หุ่นที่ห้องนาฎสิลป์
เขียนโดย KimHan
วันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.36 น.
แก้ไขเมื่อ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2558 20.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) คำขอร้อง ก็ช่วยอะไรไม่ได้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ......"ไม่เอานะค่ะคุณแม่ หนูไม่ไปเด็ดขาด'
"ทำไมล่ะจ๊ะลูกณิน ที่นั่นกฎระเบียบก็ดี โรงเรียนก็ดี การสอนก็ดี แล้วไม่ดีตรงไหนล่ะจ๊ะ"
"คุณแม่ก็รู้ดีนี่ค่ะว่าโรงเรียนนั้นนะน่ากลัวจะตาย ยิ่งเรื่องห้องนาฏสิลป์ของโรงเรียนนั้นนะยิ่งน่ากลัวกว่าเดิมอีก นะคะคุณแม่ น่ะค่ะ น่ะค่ะ"
หยิงสาวออดอ้อนด้วยแววตาที่โศกเศร้า พลางพูดขอร้องคุณแม่ของเธอ
"งั้นแม่ขอคิดดูก่อนละกันน" หญิงสาวพูดด้วยท่าทีที่อารมณ์เสีย ก่อนจะเดินเข้าไปที่ห้องของตนเอง... หญิงสาวทรุดเข่าลงนั่งร้องไห้อยุ่คนเดียว
...........................................................................................................
ในเช้าของวันต่อมา หญิงสาวตื่นมาด้วยความเหนื่อยล้าและอ่อนเพลีย ก้อก..ก๊อก..ก๊อก
เสียงเคาะประตูห้องของหญิงสาวดังขึ้น เธอสะดุ้งด้วยความตกใจ ก่อนจะเดินไปเปิดประตู
แล้วบุคคลที่เคาะประตุห้องของเธอไม่ใช่ใครที่ไหน เสียนอกจากแม่ของเธอ
"ลูกณินของแม่ เมื่อคืนแม่ก้ลองปรึกษากับพ่อดูแล้วล่ะจ่ะ แม่เนี่ยจะให้หนูย้ายไปที่นู่นน่ะจ๊ะ "
ทันทีที่พูดจบแม่ของหญิงสาวจึงเดินออกไป ปล่อยให้หญิงสาวร้องไห้อยู่คนเดียวในห้องของเธอ แม่หญิงสาวไม่ยอมฟังคำขอร้องของหญฺิงสาว ไม่ว่าเธอจะหาเหตุผลอะไรมาขอร้องก็ตาม
แต่แม่ของหญิงสาวก็ไม่ยอมฟังอะไรทั้งนั้น
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ