สืบรักคดีเลิฟ

     ตอนเช้า               
ฉันเดินไปหาพี่บิวที่ห้องนอนของพี่สาว 
''พี่บิวค่ะ เปิดประตูหน่อยค่ะ''
ฉันเรียกพี่บิวจากหน้าห้อง แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ ฉันหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากระโปงขึ้นมาโทรหาพี่บิว 
          'หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขนณะนี้'
 
นี่ฉันมึนแล้วนะปกติถ้าเรียกก็รีบตอบเลยนะ ถ้าโทรก็จะรีบรับแล้วนี่มันอะไรเนี่ย@_@  ไม่ไหวแล้วนะ ฉันเปิดประตูห้องพี่บิวก็ไม่เห็นพี่บิวอยู่ในห้องเลย ไปบอกพ่อดีกว่า     ฉันถลาลงบันไดไปหาพ่อที่ห้องครัว  เมื่อฉันเจอพ่อแล้วฉันก็ตรงดิ่งไปเกาะแขนพ่อเลย
''พ่อค่ะเรื่องใหญ่แล้ว''
''โจรขึ้นบ้านรึไงร้องเสียงดังเชียว''
''เรื่องใหญ่กว่านั้นอีกค่ะ''
''เรื่องไรหรอ''
''พี่บิวหายไปค่ะ''
''หรอเดี๋ยวให้ผู้กองช่วยสืบให้นะ พอดีว่าพ่อคดีที่ใหญ่กว่านั้น''
''แต่พี่บิวเป็นลูกสาวพ่อนะค่ะ''
''เดี๋ยวค่อยให้ผู้กองเขาช่วยนะ''
                                   ตู้ดดด ตู้ดดด
''เดี๋ยวพ่อไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ''
''แต่...'' 
พ่อหยิบโทรศัพท์แล้วเดินไปคุยที่สวนหลังบ้าน ฉันแอบเดินตามไปที่สวนบ้าน ฉันแอบยืนอยู่ข้างหลังพ่อจนได้ยินที่พ่อคุยกับผู้กอง
''ฮัลโหล''
[พลเอกครับ]
''มีอะไร''
[มีเอกสารหายไป2ใบครับ]
''หรอ ฉันมีงานอื่นให้นายทำแล้ว''
[หือO_o     อะไรหรอครับ]
''ยัยบิวหายตัวไป   ช่วยสืบหน่อยนะเดี๋ยวให้มิวช่วยด้วย''
[เอ่อ...ครับ]