Hello my prince! ปล้นหัวใจเจ้าชายซาตาน

8.9

เขียนโดย Evennine

วันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 15.58 น.

  25 chapter
  11 วิจารณ์
  29.18K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 กันยายน พ.ศ. 2559 15.23 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) งานวันเกิด (1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ ร้านเสื้อผ้าโดยเฉพาะเจ้าชาย

"ต๋ายยย วันนี้ลมอะไรพัดเจ้าชายมาถึงนี่เจ้าคะ " กระเทยสวยที่ดูเหมือนเป็นเจ้าร้านเดินเข้ามาทักเจ้าชายอย่างเป็นกันเอง (กันเองมาก) ฉันที่ยืนดูอยู่ห่างๆ ก็พบเห็นใบหน้าเจ้าชายที่บึ้งตึงกำลังเผยยิ้มออกมา...ออกมา...แล้วก็ยิ้ม =_=

" วันนี้ฉันมาสั่งชุดสำหรับงานวันเกิดหน่อยน่ะ " เจ้าชายพูดพร้อมกับหยิบใบเช็คที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อ วางไว้ที่โต๊ะ เท่าที่ฉันจำได้ ประมาณ 1,000,000 เลยล่ะ O_O 

" ต๋ายยยย ดิฉันรับไว้ไม่ได้หรอกค๊าา " ยัยเจ๊พูดปฏิเสธเงินล้านอย่างท่วงที แต่เจ้าชายก็นำใบเช็คนั่นจับยัดเข้าที่มือของนางพร้อมกบกระซุบกระซิบอะไรซักอย่างกับหล่อน และแม่หล่อนก็หันมาเหลือบมองฉันด้วย(?) และนั่นก็ทำให้หล่อนเก็บใบเช็คเข้ากระเป๋าทันที ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุย

"งั้นมาวัดตัวกันเลยดีกว่าฮ้าาา " ยัยเจ๊หยิบสายวัดตัวขึ้นมาพร้อมกับดันเจ้าชายให้เข้าไปในห้องวัดตัว แต่เจ้าชายปฏิเสธและบอกว่า " ไม่ล่ะ ฉันจะวัดตรงนี้แหละ " เจ้าชายพูดพร้อมกับถอดเสื้อนอกออกให้เหลือแต่เสื้อแขนยาวสีขาวที่สุดแสนจะฟิตเปี๊ยะ และเผยให้เห็นอกที่กว้างและซิกแพค มันทำให้ฉัน...เลือดสูบฉีดดีมากค่า!!!

" งั้นก็ได้ฮ้าา งั้นเริ่มวะ.." 

"กรี๊ดดดดดดดดดดด" เสียงกรี๊ดที่ดังมาจากห้องแต่งตัวใหญ่ ทำให้องครักษ์และทุกคนรวมถึงฉันมองไปทางเดียว 

" ที่ร้ากกก!! " ..อะไรนะ...อะไรนะ ที่รักงั้นเรอะ เฮ้ย นี่ฉันหูฝาดอะไรไปเปล่านะ  " ยูวา ธะ...เธอมาที่นี้ได้ยังไง" เจ้าชายหันไปมองตาโตตกตะลึงตึงตัง และนั่นก็ทำให้ฉันมองตามไปด้วย และก็พบหญิงงามดุจดอกกุหลาบ ตาโต ผิวขาว ผมทอง สวยโอเว่อร์เลยเจ้า...แต่เอ๊ะ..แม่นางนั่นคุ้นๆนะ

" แหม...ฉันก็มาตัดชุดเพื่อไปงานไงคะ " แม่หล่อนพูดพร้อมกับเดินมาเกาะแกะเลื้อยคานที่แขนเจ้าชาย พร้อมส่งสายตายั่วสวาทใส่เจ้าชาย ( ของฉันนะของฉ้น!! ><) 

" เอ่อ..ยูวา...ปล่อยฉันก่อนเถอะ.." เจ้าชายพูดพร้องดึงมืออันเหนียวแน่นของเธอออกแต่ก็ไม่ส่งผลอะไร

" ไม่เอา..ยูวาจะเกาะอยู่อย่างนี้ ทำไมเหรอคะ" หล่อนพูดเสียงหวานพร้อมอ่อยเจ้าชายอย่างเต็มที่เลยทีเดียว

" ยูวา!! ฉัน บอก ให้ ปล่อย! " เจ้าชายที่มีใบหน้ายิ้มแย้มซักครู่ก็กลับมาสู่ใบหน้าบึ้งตึงและขึ้นเสียงใส่หล่อน จนทุกๆคนในที่ตรงนั้นก็ตกใจด้วยเช่นกัน

" อะ..อะ..อะไรกันคะ ทำไมต้องขึ้นเสียงด้วย T^T " หล่อนพูดตะกุกตะกักพร้อมเบะปาก น้ำตามาด้วย นั่นทำให้เจ้าชายใจอ่อนลง ครึ่งเปอร์เซนต์

" ...อะๆ เอาเถอะ "  เจ้าชายพูดพร้อมกับจับไหล่หล่อนและพูดว่า

" เธอจะไปทำไรทำเถอะ ฉันมีธุระ ไปนะ " เจ้าชายพูดเสียงเรียบและยิ้มๆให้นิดหน่อย

" ก็ได้ค่ะ " ยัยหล่อนพูด และเดินออกไปจากร้าน

"ตายๆ... เอ้า มาวัดตัวกันต่อเถอะเจ้าค่าา " ยัยเจ๊ที่ได้สติคนแรกพูดและหยิบสายวัดตัวขึ้นมาพร้อมวัดตัวให้เจ้าชายอย่างเต็มที่

 10 นาที

" อ้าว...เจ้าชายวัดเสร็จแล้วหรอคะ " ฉันเดินเข้าไปถามเจ้าชายที่เดินออกมาจากห้องวัดตัว ( พอดีเจ้าชายเปลี่ยนให้ไปวัดข้างใน)

" ถ้าเธอเห็นฉัน ก็เสร็จแล้วแหละ " ... ไอ้บ้าเจ้าชาย ที่ฉันถามก็ตามมารยาทหรอกนะยะ

" อ่ะ..คะ" ฉันตอบสั้นๆเพื่อตัดบทสนทนา แต่จู่ๆ ยัยเจ๊ก็โผล่ขึ้นมาพร้อมลากฉันเข้าไปในห้อง >< นี่เขาจะทำอะไรฉัน จะทำอะร้ายย

" จะทำอะไรน่ะคะ" ฉันถามออกไปด้วยความตกใจ

"วัดตัวดิ โง่จริง " เจ้าชายพูดสั้นๆแต่ได้ใจความ (ใจความจริงๆ)

" ..-3- ถ้าเจ้าชายไม่พูด ก็ไม่มีใครหาว่าเป็นใบ้หรอกนะคะ " ฉันพูดลอยๆก่อนจะเดินตามอาเจ๊ไป( ไม่ใช่ไร อาเจ๊เขาลากฉันไปเพื่อไม่ให้ฉันทะเลาะกับเจ้าชาย)

"นี่เธอ..!! "

"....กลับเมื่อไรเจอดีแน่!!" 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา