5SOS NEXT DOOR

ณ โรงเรียนสตรีทุ่งสง เวลา 8:50 ห้อง ม.3/1(ซึ่งเป็นห้องโครงการภาษาอังกฤษ)
(( ตอนนี้เป็นเวลาที่คุณครูประจำชั้นทุกห้องเรียนต้องเข้าพบปะนักเรียนเพื่อแนะแนว ))
“สวัสดีนักเรียนที่น่ารักทุกคน” คุณครูวิฬาวรรณ คุณครูประจำห้อง ม.3/1 พูดทักทายนักเรียน
“สวัสดีครับ/ค่ะคุณครู” นักเรียนทักทายกลับด้วยเสียงใส > <                                    
“วันนี้ครูมีข่าวดีและข่าวร้ายจะมาบอก ข่าวดีคือทางโรงเรียนของเราได้เข้าร่วม…โครงการจัดการเรียนต่อยอดการเรียนรู้ต่างประเทศ…และได้จัดโครงการ “Student Exchange Education Thailand” หรือว่า “SEET Program” ซึ่งเป็นโอกาสที่ดีสำหรับเด็กโครงการภาษาอังกฤษอย่างพวกเราเพราะ SEET Program นี้เค้าจะรับเด็กเรียนโครงการพิเศษเท่านั้น โดยเค้าจะสอบแค่ระดับมัธยมต้นเท่านั้น แต่เค้าเอาเพียง 5 คนเท่านั้นจากแต่ละโรงเรียน สอบวันที่ 10 กันยายนนี้น่ะ สอบ2วิชาคือ อังกฤษกับคณิตศาสตร์ ใครสนใจติดต่อได้ที่ห้องประชาสัมพันธ์”
“แล้วถ้าเราสอบได้เราจะได้เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนกับประเทศอะไรเหรอค่ะ?”  นันน์ นักเรียนผู้หญิง ผมสั้นสีดำออกน้ำตาลๆ รูปร่างผอมสูง ลุกขึ้นถามด้วยท่าทางสนอกสนใจมาก
“ถ้าสอบได้ที่ 1-3 จะสามารถเลือกได้ว่าจะไปประเทศอะไร แต่ถ้าที่ 4-5 จะได้แลกเปลี่ยนกับประเทศสิงค์โปร์” คุณครูตอบ แล้วก็เดินออกไป
นันน์นั่งลงอย่างรวดเร็ว แล้วหันไปสะกิดเพื่อนรักของเธอที่นั่งหลับอยู่ข้างๆ
“กัลย์ๆๆๆๆ ตื่นๆ เรามีเรื่องจะเล่าให้ฟังงงงๆๆ ตื่นๆ”
แล้วเด็กผู้หญิงผมสั้นสีดำ รูปร่างสมส่วน ก็ตื่นขึ้นพร้อมเช็ดขี้ตาและน้ำลายที่ไหลย้อยมาข้างปาก
“ห้ะ! มีอะไรเหรอแก ฉันกำลังนอนฝันดีว่าได้ไปออสเตรเลียอยู่นะเนี่ย”
“ก็นี่ไง ความฝันของแกกำลังจะเป็นจริงแล้วน่ะ ไม่สิๆ ความฝันของพวกเราสองคน” นันท์พูด
“ความฝันกำลังจะเป็นจริง ยังไงง่ะ เราไม่เข้าใจ อธิบายให้มันเคลียร์ๆหน่อย?” กัลย์ทำหน้างง
“ก็เมื่อกี้ที่แกกำลังหลับอ่ะนะ คุณครูวิฬาวรรณได้มาบอกว่า SEET Program โครงการที่ให้เราไปแลกเปลี่ยนเรียนต่างประเทศกำลังเปิดสอบอยู่น่ะแก แกกับฉันน่าจะลองไปสอบดูน่ะ เผื่อสอบได้ที่ 1-3 จะได้เลือกไปประเทศออสเตรเลียไงแก เราจะได้ไปหา 5SOS กัน สอบแค่ 2 วิชาเองน่ะแก แค่อังกฤษกับคณิต น่าๆๆๆๆๆ” นันน์พูดไปเขย่าตัวกัลย์ไปอย่างอ้อนๆ
“อืมมมม ก็น่าสนใจนะแก แต่ถ้าสอบคณิตด้วยฉันคงไม่ไหว เพราะแกก็รู้ว่าฉันไม่เก่งคณิต โง่ด้วยซ้ำไป” กัลย์ตอบด้วยความสิ้นหวัง
“ไม่หรอกแก แกเก่งภาษาอังกฤษออกจะตายไป อาจจะเก่งกว่าเราด้วยซ้ำ น่าๆแกลองดูเถอะแก ไม่ได้ไม่เป็นไร แต่ถ้าได้ก็ดี ที่ 4,5ไม่เป็นไร ก็ได้ไปสิงค์โปร์” นันน์บอกอย่างให้กำลังใจ
“แต่ถ้าแกสอบได้ที่ 1-3 แล้วฉันสอบได้ที่ 4 หรือ 5 หรือว่าสอบไม่ติดล่ะแก ToT” กัลย์ถาม
“ถ้าฉันสอบได้ที่ 1-3 แล้วแกได้ที่ 4,5 ฉันจะเลือกไปประเทศสิงค์โปร์กับแก และถ้าฉันสอบได้ แล้วแกไม่ติด เราจะยอมสละสิทธิ์ไม่ไปเหมือนแก” นันน์ตอบด้วยความรักเพื่อน
“ขอบใจนะแก แกเป็นเพื่อนที่ฉันรักมากที่สุดจริงๆ” กัลย์ยิ้ม น้ำตาเกือบจะไหลละ
“เอาน่าแก ไม่ลองไม่รู้ หาประสบการณ์ และเรื่องที่แกไม่เก่งคณิตเดี่ยวฉันจะช่วยติวให้แกเอง น่าๆ ถ้าแกสอบ ฉันจะสอบด้วย น่าๆ สอบน่า” นันน์อ้อน
“อืมมมมม……..โอเค! สอบก็สอบ เพื่อ 5SOS ฉันจะต้องทำให้ได้ มาพยายามไปด้วยกันน่ะ”
กัลย์ตอบอย่างมั่นใจ 100% : )
“โอเคเลยแก เราจะพยายามไปด้วยกัน งั้นเราลงไปเอาใบสมัครที่ห้องประชาสัมพันธ์กันเถอะ”
นันน์บอก และก็เดินกอดคอกัลย์ไปที่ห้องประชาสัมพันธ์พร้อมร้องเพลงของ 5SOS
She looks so perfect standing there , In my American Apparel underwear ~ ~ ~