รักหมดใจของคุณชายสุดหล่อ
เขียนโดย ลูกหมูตัวอ้วน
วันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.24 น.
แก้ไขเมื่อ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2558 19.02 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) 1.1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ บ้านตระกูลทรัพย์เพิ่มพูน เวลา 23:00น
"คุณพ่อ นี่มันหมายความว่ายังไงครับ ที่เอายัยเด็กนี้เข้ามาอยู่ที่บ้านผมน่ะ"เขาไม่มีทางยอมเด็ดขาดที่จะต้องรับยัยโก๊ะนี้มาอยู่ในบ้านของเขา ไม่ไม่ไม่เขาจะไม่มีทางยอมเด็ดขาดถึงยัยนี้จะสเปคเขาก็ตามเถอะ หุ่นก็เอ็กซ์
ขาว น่ารัก ผมยาว แก้มอมชมพูปากนิดจมูกหน่อย แต่เตี้ยไปหน่อยไปหน่อยสิเยอะเลยล่ะ เห้ย! ไมใช่ๆเขาจะต้องเคลียร์กบพ่อให้รู้เรื่อง
"ก็หมายความว่า ต่อจากนี้ยัยหนูเป็นสมบัติของนายนายจะต้องดูแลเธอให้ดี และห้ามรังแกเธอ ถ้าฉันรู้ว่านายทำร้ายเธอฉันจะตัดแกออกจากกองมรดกพันล้านของฉันทันท๊"
"พ่อครับ พ่อทำแบบนี้ไม่ได้นะครับ พ่อ พ่อ "
"ตุ๊ด ตุ๊ด ตุ๊ด........."นี่พ่อตัดสายเขาหรอ หนอยยัยนี้เป็นใครถึงมีความสำคัญกับพ่อเขาขนาดนั้นแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเขาแล้วทำไมต้องเป็นสมบัติของเขา โอ๊ยปวดหัวเว้ย
"ค..คุณ..ซ...โซระค่ะ...คือ"จู่ๆเธอก็พูดขึ้นมาหลังจากที่เงียบมานานทำให้เขาต้องหันไปมองเธอที่นั่งอยู่ที่พื้น
"อะไรของเธออีกเหล่า อยู่เงียบๆไปเหอะ"เขาหันไปชี้หน้าเธอทำให้เธอมองเขาด้วยควาทหวาดกลัวก็จะไม่ให้กลัวได้ยังไงก็ดูเขาทำหน้าเขาสิอย่างกับยักษ์แหนะ
"เออ...คือ จะให้พายนอนที่ไหนหรอค่ะ แล้วจะให้พายทำอะไร พายทำได้ทุกอย่างเลยนะค่ะ ไม่ว่าจะ กวาดบ้านล้างจานถูพื้น ทำกับข้าว ทำขนม และก็..."เธอพูดยังไม่ทันที่จะจบเขาก็ขัดขึ้นมาเสียงดัง
"นี้!เธอจะพูดอะไรนักหนา...ใครสั่งให้พูดห่ะ พูดมากจริงๆไม่มีใครสั่งสอนหรือไง"เขาพูดด้วยอารมณ์ที่โกรธจัดเพราะไหนจะเรื่องพ่อของเขาที่ทิ้งสมบัติอะไรนี้มาให้เขาอีกแล้วยังต้องมาฟังเธอพูดๆใส่หูเขาอีก
"เอ๊ะ!นี้คุณก็ไม่มีใครสั่งสอนคุณหรอว่าเวลาคนพูดห้ามขัดน่ะแล้วก็เวลาพูดกับสุภาพสตรีต้องพูดเพราะๆไม่ควรตวาดใส่ เพราะเป็นเพศแม่ของตนจะต้องให้เกียรติเสมอ
ไม่ว่าเธอจะถูกหรือจะผิดก็ตาม...."แล้วเธอก็ทำเขาประสาทแตกอีกรอบหนึ่งเมื่อเธอพูดสั่งสอนเขาทั้งๆที่ไม่มีใครกล้าทำมาก่อนนอกจากแม่ แม่นมและพ่อ
"นี้!เธอเป็นใครกล้ามาสั่งสอนคนอย่างฉันห่ะ"เขาตวาดเธ ลั่นจนทำให้เธสะดุ้ง แต่เธอก็ยังไม่ยอมแพ้เธอลุกขึ้นยืนและพูดว่า
"ก็เป็นคนที่พ่อของคุณส่งมาไง ถามอะไรไม่คิด"เธอก็อกพร้อมเชิงหน้าไปอีกทาง หนอยเธอเริ่มจะโมโหแล้วเมื่อกันพูดดีๆไม่เป็นหรือไงต้องตวาดใส่กันตลอดเลย
"นี่!เธอซื่อหรือเธอโง่เนี้ย เว้ยปวดหัว แม่นมเอายัยนี่ไปไว้ที่ไหนก็ได้ให้ไปพ้นๆหน้าผมที"เขาพูดกับเธอด้วยความเหลืออดและหันไปบอกแม่นมให้พายัยเด็กเตี้ยนี้ออกไปให้พ้นก่อนที่เขาจะฆ่าเธอ
"ไอโย..ไปสืบมาว่ายัยนั้นเป็นใครแล้วทำไมคุณพ่อต้องบอกว่าเธอเป็นสมบัติของฉันไปได้"เขาบอกกับลูกน้องคนสนิททันทีที่เห็นแม่นมพาเธอเดินขึ้นไปชั้นสองของบ้าน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ