Hello my prince! ปล้นหัวใจเจ้าชายซาตาน
8.9
เขียนโดย 
Evennine
วันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 15.58 น.
25 chapter
11 วิจารณ์
28.75K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 กันยายน พ.ศ. 2559 15.23 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
12) อาการ...และความหวั่น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" หนูพาย...เขา..." แม่บ้านเว้นวรรหนึ่งช่วงก่อนจะบอกอาการของพายออกมา " หนูพายเสียเลือดมากเลยเพคะ... " !!! ว่าไงนะ
" เธอเป็นอะไร โดนอะไร! " โอเฮเนียตื่นตะหนกทันทีเมิ่อได้ยินอาการเมื่อซักครู่
" เอ่อ...ดิฉันว่า....ยาพิษนะเพคะ " แม่บ้านตอบคำถามของเจ้าชายผู้พี่ จะเป็นไปได้ไง พายไม่มีศัตรูที่ไหนเลยนะ...หรือว่ามี
" ไม่ใช่หรอก! ใครจะเป็นคนมาทำพายกัน " ผมค้านกับคำตอบของแม่บ้านเมื่อครู่ " อย่าเพิ่งด่วนสรุป อาจจะมีก็ได้นี่ " โอเฮเนียเดินมาพาดไหล่น้องชายก่อนจะพากันลากไปที่ห้อง นั่นคือ ที่เกิดเหตุ (ห้องนอนพาย)
" ... แล้วพายล่ะ " ผมถามแม่บ้านเมื่อเดินมาถึงหน้าห้องแล้ว
" ดิฉันเรียกให้ทหารพาไปโรงพยาบาลแล้วเพคะ " แม่บ้านตอบ
" อืม.... " ผมตอบสั้นๆ ก่อนจะเดินไปหยิบแก้วใสๆที่มีน้ำเหลืออยู่ที่ก้นแก้วเพียงนิดเดียว
" ผมขอเข็มเงินหน่อย... " ผมบอกแม่บ้านที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ ให้ไปรีบหยิบเข็มมา " เพคะ " แม่บ้านตอบก่อนจะวิ่งไป แล้วโอเฮเนียก็เดินเข้ามาข้างใน
" ใคร...มันทำกัน " ผมปล่อยปริศนาออกไป โดยที่ใครก็ไม่สามารถตอบได้ถ้ายังไม่รู้ตัวว่าเป็นใคร " เรื่องนี้ปล่อยให้ตำรวจทำเถอะ.... เราไปดูพายกันดีกว่านะ "
" อื้ม...งั้นนายออกไปก่อน เดี๋ยวตามไป " ผมพูดและไล่พี่ชายแบบกายๆ
" อ่า...นั่นมันกล่องอะไรกันนะ " พี่ชายผู้พี่เดินไปหยิบกล่องเล็กๆที่วางอยู่บนโต๊ะ คล้ายๆจะเป็นกล่องของขวัญ
" =/\= โธ่.....ก็คิดว่าของฉัน โว้ว เอ้า! ของนายอ่ะ " โอเฮเนียบ่นนิดๆก่อนจะยื่นกล่องเล็กๆนั่นมาให้ผม " อะไร! " ผมถามมันด้วยความสงสัย " ของแกไง จะเอาไหม ถ้าไม่เอาฉันจะเอาเอง " มันตอบกึ่งกวนกึ่งจริง " ตบสิ! - - เอามา "
" 55555 หวงจริงจริ๊ง น้องใครวะ " มันตอบและยื่นกล่องมาให้ " น้องของคนหน้าตาไม่ดี " ผมตอบกวนๆกลับไป ผมถือกล่องเล้กๆไว้ก่อนพวกเราจะเดินไปยังรถหรูกัน เพื่อไปหาพาย ส่วนแม่บ้านก็เอาเข็มเงินมาให้ผมระหว่างทางเดิน แต่ยังดีที่ผมหยิบแก้วมาด้วย และสิ่งที่แปลกก็เกิดขึ้น แล้วก็มีปฏิกิริยาขึ้นจริงๆ และที่สำคัญใครทำกันนะ!
" พายๆ...พายๆๆๆ " เสียงเล็กแหลมตะโกนเรียกชื่อฉันอยู่ข้างๆ อื้ม..ใครกันที่มาปลุกเวลาคนจะนอนนะ ฉันลืมตาขึ้นช้าๆเพื่อจะดูว่าใครหน้าไหนมันมาปลุก " O/\O โอเมก้า!! เธอมาอยู่ห้องฉันได้ไงกัน " ฉันถามยัยเพื่อนตัวแสบที่นั่งอยู่ข้างๆฉันด้วยความแปลกใจ
"ห้องเธอเหรอ...ลองแหกตาดูสิคะ คุณเพื่อน.. " ฉันมองชุดที่ใส่และรอบๆห้องดูตามที่ยัยโอเมก้าบอก
" -0- จริงด้วย! นี่มันชุดโรงพยาบาลนี่ ฉันเป็นไรอ่ะ " ฉันถามยัยโอเมก้าที่นั่งอยู่ข้างๆฉัน " อยากรู้เหรอ? " ยัยนั่นถามฉันเพื่อให้แน่ใจ
" ก็ใช่น่ะสิ " ฉันตอบและทำหน้าจริงจัง
" เธอ.....เป็น...." เป็น............ จะลุ้นระทึกทำไม
" เธอเป็นอะไร โดนอะไร! " โอเฮเนียตื่นตะหนกทันทีเมิ่อได้ยินอาการเมื่อซักครู่
" เอ่อ...ดิฉันว่า....ยาพิษนะเพคะ " แม่บ้านตอบคำถามของเจ้าชายผู้พี่ จะเป็นไปได้ไง พายไม่มีศัตรูที่ไหนเลยนะ...หรือว่ามี
" ไม่ใช่หรอก! ใครจะเป็นคนมาทำพายกัน " ผมค้านกับคำตอบของแม่บ้านเมื่อครู่ " อย่าเพิ่งด่วนสรุป อาจจะมีก็ได้นี่ " โอเฮเนียเดินมาพาดไหล่น้องชายก่อนจะพากันลากไปที่ห้อง นั่นคือ ที่เกิดเหตุ (ห้องนอนพาย)
" ... แล้วพายล่ะ " ผมถามแม่บ้านเมื่อเดินมาถึงหน้าห้องแล้ว
" ดิฉันเรียกให้ทหารพาไปโรงพยาบาลแล้วเพคะ " แม่บ้านตอบ
" อืม.... " ผมตอบสั้นๆ ก่อนจะเดินไปหยิบแก้วใสๆที่มีน้ำเหลืออยู่ที่ก้นแก้วเพียงนิดเดียว
" ผมขอเข็มเงินหน่อย... " ผมบอกแม่บ้านที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ ให้ไปรีบหยิบเข็มมา " เพคะ " แม่บ้านตอบก่อนจะวิ่งไป แล้วโอเฮเนียก็เดินเข้ามาข้างใน
" ใคร...มันทำกัน " ผมปล่อยปริศนาออกไป โดยที่ใครก็ไม่สามารถตอบได้ถ้ายังไม่รู้ตัวว่าเป็นใคร " เรื่องนี้ปล่อยให้ตำรวจทำเถอะ.... เราไปดูพายกันดีกว่านะ "
" อื้ม...งั้นนายออกไปก่อน เดี๋ยวตามไป " ผมพูดและไล่พี่ชายแบบกายๆ
" อ่า...นั่นมันกล่องอะไรกันนะ " พี่ชายผู้พี่เดินไปหยิบกล่องเล็กๆที่วางอยู่บนโต๊ะ คล้ายๆจะเป็นกล่องของขวัญ
" =/\= โธ่.....ก็คิดว่าของฉัน โว้ว เอ้า! ของนายอ่ะ " โอเฮเนียบ่นนิดๆก่อนจะยื่นกล่องเล็กๆนั่นมาให้ผม " อะไร! " ผมถามมันด้วยความสงสัย " ของแกไง จะเอาไหม ถ้าไม่เอาฉันจะเอาเอง " มันตอบกึ่งกวนกึ่งจริง " ตบสิ! - - เอามา "
" 55555 หวงจริงจริ๊ง น้องใครวะ " มันตอบและยื่นกล่องมาให้ " น้องของคนหน้าตาไม่ดี " ผมตอบกวนๆกลับไป ผมถือกล่องเล้กๆไว้ก่อนพวกเราจะเดินไปยังรถหรูกัน เพื่อไปหาพาย ส่วนแม่บ้านก็เอาเข็มเงินมาให้ผมระหว่างทางเดิน แต่ยังดีที่ผมหยิบแก้วมาด้วย และสิ่งที่แปลกก็เกิดขึ้น แล้วก็มีปฏิกิริยาขึ้นจริงๆ และที่สำคัญใครทำกันนะ!
" พายๆ...พายๆๆๆ " เสียงเล็กแหลมตะโกนเรียกชื่อฉันอยู่ข้างๆ อื้ม..ใครกันที่มาปลุกเวลาคนจะนอนนะ ฉันลืมตาขึ้นช้าๆเพื่อจะดูว่าใครหน้าไหนมันมาปลุก " O/\O โอเมก้า!! เธอมาอยู่ห้องฉันได้ไงกัน " ฉันถามยัยเพื่อนตัวแสบที่นั่งอยู่ข้างๆฉันด้วยความแปลกใจ
"ห้องเธอเหรอ...ลองแหกตาดูสิคะ คุณเพื่อน.. " ฉันมองชุดที่ใส่และรอบๆห้องดูตามที่ยัยโอเมก้าบอก
" -0- จริงด้วย! นี่มันชุดโรงพยาบาลนี่ ฉันเป็นไรอ่ะ " ฉันถามยัยโอเมก้าที่นั่งอยู่ข้างๆฉัน " อยากรู้เหรอ? " ยัยนั่นถามฉันเพื่อให้แน่ใจ
" ก็ใช่น่ะสิ " ฉันตอบและทำหน้าจริงจัง
" เธอ.....เป็น...." เป็น............ จะลุ้นระทึกทำไม
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
