Guardian Contract : สัญญาผู้พิทักษ์
-
เขียนโดย AunlockKeyCoolness
วันที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 08.57 น.
9 ตอน
1 วิจารณ์
10.94K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 มกราคม พ.ศ. 2559 06.33 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) การสั่นสะเทือน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความท่ามกลางท้องฟ้าสีครามมีสถานที่ที่หนึ่งซึ่งมีเสียงเอะอะโวยวายดังขึ้นมาอยู่ตลอดเวลา
"โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย พอซักทีได้ไหม" เสียงของไคริสดังขึ้นมาท่ามกลางผืนหญ้าที่เขียวฉ่ำพร้อมกับใบมีดนับสิบที่พุ่งเข้ามาหา
"ขอพักก่อนได้ไหมคะ" เลล่าพูดด้วยอาการที่หอบด้วยความเหนื่อย
"นั่นสิ ขอพักสักนิดก็ยังดี" กัสต์พูดเสริม
"พวกนายยังทำได้ไม่ดีพอ ฝึกไปจนกว่าจะหลบได้ทั้งหมดนั่นแหละ" อาจารย์ครูสตะโกนบอกพวกนักเรียนที่กำลังถูกมีดพลาสติกทิ่มแทงอยู่
ทางด้านไรเจลพัฒนาได้ดีกว่าใครเขาหลบมีดได้ทั้งหมดแล้วยังสามารถปาโต้กลับได้ด้วย ส่วนกัสต์เองก็หลบได้ทั้งหมดแต่เพราะมัวคิดแต่ว่าจะหลบเลยไม่ได้ตอบโต้อะไรเลย ส่วนฟิโอเน่ตอนนี้ไปนั่งเล่นน้ำที่ลำธารชะแล้ว ทางด้านมาร์สก็กำลังทำอะไรบางอย่างอยู่
"เอาล่ะ พอได้แล้ว"
"รอคำนี้มานานเลยครับอาจารย์คูด" ไคริสรีบวิ่งมาดื่มน้ำแก้กระหาย
"นายกำลังทำอะไรตั้งแต่เมื่อกี้แล้วน่ะ" กัสต์เดินไปถามมาร์ส
"วิเคราะห์การฝึกของพวกนายไง ฟังนะเริ่มจากนายก่อนกัสต์นายเอาแต่คิดที่จะหลบเลยไม่ได้คิดเรื่องโต้กลับอะไรเลย ไรเจลนายเก่งที่สุดในบรรดาพวกเราถือว่าไม่ต้องเป็นห่วงเลย ไคริสนายน่ะไม่คิดที่จะหลบสักนิดเอาแต่ปาสวนกลับไปลูกเดียวแบบนี้ก็แย่น่ะสิ เลล่าเธอน่ะถือว่าเก่งพอๆกับไรเจลนะแต่ใช้แรงน้อยเกินไปผลที่ได้คือมีดมันไม่ค่อยปักบนตัวหุ่นเลย แล้วก็คนสุดท้ายฟิโอเน่เธอน่ะไม่ค่อยสนใจกับสิ่งพวกนี้เลยทั้งๆที่เธอน่าจะเป็นคนที่เรียนรู้ได้ไวที่สุดแท้ๆ" พอมาร์สพูดจบทุกคนก็ต่างอึ้งกับการวิเคราะห์ครั้งนี้
"ไปทานข้าวกันได้แล้ว" อาจารย์ครูสพูดขึ้นมา
นักเรียนปี 1 ห้อง F พากันมาทานอาหารที่โรงอาหาร ที่โรงเรียนแห่งนี้ต้องใช้เงินซื้อข้าวกินเหมือนกับโรงเรียนทั่วไปแต่เพราะได้อำนาจของฟิโอเน่ทุกคนก็เลยได้กินฟรีกันหมด
"วันนี้ถือว่าฉันเลี้ยงก็แล้วกันนะ" ฟิโอเน่ยืนขึ้นพูดด้วยความภูมิใจแต่ทุกคนไม่ได้สนใจฟังเพราะเหนื่อยกับการฝึกมากทำให้ต้องการสารอาหารมากกว่าปกติ
"พวกนายอดอยากมาจากไหนกันเนี่ย" เสียงที่ถามมายังพวกกัสต์เป็นชายร่างยักษ์ตัวใหญ่ ตัดผมทรงไถข้างสีดำ ตาสีดำอยู่ในชุดกีฬา
"ก็นิดหน่อยน่ะ" กัสต์ตอบ
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า งั้นฉันไม่กวนแล้วทานให้อร่อยล่ะ" พอพูดจบเขาก็เดินออกไป
"ฉันมีเรื่องอยากจะพูดนิดหน่อย" มาร์สเริ่มประเด็นใหม่
นักเรียนปี 1 ห้อง F พากันไปนั่งที่ห้องเรียน
"เรื่องที่อาจารย์ครูสพูดก่อนหน้านี้น่ะ สิ่งที่กำลังจะเริ่มขึ้น" ไม่มีใครให้คำตอบอะไรได้ ทุกคนนั่งเงียบกริบและครุ่นคิด
"ไม่เอาน่าทุกคน อย่าคิดมากจะดีกว่านะ ถึงอาจารย์ครูสจะไม่บอกอะไรเดี๋ยวเราก็รู้กันเองนั่นแหละ" กัสต์พูดขึ้นมาทำลายความเงียบภายในห้องเรียน
"นั่นสินะ" ไรเจลพูด
พอเวลาผ่านไปจนเลิกเรียนทุกคนต่างพากันแยกย้ายกลับบ้าน กัสต์เดินมาถึงบ้านของตัวเองก็คิดที่จะออกไปซื้อของมาทำมื้อเย็น
"กัสต์ซื้อปลามาด้วยนะ" ชายที่นอนดูโทรทัศน์อยู่บนโซฟาพูดขึ้นมา
"ครับพ่อ" กัสต์ตอบกลับไปพร้อมกับปิดประตูบ้าน กัสต์เดินไปหยิบจักรยานขึ้นมานั่งและปั่นไปซื้อของ ตอนนี้ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีแล้ว
"ดึกแล้วหรอเนี่ย"
ระหว่างทางกลับบ้านเป็นทางโค้งให้เลี้ยวขวาทางด้านซ้ายเป็นป่าไม้ ทางด้านขวาเป็นกำแพง กัสต์ปั่นจักรไปพลางคิดถึงอาหารที่จะทานไปพลาง แต่จู่ๆก็มีแมวจรจัดตัวหนึ่งกระโดดมาตัดหน้ารถจักรยานของกัสต์ กัสต์จึงหักหลบด้วยความตกใจจนจักรยานพุ่งไปชนกับที่กั้นถนนทางด้านซ้าย ข้าวของกระจัดกระจาย ส่วนร่างของกัสต์ปลิวลอยไปตามแรงกระแทกตกลงไปในป่า
"ว๊ากกกก!"
ตุบ !
กัสต์ได้สติขึ้นมาจึงพยายามดันร่างของตัวเองลุกขึ้นยืนและมองขึ้นไปข้างบนตรงที่ตัวเองตกลงมา
"สูงจังแฮะ" กัสต์ตัดสินใจเดินไล่ขอบหินให้ใกล้ถนนที่สุดแล้วก็ตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่ยิ่งเดินยิ่งเหมือนกับเข้าไปลึกขึ้นทุกที
กรรรรรก์
เสียงคำรามที่ดังไปทั่วทั้งป่าทำเอาพวกนกบินหนีขึ้นไปบนท้องฟ้าจนหมด
"นะ นั่นมันเสียงอะไรน่ะ" กัสต์เริ่มหันซ้ายหันขวาหาต้นตอของเสียง
ตึง !
คราวนี้มีการสั่นสะเทือนเกินขึ้น
"แผ่นดินไหว"
ตึง... ตึง... ตึง... ตึง...
เสียงเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ และรู้สึกถึงการสั่นสะเทือนที่เริ่มรุนแรงขึ้นกว่าเดิมจนกัสต์แทบจะไม่อยากเดินต่อ
ตึงงง !...
กัสต์ล้มลงบนพื้นทันที
"เจ็บ เจ็บ...?" คราวนี้บริเวณที่เขานั่งอยู่ก็เริ่มมีความมืดมาบดบังแสงจันทร์ กัสต์ลุกขึ้นยืนและเขาเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างที่สะดุดตาเอามากๆ สิ่งที่เขาเห็นก็คือลำต้นของต้นไม้ขนาดใหญ่ที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีมาก่อน เขาแหงนหน้าขึ้นมองไปตามลำต้นนั้นเขาก็ต้องเบิกตากว้าง สิ่งที่เขาเห็นก็คือสิ่งที่ไม่น่าจะมีอยู่บนโลกใบนี้ มันเป็นสิ่งที่มนุษย์ชาติไม่สามารถอธิบายหรือพบเจอมันได้
To be continued
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ