~รักป่วนคุณชายเจ้าเล่ห์~

ผ่านไป ผ่านไป หลายปี และหลายปี ทั้งสามคนก็โตขึ้น แยกย้ายกันไป นั้นจุดนี้......ก็กลับมาอีกครั้ง ....................
ปัจจุบัน
‘ฉันทำใจแล้วละไปอยู่กับแม่ดีสุด’//ดังโงะกำลังไปที่พักของแม่ นั้นก็คือโรงแรมนั้นเองที่บ้านเกิดเขา
 
ในขนาดนั้น โชจังที่กำลังตามไปเช่นกัน ซึ่งพายาโต้มาด้วยและพวกเขาก็รู้ว่าดังโงะไปที่ไหน....
 
วันรุ่งเช้าขึ้น
‘เช้าแล้วสินะ ดีจังเลยแม่ค่ะ ไปหลังเขานะค่ะ’
“จ้ะ ดีใจที่ลูกกลับมา อย่าลืมวันดูตัวนะ”
‘ขอหนูคิดก่อนนะค่ะ ไปก่อนนะค่ะ’
 
หลังเขาที่บ้านเกิดของดังโงะ
ดังโงะนั่งใกล้แม่น้ำที่สะอาดอยู่และเธอกำลังนึกอะไรบางอย่างแต่ เธอนึกไม่ออก...
‘คนที่ชื่อ โชจัง คือใครนะทำไมมันขึ้นมาในหัวฉัน’
ดังโงะก็ยังคิดในขณะนั้น น้ำตาเธอก็ไหลมา
‘ทำไมน้ำตาไหลให้กับอุทาดิ โชชิด้วยไม่เข้าใจ’
ในขณะนั้นอีกฝ่ายสองคนกำลังถึง
‘เธอต้องเป็นเด็กคนนั้นแน่เลย....เธอคือดังโงะในสัญญาตอนนั้นฉันคิดถูก’
“ฉันรู้นานแล้วโชจัง และฉันสารภาพเธอไปแล้วละ...”
‘อะไรนะ นายไปสารภาพหรอ นายทำไมไม่กักเธอไว้ด้วยละ’
“ฉันโดนปฏิเสธไปแล้วละ โชเขาเป็นที่นายทำสัญญาด้วยไง”
‘ฉันไม่ลืมเธอง่ายๆหรอกตอนเด็ก ความจำที่ลึกซึ้งของฉัน’