only you เธอเท่านั้นที่ฉันจะรัก

-

เขียนโดย mimirin

วันที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 22.47 น.

  10 ตอน
  0 วิจารณ์
  11.76K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2559 19.15 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ส่งของ60%

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

สวัสดีหนี่ฮ่าวจ้า!>_< ตอนนี้ฉันดำลังจะออกไปหาอะไรกินอยู่ค่ะ คือแบบว่าตื่นเช้าท้องฉันมันก็น้องอุแว้ๆแล้วอ่ะ หิวไส้แทบขาด เมือวานยังไม่ได้กินอะไรเลยด้วยT^Tมาถึงโรงแรมก็นอนตายเลย วันนี้แหละ!จะกินทุกอย่างที่ขวางหน้าเลย>_< อ้า!ร้านก๋วยเตี๋ยว

   “เอาก๋วยหนึ่งที่ค่ะ”

   “­()()$#*%_&^*_)_@#(%*”

   ตายห่าล่ะ!ภาษาจีน ลืมเลยอ่ะนึกว่าอยู่ที่ไทย แล้วฉันก็ไม่มีล่ามมาด้วยอ่ะดิT^T ภาษาอังกฤษน่าจะพูดได้นะ

   “I’d like noodles(ฉันขอสั่งก๋วยเตี๋ยวค่ะ)”

   “()*(*(*&^(*)_*(&”

   เออ!!เจริญเถอะ ภาษาอังกฤษก็พูดไม่ได้อีกนะเจ๊ นี่จะต้อนรับนักท่องเที่ยวบ้างมั้ยเนี่ย>{}< ฉันหิวโว้ยย เจ๊แกนี่ก็ไม่มีไหวพริบเลยเนอะ มาร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วสั่งพิซซ่ามั้ง==^^ ก็ต้องสั่งก๋วยเตี๋ยวเซ่!! เดี๋ยวก็งับหัวขาดเลยยัยเจ๊นี่หนิ!-_-++

   “&*(&$%*(&$*”

   ฉันหันไปฟังผู้ชายคนหนึ่งสั่งก๋วยเตี๋ยวข้างเผื่อว่าฉันจะพูดตามได้บ้าง แต่ฉันฟังไม่ทันเลยอ่ะT^T อะไรฉ้งเฉ้งเฉี่ยวฉี่ก็ไม่รู้ ฮือๆ...ฉันคงต้องอดตายที่จีนแน่เลยอ่าT..T

   “อ้าว!คุณลุลา มาทำอะไรครับเนี่ย^^”เสียงดังมาจากข้างหลังฉัน คุณจิงหรง!อ๊า โลกกลมเนอะ เมื่อวานก็เจอ วันนี้ก็เจอ เอ้อ!ดีๆ คุณมาถูกเวลาแล้วล่ะ ฉันกำลังหาข้าวกินอยู่แต่ติดตรงภาษานี่แหละมันมีปัญหามากกก ฉันหวังคุณจะพูดภาษาจีนได้นะคะคุณจิงหรงT^T

   “กำลังจะสั่งก๋วยเตี๋ยวค่ะ แต่ฉันไม่รู้จะพูดยังไงอ่ะค่ะ พูดภาษาจีนไม่เป็นอ่ะ=..=”

   “ออๆ เดี๋ยวผมสั่งให้นะครับ (*&(*(()(*&^&^*()”เขาหันไปสั่งเกี๋ยว เอ่อ...ฉันเพิ่งสังเกตนะว่าเขาใส่ชุดเหมือนเมื่อวานเลยอ่ะ สูทสีดำ เอิ่ม...เค้าอาบน้ำเปล่าอ่ะ ว่าแล้วฉันก็ดมบริเวณเสื้อสูท

   “ได้แล้วครับ อ้าว!เป็นอะไรครับ มีอะไรหรือเปล่าO_O”

   “ปะ...เปล่าค่ะๆ ทำไมคุณสั่งมาสองที่ล่ะคะ”ฉันเปลี่ยนเรื่องทันควัน เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ=.,= กลับมาเรื่องก๋วยเตี๋ยวก่อน ทำไมเขาสั่งมาสองที่อ่ะ เอามาให้ใครอ่ะ บอกหนูหน่อย._.

   “อ๋อ ของผมเองครับ กะจะมาหาอะไรกินหน่อยแล้วมาเจอคุณก่อน ผมเลยจะกินที่นี่เลย คุณคงไม่รังเกียจนะครับ^^”

   อา...มาอีกแล้วรอยยิ้มอันชวนละลาย-///- ไม่ๆ(>_ < ) ( > _<) รอยยิ้มนี่ไม่เคยจะดูดีเท่าปาร์คแทจุนเลย ไม่เคยๆ ปาร์แทจุนหล่อที่สุด>_<(สะกดจิตตัวเอง)

   “ไม่ค่ะๆ เชิญ^_^”ฉันเดินไปเลือกโต๊ะที่อยู่อยู่ใต้ต้นไม่ใหญ่ ว้าว ลมเย็นดีจังแฮะ ทำเลร้านนี้ดีมากเลยล่ะ ร้านตั้งอยู่ใต้ต้นไม้แล้วรอบร้านก็มีแต่ต้นไม้เต็มไปหมดเลย เหมาะแก่การนั่งกินก๋วยเตี๋ยวที่สุดเลย>_<

   “เมื่อคืนหลับสบายมั้ยครับคุณลุล่า”

   “สบายมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่เลือกที่พักให้^^”ฉันกล่าว แล้วลงมือสวาปาม(เน้นว่าสวปามเพราะหิวมาก=..=)ก๋วยเตี๋ยว อ๊า!อร่อยใช่ย่อยนะเนี่ย คล้ายกับก๋วยเตี๋ยวบ้านเราเลยอ่ะ แต่ที่นี่อร่อยกว่าเยอะเลย ง่ำๆ=)o(=

   “ผมขอโทษนะครับ”

   “คะO)o(O”อะไรของเขา(วะ) อยู่ก็มาขอโทษฉันเนี่ย วู้~~ sหล่อแต่บ้าอันนี้เดี๊ยนก็รับไม่ได้นะคะ(แอบเสียดายนิดนะT^T)

   “เปล่าครับๆ เอ้า!กินครับกิน^o^”เขาพูดแล้ก็หยิบตะเกียบสาวเส้นก๋วยเตี๋ยวบ้าง โอเคเอาป็นว่าเมื่อกี้ฉันถือว่าฉันไม่ได้ยินล่ะกัน อย่างโบราณเค้าว่าอย่าถือสาคนบ้า อย่าว่าคนเมา=_=

   พอกินเสร็จฉันก็ยื่นตังค์ค่าก๋วยเตี๋ยวให้เขา แต่เขากลับไม่รับแถมยังบอกว่า ‘ถือว่าผมเลี้ยงคนะครับ^^’ ในเมื่อเขาไม่รับก็ไม่เป็นไร ดีซะอีก!จะได้ไม่เปลืองตังค์ หลังจากนั้นฉันก็แยกกับเขาตรงร้านก๋วยเตี๋ยว รู้มั้ยคะทุกคน...ฉันอดคิดไม่ได้ว่าอะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น เมื่อวานที่ฉันเจอเขาอ่ะอันนั้นพอเข้าใจว่ามันบังเอิญจริงๆ แต่คราวนี้ที่เจอเขาเหมือนกับมันเป็นการจงใจให้บังเอิญซะมากกว่า(งงมั้ย==^) แต่ก็ดีแล้วล่ะ ถ้าวันนี้ไม่บังเอิญเจอเขาฉันอาจจะอดตายก็เป็นได้T^T เฮ้อ!...สงสัยฉันคงต้องทำพับโปรแกรมที่จะเที่ยวที่จีนแล้วล่ะมั้ง ภาษาคนที่นี่ฉันค่อนข้างจะมั่นใจว่าคงจะพูดกันไม่ได้แน่ ขืนฉันอยู่ต่อไปนะมีหวังคงเหี่ยวตายเพราะขาดน้ำขาดอาหารแน่นอน แต่แปลกเนอะ(อีกแล้ว-*-)ที่นี่เป็นสถามที่ท่องเที่ยวแท้แค่คนที่นี่กลับพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ โอย...เดี๊ยนไม่เข้าใจอย่างแรงค่ะ! แต่ก็เนอะ ส่งกล่องบ้านี่เสร็จฉันก็จะได้ไปลั่นล้าที่เกาหลีต่อ โฮะๆ คิดแล้วก็ดีใจ=W=

   ฉันเดินกลับเข้าไปในโรงแรม ตามเสต็ปค่ะ ถึงห้องปุ๊ปหนังตาเริ่มหย่อน ทิ้งตัวลงนอนแล้วก็...

   ครอกฟี้~~~ZzZzZ

 

   คุยกันหน่อย

กรี๊ดดดดด!! นี่ไรท์มาถึงจุดนี้ได้อย่างไรนิ เพราะปกติไรท์เป็นคนที่สมาธิสั้นมากกกกกก คิดแล้วก็ลืม แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกเลยนะคะที่ไรท์นั้นแต่งได้เกินหรึ่งหน้ากระดาษเอสี่ โอ้ว...อเมซิ่งแต้ๆ>[]< 

 

   ปล.ถ้าตัวหนังสือเล็กเกินไปบอกนะคะเพราะไรท์เข้าใจ(เพราะเคยเจอมากับตัว มันทรมานมากที่ต้องเพ่งตัวหนังสือT^T)

   ปล2.ติได้ ด่าได้ อย่าเขวี้ยงเปลือกทุเรียนเป็นพอ 

 

   ไรท์รักคนทุกนะคะ ไม่เม้นท์ไม่เป็นไรเลยค่ะ แต่ช่วยส่งสัญญาณหน่อยเด้อค่ะว่ากำลังอ่านอยู่อ่ะ แค่นี่ไรก็ดีใจแล้วค่ะ รัก รัก รัก จุ๊บ^3^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา