LOVE YOU WITCH รักนะยัยแม่มด

ก๊อกๆๆ
"เจ้าหญิงซาระตื่นได้แล้วนะคะ..เจ้าหญิงตื่นได้แล้วนะคะ..เจ้าหญิง!!"
ปัง!เสียงประตูบานใหญ่ในห้องของฉันดังขึ้นพร้อมกับเสียงฝีเท้าทีกำลังเดินมาใกล้ฉันมากขึ้นเรื่อยๆ
"เจ้าหญิงตื่นได้แล้วค่ะจะสายแล้วนะคะ"
เป็นเสียงใครกันนะดูน่ากลัวจังท่าทางเค้าจะกำลังโกรธอยู่นะอ๋อจริงสิเป็นเสียงพี่เลี้ยงของฉันรุยะจังนั่นเองต้องรีบตีนเเล้วสิเดี๋ยวจะโดนโกรธเอา
"มีอะไรหรอคะปลุกซะช้าวเชียว"
ฉันพูดด้วยน้ำเอื่อยๆเพราะว่าพึ่งตื่น
"ก็จะอะไรหละคะวันนี้เป็นวันที่จะต้องออกเดินทางไปที่โลกมนุษย์นะคะ"
จริงด้วย!วันนี้ต้องไปที่โลกมนุษย์นี่นาฉันรีบวิ่งลงมาจากเตียงไปอาบน้ำและเดินไปที่ชุดสุดฟูฟ่องที่ตั้งไว้อยู่ที่ห้องฉัน
"นี่รุยะจัง...แต่งตัวให้ฉันหน่อยสิ"
"ทำไมไม่แต่งเองหละคะ"
"ก็ฉันไม่รู้ว่ามันใส่ยังไงนี่นา"
ฉันไม่รูว่ามันใส่ยังไงจริงๆนะ
"ค่ะๆก็ได้ค่ะ"
รุยะจังตอบฉันด้วยหน้าตายิ้มแย้มตามปรกติ
10นาทีผ่านไปหลังจากที่เริ่มแต่งตัวฉันก็ออกมาจากห้องด้วยชุดที่หรูหราและฟูฟ่องและเริ่มออกจากห้อง...
ระหว่างทางที่จะลงบันไดไปนั้นฉันและรุยะจังก็ได้เดินผ่านห้องต่างๆมากมายจนกระทั่งเดินมาถึงห้องๆหนึ่งที่ดูกว้างใหญ่ที่สุดในปราสาทรุยะจังได้เริ่มบทสนทนาขึ้น
"ท่านซาระจะไม่ไปกล่าวลาท่านแม่..."
"หยุดนะ...อย่าพูดชื่อนั้นออกมานะ.อย่าพูดชื่อนั้นออกมานะ"ฉันตะโกนดังขึ้นออกมา
"แต่ว่า.."น้ำเสียงของรุยะจังเริ่มเบาขึ้น
"ก็บอกว่าอย่าไงเล่า!!!"ฉันตะโกนดังขึ้น
"ค่ะ"ในตอนนี้เสียงชองรุยะจังเบาจนฉันแทบไม่ได้ยินฉันจึงเริ่มสงบสติอารมณ์
"ไปกันเถอะ"ฉันเดินต่อไปเงียบๆโดยไม่แสดงสีหน้าอะไร
ฉันเดินไปหยุดรอที่หน้าวังสักพักก็มีรถมาเข้ามาหน้าวังฉันจึงขึ้นไปนั่งที่รถม้าแล้วรอขนของขึ้นรถม้าอยู่สักพักเมื่อขนของเสร็จรถม้าก็เริ่มเคลื่อนตัวออกมาแล้วก็ค่อยๆบินสูงขึ้นเรื่อยๆได้ยิยไม่ผิดหรอกนะมันค่อยๆบินสูงขึ้นเรื่อยๆเพราะว่า...นี่เป็นโลกแห่งเวทย์มนต์น่ะสิ!
ผ่านไปสักพักรถม้าก็เริ่มจอดลงที่ปราสาทแห่งหนึ่ง
"มาถึงแล้วสินะ...ปราสาทแห่งนภา"ความสวยงามของปราสาทนั้นทำให้ฉันอึ้งจนเผลอเอ่ยนามของปราสาทออกมา
เมื่อฉันเดินเข้ามาในปราสาทก็พบกับหญิงสาวผู้หนึ่งใส่ชุดสวยงามแต่ทรงผมไม่ค่อยจัดเป็นทรงเท่าไหร่ยืนอ่านหนังสืออยู่ที่หน้าปราสาท
"ไงซาระ"
หญิงสาวคนนั้นเรียกชื่อของชั้นขึ้นมา
"ไงฮานะจังมาถึงนานรึยัง"
"ก็ประมาณ5ชั่วโมงที่แล้วละมั้ง"
"โธ่ถ้ามาก่อนเวลาตั้งขนาดนั้นทำไมไม่ไปปลุกฉันล่ะ"
"มันเปลืองเวลาอ่านหนังสือของฉัน"
หญิงสาวคนนี้พูดกับฉันโดยไม่ยิ้มสักนิดเอาแต่อ่านหนังสืออย่างเดียวชักเริ่มหงุดหงิดแล้วนะ
แล้วดูดหมือนว่าสีหน้าของฉันมันจะเก็บอารมณ์ไม่เก่งซะด้วยสิ
พึบ!
"อย่ามัวแต่ยืนหน้าบึ้งอยู่ตรงนั้นเลยเข้าไปในงาได้แล้ว"
ซาระปิดหนังสือแล้วหันมาพูดกับฉันมันเลยทำให้ฉันยิ้มขึ้นแล้วเดินเข้าไปในปราสาท
ภายในปราสาทนั้นมีเก้าอี้และอาหารจัดวางเรียงรายอยู่และมีเวทีอยู่ตรงกลางฉันและฮานะจังเดินดูตรงด้านอาหารสักพักแล้วจึงมานั่งที่เก้อี้ที่จัดไว้อย่างสวยงามทางฮานะจังพอนั่งลงที่เก้าอี้ปุ๊ปก็เอาแต่อ่านหนังสือฉันจึงได้แต่นั่งอยู่เฉยๆแต่พอนั่งไปได้สักพักก็มีราชินีของแต่ละอาณาจักรเดินออกมาจากหลังเวทีเสียงฮือฮาเงียบลงทันทีเมื่อมีคนคนหนึ่งเดินออกมาเขาคือผู้ที่ควบคุมอาณาจักรทั้ง9ราชินีแห่งอาณาจักรนภาทุกคนเงียบทันทีและพร้อมใจกันนั่งลงที่เก้าอี้อย่างพร้อมเพียง
"ข้าขอให้พวกเจ้าทุกคนเดินทางกันอย่างปลอดภัยและปฏิบัติหน้าที่ขอของพวกเจ้าให้เหมาะสมในฐานะเจ้าหญิงและเรียนรู้ชีวิตของตนเองให้เต็มที่เพื่อนำมาปกครองเมืองของคนเองให้เต็มที่ในภายภาคหน้าสุดท้ายนี้ไม่ว่าพวกเจ้าจะเจออุปสรรค์อะไรก็ขอให้ฝ่าฝันอุปสรรค์นั้นแล้วเจอกับแสงสว่าอันสดใสในชีวิตอย่างมีความสุข"
สิ้นเสียงนั้นทุกคนก็ยืนตรงแล้วก้มคำนับหลังจากนั้ราชินีของเมืองแห่งความรูก็ประกาศต่อ
"สำหรับการจับกลุ่มเพื่อทำการทดสอบนั้นจะเจอกันในที่พักตามที่ได้จัดไวให้ค่ะ"
หลังจากนั้นทุกคนก็พร้อมใจท่องคาถาเพื่อไปที่โลกมนุษย์ตามที่เคยเรียนมาระหว่างที่ทุกคนกำลังท่องท่องคาถาก็มีแสงสีขาววนรอบตัวของทุกคนตัวฉันค่อยๆหลับตาลงฉันลืมตาขึ้นมาพร้อมรู้ว่าถึงที่โลกมนุษย์แล้วแต่ว่า.....ที่นี่ที่ไหนเนี่ย
 
~~~~~~~~~~~~~จบตอน1~~~~~~~~~~~~~~
 
 
ช่วงพบผู้เขียน
สวัสดีค่ะวันนี้มีเรื่องจะมาบอกว่า
1.ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
2.เราเขียนคำพูดตรงคอมเมนไม่ได้อ่ะเพราะอะไรก็มะรุ้เราเลยจะมาตอบคำถามตอนช่วงพบผู้เขียนนะคะ
รักคนอ่านนะจุ๊บ