only you เธอเท่านั้นที่ฉันจะรัก
-
เขียนโดย mimirin
วันที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 22.47 น.
10 ตอน
0 วิจารณ์
11.93K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2559 19.15 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ส่งของ40%
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอ๊า~ถึงแล้วจ้าประเทศจีน>_<ตื่นเต้นจังวุ้ย คนนี่แบบเยอะมากกก แทบจะเหยียบกันตายเลยแหละ ธรรมดาที่นี่เป็นที่ท่องเที่ยวหนิ ที่ที่ฉันยืนอยู่ก็คือ...
คุณหมิงจ้า!!
งงอ่ะดิทำไมฉันถึงมายืนอยู่ตรงนี้อ่ะ โถ่!คุณผู้อ่านคะ ใครเค้าจะบ้านมาปุ๊ปไปทำงานปั๊ปเลยล่ะคะ ก็ต้องเที่ยวก่อนสิ เที่ยวที่จีนให้หนำใจจากนั้นก็ไปส่งแล้วก็ไปเกาหลีต่อ เป็นไงล่ะจ๊ะฉลาดมั้ย >_<ได้เที่ยวสองตั้งสองต่อเลยแหนะ แล้วอีกอย่างนะในคู่มือหนังสือท่องเที่ยวเมืองจีนที่ฉันซื้อมาเนี่ยลองอ่านๆดูเมืองนี่แหละเหมาะกับฉันมาก ไม่เชื่อลองอ่านดูดิ
คุณหมิงตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ เป็นเมืองท่าทางเศรษฐกิจ เมืองแห่งการคมนาคม การอุตสาหกรรม และเมืองที่รวบรวมประวัติศาสตร์ที่สำคัญของจีนเอาไว้ คุณหมิงมีเส้นทางรถไฟที่เชื่อมต่อไปยังหัวเมืองสำคัญของจีน และกำลังก่อสร้างเส้นทางรถไฟที่เชื่อมต่อกับประเทศเวียดนาม ประเทศไทย และลาว และด้วยสภาพอากาศที่อบอุ่นตลอดทั้งปี จึงถูกขนานนามว่าเป็นเมืองแห่งฤดูใบไม้ผลิ ทำให้มีนักท่องเที่ยวหลั่งไหลเข้ามาเยี่ยมเยือนคุณหมิงตลอดทั้งปีเลยค่ะ ส่วนสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจก็มีทั้งป่าหินซีซาน, ทะเลสาบเตียนฉือ, วัดทอง และวัดหยวนทง ฯลฯ เป็นการผสมผสานการท่องเที่ยวแบบวัฒนธรรมกับความทันสมัยได้อย่างกลมกล่อมน่าสนใจมาก ๆ จ้า*
เป็นไงล่ะ น่ามาเที่ยวมั้ยล่ะคะ บอกได้คำเดียวเลยว่า มันยอดมากค่ะจอร์ชชชช>[]<
ตุ้บ!
"ขอโทษครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะๆ ^^" อีตานี่หนิ!ฉันยืนของฉันอยู่ดีๆเดินมาชนซะได้ ดีนะที่เขาขอโทษฉันก่อนอ่ะ ไม่งั้นคงได้มีมวยสดตรงนี่ล่ะ(วะ)
"เจ็บตรงไหนมั้ยครับ"
"ไม่ค่ะ อ๊ะ!คนไทยนี่"อ้า...ไม่น่าเชื่อ ที่นี่จะมีคนไทยอยู่ด้วย โลกกลมแท้>_< แต่อีตานี่คงไม่ใช่นักท่องเที่ยวล่ะมั้ง ใช่สูทสีดำอย่างกับมือขวาเจ้าพ่ออย่างนั้นแหละ==^^ แต่จะว่าไปนะหน้าตาก็ดีนี่หว่า ตาคมมากแอบหวานนิดๆด้วยนะเนี่ย ปากบางกำลังดีสีชมพู รูปหน้านี่รูปไข่ แก้มตานี่ฝาดเลือดนิดๆ ผิวนี่ไม่ต้องพูดถึงเลย ขาวเว่อร์~ ศัลยกรรมมาเปล่าก็ไม่รู้ ชิ!(แอบอิจฉานิดๆ-^-)
"คุณครับ...คุณ"
"คะ...คะo_o"แล้วนี่เขาโบกมืออะไรตรงหน้าฉันเนี่ย เรียกแท็กซี่เรอะ=_=^(พาล)
"ไม่ทราบว่าคุณจะไปที่ไหนครับ เผื่อผมจะช่วยอะไรคุณได้บ้างเพื่อเป็นการไถ่โทษที่ชนคุณ^^"
ไม่นะ!อย่ายิ้ม ไม่อยากมอง! มันทุเรศ(หราา) อะๆไหนๆก็อยากช่วยแล้วนี่ รับความหวังดีนั้นคงไม่เป็นไรมั้ง
"ฉันอยากหาที่พักก่อนฟ้าจะมืดอ่ะค่ะ คุณช่วยหาให้ฉันหนอยได้มั้ยคะ"
"ได้ครับๆ ผมจิงหรงนะครับคุณ..."
"ลุลาค่ะ"
"ออครับ^^"
เขายิ้มแล้วแย่งกระเป๋าลากฉันไปถือด้วยความน้อบนอมราวกับปฎิบัติเจ้าหญิง
รู้มั้ย...ฉันว่าฉันเห็นประกายความดีใจแปลกๆแวบเดียวจากนั้นก็เป๋นยิ้มหวานเฉยๆ แปลกเนอะว่ามั้ย...แต่ช่างมันเหอะ แค่วันนี้ฉันมีที่ซุกหัวนอนก็บุญแล้วจ้า
"แล้วคุณลุลามาทำอะไรที่นี่เหรอครับ"เขาชวยคุยระหว่างที่เดิน
"มาทำงานค่ะ^^"ถ้าฉันบอกเขาไปว่ามาส่งกล่องเปล่าเขาจะหัวเราะมั้ยนะ=..=
"ออครับ...ที่นี่พอพักได้มั้ยครับ อยู่ใกล้กับร้านค้าพอดีด้วยเผื่อคุณหิว^^"
ถามฉันว่าพออยู่ได้มั้ย ถามตังค์ฉันก่อนป่ะมีอยู่ได้มั้ยอ่ะ คือแบบว่ามันใหญ่มาก นี่โรงแรมหรือคฤหาสน์(วะ)นี่ เออ!ลืมไปที่มานี่ก็ตังค์เตี่ยนี่หว่า ช่วยเตี่ยใช้ตังค์มั่งดีกว่า เดี๋ยวปลวกจะขึ้นตังค์ซะก่อน ฮี่ๆ=w=
"ได้ค่ะๆ ขอบคุณมากๆนะคะคุณจิงหรง"ฉันยกมือไหวเขาเขาก็เอาแต่ยิ้ม
"ครับ ผมไปก่อนนะครับ"
เขาเดินขากไปขึ้นรถลีมูซีนคันสีดำที่จอดรออยู่ โอ้วว~ ท่าทางรวยมิใช่น้อยนะนั่นอ่ะ ก็นะ! ความหล่อสู้ปาร์คแทจุนได้หน่อย พอกินได้ เอ๊ย! พอไปได้ พอเลยๆ ก่อนจะคิดอะไรฉันควรจะเข้าไปข้างในก่อนมั้ย จะมายืนตากลมเพื่อ?
"คุณครับผมช่วยครับ"ผู้ชายใส่ชุดสูทสีดำเดินมาถือกระเป๋าลากฉันลากเข้าไปข้างใน เอ้อ!ดีเหมือนกันนี่หว่า อย่างนี้สิคุ้มสมกับราคาโรงแรมที่แพงโคตรหน่อย
พอเดินไปที่เคาร์เตอร์บริการลูกค้าผู้ชายที่ถือกระเป๋าลากฉันหันมาบอกว่ามีคนจองห้องให้แล้ว
ใคร(วะ)ที่จองให้ ไม่ใช่ฉันไปถูดใจเสี่ยพุงพุ้ยคนไหนเข้านะ กรี๊ด!!เดี๊ยนรับมิได้!!T[]T บ้าๆต้องเป็นผู้ชายที่ชื่อจิงหรงแน่เลยที่จองให้ แหม...รู้ใจจริงๆเล้ยย
พอไปถึงห้องปุ๊ปฉันทิ้งตัวลงนอนแล้วเข้าเฝ้าพระอิทร์ ณ บัดนั้นเลย
ZzZzZz~~~~
1 ที่มา www.kapook.com
คุยกันหน่อย
อ๊า~~~~~ อัพสองตอนติดเลยอ่ะ เหนื่อยจุงT^T แต่ถ้าอยากให้ไร์หายเหนื่อยอ่านกันเยอะๆเด้อค่ะ แค่นี้ไรท์ดีใจจนแทบจิบินได้แล้วค้าาาา
ปล.ถ้าตัวหนังสือเล็กเดินบอกเด้อค่ะเพราะเราเข้าใจ(เพราะเคยเจอกับตัวเองT^T)
ปล2. ติได้ ด่าได้ อย่าเขวี้ยงเปลือกทุเรียนเป็นพอ
สวัสดี
คุณหมิงจ้า!!
งงอ่ะดิทำไมฉันถึงมายืนอยู่ตรงนี้อ่ะ โถ่!คุณผู้อ่านคะ ใครเค้าจะบ้านมาปุ๊ปไปทำงานปั๊ปเลยล่ะคะ ก็ต้องเที่ยวก่อนสิ เที่ยวที่จีนให้หนำใจจากนั้นก็ไปส่งแล้วก็ไปเกาหลีต่อ เป็นไงล่ะจ๊ะฉลาดมั้ย >_<ได้เที่ยวสองตั้งสองต่อเลยแหนะ แล้วอีกอย่างนะในคู่มือหนังสือท่องเที่ยวเมืองจีนที่ฉันซื้อมาเนี่ยลองอ่านๆดูเมืองนี่แหละเหมาะกับฉันมาก ไม่เชื่อลองอ่านดูดิ
คุณหมิงตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ เป็นเมืองท่าทางเศรษฐกิจ เมืองแห่งการคมนาคม การอุตสาหกรรม และเมืองที่รวบรวมประวัติศาสตร์ที่สำคัญของจีนเอาไว้ คุณหมิงมีเส้นทางรถไฟที่เชื่อมต่อไปยังหัวเมืองสำคัญของจีน และกำลังก่อสร้างเส้นทางรถไฟที่เชื่อมต่อกับประเทศเวียดนาม ประเทศไทย และลาว และด้วยสภาพอากาศที่อบอุ่นตลอดทั้งปี จึงถูกขนานนามว่าเป็นเมืองแห่งฤดูใบไม้ผลิ ทำให้มีนักท่องเที่ยวหลั่งไหลเข้ามาเยี่ยมเยือนคุณหมิงตลอดทั้งปีเลยค่ะ ส่วนสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจก็มีทั้งป่าหินซีซาน, ทะเลสาบเตียนฉือ, วัดทอง และวัดหยวนทง ฯลฯ เป็นการผสมผสานการท่องเที่ยวแบบวัฒนธรรมกับความทันสมัยได้อย่างกลมกล่อมน่าสนใจมาก ๆ จ้า*
เป็นไงล่ะ น่ามาเที่ยวมั้ยล่ะคะ บอกได้คำเดียวเลยว่า มันยอดมากค่ะจอร์ชชชช>[]<
ตุ้บ!
"ขอโทษครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะๆ ^^" อีตานี่หนิ!ฉันยืนของฉันอยู่ดีๆเดินมาชนซะได้ ดีนะที่เขาขอโทษฉันก่อนอ่ะ ไม่งั้นคงได้มีมวยสดตรงนี่ล่ะ(วะ)
"เจ็บตรงไหนมั้ยครับ"
"ไม่ค่ะ อ๊ะ!คนไทยนี่"อ้า...ไม่น่าเชื่อ ที่นี่จะมีคนไทยอยู่ด้วย โลกกลมแท้>_< แต่อีตานี่คงไม่ใช่นักท่องเที่ยวล่ะมั้ง ใช่สูทสีดำอย่างกับมือขวาเจ้าพ่ออย่างนั้นแหละ==^^ แต่จะว่าไปนะหน้าตาก็ดีนี่หว่า ตาคมมากแอบหวานนิดๆด้วยนะเนี่ย ปากบางกำลังดีสีชมพู รูปหน้านี่รูปไข่ แก้มตานี่ฝาดเลือดนิดๆ ผิวนี่ไม่ต้องพูดถึงเลย ขาวเว่อร์~ ศัลยกรรมมาเปล่าก็ไม่รู้ ชิ!(แอบอิจฉานิดๆ-^-)
"คุณครับ...คุณ"
"คะ...คะo_o"แล้วนี่เขาโบกมืออะไรตรงหน้าฉันเนี่ย เรียกแท็กซี่เรอะ=_=^(พาล)
"ไม่ทราบว่าคุณจะไปที่ไหนครับ เผื่อผมจะช่วยอะไรคุณได้บ้างเพื่อเป็นการไถ่โทษที่ชนคุณ^^"
ไม่นะ!อย่ายิ้ม ไม่อยากมอง! มันทุเรศ(หราา) อะๆไหนๆก็อยากช่วยแล้วนี่ รับความหวังดีนั้นคงไม่เป็นไรมั้ง
"ฉันอยากหาที่พักก่อนฟ้าจะมืดอ่ะค่ะ คุณช่วยหาให้ฉันหนอยได้มั้ยคะ"
"ได้ครับๆ ผมจิงหรงนะครับคุณ..."
"ลุลาค่ะ"
"ออครับ^^"
เขายิ้มแล้วแย่งกระเป๋าลากฉันไปถือด้วยความน้อบนอมราวกับปฎิบัติเจ้าหญิง
รู้มั้ย...ฉันว่าฉันเห็นประกายความดีใจแปลกๆแวบเดียวจากนั้นก็เป๋นยิ้มหวานเฉยๆ แปลกเนอะว่ามั้ย...แต่ช่างมันเหอะ แค่วันนี้ฉันมีที่ซุกหัวนอนก็บุญแล้วจ้า
"แล้วคุณลุลามาทำอะไรที่นี่เหรอครับ"เขาชวยคุยระหว่างที่เดิน
"มาทำงานค่ะ^^"ถ้าฉันบอกเขาไปว่ามาส่งกล่องเปล่าเขาจะหัวเราะมั้ยนะ=..=
"ออครับ...ที่นี่พอพักได้มั้ยครับ อยู่ใกล้กับร้านค้าพอดีด้วยเผื่อคุณหิว^^"
ถามฉันว่าพออยู่ได้มั้ย ถามตังค์ฉันก่อนป่ะมีอยู่ได้มั้ยอ่ะ คือแบบว่ามันใหญ่มาก นี่โรงแรมหรือคฤหาสน์(วะ)นี่ เออ!ลืมไปที่มานี่ก็ตังค์เตี่ยนี่หว่า ช่วยเตี่ยใช้ตังค์มั่งดีกว่า เดี๋ยวปลวกจะขึ้นตังค์ซะก่อน ฮี่ๆ=w=
"ได้ค่ะๆ ขอบคุณมากๆนะคะคุณจิงหรง"ฉันยกมือไหวเขาเขาก็เอาแต่ยิ้ม
"ครับ ผมไปก่อนนะครับ"
เขาเดินขากไปขึ้นรถลีมูซีนคันสีดำที่จอดรออยู่ โอ้วว~ ท่าทางรวยมิใช่น้อยนะนั่นอ่ะ ก็นะ! ความหล่อสู้ปาร์คแทจุนได้หน่อย พอกินได้ เอ๊ย! พอไปได้ พอเลยๆ ก่อนจะคิดอะไรฉันควรจะเข้าไปข้างในก่อนมั้ย จะมายืนตากลมเพื่อ?
"คุณครับผมช่วยครับ"ผู้ชายใส่ชุดสูทสีดำเดินมาถือกระเป๋าลากฉันลากเข้าไปข้างใน เอ้อ!ดีเหมือนกันนี่หว่า อย่างนี้สิคุ้มสมกับราคาโรงแรมที่แพงโคตรหน่อย
พอเดินไปที่เคาร์เตอร์บริการลูกค้าผู้ชายที่ถือกระเป๋าลากฉันหันมาบอกว่ามีคนจองห้องให้แล้ว
ใคร(วะ)ที่จองให้ ไม่ใช่ฉันไปถูดใจเสี่ยพุงพุ้ยคนไหนเข้านะ กรี๊ด!!เดี๊ยนรับมิได้!!T[]T บ้าๆต้องเป็นผู้ชายที่ชื่อจิงหรงแน่เลยที่จองให้ แหม...รู้ใจจริงๆเล้ยย
พอไปถึงห้องปุ๊ปฉันทิ้งตัวลงนอนแล้วเข้าเฝ้าพระอิทร์ ณ บัดนั้นเลย
ZzZzZz~~~~
1 ที่มา www.kapook.com
คุยกันหน่อย
อ๊า~~~~~ อัพสองตอนติดเลยอ่ะ เหนื่อยจุงT^T แต่ถ้าอยากให้ไร์หายเหนื่อยอ่านกันเยอะๆเด้อค่ะ แค่นี้ไรท์ดีใจจนแทบจิบินได้แล้วค้าาาา
ปล.ถ้าตัวหนังสือเล็กเดินบอกเด้อค่ะเพราะเราเข้าใจ(เพราะเคยเจอกับตัวเองT^T)
ปล2. ติได้ ด่าได้ อย่าเขวี้ยงเปลือกทุเรียนเป็นพอ
สวัสดี
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ