จับรักมัดใจยัยคุณหนูมาดนิ่ง

9.0

เขียนโดย banlin

วันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 17.08 น.

  36 ตอน
  10 วิจารณ์
  35.30K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2558 12.53 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) ชีวิตในโรงเรียน...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ณ ม.5ห้องA
หลังจากที่พ้นคาบโฮมรูมไปก็ยังไม่มีอาจารย์คนไหนย่างก้าว
เข้ามาในห้องอีกเลย
ชั่งเป็นช่วงเวลาที่สบายจริงจริ๊งงง
ฉันกับอินเนอร์ก็ยังถูกยิงคำถามเข้ามาไม่หยุด=_=
มันจะถามกันทั่งวันเลยใช่ปะ_____
จากนั้นก็มีอาจารย์คนเดิมเดินเข้ามานางท่าทางจะแฮปปี้มากกดูจากหน้า
ที่ถูกฉีกยิ้มเกือบถึงใบหู(มโนไปเอง)
พวกนักเรียนที่มายืนออกันที่โต๊ะฉันได้กลับเข้าที่นั่งอย่างรวดเร็ว
"วันนี้ยังไม่มีการเรียนสำหรับบางวิชานะคะให้ทำความรู้จักไปก่อน"
เสียงของอาจารย์ที่กำลังตรวจเอกสารบางอย่างอยู่สร้างความดีใจให้นักเรียน
ส่วนใหญ่...
"นี่เธอน่ะ"อินเนอร์ที่นอนฟุ่บโต๊ะมองมาทางฉัน
"ไร"ฉันกล่าวเสียงเรียบแบบไม่ค่อยสนใจ
"ทำไมถึงมาเข้าเรียนที่นี่น่ะ"
"มันก็เรื่องของฉัน ว่าแต่นายเถอะทำไมถึงมาอยู่นี่ได้"
"ทำไมน่ะหรอ ก็ฉันเป็นญาติของเจ้าของโรงเรียนนี้ไงถึงโดนจับมาอยู่นี่"
เขามองมาที่ฉันอย่างสนใจโดยที่มีฉันมองไปทางอื่น
"บังเอิญจังนะ"อินเนอร์มองมาอย่างกวนประสาท
ตุ้บ!!!
"อย่าเพิ่งกวนประสาทได้ป่ะ หุบปากซะบาง"
หลังจากทีฉันโยนนาฬิกาใส่หน้าเขาอย่างแรงพร้อมกับบ่นอย่าง
หงุดหงิดทำให้เขาเงียบอย่างมีเล่ห์ใน
เหอะ เป็นญาติกับเจ้าของโรงเรียนกล้าพูดเนอะยัยวีต้าต่างหาก
นี่ยังมีเรื่องอะไรที่ต้องคิดมากมายยังจะกวนประสาทอีก
...
"นาฬิกาฉันไปอยู่ที่เธอได้ไงนะ"อินเนอร์ยิ้มกริ่มหวังกวนประสาท
"ไม่รู้"ฉันตอบเสียงเรียบแบบไม่สนใจ
"เรียกฉันว่าไฟล์นอลหรือไฟล์ก็ได้^^"
"ใครถาม"=_=
ฉันหันไปมองด้วยสายตาเย็นชาโดยที่ฝ่ายตรงข้ามนั่ง
จ้องหน้าอยู่ก่อนหน้านี้พร้อมกับฉีกยิ้มอย่างกวนประสาท
นี่กะจะนั่งยิ้มอยู่แบบนี้ทั้งวันเลยรึไง
หลังจากพ้นชั่วโมงที่ปวดประสาทมากที่สุดโทรศัพท์ที่อยู่ใน
กระเป๋าก็ดังขึ้น"วีต้า"คงไม่ต้องพูดถึงแต่แรกเพราะมีเธอคนเดียวที่มีเบอร์ฉัน
ฟึ่บ~
ฉันเดินออกมานอกห้องเพื่อที่จะคุยกับวีต้าได้สะดวกยิ่งขึ้น
โดยไม่เกรงใจสายตาหลายคู่ทีจับจ้องอยู่
"อือ ว่าไง"
"ชั่งเป็นเสียงตอบรับที่แสนเย็นชา"วีต้ากล่าวเสียงใส
"มีไรหรอ"ฉันตอบรับอย่างเบื่อหน่าย
"แค่จะถามว่าโรงเรียนดีไหมน่ะ"
"ก็ดี"
"ใครมันทำเธออารมณ์เสียตั้งแต่วันแรกเนี่ย ร่าเริงหน่อย"
"เปล่าหรอก เบื่อนิดหน่อยน่ะ ไม่ต้องห่วงละกัน"
"ดีล่ะ นึกว่าโดนใครแกล้ง"
"คนอย่างฉันนี่นะ=_="
"งั้นไม่กวนล่ะ ตั้งใจเรียนหล่ะ"
"อือ"
ฉันจบประโยคสุดท้ายด้วยคำว่าอือ แต่ก่อนที่ฉันจะหันหลังเข้าห้องก็
"คุยกับแฟนอยู่หรอ"ไอ้หัวแดงมันอยู่ข้างหลังฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
"จะบ้ารึไง ชอบยุ่งเรื่องคนอื่นจังนะ"
"นึกว่าแฟนโทรมาง้อ เห็นทำท่าไม่พอใจอยู่นะ"
"ยุ่ง"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา