รักป่วนๆที่โรงเรียนฮันเตอร์

ฉันทำอะไรไม่ถูกเเล้ว 2 นักเรียนเเลกเปลี่ยนที่ไม่เคยเจอกลับมาอยู่ตรงหน้าฉัน
อะไรมันจะบังเอินขนาดนี้ ฉันได้เเต่นั่งนิ่งๆสักพักใหญ่ ขณะนั้นเอง
"เธอนี่จะอยู่ตรงนั้นตลอดเลยรึไง"
เขาเอื้อมมือเข้ามาใกล้ฉันเเล้ว อ๊ายยยยยยย>^< อะไรมันจะกระทันหันอย่างงี้ นายรู้ไหมฉันทำอะไรไม่ถูกเเล้วววว
"ฉ...ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากนาย ถ...ถอยไปซะ"
อ๊ายยยย>^<นี้ตัวฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย นายนั้นเปรถึงนักเรียนเเลกเปลี่ยนเลยนะ เเละฉันก้อต้องทำหน้าที่ต้อนรับอยู่ด้วย
"ตามใจเธอละกัน ฉันไปล่ะ"
ดีไปได้ซะก้อดี ฉันจะได้ไม่ต้องทำตัวประมาทเมื่ออยู่ใกล้นาย เอาเปรว่ารีบลุกขึ้นก่อนดีกว่า. ถ้าคนอื่นมาเห็นฉันในสภาพนี้ละก้อซวยเเหงเเซะ
เอาล่ะรีบๆเดินไปห้องเรียนดีกว่า
หน้าห้องเรียน
"อรุณดิ์สวัสดิ......อะ"
"อ้าว!!? เธอเรียนอยู่ห้องนี้ด้วยเหรอ"
ไอ้ตานี้ มันเรียนอยู่ห้องนี้เหรอเนี่ย omg ฉันอยากจะบ้าตาย เเค่มียัยมิกุมาอยู่ด้วยก้อจะตายเเล้ว ทำไมนายถึงต้องมาอยู่ห้องนี้ด้วย
คนในห้องซุบซิบกันใหญ่เเว้วอ่า ทำไม ทำไมพระเจ้าต้องทำกับฉันอย่างงี้ด้วย ฉันเเทบจะเปรลมตายอยู่เเล้ว
เอาเปรว่าทำเปรไม่รู้ไม่ชี้ก้อเเล้วกันเนอะ
ฉันเดินไปที่โต๊ะเรียนโดยไม่พูดอะไรเลย เเต่ว่านะทำไมยัยมิกุถึงได้ยิ้มเเฉ่งขนาดนี้เนี่ยหรือว่ายัยนี้จะคิดลึกไปไกลเเล้วอ่ะ

เเถมยังมองด้วยสายตาเจ้าเล่อีก โอ๊ยยัยคิดลึกไปไกลเเล้วสินะ เวรกรรม

"อารุกะจัง ผู้ชายคนนั่นอ่ะ"

"คนไหนหรอ คนไหนอ่ะไม่เห็นมีใครเลยนี้นา เธอตาฝาดไปรึเปล่าเเละก้อนะฉันไม่ได้เปรอะไรกะอีตานั้นเลยสักนิด ไม่มี๊ไม่มีเลย"

"อารุกะจัง ฉันยังไม่ได้ถามว่าพวกเธอเปรอะไรกันเลยนะ รึว่าพวกเธอมีความลับกันน่ะ"

"ป...เปล่าซะหน่อย ความลับอะไรไม่เคยมี๊ไม่เคยมีมาก่อนเลยนะเเล้วอีกอย่างฉันเคยมีความลับกับเธอด้วยเหรอ"

"ก้อเเล้วไป"

กริ้ง~~

"อ่ะ ออดดังเเล้วเข้าเรียนเถอะ"

"อื้ม"

คนในห้อง:อ่ะ อาจารย์มาเเล้ว

อ..อาจารย์บ้าอะไรหน้าเด็กซะขนาดนี้ หรือว่ายังไม่บรรลุนิติภาวะเนี่ย*+*

"เอาล่ะนะไหนๆวันนี้ก้อเปรวันเปิดภาคเรียนไหมเเล้ว ก้อขอเเนะนำนักเรียนเเลกเปลี่ยนจากอังกฤษเลยก้อเเล้วกัน

เอ้าเดินมาหน้าห้องสิ"

เฮ้อ!!!ไอ้1ใน2คนนั้นอ่ะ ฉันเคยเจอมาเเล้ว  เดินชนกันอีกต่างหาก

"ฉันชื่อ คิรัว โซลดิ๊กส์ ขอฝากตัวด้วยนะ"

"ส่วนฉันชื่อ กอร์น ฟรีค ขอฝากตัวด้วยนะ"

"กรี๊ด~~~~ คิรัวคุงน่ารักอ่ะ เท๊เท่ "สาวๆในห้องนะ

น่ารักหรอ??!! เท่เหรอ??!! ฉันว่าหมอนั้นมันโครตธรรมดาเลยนะ

บอกว่าเเบบนั้นไปได้ไงเนีย เฮ้อ!!ชีวิตฉันมันมีสีสันเพิ่มขึ้มมาอีกเเล้วหรอเนี่ย