จับรักมัดใจยัยคุณหนูมาดนิ่ง
เขียนโดย 
banlin
วันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 17.08 น.
แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2558 12.53 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) รุ่นพี่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความพักเที่ยง 12.00น.
"ไปกินข้าวที่ไหนกันดี"อินเนอร์ถามฉันที่นั่งเงียบอยู่นาน
"ถามไม"ฉันก็ยังคงเมินใส่เขาที่นั่งรอคำตอบอยู่
"ไปกินด้วยกันไหม"
"ไวโอลินไปกินข้าวกับพวกเราไหม"
เสียงของนักเรียนหญิงกลุ่มหนึ่งเข้ามาถามฉัน
หนึ่งในนั้นมองฉันด้วยความอิจฉา
ฉันรู้แล้วหล่ะ อีกเดี๋ยวคงต้องมาเรื่องกันอีก แค่ยังไง
ฉันก็ไม่อยากไปกินกับไอ้หัวแดงอยู่ดี
"อือ ไปด้วยละกัน"
คำตอบนั้นทำให้อินเนอร์มองฉันด้วยคำพูดว่า อ้าวทิ้งกันได้ไง
"อินเนอร์ไปกินข้าวกับพวกเราไหม"เสียงนักเรียนหญิงอีกกลุ่มดังขึ้น
"ไม่หล่ะ ขอบใจ"^^
"กริ๊ดดดดดดด"เสียงนักเรียนสาวหนึ่งในนั้นกริ๊ดด้วยรอยยิ้มที่อินเนอร์ส่งให้
ฉันรีบเดินตามกลุ่มที่ชวนฉันไปก่อนที่ในห้องจะกรี๊ดขึ้นอีกครั้ง
จนกระทั่งถึงแถวบันได
น่าแปลกที่ตั้งแต่เดินออกจากห้องไม่มีใครพูดอะไรสักคน
ฉันเดินนำงงบันไดก่อนแต่แล้ว
พลั่ก!!!
นักเรียนหญิงคนหนึ่งผลักฉันลงแต่ฉันจับราวไว้ก่อน
"ฉันเห็นขี้หน้ามันชะมัดทำเป็นหยิ่งอยู่ได้"
ฉันเคยได้ยินที่ครูเล่ากันว่านักเรียนกลุ่มนี้เคยแกล้งเด็กใหม่จนลาออก
ฉันพยายามขยับเท้าให้เดินออกจากตรงนี้แต่ ข้อเท้าฉันพลิก
"ผลักมันลงไปอีกรอบ"เสียงหัวหน้ากลุ่มออกคำสั่ง
ฟึ่บ!!!
คราวนี้ฉันตกลงมาจริงๆแต่___
ตุ้บ!!!
มีคนมารับฉันไว้ได้ก่อนใครกัน
ไม่ทันที่ฉันจะหันไปมองหน้าเขา
"พวกเธอทำอะไรกันอีกฮ่ะ"
เสียงเขาดังขึ้นเรื่อยๆ
"ระ รุ่นพี่"
พวกนั้นกล่าวเสียงสั่นแต่ไม่ทันที่ชายคนที่รับฉันจะ
ถามต่อพวกนั้นก็วิ่งหนีกันหมดแล้ว
ฉันหันไปหาชายคนนั้น
อึก!!!
ตอนนี้หน้าของเราสองคนใกล้กันมากจนได้ยินเสียง
หายใจกันและกัน ถ้าขยับอีกนิดคงได้หอมแก้มแล้ว
"เป็นอะไรรึเปล่า"
"อะ อือ ข้อเท้าฉันแพลงค่ะ"
เขาพยุงฉันให้ลุกขึ้น ฉันเพิ่งเห็นเขาเต็มๆก็ตอนนี้แหละ
เขาเป็นชายหนุ่มสูงโปร่ง ผิวขาวเนียนเหมือนผู้หญิง ผมประบ่าสีดำสนิท
ตาคม หล่อพอๆกับอินเนอร์เลย แต่ทำไมฉันต้องคิดถึงไอ้บ้าหัวแดงนั้นด้วย=///=
"ฉันเดินเองได้ค่ะ"ฉันมารู้สึกตัวก็ตอนที่ฉันมองเขาอยู่นานจนเขาหันมายิ้มให้
"ข้อเท้าบวมขนาดนี้เดินไหวหรอ"เขาหันมากระซิบข้างหูฉันทำเอาใจเต้นไม่เป็นส่ำ
"อะ เอ่อ คือ"
"ไปห้องพยาบาลก่อนนะ ดูท่าจะไม่ไหว"
เขาพยุงฉันลงไปที่ห้องดังกล่าว
งือ เจ็บเท้าจุง ถ้าเท้าฉันหายดีเมื่อไหร่ละก็
เสร็จแน่ พวกขี้อิจฉา
ตอนนี้ฉันก็นั่งอยู่ในห้องพยาบาลที่เตียงน่ะนะ
โดยมีชายคนนั้นนั่งประคบน้ำแข็งให้ฉันอยู่ โอ๊ยเย็นน ๛
"ขอบคุณนะคะที่ช่วย"
"ไม่เป็นไรครับมันเป็นหน้าที่"
"น้องชื่ออะไรหรอครับ"
"ชื่อไวโอลิน ม.5ห้องA>_<"
"พี่คริตตินม.6ห้องB^^"
"เด็กใหม่หรอ"
"ค่ะ~"
...
...
...
ตอนนี้ฉันอยู่ที่ห้องเรียนของตัวเองแล้วหล่ะ
หลังจากที่ไปห้องพยาบาลแล้วพี่คริตตินเขาช่วยดูแลฉันอย่างดี
ซื้อข้าวมากินด้วยกันคุยกันจนรู้จักกันมากพอสมควร
กริ๊ดด เขินนนน~
โดยมีอินเนอร์ที่นั่งข้างๆฉันนั่งมองตลอดหลังจากที่พี่เขาพามาส่งที่ห้อง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
