Luv is next to me ^^~

9.7

เขียนโดย angoon_np

วันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.08 น.

  15 ตอน
  4 วิจารณ์
  16.36K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 มกราคม พ.ศ. 2559 00.42 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) ส่วนเกิน ( ̄▽+ ̄*)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
                                            Luv is next to me ^^~ ตอนที่ 5
 
(ต่อจากตอนที่แล้ว)
เราทั้งสามคนก็ได้คุยกันเกี่ยวกับเรื่องราวต่างๆมากมาย และเจก็ได้พูดขึ้นว่า
     "เป็นผู้หญิงนี่ดีนะ อยากจะร้องก็ร้องออกมาได้ ไม่เหมือนผู้ชาย ที่แม้อยากจะร้องมากซักแค่ไหนแต่ก็ ไม่สามารถ ร้องออกมาได้ " และก็ได้เงียบไปซักพัก ตอนนั้นเองมี๊ก็พูดขึ้นมาว่า
     " ทำไมเราถึงรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกินเลย -_-+++" <<< มี๊
     " อะไรเหรอมี๊" <<< ฉัน 
     " เปล๊าาาาา~" <<< มี๊
     ที่มี๊จะพูดแบบนั้นคงไม่แปลก เพราะเราเดินกับเจสองคน โดยมีมี๊เดินอยู่ข้างๆ ดูๆไปก็เหมือนเป็นแฟนกันเลยนะ ทั้งๆที่เป็นได้แค่เพื่อนแท้ๆ นั่นสินะ เพราะเป็นเพื่อนผู้ชายที่สนิทไง ถ้าสมมติว่าบอกรักไป แล้วโดนปฏิเสธขึ้นมา เราคงจะเสียใจน่าดู U.U แต่มันก็สมควรแล้วล่ะ ก็เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อนี่นา มันจะมีอยู่ครั้งนึง ตอนนั้นเป็นช่วงกลับบ้านพอดี เราได้กลับพร้อมเจด้วยแหล่ะ เป็นอะไรที่ฟินมากกก -.,- (ก็ได้กลับกพร้อมกับคนที่ชอบนี่นา มันเป็นสิ่งเล็กๆ แต่ผลที่ได้รับมันโคตรยิ่งใหญ่เลยนะ รีดเดอร์เข้าใจเรามั้ย '^' ในระหว่างทางก็รบกันนิดหน่อยแหล่ะ ก็มีตบหัวบ้าง แซวบ้าง แต่มันก็มีความสุขดีนะ ถึงจะเจ็บไปหน่อยก็เถอะ =-= เล่นตบซะ จะฆ่าเรารึไง -*- อ้อ ลืมบอกไปอย่างนึง เราไม่ได้เดินกับเจสองคนหรอก มีมี๊เดินด้วยล่ะ (มี๊: ฉันจะเป็นมารคอยขัดขวางความสุขของพวกเทอ -.,-) 
     " แหมมมม จีบกันใหญ่เชียวนะ เจชอบหงุ่นหรอ '^' " <<< มี๊
     " ใครจะไปชอบคนแบบนี้ ทำไรก็ไม่เป็นซักอย่าง เราไม่เอาหรอก " พูดเสร็จก็ชิ่งกลับบ้านไป วินาทีนั้นบอกเลยว่าเจ็บมาก เราก็รู้อยู่แล้วล่ะ ว่าเทอคงไม่มีทางมาชอบเราหรอก แต่ยิ่งซ้ำเติม เราก็ยิ่งเศร้านะ  หยุดดราม่า กลับมาที่ปัจจุบันกันดีกว่า '^' ในตอนนั้นก็มีรถสองแถวที่เพื่อนร่วมห้องคนอื่นๆ ที่จะไปเรียนพิเศษเหมือนกัน แต่คนละที่กัน ตะโกนมาว่า
     " เจเจ! >o<" <<< ภูมิ + โลตัส
     " หน็อย ไอ้พวกนี้"<<< เจ 
ฉันกับมี๊ยืนขำกันได้ซักพักก็เริ่มเดินกันต่อ หลังจากนั้นก็มีรถสองแถวที่เพื่อน ในแก๊งที่เหลือนั่งกันอยู่ขับผ่านไป ฉันได้แต่คิดในใจว่า "พวกนี้ขี้โกงอ่า" พวกเราเดินมาได้ประมาณ 10 นาที ก็มาถึงเซเว่น เราจึงแวะซื้อของกิน โดยที่ คนในแก๊งที่นั่งสองแถวกำลังเลือกซื้อของกันอยู่ได้ซักพักแล้ว ยกเว้นแต่ ชมจังที่มาตั้งนานแล้วแต่ยังเลือกอะไรไม่ได้สักที ฉันเห็นก็เลยแซวชมจังไปว่า
     " ตายแล้วชมจัง มาตั้งนานยังเลือกอะไรไม่ได้ที" <<< ฉัน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา