วงการชีวิตไอดอล

ณ โรงเรียน
วันนี้ผมตื่นเช้ากว่าปกติและก็มาโรงเรียนเร็วกว่าปกติ 
และโอกาศนี้ผมก็จะไปแกล้งพวกพี่ที่ชมรมการแสดงสักหน่อย ฮิ ฮิ
.
.
"ตึก ตึก"เสียงฝีเท้าผมที่กำลังค่อยๆย่องอยู่ ผมเปิดประตูเล็กน้อย ฮ่าๆๆเสร็จผมแน่
ผมเปิดประตูแรงๆและตะโกนออกไป
"อรุณสวัสดิ์ครับทุกคน"ผมตะโกนออกไป
"อาโอะ!!!"ทุกคนประสานเสียงกันพูดอย่างดัง ทุกคนดูตกใจกันมากเลยอิอิ
"ทำไมวันนี้นายมาเช้าจังเลย"พี่คูมะคุงถามอย่างประหลาดใจ
"ผมตื่นเช้่านะครับวันนี้"ผมพูดแบบเขินๆ
"ขอให้เป็นแบบนี้ตลอดแล้วกัน"รุ่นพี่ซึจิ รองหัวหน้าทีม พูด ไม่เหรอเค้าเป็นแบบนี้อยู่แล้วแหละชอบพูดแบบนี้กับทุกคนอยู่แล้ว พี่เค้าก็หน้าตาดีนะ แต่หล่อรองพี่คูมะน่ะ และเพราะเค้าไม่ชอบยิ้มจึงทำเกรดความรู้ของพี่เค้าตกลง
 ผมเลยมองหน้าพี่เค้าอย่างงอนๆ
"เอาน่า ทุกคน แต่ดูเหมือนว่าน้องเล็กของเราอย่างบอกอะไรพวกเราอยู่นะ"พี่คูมะพูดแล้วมองมาที่ผม เอ๊ะจะให้ผมบอกเรื่องนั้นกับทุกคนเหรอ มันเร็วไปไหมนะ
ผมมองพี่เค้า และพี่เค้าก็มองผมเหมือนสายตาของเค้าบอกให้พูดเร็ว
ผมเลยมองทุกคน และดูเหมือนว่าทุกคนจะต้องใจฟังกันมาก แม้แต่รุ่นพี่ซึจิที่ชอบพูดขวานผ่าซากกับทุกคน
"ทุกคนครับ คือว่า...ผม...ได้ไปเป็นนักร้องของค่ายเฮลโล ซิงชิงนะครับ"ผมพูดติดๆขัดๆ
"เอ๊ะ!!! จริงเหรอ!!!"ทุกคนพูดประสานเสียงกันอีกแล้ว
"จริงสิ มีคนของค่ายนั้นมาบอกด้วยตัวเองในวันแสดงเลยนะ"รุ่นพี่คูมะแย่งผมพูดอ่ะ
 "ว้าว ดีใจด้วยนะ"ทุกคนนั้นรุมเข้ามากอดผมด้วยความดีใจแทน
"นี่ อาโอะขอคุยด้วยหน่อยสิ"รุ่นพี่ซึจิพูดดีๆกับผมด้วย นี่ผมฝันไปหรือเปล่าเนี่ย
ผมมองไปที่รุ่นพี่คูมะ เค้าพยักหน้าเหมือนบอกให้ผมไป
"ครับ"ผมตอบแบบ งงๆ
.
.
ผมเดินตามรุ่นพี่ซึจิไปข้างนอกแล้วก็หยุด
"เอ่อ..คือ.." ผมเป็นฝ่ายพูดก่อน
"นายคงสังสัยใช่ไหมว่าฉันเรียกนายมาคุยทำไม"รุ่นพี่ซึจิพูดด้วยสีหน้าเศร้าๆ นี่เค้าเป็นอะไรนะ
"ครับ"ผมตอบ
"นายว่า มันเร็วไปไหนนะ เรื่องที่นายจะไปนะ"เค้าพูดทำให้ผมอึ้งไปเลยไม่คิดว่าเค้าจะมีมุมนี้
ผมเลือกที่จะไม่ตอบ
"นายนะคิดว่าฉันทำหน้าเศร้าแบบนี้ไม่เป็นสินะ"เค้าพูดและมองหน้าผม
แน่นนอนแหละทุกคนเค้าก็คิดว่าพี่ทำหน้าแบบนี้ไม่เป็นนะ
"ที่ฉันเรียกนายออกมาพูดเรื่องนี้นะ ไม่ใช่ว่าฉันอิจฉานายหรือไม่ชอบขี้้หน้านายเหรอนะ"
ผมยืนนิ่งๆไม่พูดอะไร
"แต่ฉันคิดว่ามันเร็วไปนะ นายเพิ่งเข้ามาชมรมนี้แท้ๆแต่ก็ต้องไปซะแล้ว"
ผมอึ้งกับประโยคนี้มาก
"และก็จะหาคนดีๆแบบนายได้ที่ไหน ห๊ะ" เอ๊ะ ดูเหมือนว่าพี่เค้าจะร้องไห้ด้วยนะ
"แต่ฉันก็ดีใจนะที่มีคนของชมรมเราอย่างนายดังอย่างก้าวกระโดดแบบนี้ เพราะฉะนั้นถ้านายไม่ไปเป็นนักร้อง ฉันจะฆ่านายให้ตายเลย" ผมจะร้องไห้ตามพี่เค้าแล้วนะ
"สัญญากับฉันสิว่านายจะไปนักร้องนะ"พี่เค้าพูดด้วยน้ำตา
ผมเงียบ
"สัญญาสิ เจ้าบ้า!!!"เค้าตะคอกใส่ผมทั้งน้ำตา
"ผมสัญญาครับ"ผมพูดไปไม่นานเค้าก็มากอดผม
"ขอบใจนะ"เค้าพูดเสียงเบา
"อืม"ผมตอบรับเค้าไป
.
.
เลิกเรียนแล้ว
ด้วยเหตุการณ์ของพี่ซึจิผมเลยกลับบ้านเพื่อนจะไปดูที่บ้านว่าคุณซึโอะนั่นส่งรายละเอียดมาแล้วหรือยัง
ผมจะเป็นนักร้องไอดอลให้ได้
นั่นคือสิ่งสุดท้ายที่ผมคิดและรีบวิ่งกลับบ้านทันที