Twin love รักนี้มีแต่ป่วน

ท้าคนที่นอนอยู่ตรงนั้นไม่ใช้ 'เธอ'
แต่ขอเป็นฉันแทนได้ไหม ที่จะอยู่ตรงนั้น'แทนเธอ'
 
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จฉันที่เดินออกมา พี่ธีโอก็ขอตัวกลับก่อน หลังจากที่โดนพี่รากิด่าสะสุดๆเลย นี้สิ แต่ว่าแต่ก่อนพี่นะ ปากร้ายกว่านี้นะ ไม่เข้าใจเลยว่า ทำไมถึงได้ปากร้ายขนาดนั้น แล้วก็ นะรู้สึกว่าฉายา ของพี่รากิ ก็ชื่อว่าอะไรนะ ซาตานในร่างนางฟ้า ละมั้ง ปวดขาจังเลย พูดไปแล้ว พี่รากินิสัยเปลี่ยนไปอะ ว่าจะทำหน้าซื้อๆเหมือนกับตอนอยู่กับเอสแล้วก็คนอื่นสะอีก
 
“เห้อ เหนื่อยจริงเลย”ฉันที่พำพึมออกมาเบาๆ วันนี้ไปหาพี่รากิที่ห้องดีกว่า ถึงจะพึงโดนด่าไปก็เถอะ
รากิ
หลังจากที่กลับมาจากถ่ายแบบ แล้วก็ ทานข้าว รู้สึกว่าฉันจะกินข้าวไม่ค่อยลงเท่าไรไม่ใช้เพราะธีโอนะ แต่รู้สึกปวดท้องยังไงไม่รู้ ก็เลยไม่ค่อยรู้ดีเท่าไร ครั้งนี้ก็โดนเพรทเซลด่าเหมือนเคยเลย รู้สึกไม่ดีเลยสักนิดเดี๋ยวก็หายละมั้ง พูดไปทำไมรู้สึกแน่นช่วงอกล่ะเนี่ย แต่ว่าอีกสักพักก็คงหายล่ะมั้ง
 
“แล้วลูกพีชยังไม่กลับอีกหรอเนี้ย”ฉันที่พำพึมออกมาเบาๆ ท้ายังไม่กลับแล้วไหนล่ะเนี่ย ยิ่งหลงทางอยู่บ่อยๆสะด้วยสิ พูดไปน้ำยาล้างห้องน้ำนี้ เป็ดหรอ -.-
 
ช่วงนี้รู้สึกเครียดๆไงก็ไม่รู้แล้วไหนจะเรื่องนั้นอีก พูดไปแล้ว บ้างครั้งก็เคยคิดนะว่าท้าไม่อยู่บนโลกใบนี้จะดีกว่ารึเปล่า คนธรรมดาๆอย่างฉันนะ ที่ใครก็มองว่าเป็นดาวเด่น โดนว่าอยู่เสมอ โดนคนรอบข้างรังเกียจ ไม่เคยมีใครยืนมือเข้ามาช่วยสักคน ฉันไม่เข้าใจตัวเองเลย ทั้งๆที่คนดีๆอย่างเอส ที่ดีกับฉันเสมอ อ่อนโยน ใจดี แต่เอาจริงๆแล้วเอสนะไม่ได้ดีอะไรหรอกออกเย็นชามากกว่า แต่ทำไมถึงยังไม่ยอมรับความรู้สึกของเขาสักทีนะ
 
“บัดซบ จริงๆ”ฉันที่ ตบโต๊ะดังๆ เห้อแต่คิดไปก็เท่านั้นแหละอยากนอนพักจริงๆเลย เหนื่อยเป็นบ้า อาบน้ำ แล้วค่อยนอนดีกว่า แต่ว่าค่อยอาบล่ะกัน หาอะไรดูดีกว่า
 
20 นาทีผ่านไป
ฉันที่อาบน้ำเสร็จแล้ว โทรทัศน์ ที่เปิดทิ้งไว้ ฉันที่กลับมานั่งตรงโซฟา ทำไมยังเจ็บอยู่นะ เจ็บมากขึ้นสะด้วย อะไรล่ะเนี้ยทำไมถึงเจ็บตรงหน้าอก ไหล่ซ้าย ขวา ปวดเป็นบ้าเลย รู้สึกเหมือนอยากจะอ้วกชำมัด เลือดที่ไหลออกมาจากจมูก บ้าหรอ นี้เป็นอะไรเนี่ย มือที่กะจะเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์โทรหาใครก็ได้ แต่ว่าไม่ไหว ไม่มีแรงเลย จะโทรหาใครก็ไม่ได้
 
ติ้ง หน่อง
ฉันที่กำลังสุดท้าย ดันตัวเองให้ลุกเพื่อไปเปิดประตู ขอละช่วยไปให้ถึงหน้าประตูที่เถอะน่า เหมือนฟ้าจะฟังคำขอ ฉันที่เปิดประตูทันก่อนที่ร่างของตัวเองจะดิ่งลงพื้น ความรู้สึกสุดท้ายคือ เลือดของตัวเองที่ไหลออกมา
 
เพรทเซล
ฉันที่มาถึงหน้าห้องของพี่รากิ เห็นประตูถูกเปิดออกมา มีคนที่นั่งอยู่ แต่ไม่เห็นหน้าเพราะประตูบังอยู่ ฉันที่เดินเข้าใกล้ๆก็เห็นเอสที่ทำหน้าตื่นอยู่ ตัวเองไม่ได้สนใจอะไรเลย
 
“นี้เอสมาทำอะไรที่นี้...”ฉันที่พูดไม่ทันขาดคำ พอลองมองไปที่ตักของเอส ผู้หญิง ที่นอนหมดสติอยู่บนตักของเอส เลือดที่ไหลออกมา ดวงตาเบิกกว้างขึ้นเมื่อเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นคือใคร “พี่รากิ” เอสที่อุ้มพี่ขึ้นมา แล้วมองหน้าของฉัน
 
“ว่าโทรเรียกรถพยาบาลเถอะ”
“อืม”
 
โรงพยาบาล
ฉันที่ยืนอยู่หน้าห้อง ICU ฉันที่นั่งไม่ติดเก้าอี้ ฉันเดินไปมา อยู่หน้าห้อง ตอนนี้ก็โทรไปบอกทางบ้านเรียบร้อย เอสที่เลือดเต็มเสื้อตอนนี้ก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว พอดีกับที่หมอเดินออกมาพอดี
 
“หมอค่ะพี่หนูเป็นไงมั้งค่ะ”หมอผู้หญิงที่ เช็ดเหงื่อเล็กน้อยก่อนจะบอกอาการ
“ตอนนี้คนไข้ อยู่ในอาการ ยังเอาแน่นเอานอนไม่ได้ค่ะ คนไข้นั้นน้ำตาลในเลือดต่ำ ความดันสูงค่ะ แล้วยังเป็นโรคหัวใจขาดเลือด แล้วก็มีความผิดปกติในร่างกายอีกด้วย แต่สิ่งที่หมอแปลกใจก็คือ คนไข้ตอนนี้ไม่สามารถหายใจได้เองค่ะ ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจก่อน งั้นหมอขอตัวก่อนนะค่ะ”
“...ค่ะ”ฉันที่ มองเข้าไปในห้องนั้นตอนนี้ พี่เป็นไงมั้งนะ แล้วทำไมต้องมาเกิดขึ้นกับพี่ด้วยล่ะ ขออย่าให้เป็นอะไรเลย"ตื่นขึ้นมาเถอะ"
.
.
.
.
จะพยายามอัพทุกวันนะค่ะ
151026