Hello my prince! ปล้นหัวใจเจ้าชายซาตาน

เมื่อ 2 วันก่อน
"นี่พายเธอช่วยฉันหน่อยสิ" คุณแม่บ้านประจำห้องเจ้าชายกวักมือเรียกฉันที่กำลังเดินผ่านหน้าห้อง (-_- ทุกคนมักกวักมือเรียกฉันทั้งนั้นจริงๆนะตั้งแต่อยู่มา เหมือนกับเป็นสุนัขเลย) ฉันคิดในใจซักพักก่อนจะเดินไปหาคุณแม่บ้านที่กำลังก้มๆเงยๆอยู่ใต้เตียง
"เธอช่วยหยิบหนังสือที่อยู่ใต้เตียงให้ทีสิ" พอฉันเดินมาถึงปุ๊บเขาก็ชี้ที่หนังสือใต้เตียงนั่น แต่ฉันไม่ได้พูดอะไรจึงก้มไปและหยิบหนังสือที่อยู่ใต้เตียงสุดแขน =[ ]=ทำไมมันหยิบยากไรเช่นนี้!!
แอด....
"... ทำอะไรน่ะ!!"  สะดุ้งโหยงงง!!! จู่ๆเจ้าชายก็เปิดประตูเข้ามาแบบไม่ให้ซุ่มให้เสียง แต่พูดได้เสียงปกติมาก แต่ฉันสัมผัสได้นะ! ว่าเจ้าชายขึ้นเสียง 
"ทำอะไร...คุณแม่บ้าน...ยัยโจร" เออดี...ทีแม่บ้านล่ะเรียกคุณ...ที่ฉันล่ะ ยัยโจร 10 มาตรฐานชัดๆ!!!
"ก็เอ่อ...จิ้งจกเพคะ" จะ..จิ้งจกงั้นเรอะ!!! =[ ]=^ กรี๊ดดดดด ฉันเกลียดจิ้งจกที่สุด!!
"ไม่จริง! ห้องฉันไม่มีจิ้งจกและฉันรับรองได้ห้องฉันสะอาดสุด เธอกำลังทำอะไรอยู่" เจ้าชายพูดและขมวดคิ้วพร้อมมองมาที่ฉัน ที่กำลังทำท่าทางเป็นจิ้งจกอยู่ใต้เตียงจริงๆ
"...=_= เธอลุกขึ้นมาก่อนก็ได้เห็นเธอทำท่านั้นแล้วฉันอยากจะอาเจียนออกมาทันที" เจ้าชายพูดพร้อมกับยื่นมือมาช่วยฉัน =_=^ ฉันทำท่าทุเรศขนาดนั้นจริงหรอ? (ยังจะถามอีกเหรอไง:เจ้าชาย)
">< อ่ะ..อื้อ" ฉันยื่นมือไปจับเจ้าชายพร้อมกับลุกขึ้นแต่ดูท่าจะพลาดซะแล้วฉันดันไปจับให้เจ้าชายดันล้มลงมาทับตัวฉันอีกกรี๊ดดดด คุณแม่บ้านอย่ามองนะ!!!
"ว้าย...เจ้าชายเดี๋ยวช่วยเพคะ" คุณแม่บ้านวิ่งมาพร้อมจะมาช่วยเต็มที่แต่...
"ไม่ต้อง! ออกไป!" เจ้าชายสั่งไล่คุณแม่บ้านให้ออกไปโดยไม่รับคำช่วยเหลือ คุณแม่บ้านอึกอักนิดหน่อยแต่ก็อยู่นานมากไม่ได้จึงรีบวิ่งออกไปนอกห้องทันที =[ ]= อ่ะ....เอ่อ....
"โอ้ยยยเมื่อยยจังนอนกันเถอะ" เจ้าชายพูดชวนฉันให้นอนกับเขา...แต่เดี๋ยวนะ >< เจ้าชายจะไม่ลุกออกจากตัวฉันหน่อยหรอฉันหนักมากนะ!!
"เจ้าชายลุกขึ้นก่อนเถอะคะ หนักคะ" ฉันดันเจ้าชายให้ออกห่างแต่ไม่ได้ช่วยไรได้เลย ดันทำให้เราใกล้กันขึ้นมากว่าอีก 
"นอน...อย่าพูดมาก!!!" เจ้าชายพูดตัดบทฉันโดยไม่ฟังว่าฉันจะพูดอะไรแถมยังรับตาพริ้มสะบายใจอีก อร้ายยยย เขาทำอย่างนี้กับฉันไม่ได้นะ เพราะอะไรน่ะเหรอ!!! ฉันไม่อยากรักเจ้าชายน่ะสิ!
10 นาทีผ่านไป
ครืด......เสียงลมหายใจของเราสองคนผสานกันและเราก็ยังอยู่ท่าเดิมท่าที่นอนกอดกัน ส่วนฉันน่ะเหรอ  นอนหลับแล้วค่ะ หลับก่อนเจ้าชายอีก แหมจะไม่ให้หลับได้ไงก็ดูสิเตียงนุ้มนุ่ม ไหนจะเจ้าชายตัวก็ห๊อมหอมอีก เอ้ยไม่ใช่ๆน้าาา หมายถึงเตียง >< 
เจ้าชาย::
หึหึ..ยัยโจรตัวแสบนอนหลับตาพริ้มโดยไม่สนใจว่าผมจะแอบหอมแก้มเธอไปกี่ครั้ง จูบเธอไปกี่ครั้ง แต่หากรู้ไม่ว่า เธอทำให้ผมหวั่นไหวได้มากถึงแม้เธอจะชอบคุย ชอบยิ้ม ชอบหัวเราะไปกับท่านพี่ แต่ผมก็จะเปลี่ยนใจเธอให้เธอให้มามองผมคนเดียว 
"^_^ อ่ะแฮ่ม ตื่นๆ" ผมกระแอมไอใส่ข้างๆหูเธอเล็กน้อยก็ยังไม่รู้สึกตัวอีก
"^_^ อะแฮ่มๆๆๆ" .....เหมือนเดิม...
จุ๊บ!!.......
"○×○ อุ๊บ!!!!" ตื่นทันที 55555 ต้องให้ผมใช้ท่าไม้ตายสินะ
"เจ้าชายย....." เธอดันหน้าผมออกและก็ทำเสียงออดอ้อนผม 
"อะไร..ก็เธอไม่ตื่น" ผมตอบพร้อมหันำปจุ๊บแากอีกที
"เจ้าชายพอได้แล้วค่ะ><" เธอทำหน้าขวยเขินก่อนจะรีบลุกขึ้นหนีผม เธอหนีผมไม่ทันหรอก! หึหึ เสร็จผมแน่