ความฝันและความหวัง

-

เขียนโดย down

วันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 11.37 น.

  6 ตอ
  0 วิจารณ์
  8,621 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 10.43 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) ว่างเปล่า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

20ตุลาคม 2558หลังจากที่ฉันคุยกับหมอ ***ฉันโทรหาน้องด้วยหัวใจที่หมดแรง น้ำตา มันไม่ยอมหยุดใหล แม้จะสั่ง ยังไง ก็ ไม่หยุดสักที่ 
 
ฉันเข้าไปให้กำลังใจแม่ว่าต้องอดทนนะแล้วเช็ดตัวแม่ มองแม่ แบบเจ็ษปวดเห็นหมอให้อาหารแม่ทางจมูก โอ้ เส้นชัยของฉัน ชีวิตของ ฉันกับน้องที่ผ่านมา ยังโชคร้ายไม่พอหรือ 
ทำไม ไม่ให้ ฉันใด้มีโอกาส แทนคุณมากกว่านี้ แม่จ้าหนู ขอโทษ ที่ไม่ มีโอกาส ใส่ชุดเจ้าสาวให้แม่มีหน้ามีตา หนู ยอมรับผิดทุกข้อกล่าวหา  แต่สวรรค์ มองไม่เห็นใช่ใหม ว่า หนูกับน้อง เหลื่อ แค่แม่คนเดียว แล้ว ท่านจะพาก จากหนูกับน้องไปทำไม ---***
ถึงกะนั้น หนูก็ ยังมี หวัง เพราะคิดว่าอยู่กับหมอ น่าจะ มีโอกาส กลางดึกของคืน วันที่20แม่ ถูกส่งตัวเข้าห้อง ไอ ชี ยู หัวใจหนูแทบสลาย ...แต่ก็ เก็ษ มันไว้ 
เวลา ผ่านไป จน6-30หมอ บอก *::*แม่หยุดหายใจต้องปั้มหัวใจ แม่จ้า แม่กลับมานะ แม่ กลับมาใน10-นาที แต่หมอ บอกมีโอกาส ไปอีก ทุกอย่าง มันไม่แน่นอน จน มา9-10 นาทีหลังจากที่พ่อมาแล้ว แม่จากไป อย่างสงบ แม่ จ้า กลับมาก่อนใด้ใหม มาดู ความสำเร็จของหนู  หนูอ้อน วอนสิ่งศักดิ์ สิทธ์ ทำไม ไม่ฟังหนู บาง ชีวิต ของ หนู มันว่างเปล่า .... ... นับ จาก วินาที นี้ แม่ จ้า แม่ อยู่ ใหน ?แม่ กินข้าวหรือยัง กินยา หรือยัง แม่ หายปวดขา ยัง ยังเหนื่อยอยู่ใหม แม่อย่ากินแต่ข้าวต้ม ชิ มันจะไม่มีแรง  ..ชีวิต ของหนู จะ เดินต่อไป ทางใหน ในเมื่อ เส้นชัย มันไม่มี เป้าหมาย ของหนู หยุดแค่ตรงนี้ 
พรุ่งนี้ จะเป็น แบบใหน  ทุกย่างก้าว ที่แม่เฝ้าสอน ขีดเขียน ให้เดิน พรำ่สอนลูก ทุกเช้าเย็น เพราะอยาก เห็นความสำเร็จของลูกในอนาคต หวังพึ่งพา ยามแก่ชรา  ป้อนข้าวป้อนน้ำ ด้วยหน้าที่ ของแม่ มันหนักหนา   แม่ จ้า ลูก พยายาม ไม่พอ จึง ไม่สามารถ ยื่อชีวิตแม่เอาไว้ใด้ แต่ ลูก ก็ เต็มที่ ทุกเรื่อง ต่อ แต่ นี้ ลูก จะ วิ่งแบบใหน ในเมื่อ เส้นชัย ไม่มีแม่ คอย รับ 
ทุกข์ และสุข มีแม่ร่วม แบ่งปัน  นางฟ้า จ้าหาก ท่านมีจริง 
ช่วย ฉัน สักครั้ง ชุปชีวิต แม่ ฉัน จะใด้ใหม ?รู้ ทั้งรู้ เป็นไป ไม่ได้ แต่ก็อยากอ้อนวอน หลัง จากนี้ ก็คง ต้องอยู่ กับ ใจ ที่ว่าง เปล่า ......
ชีวิต ของคนเราจะมี สักกี่วันใด้ ป้อนข้าวแม่ อาบน้ำให้แม่ เหมื่อนตอนที่ท่านทำให้เรา ในวัยเด็ก 
 ลองหัน ไป มอง สักนิด ก่อนที่ จะ ว่างเปล่า ... 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา