ยัยตัวร้ายหวานใจไอดอล

        " อ๊ายยยยยย  บ้าเอ่ย"  ฉันร้องขึ้นสุดเสียงแล้วเดินไปหยิบถุงจาจันเมียนคว้างไปที่ประตูจนกล่องแตกกระจัดกระกายเลอะเถอะไปหมด ฉันรู้สึกโมโหสุดๆและตอนนี้ฉันก็เกลียดซูโฮกับซอกจินเอามากๆเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นแทนที่มันจะจบแต่มันกลับบานปลายขึ้นเเรื่อยๆ
"เพราะพวกเค้า ฉันถึงโดนสังคมประนาม แล้วหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น มันจะเกิดอะไรขึ้น ฮือๆ" ทั้งบ่นทั้งร้องไห้ตอนนี้ฉันคิดอะไรไม่ออกเลย
กริ๊งๆๆๆๆๆๆ  เสียงกริ่งดังขึ้น ฉันเดินไปตรงประตูจัดการใช้เท้าเขี่ยจาจันเมียนออกไปกองอยู่ข้างประตูแล้วเปิดดูว่าใครมา
"มิน " เฮมิเรียก
"เฮมิ ฉันกำลังแย่เลย ขอบคุณที่แกมา "ฉันปล่อยโฮใส่เพื่อนรักเต็มที่
"เดี๋ยวสักพักยัยซูอาก็มาเรามาหาทางแก้ปัญหาด้วยกันนะ ไม่เป็นไรอย่าร้องเดี๋ยวฉันจะร้องตาม" เฮมิกอดปลอบ
"จอบใจนะเฮมิ "
"เข้าบ้านกันเถอะ เร็วๆ" เฮมิจูงมือฉันเข้าไปในบ้าน
เราสองคนนั่งคุยถึงปัญหาทั้งหมดรวมถึงเรื่องที่ซูโฮมาบ้านเมื่อกี้ด้วย
"ฉันเกลียดพวกเค้า ทำไมชีวิตฉันต้องเจอเรื่องแบบนี้ด้วย เพราะเล่นเกมบ้าบออะไรก็ไม่รู้มันไม่เห็นสนุกอย่างที่คิดเลย ฮือๆ" ฉันระบายความรู้สึกที่มันอัดอั้นภายในใจ
"ใจเย็นก่อน พวกพี่เค้าไม่ได้ผิดเลยนะมิน เป็นเพราะพวกแฟนคลับเค้าต่างหาก"
"ผิดสิ พวกเค้าเต็มๆ"
ตืดๆๆๆๆๆๆๆ เสียงโทรศรัพท์ฉันดังขึ้น
"ใครโทรมาว่ะ" ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเบอร์ที่โชว์อยู่หน้าจอก่อนจะกดรับ
"คร้า ใครพูดค่ะ"
"พี่เองนะ ซอกจิน" 
"ฉันไม่รู้หรอกนะว่าพี่ได้เบอร์ฉันมากจากไหน และจะโทรมาทำไม แต่ฉันไม่อยากได้ยินไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้ว ฉันเหนี่อยฉันท้อตอนนี้ฉันอยากหนีไปอยู่นอกโลกจะได้ไม่มีใครด่าว่าฉัน เข้าใจไหม" ฉันตะคอกใส่โทรศัพท์แล้วรีบกดตัดสาย ยัยเฮมิถึงกับงง
"ใครโทรมาอ่ะ มิน"
"ซอกจิน"
"ซอกจินไหน อย่าบอกนะว่า BTS"
"อืม"
"ว่างัยนะ" ยัยเฮมิถึงกับตกใจ
"ฉันจะทำยังงัยดี เฮมิ"
" โอ้ย! มินฉันไม่รู้  แต่ฉันว่าตอนนี้แกใจเย็นๆก่อนนะ" ยัยเฮมิพยายามปลอบใจฉันแต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้นเลย ทันไดนั้นเสียงกริ๊งก็ดังขึ้นอีกครั้ง ฉันคิดว่าต้องเป็นยัยซูอาแน่ๆ แต่เมื่อเปิดประตูออกสิ่งที่เห็นตรงหน้าคือ...
"พี่ชาลยอล" ชาลยอลมาที่นี่ที่บ้านของฉันเค้ามาทำมัยเค้ามาเพื่ออะไร
"ใครมาอ่ะมิน ยัยซูอาหรอ" เสียงเฮมิดังขึ้น
"ฉันขอเข้าไปข้างในได้ไหม"  ชาลยอลเอ่ย
"โอ้แม่เจ้า!! ชาลยอล นี่ฉันฝันไปใช่ไหม" เฮมิวิ่งเข้าไปจับชาลยอลเพื่อให้รู้ว่าไม่ได้ฝันไป
"พี่ชาลยอลมาที่นี่ทำไมค่ะมีอะไรหรือป่าว" ฉันตื่นเต้นและดีใจมากที่ไอดอลคนน่ารักมายืนอยู่ตรงหน้า
"ฉันมารับเธอไปที่แห่งหนึ่ง" สิ้นคำชาลยอลฉันก็ต้องชงัก
"ไปไหนค่ะ ไปทำไมแล้วมีเหตุผลอะไรที่ฉันต้องไปกับพี่"
"ฉันรู้นะว่าเธอกำลังร้อนใจและเป็นทุกข์มากกับข่าวที่ยังคงว่อนเน็ตอยู่ ทางสังกัตของฉันรู้สึกผิดมากที่ทำใด้เด็กธรรมดาๆคนหนึ่งต้องมาแบกรับเรื่องราวที่ยุ้งยากนี้ไว้ เราเลยหาทางแก้เรื่องราวทั้งหมดให้มันกลับมาเหมือนเดิม" ชาลยอลเอ่ยขึ้นน้ำเสียงอ่อนโยน