ยัยเฉิมคนนี้ผมจองน่ะ

     ฉันได้เข้ามาในรถของวิน อะไรเนี้ย อยู่ดีๆก็อุ้มขึ้นรถ แล้วเราจะเขินทำไมเนี้ย-/////- 

"มีอะไรจะคุยเหรอ"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"คือ ผมขอให้คุณมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้ผม"วินพูดจาเพราะๆก็เป็นนะ แต่การขอให้มาเป็นผู้จัดการส่วนตัว โฮ้0o0ฉันไม่โดนพวกผู้หญิงทั้งห้องรุมตบถ้าตกลงเนี้ย

"คือ.....ว่า"ฉันพูดรู้สึกติดๆขัด จะให้ฉันเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้นาย ฉันจะไม่ประสาทเสียเหรองานดารามันเยอะมากนะ เอ๊ะ!เราก็คิดไว้ตั้งแต่แรกแล้วนี้ว่า จะไปเป็นดาราเพื่อปลดหนี้ให้แม่ ไม่รู้ว่าเป็นหนี้เท่าไร

"ฉันจะได้เงินเท่าไร"ฉันพูดแล้วหันไปมองหน้าเขา

"เธอตอบตกลงเมื่อไหร่ฉันจะพาไปคุยกับแม่ของฉัน"

"ทำไมถึงเลือกฉันล่ะ"ฉันพูด ก็อยากรู้อ่ะว่าทำไมถึงเลือกฉัน คนอื่นที่อยากใกล้ชิดเขาก็มีถ่มไป หรือว่ามีเหตุผลอื่น

"ก็ไม่รู้สิคงถูกชะตามั่ง?"วินพูดแล้วหันมายิ้มให้ฉัน

"งั้นเหรอ...ฉันขอคิดดูก่อนนะ เพราะฉันก็ต้องถามแม่ของฉันเหมือนกัน"ฉันพูดก่อนจะหันไปมองวินแต่รถดันเบรกกะทันหัน ทำให้หน้าของเราใกล้กันมาก

"เอ่อขอโทษครับ คือมีหมาตัดหน้ารถครับ"คนขับรถพูด

คือตอนที่เราคุยกันคนขับรถก็ขับไปเรื่อย จนตอนนี้มาถึงร้านก๋วยเตี๋ยวลุงแป๊ะแล้ว

"จอดตรงนี้เลย ฉันจะกลับบ้าน"ฉันพูด 

คนขับรถก็กดปลดล็อค ฉันก็ลงจากรถแล้วพูดว่า"ขอบคุณค่ะ"แล้วก็ลงจากรถมา

วันนี้คนเข้าร้านของลุงแป๊ะก็ยังเยอะเหมือนเดิม แต่อีกไม่นานฉันก็ไม่มาแล้วสินะ คงคิดถึงแย่เลย

"ลุง ถ้าหนูไม่มาช่วยงานลุง จะทำไหวไหมเนี้ย"ฉันพูดทางอ้อมอะนะ แต่ถ้าเป็นอย่างงั้นจริงก็คงเศร้าอยู่นะ

"แล้วถ้าปรายจะไปจากร้านลุงเมื่อไหร่ ก็อย่าลืมบอกนะ"ลุงพูดด้วยเสียงเศร้าก่อนจะเดินไปหลังร้าน

ฉันก็ได้เงินวันนี้จากลุงถึง400บาท มันเป็นเงินที่เยอะมากสำหรับฉันมากนะ ฉันก็ได้ขึ้นรถกลับบ้าน

ถึงบ้าน

ฉันเปิดประตูเข้าบ้าน แม่ฉันยังไม่กลับถึงบ้านเลย ยังไงวันนี้ฉันก็ตั้งใจจะขอแม่แล้วว่าจะไปเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้วิน เอาล่ะ เป็นไงเป็นกัน

ฝากติดตามต่อด้วยนะค่ะ