"ก็เปล่านี้...ฉันเเค่เบื่อๆ"
"เธอเบื่อฉันหรอ"
"เปล่านะ ฉันเเค่เบื่อๆไม่มีอะไรทำน่ะ "
"....."
"ขึ้นห้องไปอาบน้ำก่อนนะ วันนี้เหนื่อมาทั้งวันเลย กู๊ดไนท์^^"
ฟิ้ววว
ไปเเล้วจ้าาา ....ไม่อยู่ให้เเจ๊สเปอร์สะกดจิตอีกหรอก ฉันจะต้องปิดบังเรื่งอที่ไปเเก้เเค้นนี้ให้ได้...ถ้าขืนมีใครรู้...มันอาจจะเป็นเรื่องไม่ดีได้
ทำไมช่วงนี้ฉันถึงรู้สึกว่าห่างเหินกับเเจ๊สเปอร์รวมทั้งพวกมาสคอร์ต วีนัส เดสเสิร์ท ฉันไม่ได้อยากจะลืมมิตรภาพนะเเต่....บางเรื่องมันก็บอกไม่ได้จริงๆ