รักป่วนๆที่โรงเรียนฮันเตอร์

  นิยายเรื่องนี้อาจมีคำด่านิดๆ  เเต่ไม่ต้องห่วงเราจะทยอยเอาออกมาทีละนิด  ฮ่าๆ เข้าเรื่อง
สามารถอ่านได้ทุกวัย ขอให้ทุกคนอ่านให้สนุกเด้อออ
 
   ณ กรุงลอนดอล ในประเทศอังกฤษ
กริ้ง~~ เสียงออดเริ่มเรียนดังขึ้น "เช้าวันใหม่ที่เเสนจะธรรมดามันจะไม่มีอะไรเข้าในชีวิตของฉันบ้างเลยหรอไง" คิรัวบ่นพรึมพรำใส่กอร์นที่นั่งข้างๆในขณะที่คุณครูกำลังเดินเข้ามาในห้องที่มีเเต่เสียงเจื้อยเเจ้วของไอ้พวกเด็กลัลลาเต็มไปหมด เหอะ!!ก้อเเหงล่ะ ก้อนี้มันเปิดภาคเรียนที่ 2 นี่ ไอ้พวกนี้มันก้อคงมีอะไรมาพูดโม้โอ้อวดให้ฟังอีกนั้นเเหละ เฮ้ออออ!!!!ชีวิตฉันเมื่อไหร่จะมีสิ่งใหม่ๆเข้ามาซักที เจ้ากอร์นก้อเอาเเต่นั่งยิ้มใส่ฉันอยู่ไดั เจ้าหมอนี่ มันเห็นตัวฉันเป็นอะไรฟร่ะ!!?? "เอาหล่ะๆ ทุกคนเงียบๆกันหน่อยนะจ้ะ ไหนๆวันนี้ก้อเปรวันเปิดภาคเรียนที่ 2 แล้ว ทุกคนก้อน่าจะรู้นะว่าวันนี้ ผ.อจะคัดเลือกคนที่จะได้ไปเปรนักเรียนเเลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่น เตรียมใจกันรึยังเอ่ยยยย" เหมือนทุกปีเเหละมีเเต่ฉันเเละก้อไอ้พวกลัลลา ที่ต้องไปด้วยกันหนะเชื่อสิเดี่ยวสักวันฉันก้อต้องได้ฆ่าพวกลัลลาเปรเเน่ ก้อเล่นซะ "เอาละนะจะประกาศคนที่จะได้ไปเปรนักเรียนเเลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่น. เเล้วนะ คนคนนั้นก้อคือ คิรัวคุง เเละ..........."ฉันมองดูหน้าพวกผู้หญิงที่อยู่ในห้องกัน โอ้เเม่เจ้า!!!! ยัยพวกนี้มันลุ้นมากกับการที่จะไปอยู่บนเครื่องกับฉัน2ต่อ2รึไงกัน ฉันนี้สิไม่เข้าใจความหมายของยัยพวกนี้เอาซะเลย"คนที่จะไปญี่ปุ่นกับคิรัวคุงคือ....กอร์นคุงนั้นเอง ยินดีด้วยนะจะ""ผ...ผมเหรอ เย้ๆ เย้ๆ ทำได้เเล้วคิรัว""อื้ม..ยินดีด้วย เเต่ฉันว่านายนั่งก่อนเถอะ สายตานางมารมองมาทางนายเเล้ว""นางมาร??? ไหนอ่ะ? ""นี้นายเเกล้งโง่รึเปล่าเนี่ย ข้างฉันไง""เอ่อออ อย..อย่าไปสนใจมันเลย"ฮึ นายเห็นสายพวกเเล้วสินะ อึ้งใช่ไหมล้า ฮึก้อเเหงล่ะยัยพวกนั้นรักฉันยังกะไรดี ไม่เเปลกหรอกที่พวกนั้นจะหึง ปีที่เเล้ว เเค่ฉันไปรับเกียรติบัตรหน้าเวที ป้ายไฟมาเต็มยศเลย อาจารย์ถึงกับเถียงไม่ออก"เอาเปรว่าวันนี้กลับบ้านไปพวกเธอรับเก็บของเลยนะ เพราะว่าเราจะไปพรุ่งนี้เลย ok นะจ้าาาาา
"คร้าบบ" เฮ้อ!! เบื่อจริงๆเเละเเล้วก้อถึงตอนเย็น"นี้ คิรัวเร็วๆ ซี่เดี่ยวก้อเก็บขิงไม่ทันหรอก""รู้เเล้วน่า นายจะรีบไปไหน ยังไงก้อเก็บของทันอยู่เเล้ว"วันเวลาผ่านไป ไวเหมือนโกหกณ เครื่องบินสาย LONDON AIR"เฮ้อ!! ได้ขึ้นซักที เปรครั้งเเรกเลยนะเนี่ยที่ได้ขึ้นเครื่องบินเนี่ย""นายไม่เคยขึ้นเคื่องบินรึไงเนี่ย""ไม่อ่ะ"นายนี้มันซื่อบื้อจริงๆเลยนะเนี่ยเเล้วทริปคราวฉันจะรอดไหมเนี่ยเวลาผ่านไปณ โรงเรียนฮันเตอร์ เช้าวันใหม่น.ร1"นี้ๆเเก เเกเห็นเหมือนที่ฉันเห็นมะ"น.ร2"เห็นดิเเก รุ่นพี่ ยูกิ อารุกะ ดาวทอปของโรงเรียนเรา เรียนก้อเก่ง สวยก้อสวย เเถมยังเปรมิตรอีก ดี๊ดีอ่ะเเก"น.ร3"เออนี้เเก ฉันเพิ่งได้มาว่า ความสามารถเน็นของพี่เค้าอ่ะไม่ ธรรมดาเลยนะเว้ย"น.ร1/2"ยังไงว่ะเเก"น.ร3"ก้อพี่เค้าอ่ะ สามารถให้พรได้ เปรพรจากเน็น เเต่ว่ามันน่า. กลัวมากอ่ะ คือ ถ้าขอพรนะ พี่เค้าจะใหัคำรบเร้า4ข้อถ้าทำได้ทุกข้ออยากขอพรอะไรก้อได้เเต่ถ้าทำไม่สำเร็จก้อตาย น่ากลัวมากอ่ะ"น.ร1"น่ากลัวอ่ะ ฉันว่าอย่าอยู่ใกล้พี่เค้าเลย ป่ะ"{อารุกะ ขอพูด}
เฮ้อ! ข่าวเรื่องเน็นของฉันมันเเพร่ไปเร็วขนาดนี้เลยหรอฉันกัอเบื่อเปรนะ เเต่เมื่อไหร่พวกนักเรียนเเลกเปลี่ยนจะมาถึงนะอุตส่าย์เตรียมงานต้อนรับซะดิบดีเเล้วนะ ขณะที่ฉันกำลังเดินขึ้นบันไดอยู่นั้นเองปึก~~"โอ้ย"ฉันอุทานเสียงดังเพราะก้นมันดันไปกระเเทกพื้นซะงั้นทันทีที่ฉันได้สติ ฉันเหลือบตามอง ทันใดนั้นผู้ชายผมสีขาว เเววตาสีน้ำเงินเข้มเหมือนสีของเเซบไฟร์ให้ความรู้สึกสบายใจผสมผสานกับความลี้ลับที่ซ้อนอยู่ดวงตาของเขายื้นมือมาตรงหน้าฉัน ความรู้สึกเเบบนี้ฉันไม่เคยเปรมาก่อนเลย เอ๊ะ!!เดี่ยวนะ เขาวิ่งชนฉันจนล้มไม่ใช่เหรอเเต่ทำไมฉันจึง...."เอ้า!! จับมือฉันสิ นั่งอยู่ตรงนั้นทำไมล่ะ""นี้ คิรัวเราไปกันได้ยังอ่ะต้องไปหาผ.ออีกนะ""อื้ม เดี่ยวฉันตามไป"ด...เดี่ยวนะ คิรัวเหรอ อย่าบอกนะว่านั้นคิรัว โซลดิ๊กส์ กับ กอร์น ฟรีค 2นักเรียนเเลกเปลี่ยน