ชายบำเรอ

ณ ซ่องรื่นเริงสวาท สถานที่สำหรับผู้ชายขายบริการ หรือ ชายบำเรอ เป็นสถานที่ให้บริการกับหญิงสาวผู้มีเงิน ที่มีรสนิยมชอบหาหนุ่มๆมาปรนเปรอความสุขให้ ส่วนมากเป็นพวกสาวแก่แ่ม่ม่าย หรือ หญิงสูงศักดิ์ที่ไม่ค่อยได้รับความสุขจากสามี มาใช้บริการ

ควับๆ!! ...โอ๊ย! อ๊าค!!..  เสียงแส้กระทบพร้อมเสียงร้องดังลั่นออกมาจากห้อง

"เฮ่อ ... อีกแล้วเหรอวะ...ไอ้ยศนะไอ้ยศ ไม่รู้เวรกรรมอะไรของมัน คนอื่นๆเขามักได้แขกดีๆเป็นหญิงกระเป๋าหนัก แต่ของมันเจอแต่ละราย มักเป็นหญิงที่มีรสนิยมซาดิส ทั้งนั้นเลยว่ะ แล้วไม่พอ มันยังต้องเจอ 'คุณแม่' ของเราที่โครตซาดิสชอบเรียกมันไปใช้งานบ่อยๆเลยว่ะ โครตซวย"

"นั่นดิวะ แล้วก็ไม่รู้ทำไม ทั้งๆที่ชายบำเรอ ของที่นี่มีออกเยอะแยะ แต่ไอ้คนเจอแจ๊คพอต ต้องเป็นไอ้ยศทุกที แขกประเภทนี้ชอบเรียกใช้มันกันจัง"         เสียงเพื่อนร่วมงานคุยกันด้วยนึกเห็นใจกับชาตากรรมของชายหนุ่ม

ภายในห้อง...

มีร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งนอนเปลือยกายถูกขึงอยู่บนเตียง ร่างกายมีรอยแผลเลือดซิบ อยู่หลายแห่ง นอนหอบด้วยแววตาเหนื่อยอ่อน

หญิงสาววัยกลางคนคนหนึ่งใช้มือแตะปลายคางชายหนุ่มพร้อมกล่าว

"อื้ม...โถๆ... พ่อหนุ่มน้อย เจ็บมากมั้ยจ๊ะ งั้นพอแค่นี้ก็ได้ แต่ต้องทำให้ฉันถูกใจน๊ะ ไม่งั้นเธอจะโดนทำโทษหนักเลย"

"ครับๆ... ด..ได้โปรดเมตตาผมด้วย.." ชายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงอิดโรย หญิงวัยกลางคนแ้ก้เชือกที่พันธการออกให้เป็นอิสระ ชายหนุ่มจูบที่ริมฝีปากของอีกฝ่าย แต่แล้วก็มีเสียงประท้วง "ฮึ้ย!! ไม่ได้เรื่อง จูบไม่ถึงใจเลย ทำให้ดีๆหน่อยสิ!"

พูดจบก็เงื้อมือฟาดแส้ลงไปบนร่างของชายหนุ่ม ชายหนุ่มสะดุ้งสะท้านกดจูบเพิ่มน้ำหนัก รุนแรงดุดัน "อืม...ใช่ล่ะ แบบนี้สิ อืม...และแล้วเกมตัณหาที่รุนแรงดิบเถื่อนหลายต่อหลายรอบก็จบลง แต่กว่าจะได้อย่างใจแขกผู้ใช้บริการ ชายหนุ่มก็ต้องถูกเฆี่ยนตี อย่างหนักจนร่างกายมีแต่รอยแผลอยู่เต็มตัว

"โฮ้ย!! กว่าจะได้อย่างใจ ต้องให้เจ็บตัวก่อนเหรอ? เอานี่เงิน" พูดเสร็จก็โยนธันบัตรปึกหนึ่งลงบนเตียงแล้วจากไป

"หึ...ชายหนุ่มกำธนบัตรนั้นจนยับยู่ยี่ ยิ้มอย่างเย้ยหยันในชะตาชีวิตตนเอง   "ชีวิตของเรามันมีค่าเพียงแค่ไอ้เศษเงินแค่นี้สินะ" ชายหนุ่มนึกย้อนกลับไปถึงชะตาชีวิตที่ผ่านมาของตนเองจนมาอยู่ที่แห่งนี้

เขาชื่อยศ เป็นเด็กกำพร้าของสถานสงเคราะห์ที่วันหนึ่งขณะเขาอายุได้ 10ขวบ หลงคิดว่าตนเองโชคดี ว่ามีผู้ใจดีรับไปอนุเคราะห์เลี้ยงดูแต่กลับกลายเป็นว่า ผู้ที่มารับคือแม่เล้าของซ่องรื่นเริงสวาท และจากนั้นชีวิตราวกับขุมนรกของเขาก็เริ่มต้นขึ้น ตั้งแต่จำความได้เขามักฝันประหลาดเกี่ยวกับชายคนหนึ่งที่ไม่รู้ว่าเป็นใคร ชายผู้นั้นมักทำทารุณกรรมกับหญิงสาวที่ตัวเองร่วมรักด้วยหลายต่อหลายราย อย่างไร้ความปราณี เขาไม่รู้ว่าทำไมต้องฝันถึงเหตุการณ์นั้นซ้ำๆ ราวกับเป็นเรื่องของตนเอง  

ตั้งแต่ที่แม่เล้ารับตัวเขามา ก็ชอบเรียกเขาไปร่วมรักด้วย แต่กว่าจะมาถึงเกมสวาท เขาก็ต้องรับการทรมานที่รุนแรง ทุกข์ทรมานโดยไม่นึกสงสารเขาที่ยังเป็นเด็กแม้แต่น้อย และยังบังคับให้รับแขกตั้งแต่ 10 ขวบ ซึ่งเขาในตอนนั้นยังไม่ประสีประสาอะไรเลย ก็ต้องมาทนรับแขกที่น่าสะอิดสะเอียน หากเขาร้องไห้ งอแงก็จะถูกเรียกไปลงโทษอย่างหนัก ชะตากรรมอันเลวร้ายของเขาผ่านไปอย่างขมขื่นทุกวัน จนหมดอาลัยตายอยาก เพราะโอดครวญไปก็เท่านั้น ได้แต่ก้มหน้ารับชะตากรรมจนมาถึงตอนนี้ เขาโตเป็นหนุ่มอายุ 22

วันเวลาของเขาผ่านไปด้วยหัวใจด้านชา จนตอนนี้เขาชินซะจนเลิกคร่ำครวญแล้ว เขาคงเคยทำเวรทำกรรมมา จึงต้องมาพบชะตาชีวิตที่เลวร้ายนี้ ช่างเถอะถ้าหากนี่คือ หนี้กรรมที่เขาต้องชดใช้ เขาก็จะยอมรับมัน และหากมีโอกาสเขาจะขอสร้างแต่กรรมดี เผื่อว่าวันหนึ่งเคราะห์กรรมของเขาจะสิ้นสุดลง ที่เขาไม่รู้ว่าวันนั้นจะมาถึงเมื่อไหร่

----------------------------------------------------------------

สวัสดีค่ะ พบกับ nightshadow เป็นเรื่องที่สองแล้วนะคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับ การกลับชาติมาเกิดของตัวละครในเรื่อง ถึงคราวนางร้าย ทะลุมิติ ที่เคยมีกรรมพัวพันต่อกันมา ได้แก่อ๋องหย่วนฉี พราวนภา ฮ่องเต้เทียนฟง และเหม่ยเซียน ที่ตอนนี้มาเจอกันในชาติภพใหม่  

เรื่องนี้ยศพระเอกของเรื่องจะมีชะตากรรมดราม่ารันทดมาก เนื่องจากมีกรรมเก่าตอนเป็นอ๋องหย่วนฉี