ล่ารักมาเฟีย (ซีรี่ย์ 4ธาตุ)

(ซีรี่ย์ 4ธาตุ)

(ซีรี่ย์ธาตุดิน)

CHAPTER 6.

"เป็นอะไร? ทำไมไม่ลงมา?"เสียงทุ้มเอ่ยถามคนตัวเล็ก เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กไม่มีทีท่าว่าจะลงจากรถสักที

"อะ เอ่อ...คือว่า..."เสียงหวานแหบห้าวอ้ำอึ้งไม่ยอมตอบคำถามของร่างสูง แต่กวาดสายตาไปมองรอบๆ ตัวแทน ทำให้ร่างสูงเริ่มเข้าใจอะไรบางอย่าง

"เฮ้ย!! พวกมึงทุกคนจะไปไหนก็ไป!! กูให้เวลาพวกมึง 5นาที รีบๆ ไสหัวไปไกลๆ ไป!!"เสียงทุ้มเอ่ยสั่งลูกน้องเสียงเข้ม ทำให้ทุกคนรีบแยกย้ายออกไปจากตรงนั้นทันที ถึงแม้จะแปลกใจกับคำสั่งของเจ้านายหนุ่มก็ตามใจ

"เอ้า!! รีบๆ ลงมาได้แล้ว กูร้อน!!"เสียงเข้มของร่างสูงเอ่ยบอกคนตัวเล็กที่ยังนั่งอยู่ในรถนิ่ง ก่อนจะหันหลังเดินเข้าไปในบ้านทันที เพราะทนกับอาการร้อนไม่ไหว

นี่ถ้าเขายังไม่ได้อ่านข้อมูลประวัติของคนตัวเล็ก เขาไม่มีทางเชื่อแน่ว่าคนตัวเล็กเป็นถึงนักฆ่าที่อันตรายที่สุดรองจากแสงจันทร์

"อ้าว พี่ดิน ทำไมวันนี้กลับเร็วล่ะครับ?"เสียงทุ้มของใครบางคนเอ่ยถามอย่างสงสัย เมื่อเห็นพี่ชายกลับบ้านเร็วผิดปกติ ก่อนนัยน์ตาคมจะสะดุดเข้ากับร่างบางที่เดินตามหลังพี่ชายเขาเข้ามาในบ้าน

"แล้วนี่..."

"หยุด!! อย่าเพิ่งถาม ไปเอาน้ำมาให้กินหน่อยดิ ร้อนชิบหาย!!"ยังไม่ทันที่คนเป็นน้องจะได้ถามอะไร ร่างสูงก็เอ่ยสั่งคนเป็นน้องชายทันที พร้อมกับทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาตัวหรูแล้วสถบอย่างหงุดหงิด

"ผมน้องพี่นะครับพี่ดิน ไม่ใช่คนใช้ ออม!! เอาน้ำเย็นๆ มาให้พี่ดินหน่อย!!"คนเป็นน้องเอ่ยบอกพี่ชาย ก่อนจะหันไปตะโกนสั่งสาวใช้เสียงดัง พร้อมกับหันกลับมามองร่างบางที่ยังยืนทำตัวไม่ถูกแทน

"นั่งก่อนเถอะครับ ไม่เมื่อยหรือไง?"ชายหนุ่มเลิกคิ้วถามคนตัวเล็ก ก่อนที่คนตัวเล็กจะนั่งลงข้างๆ พี่ชายเขาแทน นั่นยิ่งทำให้ชายหนุ่มสงสัยมากขึ้น เพราะปกติแล้วพี่ชายเขาจะไม่ให้คนอื่นเข้าใกล้ง่ายๆ แบบนี้

"หยุดคิดไปได้เลยไอ้ไฟ มันไม่ใช่ในแบบที่มึงคิดแน่นอน"ดินที่อ่านสายตาของน้องชายออกเอ่ยขัดความคิดน้องชายคนเล็กทันที ก่อนจะหันมามองคนตัวเล็กที่นั่งข้างๆ เขาแทน

ตอนนี้เขาชักไม่แน่ใจแล้วว่าคนตัวเล็กเป็นตัวอันตรายอย่างที่คมสันต์สืบประวัติมา เพราะท่าทางของคนตัวเล็กไม่มีอะไรที่บ่งบอกได้เลยว่าเป็นตัวอันตราย!!

"ไม่ต้องกลัวขนาดนั้นก็ได้ ไอ้ไฟมันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่มึงคิดหรอก เพราะท่าให้เทียบกับมึงและน้องกูแล้ว...มึงน่ากลัวกว่าน้องกูอีก!!"ดินพูดไปตามความคิดของเขา นั่นทำให้คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมาคนร่างสูงทันที เพราะยังไม่เข้าใจในสิ่งที่ร่างสูงพูด

"ทำไมพี่ดินพูดแบบนั้นกับผู้หญิงล่ะ?"ไฟขมวดคิ้วเอ่ยถามพี่ชาย เพราะเข้าใจว่าคนตัวเล็กตรงหน้าเขาเป็นผู้หญิงที่แต่งตัวเป็นทอมเท่านั้น นั่นทำให้ดินกับคนตัวเล็กหันมามองเขาพร้อมกันทันที

"ขอโทษนะครับ...ผมเป็นผู้ชาย ไม่ใช่ผู้หญิงในแบบที่คุณคิด..."ภีมเอ่ยบอกชายหนุ่มให้ทำความเข้าใจซะใหม่เสียงนิ่ง ใบหน้าหวานฉายแววไม่พอใจเล็กน้อย ผิดกลับชายหนุ่มที่หน้าเหวอไปทันที

"ผู้ชาย!! หน้าหวานอย่างนี้เนี่ยะนะ!?"ไฟถามเสียงดังด้วยความตกใจ ก่อนจะหันไปมองพี่ชายตัวเองทันที

"ทำไมพี่ดินไม่บอกผมว่ะ?"ไฟหันไปโวยวายใส่พี่ชายตัวเองทันที แต่คำตอบที่ได้กลับมาคือ ดินไหวไหล่เบาๆ อย่างไม่สนใจ

"ผมขอโทษนะครับที่เข้าใจผิด คิดว่าคุณเป็น..."

"ผู้หญิง ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเข้าใจ..."ภีมพูดแทรก เพราะหน้าเขามันก็เหมือนผู้หญิงจริงๆ

"ครับ ผมชื่อไฟเป็นน้องชายคนสุดท้ายของพี่ดิน แล้วคุณ..."ไฟเว้นเพื่อให้คนตัวเล็กตอบ

"เอ่อ...ภีม...มั้งครับ แหะ..."ภีมตอบอย่างไม่เต็มเสียง แล้วยิ้มแห้งๆ ให้ไฟ นั่นทำให้ไฟงุนงงไปทันที

"ไม่ต้องทำหน้างง ไอ้เด็กนี่มันความจำเสื่อม กูเลยต้องรับมาดูแล เพราะ..."ดินที่เห็นน้องชายทำหน้างุนงงกับคำพูดของภีมเอ่ยขึ้น ก่อนจะชะงักแล้วหันกลับมามองร่างบางข้างกายแทน

"เอาไว้ค่อยคุยกันที่ห้องทำงาน เดี๋ยวกูพาไอ้เด็กนี่ไปดูห้องก่อน"ดินว่า ก่อนจะลุกขึ้นแล้วฉุดร่างเล็กให้เดินตามออกไปพร้อมกันทันที

ไฟยกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย เมื่อเห็นท่าทีของพี่ชายคนโต ในที่สุดก็กำลังจะมีคนมาละลายน้ำแข็งในใจพี่ชายเขาแล้วสินะ...

"หวังว่าผมคงจะได้พี่ชายคนเดิมของผมคืนมาในเร็วๆ นี้นะ..."

TBC.