ชายบำเรอ

"ข้าชั่วช้าไม่คู่ควรได้รับความรักจากเจ้า หากชาติหน้ามีจริงข้าขออธิฐานจากฟ้าขอให้ข้าเกิดมาเป็นคนดี ข้าขอเป็นทาสรักของเจ้า ข้าจะทำทุกอย่างให้เจ้าเห็นใจและรักข้าให้ได้"
เพชรลดาลืมตาตื่นขึ้น "อีกแล้วเหรอเนี่ย?" เธอมักฝันถึงชายคนหนึ่งที่ไม่รู้จักว่าเป็นใคร และมักได้ยินคำกล่าวประโยคนี้จากปากของเขา เธอฝันแบบนี้อยู่เป็นนิจ ซึ่งไม่เคยหาคำตอบได้เลย
เพชรลดาเป็นเด็กสาวที่เป็นลูกของข้ารับใช้เก่าแก่ของบ้านเอกบดินทร์ เมื่อมารดาของเธอเสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเล็กหม่อมเจ้าไพวัณผู้เป็นนายสงสาร จึงรับอุปการะรับเธอเป็นลูกสาวบุญธรรมรักใคร่เมตตาเธอดั่งลูกสาวแท้ๆอีกคนหนึ่งและให้เธอมีสถานะเป็นท่านหญิงเทียบเท่าลูกสาวแท้ๆอย่างท่านหญิงมาริสา  ท่ามกลางความไม่เห็นด้วยของท่านผู้หญิงของบ้าน แต่ก็ไม่อาจคัดค้านอะไรได้ ด้วยความที่เธอเป็นลูกของข้ารับใช้เธอจึงต้องเกรงใจและจำยอมถูกข่มอยู่บ่อยๆ จากท่านหญิงมาริสาผู้เป็นลูกสาวที่แท้จริงของบ้าน ที่เธอรู้สึกได้ว่าท่านหญิงมาริสาเกลียดชังเธออย่างมากและเธอเองก็ไม่ถูกชะตากับอีกฝ่ายเช่นกัน อย่างไม่ทราบสาเหตุราวกับเคยมีเรื่องโกรธเคืองกันมาก่อน เธอมีท่านชายทินกรที่คบหาดูใจกันฉันคนรัก เธอรู้สึกรักใคร่ชอบพอกับท่านชายทินกรราวกับเคยได้ผูกพันกันมาก่อน  
หญิงสาวลุกจากเตียง เปลี่ยนเสื้อผ้าออกจากบ้านเพื่อเตรียมตัวไปงานปัจฉิมนิเทศจบการศึกษา ระหว่างทางเธอหยุดรถแวะเข้าไปซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อ
------------------------------------------------------------------------------------------
ความทุกข์ทรมานที่ได้รับตั้งแต่เล็กจนโต หล่อหลอมให้ ยศ กลายเป็นเด็กหนุ่มที่เงียบขรึม ใบหน้าไร้รอยยิ้ม ไม่ค่อยพูดค่อยจากับใคร มีโลกส่วนตัวอยู่กับตนเอง วันเวลาสำหรับเขาผ่านไปอย่างเชื่องช้า ไร้ซึ่งอนาคต ไร้ซึ่งความหวังใด
วันนี้ยศเดินออกมาซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อในขณะที่กำลังเดินเข้าไปนั้นก็ชนเข้ากับหญิงสาวที่กำลังเดินสวนออกมา
"ขอโทษครับ" ยศรีบเอ่ยขอโทษ แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาว ราวกับโลกหยุดหมุน เกิดความรู้สึกมากมายหลากหลายขึ้นกับเขา หัวใจกระตุกวูบ ความดีใจปลื้มปิติ คิดถึงโหยหาปะปนกันอย่างน่าประหลาด ราวกับเขาเฝ้ารอที่จะเจอกับเธอมานาน
"ขอโทษนะคะ" หญิงสาวรีบเอ่ยคำขอโทษตามมารยาท แล้วรีบเดินไปขึ้นรถของตน ชายหนุ่มเหม่อมองภาพของหญิงสาวจนเธอเดินขึ้นรถจากไป และเมื่อสังเกตุที่พื้นพบว่ามีผ้าเช็ดหน้าผืนหนึ่งตกอยู่  ชายหนุ่มหยิบขึ้นมาเก็บไว้กับตัวยศกลับมาถึงห้องหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาดม ใจคิดคำนึงถึงเจ้าของผ้าเช็ดหน้าด้วยรอยยิ้มละเมอฝัน "ผมจะได้เจอกับคุณอีกหรือเปล่านะ?"