ยายนักข่าวตกอับกับนายแวมไพร์เย็นชา

"หลับแบบนี้ก้ดีเหมือนกันนะ อย่าพึ่งตื่นละ"เสียงใครนะ ไม่ตื่นก็ดีสิ^_^

"เหอะๆ โรคจิตเหมือนกันนะนายเนี่ย"ฉันลืมตาพบกับมาร์คัสที่กำลังนั้งจ้องหน้าฉัน

"ใครโรคจิต เธอนั้นแหละ"อ๊ายยย ตาบ้าเขิลแล้วน่ารักจัง>///<

"ใครฉันไปทำอะไรให้อย่ามามั่วสิ"อย่างงี้ต้องแกล้ง

 "กะ ก็ไม่รู้ก็เธอทำให้มองเธอผิด"

"ผิดเฉย ก็ได้ฉันผิดแล้วนายอยากจะมองต่อไหมละ"คิๆ เขิลน่ารักมากอ่ะ

"ไม่มองแล้วเว้ย!"มาร์คัสทำเสียงสูงก่อนที่จะเอาหมอนที่ฉันหนุนอยู่ดึงมาปิดหน้าตัวเอง

"นายเป็นตุ๊ด ป่าวเนี่ยเสียสถาบันแวมไพร์หมดฮ่าๆ"

"ใช่นิฉันมันอ่อนแอ"ทำไมฉันพูดไม่คิดแบบนี้>_<

"มาร์คัสเป็นไรรึป่าว"

"ช่างเถอะเดี๋ยวไปกับไวท์นะแล้วฉันจะตามไป"ฉันยังไม่ทันจะถามเขาแต่เขาก็ออกไปอย่างกับลม

เหลือแต่ฉันกับไวท์ที่มาตอนไหนก็ไม่รู้

"ไวท์นายจะพาฉันไปไหน"

"...."เงียบ อย่ามาหยิ่งกับฉันนะ

"ไวท์เป็นอะไรนายไม่พูดฉันจะรู็ไหม"
"เพราะฉันไม่สำคัญใช่ไหมเมื่อไหร่เธอจะรักฉันสักที"ห๊ะ ฉันได้ยินอะไรนะ

"นายไม่ได้ อุ๊บ:x"เขาก้มลงมาจูบฉัน แต่ฉันรับรู้ถึงความเศร้าที่เขาส่งมาทำไมกัน

"อย่าร้องฉันขอโทษลืมเมื่อกี้ไปเถอะ"ห๊ะ น้ำตาฉันมันไหลหรอ จริงด้วยพอฉันเอามือมาจับที่แก้มก็พบกับน้ำใสๆที่อยู่ติดกับแก้มอยู่

"มาเล่นน้ำกันเถอะ"

"น้ำ ฉันมาได้ยังไงเนี่ยก็ตอนแรกฉันอยู่ห้องนี่"

"ฮ่าๆ ฉันไม่ใช่คนอย่าลืมสิมาเล่นกัน"แล้วไวท์ก็อุ้มฉันเดินตรงไปที่ทะเลจนมันน้ำทะเลเริ่มที่จะถึงเอวฉันแล้วฉันเลยต้อง"กรี๊ด!!!ฉันจะไม่ให้อภัยนายแน่"

"ฮ่าๆใสเสื้อขาวด้วย อู้ยย"อย่ามาทำหน้าอย่างนั้นสิ คนอะไรหล่อชิบหาย>///<

"นายก็ปล่อยฉันสิฉัน"

"ปล่อยใช่ไหมได้"เขาทำท่าจะปล่อยแต่ฉันกับเกาะเขาอย่างกับปลิง

" นายจะได้ไม่ต้องมาเห็นฉันอีกตอไปถ้าฉันตายเป็นผีทะเลนะฉันตามหลอกหลอนนายคอยดู"

"ฮ่าๆ อย่ามาเยอะปล่อยละน้าา"

"ตู้ม!!!"ชิแกล้งฉันใช่ไหมได้ ฉันแกล้งเขากลับโดยการดำลงไปลึกๆแต่ปรากฏว่าฉันโง่เองที่รู้ว่าตัวเองว่ายน้ำไม่แข็งฉันจึงจมลงไปอย่างช้าๆ

สุดท้ายฉันจะต้องมาตายเพราะอย่างงี้หรอ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

แหมๆ อยากให้นางเอกคู่กับใครก็คอมเม้นกันด้วยนะค้าาาาา^_^