[High School] Kiss Me จูบนี้มีเเค่นาย

 
   -Eiffel Talk-
"พวกเเก ดูดิ ดูดิ๊! ฉันซวยขนาดไหน เมื่อเช้ายังโดนพ่อกับเเม่บ่นใส่จนหูชา เเถมตอนไปโรงเรียนดันเจอยัยโรคจิตบ้าบิ่นที่ไหนไม่รู้กระโดดข้ามกำเเพงมาจูบเเล้ววิ่งหนีเฉยเลย" ผมบ่นกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อเช้าให้พวกเพื่อนๆฟัง ก็มันซวยจริงๆน่ะเเหละ -3- อ่อ ลืมเเนะนำตัวไปเเฮะ ผมชื่อ ไอเฟล
อายุ17 ม.5 โรงเรียนHigh School M เป็นโรงเรียนไฮสคูลที่ลูกคุณหนูหลายๆคนจะมาเรียนกัน สาวๆเยอะอีกด้วยเเหละ
เเละผมนั้นเป็น!...ผู้ชายที่หล๊อหล่อเเละร๊วยรวยเเถมสาวๆติดเพียบอีก เงี้ยเเหละหนอชีวิตคนหล่อ =w=
"เเล้วพ่อกับเเม่เเกบ่นให้เเกเรื่องอะไรหละ"-คาร์เตอร์-เพื่อนชายที่ทั้งสุขุมเเละเยือกเย็นเอ่ยถามผมขึ้น คาร์เตอร์มันเป็นพวกที่ภายนอกดูโหดๆภายในก็โหดเหมือนกัน(เเล้วจะบอกทำไมวะ)- -;มันฉลาดกว่าใครในกลุ่มพวกเราเลยหละ เเถมยังเคยทำนักธุรกิจคนหนึ่งล้มละลายไปหลายล้านเลยเเหละ ความสามารถของมันนั้นมีรอบด้าน เป็นลูกนักธุรกิจรายใหญ่ซึ่งมันมักจะไม่ค่อยถูกกับพ่อของมันเท่าไหร่
"ก็มิลล่า...ผู้หญิงคนใหม่ของฉัน ดันไปบุกถึงบ้านเลยอะดิ พ่อกับเเม่เห็นก็เลยโดนบ่นจนหูชา"ผมบอกก่อนจะทำเสียงละห้อยเเละล้มตัวนั่งลงบนโซฟา(วันนี้พวกผมโดดเรียนมาคลับส่วนตัว)
"งั้นเเกก็สมควรโดนบ่นเเล้วหละ เพราะเเกไม่คิดถึงจิตใจคนอื่น เลือกผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า ช่ำชองเรื่องผู้หญิง หื่น บ้ากาม
เจ้าชู้ ไอ้คนชั่ว!"-ซันนี่-เพื่อนร่วมห้องของผมชี้หน้าด่าผมก่อนจะเขยิบหนีเพราะกลัวว่าผมจะปาร้องเท้าใส่มัน ซันนี่ มันเป็นเด็กมัธยมเหมือนกับพวกผมนี่เเหละครับ เเต่ถึงจะโตเเค่ไหนนิสัยมันก็ยังเป็นเด็กประถมอยู่ดี เเต่เวลามันเอาจริงขึ้นมาไม่ว่าใครก็ชนะมันไม่ได้หรอก เเอบโหดอยู่เหมือนกัน- -
"ไม่ได้เจ้าชู้เว้ย! เขาเรียกอัธยาศัยดี"
"เเถวบ้านฉันเรียกเเถ"-เลเวล-หนุ่มเถื่อน เร้าใจสาวๆหลายคน ไอ้เลเวลมันเป็นคนใจร้อน เอาง่ายๆมันก็คืออัธพาลดีๆนี่เอง ผมกับมันไม่ค่อยถูกกันหรอกเพราะจะชอบจิกกัดกันอยู่ตลอดเวลา มันหล่อเเละมีอำนาจเเถมยังเก่งเรื่องชกต่อยเลยทำให้เป็นจุดเด่นของมัน ใครที่ชอบเเนวซาดิสก็ต้องเลเวล นี่เเหละครับ
"แกจะกวนประสาทฉันหรือไงไอ้เวล"ฉันผมเข้าไปหามันด้วยอารมณ์ร้อนอารมณ์ที่ได้ยินคำจิกกัดของมันมา
"อย่ามาหาเรื่องนะเว้ย-_- ทีไอ้ซันมันด่าเเก เเกยังไม่เห็นจะว่ามันเลย พอฉันพูดนิดพูดหน่อยทำเป็นโกรธ งี่เง่าหวะ!"
งี่เง่า... นี่คือคำที่ผมเกลียดสุดๆเลยเเหละ เพราะผมมักจะโดนพวกมันด่าว่างี่เง่าประจำนั่นทำให้ผมเกลียดคำนี้มากๆ
"ไม่ต้องโยนให้คนอื่นเลยนะเว้ย เพราะเเกชอบจิกกัดฉันประจำไง"ผมเดินเข้าไปตรงหน้ามัน หลังจากนั้นไม่นานผมกับเลเวลก็ได้เปิดสงครามน้ำลายกันขึ้นอีกครั้ง
พอทะเลาะกันไปได้สักพักซันนี่เเละคาร์เตอร์ก็ต้องมาจับพวกผมเเยกกันเพราะถ้ามันนานกว่านี้อาจจะไม่ใช่เเค่ด่ากันเฉยเเต่กลัวว่าเลเวลมันจะโยนข้าวของจนของๆคลับเเตกกระจาย
พวกผมนั้นเปิดคลับๆหนึ่งขึ้นมาใช้ชื่อว่าClub Kabucrone
พวกคนที่รู้จะเรียกพวกผมว่า พวกคาบัค หรือไม่ก็เทพบุตรในร่างซาตาน เพราะว่าพวกผมถึงภายนอกจะดูหล่อ เท่ เเต่ภายในจริงๆเเล้วมีหลายอย่างที่ซ่อนอยู่ พวกผมมีด้านมืดของตัวเองอยู่ซึ่งด้านมืดของเเต่ละคนมันบอกได้เลยว่าขัดกับหน้าตาสุดถ้าได้ลองมารู้จักด้านมืดเลยไม่ค่อยมีใครกล้ามามีเรื่องกับพวกเราสักเท่าไหร่เพราะใช้อำนาจ(โกง- -)ของเเต่ละคน
เอาเป็นว่าอย่าให้ใช้ด้านมืดจะดีกว่า :)
-18:30-
-Secret Talk-
"ค่ะ กลับมาเร็วๆนะคะคุณป้า ซีคิดถึงคุณป้านะคะ"
"เเหม๋ ยัยคนนี้นี่ เดี๋ยวอีกไม่นานป้าก็กลับเเล้ว ไว้จะเอาของฝากกลับไปให้เยอะๆเลยนะ"
"ค่ะ รักคุณป้านะคะ จุ๊บๆ"เมื่อบอกลาป้าเสร็จเเล้ว ฉันก็กดตัดสายไปก่อนจะมานอนกลิ้งอยู่บนเตียงเล่นเพราะความเบื่อหลังจากที่โดดเรียนไปเที่ยวกับวาววามาเเล้ว
ฉันชื่อ ซีเคร็ท อายุ17ปี อยู่ ม.5 โรงเรียนHigh School M
เป็นโรงเรียนที่ค่าเทอมเเพงหูฉีก-_- เเถมยังมียัยพวกลูกคุณหนูไฮโซที่ชอบถือตัวทำหยิ่ง ฉันหละเกลี๊ยดเกลียดยัยพวกนี้
ฉันอาศัยอยู่ที่คอนโดเเห่งหนึ่งซึ่งต้องจำใจอยู่ไปซักพักเพราะป้าของฉันไม่อยู่ท่านไปทำงานต่างประเทศ ช่วงเเรกๆก็ไปเป็นอาทิตย์หลังๆมานี่ไปเป็นเดือนๆเกือบปี - -;
ฉันเลยต้องย้ายมาอยู่ที่คอนโดเเห่งนี้มันใกล้กับโรงเรียนมากกว่าที่บ้านฉัน เลยต้องมาอยู่ที่นี่สักพัก มันเป็นคอนโดของเพื่อนป้าเเละที่สำคัญฉันอยู่ฟรีด้วยนะ >< สิทธิพิเศษส่วนบุคคลด้วยเเหละ ฉันเลยต้องจ่ายเเค่ค่ากับข้าว ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเทอม บลาๆ ฉันพอมีค่าขนมอยู่กับตัวเยอะอยู่ เเต่เดี๋ยวป้าจะโอนมาให้อีกทีตอนสิ้นเดือนเพราะฉันมีค่าใช้จ่าย ซึ่งก็จ่ายไปกับสิ่งของที่มันฟุ่มเฟือยทั้งนั้นเเหละ-.-
ถ้าถามว่าพ่อกับเเม่ไปไหน...
พ่อของฉันเสียไปตั้งเเต่ตอนอายุ8ขวบ ส่วนเเม่ก็ทำงานหนักหลังจากพ่อเสียไป อาการทรุดของเเม่ก็เริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆจนหมอตรวจพบว่าเเม่เป็นโรคมะเร็ง เเละไม่เกิน3เดือนเเม่ก็จากฉันไปอีกคน ฉันจึงต้องอยู่กับป้าซึ่งป้าก็ออกไปทำงานบ่อยๆทำให้ฉันอยู่คนเดียวเเละโดดเดี่ยวในหลายๆครั้ง เเต่พอเถอะ มันเริ่มจะดราม่าละ-.-
จ๊อก... จ๊อก...
เสียงท้องร้องของฉันเริ่มร้องดังจนฉันต้องมานั่งกุมท้องตัวเองก่อนจะลุกหยิบกระเป๋าเงิน โทรศัพท์ เเละเเว่นดำ ทำไมต้องเเว่นดำ? เพราะว่าชอบน่ะสิ ก็เเค่นั้นเเหละ- -
ฉันใส่เเว่นดำ เเละเสื้อกันหนาวสีขาว กับกางเกงยีนขาสั้น เเละรองเท้าผ้าใบสีดำ ก่อนจะเดินไปที่หน้าลิฟท์เเละกำลังรอลิฟท์อยู่
"เฟลคะ˜ เมื่อไหร่จะถึงห้องละคะเนี่ย กีวี่รอไม่ไหวเเล้วน้า"
"ใกล้ถึงเเล้วหละครับ เเน่นอนว่าถ้าถึงห้องเเล้วคุณจะต้องมีความสุขเเน่ๆ"ชายหญิงคู่หนึ่งกำลังส่งเสียงออดอ้อนกันจนฉันเริ่มรู้สึกขนลุกขึ้นมาสะงั้น
จ๊วบ...
เสียงเหมือนมีคนดูดอะไรสักอย่างดังขึ้นจากด้านหลังฉัน ทำให้ฉันหันไปมองโดยอัตโนมัติก่อนจะถอดเเว่นออกเเล้วมองภาพคู่ชายหญิงกำลังยืนจูบกันเเถวๆกำเเพงข้างหลังฉัน
เเต่ว่า... ผู้ชายคนนั้นหน้าคุ้นๆเเฮะ- -'
"อุ๊ย เฟลคะ มีคนเเอบดูเราด้วยอะค่ะ นี่หล่อนมองอะไรไม่ทราบยะ ไม่เคยเห็นคนเขาเเสดงความรักกันหรือไง"ผู้หญิงที่ใส่เดรสรัดติ้วหันมาด่าฉันเมื่อฉันมองเธอกำลังนัวเนียกับผู้ชายอย่างหน้าไม่อาย ไม่นานนักผู้ชายคนนั้นก็หันหน้ามามองฉันด้วยสายตาที่คาดเดาไม่ได้ ดวงตาคมกริบ ริมฝีปากหยักสีพีช
เเถมยังมีดั่งโด่งๆอีก ผมสีดำปรกหน้านิดๆขัดกับสีผิดขาวของเขา โอ้ว...ดูดีอะไรอย่างนี้เนี่ย-.,- เอ๊ะ! ฉันจำได้เเล้ว! ไอ้ผู้ชายคนเมื่อเช้า คนที่มันพรากจูบเเรกของฉันไป! =[]=;;!
"นี่นาย...!"ฉันเเทบพูดไม่ออกเมื่อได้เเต่ยืนชี้หน้ามันพร้อมกับยืนเเข็งทื่ออยู่เเบบนั้น ส่วนเขาก็เบิกตากว้างเเละทำหน้าตาเหมือนกับฉันเคยไปเผาบ้านเขามาก่อนTT
ฉันไม่รอให้เขาเอ่ยพูดอะไรก่อน ฉันรีบเอาเเว่นขึ้นมาใส่ก่อนจะรีบวิ่งลงบันไดด้วยความเร็วเเสงเเละไม่รอให้เขาตามมาทันเลย ทำไมฉันจะต้องมาเจอไอ้คนเเบบนี้ด้วยเนี่ย อุตส่าห์ลืมไปเเล้วเเท้ๆเชียว เเต่ตอนที่หมอนั่นคุยกับผู้หยิงคนนั้นหมอนั่นบอกว่าห้องอยู่ไม่ไกล... มันอยู่คอนโดเดียวกับฉันเหรอ!
เเถมยังชั้นเดียวกันอีก! โรงเรียนเดียวกันด้วย! 
โอ้วววววววววววว พระเจ้าTOT ฉันไม่อยากเจอมันนน!
คนที่พรากจูบเเรกของฉัน ฮือๆTT
บ้าที่สุด!
 
เป็นไงง่าา ><
อ่านจบเเล้วคอมเม้นให้หน่อยน้า 
ผิดยังไงบอกเราด้วยนะคะ เราจะได้ปรับปรุง
เพราะว่าพึ่งเคยเเต่งลงครั้งเเรก
ขอบคุณที่อ่านนะคะ