ระวังเผลอใจนายตัวแสบ

"ฮัลโลววเพื่อนสาวว" เสียงของยัยจุ็กลอดออกมาจากมือถือของฉันทันทีที่ฉันกดรับสายนาง "ว่ายัง
ไงยะ ทำไมต้องโทรมาหาฉันเช้าขนาดนี้ด้วยเนี่ยยัยบ้า"  ฉันว่ายังจุ็กนิดหน่อยก็นี้มันยังพึ่งจะเจ็ดโมง
เช้าแต่นางกลับโทรมาปลุกฉันให้ตื่นเพื่ออ่ะไรค่ะเพื่อน ไอโด็นอันเดอร์สแตน "แหมะอี่บ้า แกจะไม่
เรียนละเหรอปีสองเนี่ยหรือว่าจะรอเรียนอีกทีปีหน้าถ้าแกไม่ตื่นตอนนี้ก็ตื่นอีกครั้ง ปีหน้าแล้วค่อยมา
ลงเรียนก็แล้วกัน" ฉันรีบหยิบปฏิทินบนหัวเตียงขึ้นมาดู ก็พับกบ เฮ้ย!!พบกับ วงกลมสีแดงๆในวันนี้
ที่เขียนว่าเปิดเทอมจ้าและมีหน้ายิ้มแป้นแล้นอยู่บนตัวเลข "เฮ้ยฉันลืมไปสนิทเลยถ้าแกรไม่โทรมา
ปลุกฉันฉันคงต้องยังหลับเป็นเจ้าหญิงนิทรารอเจ้าชายมาจุมพิตแน่ๆ งั้นแค่นี้ก่อนนะแกเดี๋ยวฉันไป
แต่งตัวก่อน " พอพูดจบฉันก็รีบกดวางสายยัยจุ็กแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำด้วยความเร็วสูง เร็วยิ่ง
กว่าเครื่องบินเจ็ทอีกนะเธอวว :P ฉันรีบวิ่งไปที่รถเพื่อที่จะได้รีบๆไปแต่ "คุณพระ ทำไมวันนี้ลูกแม่
ตื่นแต่เช้าจะรีบไปใหนจ็ะคุณนาย" แม่ไม่เก็ตเลยอ่ะฉันก็ใส่ชุดนัดศึกษาอยู่ทนโท่ "ขุ่นแม่หนูก็รีบไป
เรียนสิค่ะแม่ไม่เห็นหนูใส่ชุดนักศึกษาเหรอค่ะ-_-"  แม่หน้าเหวอไปนิดหนึ่งก่อนจะมองฉันหัวจรด
เท้า "อุ็ตะตายจริงขุ่นแม่ไม่ทันสังเกตนะจ้า แล้วนี้ลูกจะเอามอไซไปเหรอ?_?" ฟังไม่ผิดหรอกจ้าเห็น
ฉันสวยๆแบบนี้ฉันก็ขี่มอไซเป็นนะจ้าา "ค่ะแมหนูรีบถ้าเอารถยนต์ไปมีหวังถึงมหาลัยก็ชาติหน้าพอดี"
พอพูดจบฉันก็รีบสตาทเครื่องแล้วบิดฝ่ารถบนท้องถนนที่แน่นเอี็ยดมาอย่างปลอดภัยจนถึงมอ "ยัย
ลดา กว่าจะมาได้นะแกเกือบลงเรียนไม่ทันดูสภาพหัวแกสิดูไม่ได้เลยแกรแว็นมาใช่มั้ย "  ยัยจุ็กถาม
ด้วยความความอยากรู้อยากเห็นเช่นทุกครั้ง "ก็ใช่นะสิยะแกจะให้ฉันนั่งเป็นคุณนายในรถยนต์ กว่าจะ
มาถึงฟ้าก็คงมืดพอดี" ยัยจุ็กทำหน้าเบือฉันนิดๆหน่อยๆ "ไปเรียนกันเถอะแกก่อนจะโดนอาจารย์ด่า
เอา แม่นางอาภาพรยิ่งดุๆอยู่" ฉันกับยัยจุ็บนั่งเรียนจนก้นรากแทบงอกเวลาเลิกเรียนก็มาถึง "นี้แกไป
ซ็อปปิ้งกันได้ข่าวว่าแบรนยูนิคั่วออกเสื้อตัวใหม่เก๋ๆอ่ะแกร" ยัยจุ็กทำตาลุกวาวทันทีเมื่อพูดถึงเรื่อง
เสื้อผ้าก็แหงหละนางเป็นเจ้าแม่แฟร์ชั่นหนิยะ "ก็ได้ๆ ฉันอยากหาไรกินพอดีเลย" ฉันกับยัยจุ็กเอา
ชีวิตรอดจากถนนหนทางที่แสนจะโหดร้ายต่อผู้หญิงสวยอย่างฉันมาจนถึงห้าง "แกเข้าไปดูก่อนเลย
นะเดี๋ยวฉันไปหาอ่ะไรกินก่อน" ยัยจุ็กไม่รอช้านางรีบวิ่งเข้าไปฝ่ามนุษย์ป้าทั้งหลายที่กำลังดูชุดที่
ออกใหม่ทันที ส่วนฉันหนะเหรอก็ไปซื้อน้ำผลไม้ปั่นเก๋ๆมากินสวยๆยังไงละ ผลั็ว!! "เดินยังไงอ่ะ
ไม่รู้จักดูทางบ้างเลย!!" ฉันตวาดใส่ผชตัวสูงแต่น่าจะอายุน้อยกว่าฉันเพราะว่าเขาใสุ่ดนักเรียน 
"ขอโทษครับเจ็ผมรีบจริงๆ"     ว้ายยอี่เด็กบ้ามาเรียกฉันเจ็ได้ยังไง  "นี้เรียกฉันแบบนั้นได้ยังไงหา
ฉันออกจะสาวจะสวยอี่บ้าละอีกอย่างฉันพึ่งจะยี้สิบแถมยังเป็นดาวคณะอีกต่างหาก" ฉันูดพร้อมเชิด
หน้าสวยๆ ให้อี่เด็กบ้านี้ดูเป็นขวัญตา "เฮ้ย ฉันว่าเรารีบไปเหอะว่ะอย่าไปฟังเจ็นี้เยอะเลยเด๋ยวก็ซวย
หรอก" ว้ายยยอี่เด็กบ้านัมเบอทูว กล้าดียังไงมาเรียกฉันแบบนี้ หน็อยแน่ "เฮ้ยๆเร็วเถอะไอ่พวกนั้น
มันตามมาแล้ว" เสียงจากผองเพื่อนนัมเบอทรีของนาง เสร็จฉันแน่อี่พวกเด็กบ้าดูเหมือนจะกำลังหมี่
เหลืองกับพวกคู่อริ "เดี๋ยวจะรีบไปใหน ใครจะรับผิดอบเสื้อผ้าฉัน น้ำฉันอีก "  เด็กพวกนนั้นทำท่า
ทางเร่งรีบ "ไม่มีเวลาแล้วเจ็ไว้เจอกันละค่อยทวงใหม่นะผมจะจำเจ็ไว้ไปละ" ไม่พูดเปล่าอี่เด็กเปรต
ทั้งสามตนก็วิ่งไป แต่ไม่พ้นฉันหรอกจ็ะ หึ เพราะฉันคว้าแขนนางไว้ทันยังไงล้า "จะหนีไปใหนละ"  
เพื่อนๆของนางก็พยายามจะแกะมือของฉันไปด้วยแต่พลาดละจ็ะฉันลดามือปลาหมึกรู้จักกันไว้ด้วย
หละอย่าริมามีเรื่องกับฉัน ฮ่าๆๆๆ~~~ "ไม่มีประโยชน์หรอกจ้าเด็กน้อย"  แม้ว่านังเด็กบ้าจะ
พยายามสบัดมือฉันออกด้วยความแรงขนาดล้านนิวตัน แต่ก็ไม่สามารถ หลุดพ้นฉันได้หรอก 
"ไม่ได้การละเว้ยลากอ่เจ็นี้ไปด้วยเลย" นางไม่พูดเปล่าจิงๆทั้งนานทั้งเพื่อนผู้จงรักภัคดีของนางก็
ทั้งลากทั้งดันฉันหยังก่ะนางทาศด้วยความเร็วยิ่งกว่าตอนฉันอาบน้ำซะอีก T-T