[High School] Kiss Me จูบนี้มีเเค่นาย
เขียนโดย Secret_Chan
วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.35 น.
แก้ไขเมื่อ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2559 01.02 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) High School -3-
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ SECRET TALK
หลังจากที่ฉันลงมาจากคอนโดเเละมาหาอะไรกินจนอิ่ม ฉันก็เริ่มอยากจะขึ้นไปนอนเล่นบนห้อง แต่ติดตรงที่ว่าฉันกลัวที่จะเจอหน้าหมอนั่นอยู่TT ถ้าเกิดฉันเจอหมอนั่นขึ้นมาจริงๆเขาจะต้องลากฉันมากลางถนนเเละประกาศให้ทุกคนรู้เเน่ๆว่าฉันกลายเป็นโรคจิตกระโดดข้ามกำเเพงมาจูบเขา ถ้าหมอนั่นทำเเบบนั้นจริงๆฉันต้องตายเเน่ๆเลย อ๊ากกกก!!(มโนเกินไปเเล้ว- -) พอฉันหาอะไรกินเสร็จเเละไม่กล้าขึ้นคอนโดฉันจึงไปเดินเล่นเพื่อทำใจก่อนจะขึ้นคอนโด เเต่พอเดินมาถึงซอยๆหนึ่งฉันกลับเห็นพวกกลุ่มวัยรุ่นหรือพวกหนุ่มสาวกำลังนัวเนียกอดคอพลอดรักกันอย่างไม่ยอมกัน พวกเขาไม่อายใครเลยจริงๆหรือไงนะ เเต่พอเห็นพวกเขาทำเเบบนั้นภาพของหมอนั่นกับยัยผู้หญิงเดรสรัดติ้วก็ผุดขึ้นมาในหัว บ้าจริง!
ฉันจะไปคิดถึงเรื่องเเบบนั้นทำไมนะ ส่วนเรื่องที่ฉันเผลอไปจูบหมอนั่นมันก็เเค่อุบัติเหตุ หมอนั่นต้องเคยจูบผู้หญิงมาเเล้วเเน่ๆถึงได้ทำกับผู้หญิงคนนั้นอย่างไม่อายใคร เพราะงั้นฉันก็คงไม่จำเป็นต้องเเคร์เเล้วสินะ ใช่! ฉันต้องเผชิญหน้ากับเขา ไม่น่าเก็บมาคิดเอาจนถึงป่านนี้เลย = =
พอคิดได้เเบบนั้นฉันก็ตัดสินใจที่จะเดินกลับคอนโดเเต่พอหันหลังกลับก็ได้เเต่ยืนตัวเเข็งอยู่อย่างนั้น เพราะฉันเดินเข้าซอยมาไกลมากๆเเละมันคือซอยไหนไม่รู้ เเถมบรรยากาศมันก็มืดๆด้วย ฉันกลัวความมืดนะTT ฉันพยายามก้าวขาอย่างช้าๆเพื่อให้มั่นใจว่าตัวเองไม่ได้ไปเหยียบหรือไปเจออะไรเข้าเพราะเเถวๆนี้อาจจะมีโจรมาข่มขืนฉันก็ได้ ใครจะไปรู้หละ!
เเต่ยิ่งฉันเดินทางออกจากซอยเปลี่ยวๆนี่มันก็เหมือนจะไกลยิ่งกว่าเดิม ทำยังไงดีหละทีนี้ฉันหลงสะเเล้วสิTT
ตุ๊บ ผลั๊วะ
เสียงเหมือนอะไรปะทะกันสักอย่างที่มันดังอยู่ข้างหน้าฉัน ฉันพอจะเห็นเงาตะคุ่มๆเเต่ฉันมั่นใจเเน่ๆว่ามันต้องไม่ใช่ผี เพราะเถวนี้มันพอจะมีไฟอยู่บ้างเเละฉันก็เริ่มเห็นชัดขึ้นเรื่อยๆหลังจากที่เดินเข้าไปใกล้ๆ
"ทีหลังอย่าสะเออะมาทำเก่งเเถวถิ่นฉันอีก จำเอาไว้ด้วย"
"ครับๆ พะ...พวกผม จะจำเอาไว้ใส่สมองเลยครับ ได้โปรดอย่าทำอะไรพวกผมเลยนะครับ ปล่อยพวกผมไปเถอะ" ผู้ชายถูกกระทืบร้องขอชีวิตจากอีกคนที่ยืนมองเขาด้วยสายตาที่น่ากลัว
"ฉันจะไว้ชีวิตเเกครั้งนี้เเล้วกัน เเต่ครั้งหน้าคงรู้ว่าจะเจอกับอะไร เพราะงั้นรีบไสหัวออกไปให้พ้นๆ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ"เขาพูดขึ้นก่อนจะทิ้งบุหรี่ที่ถืออยู่เเล้วขยี้มันด้วยเท้าจนมันเละเหมือนเขากำลังจะบอกว่า ถ้าผู้ชายคนนั้นไม่รีบไปจากที่นี่เขาจะต้องโดนอะไรบ้าง เมื่อบุหรี่ถูกขยี้จนเละผู้ชายคนนั้นก็ทั้งลุกทั้งคลานเเละหนีหายออกไปจากตรงนั้นทิ้งให้ฉันยืนมองผู้ชายอีกคนอย่างกลัวๆ ฉันเองก็คงจะอยู่ที่นี่ไม่ได้เเล้วเหมือนกัน คงต้องหนีออกไปจากที่นี่เเล้วหละ ไม่งั้นคงศพไม่สวยเเน่ๆ
ปั๊ก ตุ๊บ! พอฉันหันหลังจะวิ่งหนีก็ชนกับอะไรเเข็งๆไม่รู้จนตัวเองถึงกับปลิวล้มลงไปนอนเเอ้งเเม้งอยู่กับพื้น
"โอ๊ย เจ็บๆๆ อะไรวะเนี่ย..."ฉันพูดขึ้นหลังจากที่ตัวเองเจ็บก้นจนลุกไม่ขึ้น พอฉันเงยหน้าขึ้นไปมองก็พบกับผู้ชายคนหนึ่ง หน้าตาของเขานั้นสวยมาก เขาเป็นผู้ชายที่หน้าหวานสุดๆ ขนาดผู้หญิงอย่างฉันยังอายเลย เเต่ฉันเองก็เเอบหวั่นไหวอยู่นะ-.,-(เพ้อเจ้อ)
"เฮ้ยไอ้เฟล รู้สึกเหมือนจะมีคนเเอบฟังเเกอยู่หวะ"ผู้ชายหน้าหวานคนนี้มองไปที่ไอ้โหดคนนั้นเเล้วมองกลับมาที่ฉันที่ยังนั่งอยู่บนพื้น จริงด้วย! ฉันต้องวิ่งหนีพวกเขาสิ ไม่ใช่เวลาจะมานั่งเล่นตรงนี้นะเว้ย! ฉันรีบลุกขึ้นเเละเตรียมก้าวขาที่จะวิ่งเเต่ก็รู้เเล้วว่ามันสายไป! เพราะมันมีมือหนาของใครบางคนมาจับเเขนฉันไว้เเล้วกระชากให้ฉันหันหน้าไปหาเขา เเต่ฉันไม่รู้ว่าเขากระชากฉันเเรงไปหรือว่าฉันอ่อนเเอเอง เพราะหน้าของฉันดันไปชนกับเเผงอกของเขาเข้าอย่างจัง
"เธอได้ยินอะไรบ้าง"ไอ้โหดคนที่กระชากฉันถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"...."ฉันสั่นจนพูดอะไรไม่ออกเพราะกลัวว่าถ้าพูดอะไรผิดไปเขาอาจจะทำกับฉันเหมือนกับผู้ชายคนนั้นก็ได้
"ฉันถามก็ตอบสิวะ! อยากตายนักรึไง"เขาเริ่มตะคอกใส่หน้าฉันเเละออกเเรงบีบข้อมือของฉันจนฉันรู้สึกว่าเหมือนกระดูกจะหักเลย จะบีบเเรงไปทำไมวะ!TT
"ฉันไม่ได้ยินอะไรเลยนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะมาฟังเลย ฉัน...ฉันขอโทษ อย่าทำอะไรฉันเลย!"ฉันพูดออกไปรัวๆพร้อมกับหลับตาปี๋เพราะกลัวเขาอย่างมาก
"เเต่ว่าเธอหน้าคุ้นๆนะ... ยัยโรคจิต!"
"อีตามั่วผู้หญิง"!=[]= ฉันพูดออกไปพร้อมๆกับเขา เพราะเขาคือไอ้ผู้ชายคนนั้น คนที่ฉันไม่อยากเจอหน้า เเต่ทำไมฉันถึงได้มาเจอเขาได้หละวะ!
"มาสะเออะทำอะไรเเถวนี้ บ้านช่องไม่รู้จักกลับ- -" เขาปล่อยฉันให้เป็นอิสระก่อนจะถามกลับมาด้วยน้ำเสียงเเละคำพูดที่มันขัดกับหน้าตาเขาสุดๆ
"ฉันมาเดินเล่น พอเดินมาเรื่อยๆเลยหลง เเล้วฉันก็มาเจอไอ้คนใจโฉดชั่วกำลังทำร้ายผู้ชายคนหนึ่งอยู่"ฉันพูดออกไปเเล้วเบือนหน้าหนีไปทางอื่น
"เดินล่อเสือหรือไง รู้มั้ยทางนี้มันเปลี่ยวเเล้วพวกผู้ชายมันจะชอบมาเเถวๆนี้ อยากโดนข่มขืนหรือไง"เขาพูดออกมาเหมือนคนที่รำคาญสุดๆ เเต่ถ้ารำคาญเเกจะมาบ่นให้ฉันฟังทำไมวะ
"งั้นฉันกลับละ"ฉันพูดตัดบทไปโดยเร็วเพราะไม่อยากจะอยู่เจอหน้าเขานานๆ
"งั้นให้ผมไปส่งมั้ย ผมส่งถึงห้องเลยนะ^^"ผู้ชายหน้าหวานคนนั้นเดินมาดักหน้าฉันก่อนจะจับมือของฉันไว้เเละเดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ
"เเกหยุดเลยไอ้ซัน ถ้าไปกับเเกมีหวังยัยนี่ได้ท้องไม่มีพ่อเเน่ๆฉันไม่ไว้ใจเเก เดี๋ยวฉันไปส่งยัยนี่เอง"ผู้ชายที่ดูเหมือนจะชื่อเฟล? พูดขึ้นเเละดึงฉันมาหลบหลังเขา
"พูดเหมือนกับเเกไม่มีทางทำผู้หญิงท้องได้งั้นเเหละ โถ่!
ไอ้พ่อคนดี"นายหน้าหวานพูดขึ้นเหมือนนอยด์ๆก่อนจะเบ้ปากนิดๆให้
"มานี่เร็วๆเข้า ฉันไม่อยากได้ยินข่าวผู้หญิงโดนผู้ชายข่มขืน"
เฟลเดินนำหน้าฉันมาเเล้วหยุดพูด เเต่ไอ้คำว่า "โดนผู้ชายข่มขืน" เนี่ย ทำไมจะต้องใช้หางตาหันกลับมามองฉันด้วยฟร๊ะ! --
ขอโทษนะคะ อาจจะมีการเปลี่ยนคาเเร็คเตอร์ของตัวละครนิดหน่อยนะคะ ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยค่ะ -/\-
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ