ชายบำเรอ

"ต๊าย! เป็นผู้หญิงประเภทไหนกันยะหล่อน ไปซื้อผู้ชายมาจากซ่อง" หม่อมหลวง แม้น ผู้เป็นคุณผู้หญิงของบ้าน กล่าวดูแคลนกับเพชรลดา อยู่ข้างๆหม่อมเจ้าไพวัณ เมื่อทราบเรื่องที่หญิงสาวบอกกล่าวเรื่องของยศ
"คิดดีแล้วเหรอลูก? เราเป็นผู้หญิงนะ มันจะเสียหาย"หม่อมเจ้าไพวัณเอ่ยถาม
"โถ หม่อมพ่อเพคะ ก็อย่างที่ลดาเล่าไปแล้วว่า เขาเป็นคนช่วยเหลือเพชรลดาไว้จากกลุ่มวัยรุ่นที่จะเข้ามาทำมิดีมิร้ายลดานะเพคะ แล้วในเมื่อเขาก็ทุกข์ทรมานจากที่นั่นมา ลดาก็อยากจะช่วยให้เขาได้มีชีวิตใหม่เป็นการตอบแทน การให้ชีวิตใหม่ที่ดีแก่เขา เป็นการตอบแทนที่ล้ำค่ายิ่งกว่ามอบสินน้ำใจใดๆ" เธอเอ่ยอธิบาย
"จะว่าไปมันก็จริงนะลูก"    "นี่! แล้วเราน่ะได้โอกาสใหม่ๆมาแล้ว อยู่ที่นี่ก็ทำตัวดีๆล่ะ อย่าทำให้ลดาที่อุตส่าห์หยิบยื่นโอกาสให้ต้องผิดหวัง" หม่อมเจ้าไพวัณกล่าวกลับยศ
ยศ ที่กำลังนั่งพับเพียบอยู่ด้านล่างกับพื้น พนมมือกล่าวตอบ "ครับๆ ผมรับรองครับจะไม่ทำให้ ท่านหญิงเพชรลดา ต้องผิดหวัง ไอ้ยศยินดีเป็นข้ารับใช้ท่านหญิงเพชรลดาไปยันตายเลยครับ"
"เฮอะ!! อย่าให้เกิดเรื่องงามหน้าขึ้นในบ้านก็แล้วกันนะยะ"หม่อมหลวงแม้นกล่าวเปรยๆอย่างเหยียดหยัน
 
"ไอ้ยศต้องขอโทษท่านหญิงเพชรลดาด้วยนะครับที่ทำให้ต้องเสื่อมเสียเพราะผม" ยศกล่าวกับหญิงสาวขณะเดินออกมาข้างนอก
"ช่างมันเถอะยศ เธอก็ใช้ชีวิตใหม่ดีๆล่ะ ไม่ต้องคิดมากหรอก แล้วก็...คราวหลังไม่ต้องเรียกฉันว่า ท่านหญิงก็ได้นะ เพราะฉันเองก็ไม่ได้สูงส่งมาจากไหนเป็นแค่ลูกของข้ารับใช้ ที่ท่านเมตตาสงสารรับเป็นบุตรบุญธรรมแค่นั้นเองหม่อมพ่อให้ทุกคนเรียกฉันว่าท่านหญิงเพราะอยากให้รู้ว่าท่านเมตตาฉันเหมือนลูกสาวแท้ๆของท่าน ไม่ใช่ว่าฉันมีบรรดาศักดิ์เป็นท่านหญิงจริงๆหรอก คนที่เธอสมควรเรียก คือ ท่านหญิงมาริสาที่เป็นลูกสาวตัวจริงต่างหากล่ะ"
พอเอ่ยชื่อถึงไม่ทันไร เจ้าของชื่อก็ลงจากรถมากับท่านชายทินกรคนรักของเธอ หญิงสาวควงแขนชายหนุ่มราวกับเป็นเจ้าของ ในขณะที่ท่านชายทำสีหน้าอึดอัดใจ รีบเอามือแกะแขนหญิงสาวออก เพราะไม่อยากให้เพชรลดาสงสัย ตามประสาคนที่มีความผิดติดตัว ท่านหญิงมาริสาชักสีหน้าไม่พอใจที่เห็นชายหนุ่มทำท่ารังเกียจตน  ชายหนุ่มรีบเดินมาโอบเอวเพชรลดาพร้อมดึงหญิงสาวมากอดนิ่งอยู่นาน จนหญิงสาวแปลกใจ
"เป็นอะไรไปเพคะ ท่านชาย?" เธอเอ่ยถาม
"อ้อ.. ไม่มีอะไรหรอก แค่คิดถึงคนรักของผมน่ะสิ" ฝ่ายหญิงสาวก็ยิ้มเขินๆโดยไม่ติดใจอะไร  ในขณะที่ยศที่ยืนมองอยู่ทำหน้าสลดที่เห็นภาพของเธอคนที่เขาแิอบหลงรักมีเจ้าของแล้ว แล้วทั้งคู่ดูเหมาะสมกันดี
"เออนี่ยศ นี่คือท่านชายทินกรและอีกคนก็ท่านหญิงมาริสา และท่านชายเพคะ นี่นายยศ เป็นคนรับใช้คนใหม่เพคะ" เพชรลดาแนะนำตัวเมื่อเหลือบไปเห็นยศให้รู้จักกับทั้งสองคน  ยศยกมือไหว้ชายหญิงทั้งสอง ในขณะที่ผู้ที่ถูกแนะนำตัวล้วนรู้สึกไม่ถูกชะตากับยศทั้งสิ้น ท่านชายทินกรรู้สึกไม่ชอบอีกฝ่ายเอามากๆอย่างน่าประหลาด  ส่วนท่านหญิงมาริสารู้สึกเกลียดชายหนุ่มพอๆกับเพชรลดาเลย
"อุ่น เดี๋ยวช่วยพายศไปที่พัก ที่เรือนเล็กให้ทีนะหาห้องที่ว่างและจัดข้าวปลาให้เขาด้วย... แล้วก็ยศเดี๋ยวเธอตามอุ่นไปนะเขาจะพาเธอไปที่เรือนคนรับใช้แล้วก็ยาที่ได้มาจากหมอ อย่าลืมทาซะล่ะ" เพชรลดาออกคำสั่ง
ก่อนที่หญิงสาวจะพายศมาที่นี่ เธอได้แวะพายศไปหาหมอที่คลีนิกเพื่อขอยาทาแผลบริเวณลำตัวของชายหนุ่ม ยศรับคำและเดินตามข้ารับใช้หญิงคนหนึ่งไป เรือนหลังนี้เป็นที่สำหรับข้ารับใช้ มีอยู่หลายห้องกว้างขวาง ภายในห้องก็ดูกว้างขวางกว่าที่ยศเคยอยู่ แม้จะเป็นเรือนของข้ารับใช้ก็ยังดูโอ่อ่าสำหรับยศ
"เอ้า! กินอะไรซะก่อน ฉันไปล่ะมีงานต้องทำอีกเยอะ" ข้ารับใช้สาวเอ่ยบอกแล้วเดินจากไป ในขณะที่ยศไม่มีอารมณ์จะอยากกินอะไร เพราะยังหดหู่ใจ ทิ้งตัวลงนอนบนเตียง หยิบผ้าเช็ดหน้าของเพชรลดาที่ตนเก็บเอาไว้กับตัวตลอดออกมา
"ฮึ คนรักของคุณเพชรลดา เป็นถึงท่านชายเทียบกับเราแล้ว เป็นแค่ไอ้ผู้ชายบำเรอจากซ่อง จะเอาอะไรไปเทียบเขาได้ คุณเพชรลดา ทูลหัวของไอ้ยศ
ไอ้ยศรู้ตัวเองดีว่าไม่คู่ควรอะไรกับคุณเลย ไอ้ยศคงไม่อาจเอื้อมจะเด็ดดอกฟ้าขอให้ไอ้ยศได้เก็บคุณไว้ในหัวใจ ผมขอแอบฝันอยู่เงียบๆคงไม่เป็นไรใช่ไหมครับ"
-------------------------------------------------------------
หวัดดีค่ะ เมื่อวานเน็ตไม่มีสัญญาณ ว่าจะลงตั้งแต่เมื่อวาน วันนี้กลับมาลงต่อแล้วค่ะ