Don't lie to me อย่าหลอกกันนะ! ถ้านายจะรัก
8.7
เขียนโดย DECOLOP
วันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.23 น.
11 บท
6 วิจารณ์
13.68K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2558 16.46 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) Lost Gambling...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ -คฤหาสน์ของราเชล-
"อ้ะ! แพ้แล้วย่ะะ"
"อุ้ย ฮืออT_T" ฉันร้องไห้คร่ำครวญกับไพ่ในมือของตัวเองที่โดนอีกฝ่ายกินแต้มจนราบคาบ เห้ออ ชีวิตฉันมีอะไรดีบ้างเนีย ตั้งแต่เช้ามาก็ทำชามอาหารเช้าตกแตก แถมยังโดนแม่ดุว่าซุ่มซ่ามไม่ระวังตัวอีก หมดกันความสุขในวันที่แจ่มใสแบบนี้
"เอาล่ะ ราเชลเธอจะต้องทำตามที่ฉันสั่งนะ!"
"ย่ะะ!"
"ฉันของสั่งให้เธอ....ไปหาแฟนเธอ เดี๋ยวนี้เลย"ยัยนั่นพูดพร้อมกับหัวเราะอย่างผู้ชนะ ส่วนฉันน่ะเหรอหึๆ...ช็อกน่ะสิ! เพราะเพิ่งจะทะเลาะกับแฟนมาเมื่อสามสี่วันก่อนเอง มองหน้าไม่ติดมาหลายวันแล้วอ่ะะะT^T
"เธอจะบ้าเหรอเลมอน! ฉันทะเลาะกับเคลล์อยู่เธอก็รู้"
"ใช่ ฉันรู้ แต่ถ้าเธอไม่ไปคุยไม่เจอหน้าเขาแบบนี้ แล้วอีกกี่ชาติถึงจะคืนดีกันล่ะ ห้ะ"
"เธอก็รู้หนิ ว่าเคลล์น่ะ ขี้งอนขนาดไหนไปง้อเฉยๆเขาคงไม่หายหรอก"
"อืมม...นั่นสิ งั้นเรื่องนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเอง!"
-15นาทีผ่านไป-
"เธอ...ทำอะไรกับฉัน-_-"
"แหม่ๆๆ ฉันว่าแผนนี่แหละ เริศที่สุดแล้ว!!" แผนที่ยัยเลมอนพูดว่าเริศอลังการล้านแปดที่ว่าคือ ให้ฉันใส่ชุดซีทรูที่หวิวและบางมากกกก คือถ้าโดนสะเก็ดไฟเฉี่ยวคงมอดไหม้ไปทั้งชุดละมั้ง(- -)
"เธอไม่ต้องอายหรอกราเชลเธอกับเคลล์ก็เป็นแฟนสุดที่ร๊ากกกกันมากๆแล้วนี่ แค่ใส่ชุดบางๆแค่นี้ไปง้อแฟน จิ๊บๆน่าา"
"เธอมาลองใส่แทนฉันไหมล่ะ!"
"จะให้ฉันไปอ่อยเคลล์แทนเธอไหมล่ะ!"
จุก...ค่ะ( -.-)...
"แล้วแผนที่ว่าของเธอคืออะไรล่ะ"
"เธอก็แค่...ใส่ผ้านี่ปิดตาไว้ แล้วฉันจะไปส่งเธอหน้าห้อง หลังจากนั้นเธอก็เดินเข้าไปในห้องของเคลล์แล้วก็ขอโทษเค้าซะ จากนั้นก็..."
"ก็อะไร-O-??"
"ก็...เขมือบเลย!!"
"ห้ะ! เธอจะบ้าเหรอ จะให้ฉันทำอะไรแบบนั้นกับผู้ชายเนียนะ"
"oh come on! ตอนเธอกับฉันอยู่ที่อเมริกา มีอะไรกับแฟนเป็นเรื่องปกติที่แสนธรรมดาสามัญมากกก"
ยัยเลมอนพูดก่อนจะเข้ามาจับไหล่ฉันแล้วพล่ามถึงเรื่องเก่าๆตอนที่ฉันกับเมลอนไปเรียนต่อที่อเมริกาตอนมหาลัย
"ถ้าเธอคิดว่าแบบนี้จะทำให้เคลล์หายโกรธล่ะก็..."
"เชื่อฉันสิ หายเป็นปลิดทิ้งเลยล่ะ"
"อ้ะ! แพ้แล้วย่ะะ"
"อุ้ย ฮืออT_T" ฉันร้องไห้คร่ำครวญกับไพ่ในมือของตัวเองที่โดนอีกฝ่ายกินแต้มจนราบคาบ เห้ออ ชีวิตฉันมีอะไรดีบ้างเนีย ตั้งแต่เช้ามาก็ทำชามอาหารเช้าตกแตก แถมยังโดนแม่ดุว่าซุ่มซ่ามไม่ระวังตัวอีก หมดกันความสุขในวันที่แจ่มใสแบบนี้
"เอาล่ะ ราเชลเธอจะต้องทำตามที่ฉันสั่งนะ!"
"ย่ะะ!"
"ฉันของสั่งให้เธอ....ไปหาแฟนเธอ เดี๋ยวนี้เลย"ยัยนั่นพูดพร้อมกับหัวเราะอย่างผู้ชนะ ส่วนฉันน่ะเหรอหึๆ...ช็อกน่ะสิ! เพราะเพิ่งจะทะเลาะกับแฟนมาเมื่อสามสี่วันก่อนเอง มองหน้าไม่ติดมาหลายวันแล้วอ่ะะะT^T
"เธอจะบ้าเหรอเลมอน! ฉันทะเลาะกับเคลล์อยู่เธอก็รู้"
"ใช่ ฉันรู้ แต่ถ้าเธอไม่ไปคุยไม่เจอหน้าเขาแบบนี้ แล้วอีกกี่ชาติถึงจะคืนดีกันล่ะ ห้ะ"
"เธอก็รู้หนิ ว่าเคลล์น่ะ ขี้งอนขนาดไหนไปง้อเฉยๆเขาคงไม่หายหรอก"
"อืมม...นั่นสิ งั้นเรื่องนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเอง!"
-15นาทีผ่านไป-
"เธอ...ทำอะไรกับฉัน-_-"
"แหม่ๆๆ ฉันว่าแผนนี่แหละ เริศที่สุดแล้ว!!" แผนที่ยัยเลมอนพูดว่าเริศอลังการล้านแปดที่ว่าคือ ให้ฉันใส่ชุดซีทรูที่หวิวและบางมากกกก คือถ้าโดนสะเก็ดไฟเฉี่ยวคงมอดไหม้ไปทั้งชุดละมั้ง(- -)
"เธอไม่ต้องอายหรอกราเชลเธอกับเคลล์ก็เป็นแฟนสุดที่ร๊ากกกกันมากๆแล้วนี่ แค่ใส่ชุดบางๆแค่นี้ไปง้อแฟน จิ๊บๆน่าา"
"เธอมาลองใส่แทนฉันไหมล่ะ!"
"จะให้ฉันไปอ่อยเคลล์แทนเธอไหมล่ะ!"
จุก...ค่ะ( -.-)...
"แล้วแผนที่ว่าของเธอคืออะไรล่ะ"
"เธอก็แค่...ใส่ผ้านี่ปิดตาไว้ แล้วฉันจะไปส่งเธอหน้าห้อง หลังจากนั้นเธอก็เดินเข้าไปในห้องของเคลล์แล้วก็ขอโทษเค้าซะ จากนั้นก็..."
"ก็อะไร-O-??"
"ก็...เขมือบเลย!!"
"ห้ะ! เธอจะบ้าเหรอ จะให้ฉันทำอะไรแบบนั้นกับผู้ชายเนียนะ"
"oh come on! ตอนเธอกับฉันอยู่ที่อเมริกา มีอะไรกับแฟนเป็นเรื่องปกติที่แสนธรรมดาสามัญมากกก"
ยัยเลมอนพูดก่อนจะเข้ามาจับไหล่ฉันแล้วพล่ามถึงเรื่องเก่าๆตอนที่ฉันกับเมลอนไปเรียนต่อที่อเมริกาตอนมหาลัย
"ถ้าเธอคิดว่าแบบนี้จะทำให้เคลล์หายโกรธล่ะก็..."
"เชื่อฉันสิ หายเป็นปลิดทิ้งเลยล่ะ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ