Guardian Contract : สัญญาผู้พิทักษ์

ข้างหลังโรงเรียนมีภูเขาลูกใหญ่อยู่ด้วยและสิ่งที่โดดเด่นก็คือยอดภูเขามีต้นไม้ขนาดยักษ์ตั้งตระหง่านอยู่และตรงกลางภูเขาลูกนั้น มีต้นไม้ที่ขาดหายไปช่วงเล็กๆช่วงหนึ่งพอให้เห็นได้ชัดว่าตรงนั้นไม่ค่อยมีต้นไม้ พื้นที่ตรงนั้นเป็นสนามหญ้าขนาดใหญ่กว้างไกลสุดลูกหูลูกตาและมีแม่น้ำลำธารที่ตัดเป็นเส้นยาวอยู่ตรงกลางสนามนั้น
         
            นักเรียนปี 1 ห้อง F เดินมารวมตัวกันอยู่ที่สนามหญ้าแห่งนี้ สายตาทั้ง 6 สอดส่องไปทั่วกำลังรู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งที่เห็น
     "ไม่เห็นเคยรู้เลยว่าโรงเรียนของคุณปู่มีอะไรแบบนี้ด้วย" ฟิโอเน่พูดลอยๆ
     "ที่นี่มันเป็นโรงเรียนของคุณปู่เธอนี่ทำไมถึงไม่รู้ล่ะ" กัสต์ถามขึ้น
     "ฉันพึ่งเคยมาที่นี่ครั้งแรกนี่แหละ ปกติฉันแค่มาหาคุณปู่และอยู่แค่ห้องน่ะ"
     "แล้วอาจารย์ล่ะจ๊ะ" เลล่าถามขึ้น
     "อยู่นี่แล้วยังไงล่ะ" เสียงเล็กๆของคนๆหนึ่งดังมาจากใต้ต้นไม้ที่ห่างออกไปประมาณ 4 เมตรแล้วค่อยๆเดินมาหาพวกปี 1 ห้อง F 
     "ขอแนะนำตัวนะฉันครูสเป็นคนที่จะสอนวิชาการต่อสู้ให้พวกนาย" ชายที่พูดแนะนำตัวมีรูปร่างเล็กเหมือนเด็กประถมมีทรงผมยาวเล็กน้อยถูกมัดไว้ข้างหลัง มีตาสองสีข้างซ้ายสีแดง ข้างขวาสีน้ำเงิน คิ้วหนาเหมาะกับใบหน้า ใส่เสื้อคลุมยาวเกือบถึงพื้นสีดำทับเซิ๊ตสีขาวข้างหลังเขียนว่า LBS ใส่กางเกงขายาวลายสก็อตแดงดำ 
     "ฮ่า ฮ่า ฮ่า เด็กตัวกะเปี๊ยกเนี่ยนะเป็นอาจารย์ของเรา" ไคริสหัวเราะเสียงดัง
     "ผมมีอะไรอยากจะถามนิดหน่อยน่ะครับ" มาร์สถามขึ้น
     "วิชาการต่อสู้เนี่ยมันคืออะไรกันแน่ครับ" ทุกคนต่างเงียบและจ้องไปที่อาจารย์ครูสเพื่อรอฟังคำตอบของคำถามที่สงสัยกัน
     "อืม...จะว่ายังไงดีล่ะโรงเรียนทั่วไปคงจะเรียกกันว่าพละศึกษานั่นแหละ แต่ทางโรงเรียนของเราได้เพิ่มอะไรมานิดหน่อยเพื่อเป็นการเพิ่มประสิทธิภาพของนักเรียนยังไงล่ะ"
     "ช่วยอธิบายด้วยครับ" ไรเจลพูด อาจารย์ครูสหยุดคิดอะไรพักหนึ่งก่อนจะเริ่มพูดต่อ
     "งั้นจะอธิบายสั้นๆก็แล้วกัน วิชานี้น่ะแบ่งออกเป็น 3 ประเภท 1.ความแม่นยำ 2.การวิเคระห์ 3.การต่อสู้ ความแม่นยำช่วยให้ตัดสินใจอะไรง่ายขึ้น การวิคราะห์ช่วยให้คิดไตร่ตรองเรื่องต่างๆ การต่อสู้ช่วยให้กล้ามเนื้อได้คลายตัวถือว่าเป็นการออกกำลังกายไปในตัว"
     "อย่างงี้นี่เอง" ไคริสพยักหน้าเล็กน้อย
     "....." มาร์สไม่พูดอะไรแต่เริ่มจ้องไปที่อาจารย์ครูสอย่างสงสัย
'มันจะเป็นแบบนั้นแน่หรอ'
     "เราจะเรียนความแม่นยำก่อนนะ ฉันมีมีดพลาสติกอยู่ 6 เล่ม เอาไปใช้คนละเล่มโดยต้องปามีดใส่เป้าพวกนี้" พอพูดจบก็มีหุ่นฟางโผล่มาจากพื้นหญ้าแล้วอาจารย์ก็แอบไปนั่งหลับใต้ต้นไม้ต้นเดิม
     "ช่วยไม่ได้นะจ๊ะ คงต้องทำตามที่อาจารย์ครูสบอกแล้วล่ะ" เลล่าพูดขึ้นมา
               ไรเจลถอนหายใจยาวก่อนจะเริ่มหยิบมีดขึ้นมาพิจารณา กัสต์ปามีดออกไปโดยที่มีดลอยโด่งข้ามหัวหุ่นฟางเล็กน้อย คราวนี้ฟิโอเน่ขว้างมีดออกไปบ้างแต่มีดไปไม่ถึงตัวหุ่น ไคริสเองก็ปามีดออกไปโดนตรงแขนขวาของหุ่นแต่จู่ๆมีดก็กระดอกกลับ เลล่าใช้มือจับตรงใบมีดแล้วหันด้ามชี้ขี้น คราวนี้โดนกลางตัวหุ่นตัวเต็มๆแต่มีดก็ตกลงมา
     "อะไรเนี่ย! ชักโมโหแล้วนะ" ไคริสเริ่มโวยวาย
     "ก็นายมันอ่อนเองนี่นา" ฟิโอเน่เยาะเย้ยไคริสที่กำลังปามีดใส่หุ่นฟางแบบรัวๆ 
     "เธอนั่นแหละเขาให้ปามีดไม่ได้ให้ขว้าง แรงก็ไม่มีไม่ได้กินข้าวเช้ามาหรอไง" ระหว่างที่ไคริสกับฟิโอเน่กำลังทะเลาะกันอยู่มาร์สก็เดินเข้าไปใกล้ตัวหุ่นฟางและจับดู
     "ดูนี่สิ" ทุกคนจ้องไปที่มาร์สสิ่งที่เห็นคือข้างในหุ่นฟางมีโฟมแผ่นอยู่ด้วยแต่แค่เอาฟางมาปิดเอาไว้เท่านั้น
     "อะไรกันเนี่ยไม่ใช่หุ่นฟางหรอกหรอ" กัสต์พูดขึ้นมา
     "ดูนี่สิทุกคน" ไรเจลหยิบมีดที่ปาไปขึ้นมาและใช้มีดปักไปที่หุ่นฟางอย่างแรง
     "มีดนี่น่ะตรงปลายมันทื่อมากเลยนะจ๊ะ" เลล่าหยิบมีดขึ้นมาพิจารณาจากนั้นก็ส่งให้ไรเจลและพาไรเจลมายืนห่างจากหุ่นฟางประมาณ 1 เมตร
     "ลองใช้แรงเหมือนเมื่อกี้ดูสิจ๊ะ" ไรเจลจึงปามีดออกไปด้วยความแรง ผลที่ได้ก็คือมีดปักอยู่ตรงกลางตัวหุ่นแต่ความลึกของมีดแค่ครึ่งนึงเท่านั้น
     "พอจะมีพวกมีสมองอยู่บ้างนี่นา" อาจารย์ครูสที่นอนอยู่ตอนนี้ลุกขึ้นมายืนอยู่ข้างหลังกัสต์แล้ว
     "นี่มันอะไรกันน่ะคิดจะหลอกพวกเราเล่นหรอไงอาจารย์คูด" ไคริสตะโกนเสียงดังพร้อม
     "ยังไม่เข้าใจอีกหรอไคริส" ไรจเลพูด
     "ฉันก็ไม่เข้าใจเลย" กัสต์ยกมือขึ้น
     "นี่แหละน้าพวกไม่มีสมองน่ะ" ฟิโอเน่พูดตาม
     "แล้วฟิโอเน่รู้หรอจ๊ะ" เลล่าหันไปถามฟิโอเน่
     "มะไม่เข้าใจเหมือนกัน" คราวนี้กัสต์กับไคริสหันไปมองหน้าฟิโอเน่พร้อมกัน
     "อะ อะไรกันล่ะไม่ต้องมองขนาดนั้นก็ได้ฉันรู้ว่าตัวเองสวย"
     "แหวะ" ไคริสแขวะทันที
     "ฉันจะอธิบายให้ฟังเอง" มาร์สพูดขัด
     "มีดนี่น่ะอย่างที่บอกมันทื่อมากยิ่งเป็นพลาสติกยิ่งมีน้ำหนักเบาและต้องใช้แรงจำนวนมากเพื่อให้มันปักบนตัวหุ่นฟาง ส่วนตัวหุ่นเองก็อย่างที่รู้ๆกันอยู่มีโฟมแผ่นอัดไว้ข้างในมันจะทำให้มีดที่เป็นพลาสติกกระดอนกลับยิ่งยากต่อการปา"
     "ทำไมต้องทำแบบนั้นด้วยล่ะ" กัสต์ถามแทรก
     "เพื่อให้พวกเราวิเคราะห์และใช้แรงให้มากที่สุดเพื่อทำให้มีกำลังแขนเพิ่มขึ้นใช่ไหมล่ะครับอาจารย์ครูส" มาร์สพูดพรางหันไปมองอาจารย์ครูส
     "เก่งดีนี่เจ้าแว่นก็อย่างที่ได้ยินนั่นแหละ"
     "ฉันไม่เห็นว่ามันจะได้ประโยชน์เลยได้แค่ความเหนื่อยเท่านั้นนี่นา" ไคริสบ่น
     "เลิกบ่นแล้วรีบๆทำซะเจ้าลิงภูเขาผมสองสี" อาจารย์ครูสพูดขึ้นมาทำเอาทุกคนหัวเราะคิกคักกับชื่อใหม่ของไคริส
               ทุกคนเริ่มฝึกอีกครั้งคราวนี้ทำได้ดีกว่าตอนแรกเยอะ
       'มาร์สคอยบอกวิธีและวิเคราะห์หาหนทางใหม่ๆ เอลล่าคอยสอนเทคนิคการใช้มีดให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น ไรเจลทำได้ดีกว่าทุกคนจึงไม่ต้องห่วงอะไร กัสต์กับไคริสและฟิโอเน่ถึงจะพัฒนาช้าแต่พอลงมือทำไปเรื่อยๆก็เริ่มคล่องตัวขึ้นแล้ว'
     "เด็กพวกนี้อาจจะใช้ได้ก็ได้นะ" อาจารย์ครูสพึมพำกับตัวเอง พอเวลาผ่านไปจนจบชั่วโมงแรกไปได้อย่างยากลำบาก
     "เอาล่ะต่อไปก็นี่เลย" อาจารย์ครูสตะโกนพร้อมกับที่หุ่นฟางเริ่มขยับไปทางซ้ายและขวาสลับกันไป
     "พวกนายเรียนไปได้ไวกว่าที่ฉันคิดเป้านิ่งคงจะน่าเบื่อต้องมีการเคลื่อนไหวกันบ้าง อ้อแล้วก็"พูดยังไม่ทันจบใบมีดพลาสติดนับสิบก็พุ่งออกมาจากหุ่นฟาง
     "เฮ้ย! อะไรเนี่ย" 
     "กรี๊ด!" เสียงของทั้ง 6 คนดังขึ้นมาพร้อมๆกัน ทุกคนโดนมีดพลาสติกแทงเต็มๆตัว
     "เดี๋ยวสินี่มันอะไรกันเนี่ย" ฟิโอเน่พูดขึ้นมา
     "ตอนนี้มันหมดชั่วโมงแรกไปแล้วนะคะ" เลล่าพูดเสริม
     "พูดอะไรกันน่ะลองเช็คดูตารางเรียนให้ดีๆสิ" มาร์สหยิบตารางเรียนขึ้นมาดู สิ่งที่เห็นคือตารางถูกเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
     "ชั่วโมงต่อไปเป็นการต่อสู้น่ะ" มาร์สพูดขึ้นมาให้ทุกคนได้ยิน
     "ว่าไงนะ" ทั้ง 5 คนพูดพร้อมกันอย่างกับนัดกันไว้ อาจารย์ครูสแสยะยิ้มกว้างก่อนที่จะพูดบางอย่างออกมา
     "พวกนายไม่มีเวลามาโอ้เอ้หรอกนะอีก 1 อาทิตย์มันก็จะเริ่มขึ้นแล้ว" ประโยคที่ดังออกมาจากปากของอาจารย์ครูสทำให้ทุกคนงุนงงไปตามๆกันและเผลอคิดในใจ
     'อะไรคือสิ่งที่กำลังจะมา'