ชายบำเรอ

ท่านชายทินกรได้แต่ยืนเจ็บใจและตกใจ ด้วยไม่คิดว่าการที่เขาสั่งห้ามเพชรลดาไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกับยศนอกจากคนรักจะไม่เชื่อฟังแล้ว ยังเป็นฝ่ายขอเว้นระยะห่างจากเขาอีก เขาได้แต่คิดว่า... การที่เขาซึ่งเป็นคนรักของเธอจะหึงเธอที่เป็นคนรักมันผิดด้วยหรือ?  

คนเราว่ากันว่าพื้นฐานของความรักจะมั่นคงได้ อยู่ที่การเชื่อใจกัน และตอนนี้เมื่อไม่มีความเชื่อใจกันเกิดขึ้น สถานการณ์ความรักจึงสุ่มเสี่ยงที่จะสั่นคลอนอย่างมาก และในตอนนี้ท่านหญิงมาริสาก็ไม่พลาดที่จะทำให้ทุกอย่างมันแย่ลงไปกว่าเดิม

"อุ้ย! ไม่อยากเชื่อเลยจริงๆนะเนี่ย... เฮ้อ! ตอนที่หญิงเสนอให้ท่านชายยื่นคำขาดกับลดาไป ใจก็ยังคิดอยู่เลยว่า ให้ยังไง๊.. ยังไง ลดาก็ต้องเห็นท่านชายสำคัญกว่า ชายบำเรอจากซ่องอยู่แล้ว แต่พอมาเห็นแบบนี้ จากที่ตอนแรกคิดว่าที่ลดาซื้อยศมาจากซ่องเพราะชอบใจเป็นการส่วนตัว หญิงอาจจะคิดมากไป แต่ตอนนี้จะไม่ให้คิดก็ไม่ได้แล้วล่ะ"

"แต่ว่านะเพคะ หญิงว่าสถานการณ์มันก็ยังไม่ย่ำแย่เกินจะแก้ไขนะเพคะ แต่หากคิดจะทำอะไรก็ต้องทำตอนนี้ล่ะ ขืนช้าไปกว่านี้อาจจะสายเกินไปก็ได้นะเพคะ หญิงพอจะมีวิธีอะไรดีๆช่วยท่านชายในเรื่องนี้ได้ มันก็ขึ้นอยู่กับท่านชายเองว่าจะเอาด้วยมั้ยล่ะเพคะ?

ท่านชายทินกรที่ในขณะนี้กำลังจิตตกและกลัวเสียคนรักจึงรีบถามด้วยความสนใจเพราะสำหรับเขาแล้ว ไม่ว่ายังไงก็ไม่อยากจบสิ้นกับเพชรลดาและที่สำคัญเขาไม่ต้องการเสียเธอไปให้กับชายบำเรอคนนั้นแน่ 

"จริงเหรอ หญิงสา ? มีวิธีอะไรดีๆช่วยผมได้จริงเหรอ?"

"จริงสิเพคะ!  ถึงยังไงท่านชายก็คบและผูกพันกับลดามา 2 ปี เยื่อใยมันก็คงยังไม่ถึงกับขาดลงซะทีเดียวหรอกเพคะ แต่อาจจะต้องมีตัวช่วยกระตุ้นให้ลดาเห็นว่าท่านชายสำคัญแค่ไหน? ว่ากันว่าคนเราจะเห็็นค่ากันก็ต่อเมื่อจะเสียไป ในเมื่อลดาเป็นฝ่ายขอเว้นระยะห่างจากท่านชาย ท่านชายก็น่าจะถือโอกาสนี้ทำเป็นเฉยชาหมางเมินใส่ แล้วถ้าจะให้ดีก็น่าจะทำให้หึง โดย ท่านชายแกล้งทำเป็นเปลี่ยนใจจากลดา แล้วทำให้ลดาเห็นว่าท่านชายกำลังสนใจในตัวหญิง"

"ทำแบบนั้น ลดาที่กำลังคิดว่าจะเสียท่านชายไป ก็ต้องเห็นค่าของท่านชายจนยอมทิ้งไอ้ชายบำเรอที่ชื่อยศนั่น กลับมาหาท่านชายแน่ๆเพคะ ไม่ทราบว่าท่านชายจะเห็นด้วยกับหญิงมั้ยเพคะ?"

ท่านชายทินกรที่ตอนนี้กำลังถูกความกลัวการเสียคนรักครอบงำ จนขาดสติที่จะยั้งคิดใดๆ ตัดสินใจที่จะทำทุกอย่างเพื่อดึงเพชรลดาให้กลับคืนมา จึงหลงเดินเข้าไปในเกมของท่านหญิงมาริสาโดยไม่รู้ตัว ตอนนี้เขาคิดแต่เพียงว่าไม่ว่าจะต้องใช้วิธีใด ก็จะทำเพราะไม่อยากจะเสียคนรักไป จึงตอบตกลงทันทีโดยไม่ต้องคิดนาน

"ตกลง! เอาแบบนั้นก็ได้ ลดาจะได้รู้ว่าผมมีค่ามากกว่าไอ้ยศ ไอ้ชายบำเรอจากซ่องนั่นมากแค่ไหน"

ท่านชายทินกรไม่รู้ตัวเลยว่า ความจริงเขาในตอนนี้ยังไม่ได้เสียคนรักไปอย่างที่กำลังวิตกเลย เพราะเพชรลดาทำดีกับยศในฐานะเจ้านายลูกน้องเท่านั้นแต่เพราะความคิดมากหวาดระแวงทำให้การตัดสินใจของตนในครั้งนี้ กำลังจะ เดินทางไปสู่จุดที่เขาต้องเสียเธอไปจริงๆ