สืบรักคดีเลิฟ

     ตอนเช้า               

ฉันเดินไปหาพี่บิวที่ห้องนอนของพี่สาว 

''พี่บิวค่ะ เปิดประตูหน่อยค่ะ''

ฉันเรียกพี่บิวจากหน้าห้อง แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ ฉันหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากระโปงขึ้นมาโทรหาพี่บิว 

          'หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขนณะนี้'

นี่ฉันมึนแล้วนะปกติถ้าเรียกก็รีบตอบเลยนะ ถ้าโทรก็จะรีบรับแล้วนี่มันอะไรเนี่ย@_@  ไม่ไหวแล้วนะ ฉันเปิดประตูห้องพี่บิวก็ไม่เห็นพี่บิวอยู่ในห้องเลย ไปบอกพ่อดีกว่า     ฉันถลาลงบันไดไปหาพ่อที่ห้องครัว  เมื่อฉันเจอพ่อแล้วฉันก็ตรงดิ่งไปเกาะแขนพ่อเลย

''พ่อค่ะเรื่องใหญ่แล้ว''

''โจรขึ้นบ้านรึไงร้องเสียงดังเชียว''

''เรื่องใหญ่กว่านั้นอีกค่ะ''

''เรื่องไรหรอ''

''พี่บิวหายไปค่ะ''

''หรอเดี๋ยวให้ผู้กองช่วยสืบให้นะ พอดีว่าพ่อคดีที่ใหญ่กว่านั้น''

''แต่พี่บิวเป็นลูกสาวพ่อนะค่ะ''

''เดี๋ยวค่อยให้ผู้กองเขาช่วยนะ''

                                   ตู้ดดด ตู้ดดด

''เดี๋ยวพ่อไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ''

''แต่...'' 

พ่อหยิบโทรศัพท์แล้วเดินไปคุยที่สวนหลังบ้าน ฉันแอบเดินตามไปที่สวนบ้าน ฉันแอบยืนอยู่ข้างหลังพ่อจนได้ยินที่พ่อคุยกับผู้กอง

''ฮัลโหล''

[พลเอกครับ]

''มีอะไร''

[มีเอกสารหายไป2ใบครับ]

''หรอ ฉันมีงานอื่นให้นายทำแล้ว''

[หือO_o     อะไรหรอครับ]

''ยัยบิวหายตัวไป   ช่วยสืบหน่อยนะเดี๋ยวให้มิวช่วยด้วย''

[เอ่อ...ครับ]