Hello my prince! ปล้นหัวใจเจ้าชายซาตาน

" เกิดอะไรขึ้น!! " เจ้าชายทั้งสองที่เพิ่งออกไปข้างนอก ก็วิ่งกลับมาดูเหตุการณ์ที่ห้องทันที

" ยูวา!! " เจ้าชายโอฮารตะโกนเสียงดังทันทีที่เห็นยัยนางร้ายนั่นล้มแหมะอยู่กับพื้น TT/\TT ทำไมเขาไม่ห่วงฉันน่ะ!!

" เจ้าชาย !! " ยัยยูวาที่หันไปมองเจ้าชาย ก็ตะเกียกตะกายไปหาเจ้าชายให้ช่วยทันที แล้วเมื่อเขาเห็นสภาพยัยยูวาแบบชัดๆเขาก็หันมามองย่างเลือดเย็นใส่ฉันทันที

" .... ฝีมือเธอเหรอ ..พาย " เจ้าชายที่ถามคำถามฉันด้วยเสียงที่เรียบเชียบ

" ก็...ก็เขาจะทำร้ายฉันนี่ " ฉันที่รู้สึกเริ่มกลัวมากขึ้น จึงฟ้องไปด้วยกานเสียงตะกุกตะกัก

" ฉันไม่คิดว่าเธอจะทำตัวอย่างนี้นะ " เจ้าชายโอเฮเนียพูดแบบผิดหวัง และส่ายหัวสองสามที  ซักพักยัยโอเมก้าก็พูดขึ้นมาว่า  " ฉันผิดหวังมากเลยนะพาย"   ..TTOTT กรี๊ดดด นี่มันอะไรกันทำไมฉันผิดล่ะ ฉันแค่ป้องกันตัวแค่นั้นเอง นี่มันอะไรก๊านนนนนนนนนนนนน

" พยาบาล! " เจ้าชายโอฮารที่ทนดูต่อไปไม่ไหว จึงรีบบอกให้พยาบาลมาเอาตัวยัยยูวาไปรักษา และสิ่งที่ฉันได้ยินเป็นคำสุดท้ายคือ

" อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีกล่ะ! เธอกล้าทำแม้กระทั่งแฟนฉัน "  !!! แฟน!!! หมายความว่าไง หมายความว่าฉัน...ก็แค่คนอื่นๆที่ไม่ได้จริงจังงั้นดิว่ะ!!!! แย่มาก!!! 

" เจ้าชาย!..." ฉันเรียกเขาว่าเจ้าชายเป็นครั้งสุดท้ายก่อนทุกอย่าง จะจบลงด้วยการที่พวกเขาเดินออกจากห้องเพื่อไปดูอาการของยัยยูวานั่น

TT/\TT รู้สึกอับอายขายหน้ามากฉัน ฉันโดนไล่แบบนี้แล้วจะอยู่ต่อทำไมเนี่ย!

ไปดีกว่า ไปดีกว่า! ฉันลุกขึ้นยืนแล้วก็ดึงสายน้ำเกลือออกอย่าไม่คิดที่จะหวาดกลัวอะไรแล้ว ฉันเข้าไปในห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนชุดแล้ววิ่งออกไปจากโรงพยาบาลนี่ทันที

เช้ารุ่งขึ้น....

" นายจะกินไรไหม " เจ้าชายผู้พี่ลุกขึ้นยืนแล้วถามพวกน้องๆที่ยังนั่งเฝ้าสาวสวยอยย่างยูวา

" น้ำเปล่า / น้ำส้ม " ทั้งสองคนสั่งพร้อมกัน ก่อนที่โอเฮเนียจะเดินออกไปซื้อ

" โอเคพวก " เขาเปิดประตูห้องแล้วเดินออกไปยังร้านขายของ ซึ่งเป็นทางเดินผ่านห้องพายเองแหละ (แต่ที่จริงการซื้อน้ำคือข้ออ้างของเขา 555)

" 100 บาทค่ะ " พนักงานแคชเชียร์บอกจำนวนราคาสินค้าแก่เจ้าชายแล้วก็หยิบเงินจ่ายเธอไป ซึ่งเขาก็ซื้อน้ำส้มไปฝากพายด้วย 

" พายจะชอบไหมนะ " เจ้าชายผู้พี่ยืนเพ้อและยิ้มกรุ่มกริ่มอยู่ที่หน้าห้องพักของพาย เขาถอนหายใจเข้าลึกๆก่อนจะปล่อยออกมายาวๆ

แอดดดดด

" ขอเข้า.... OO " เจ้าชายผู้พี่ที่เปิดประตูเข้ามาในห้องที่มีแต่ความว่างเปล่า

" ไปไหนว่ะเนี่ย " เจ้าชายสบถเล็กน้อยก่อนจะวิ่งไปที่เคาน์เตอร์เพื่อถามว่าพบพายบ้างหรือไม่ แต่กลับได้คำปฏิเสธทุกๆคน เขาในตอนนั้นรู้สึกสับสนและทำไรไม่ถูกในเมื่อ คนที่เขารักหายไปอย่างนี้! จะทำเช่นไรดีนะ