ชายบำเรอ

เพชรลดานั่งอยู่กับยศด้วยสีหน้าซึมเศร้า เพราะกำลังไม่เข้าใจว่ามันกำลังเกิดอะไรขึ้นกับความรักของเธอกับท่านชายทินกรกันแน่ เธอคบกับชายหนุ่มมาแล้ว2ปี รู้จักชายหนุ่มดีว่า เป็นคนเข้าใจอะไรง่ายและเป็นคนมีเหตุผลเสมอ แต่ตอนนี้ คนรักของเธอเปลี่ยนไป ทั้งที่เธอก็อธิบายทุกอย่างชัดเจนแล้ว แต่ก็ไม่ยอมเข้าใจ จนต้องทะเลาะกัน

"ผมต้องขอโทษคุณเพชรลดาด้วยนะครับ เป็นเพราะผม ทำให้คุณเพชรลดาต้องทะเลาะกับท่านชาย"  ยศอดที่จะนึกโทษตนเองไม่ได้ ที่เป็นต้นเหตุให้เธอต้องทะเลาะกับคนรัก

"ไม่เป็นไรหรอกยศ... เธอไม่ได้ทำอะไรผิดเสียหน่อย แล้วถ้าเป็นเรื่องที่ฉันทำดีกับเธอ ถ้าหากจะโทษมันก็ต้องโทษตัวฉันก่อนสิ เพราะเธออยู่ของเธอดีๆ แต่การที่ฉันยุ่งกับเธอ ทำให้เธอต้องเดือดร้อนโดยไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรเลยน่ะ"

"ฉันไม่เข้าใจเลยนะยศ ปกติท่านชายทินกรเป็นคนมีเหตุมีผลเสมอ แต่คราวนี้ฉันอดที่จะคิดไม่ได้ว่า ท่านชายเหมือนจงใจจะหาเรื่องทะเลาะกับฉันมากกว่า เพราะฉันก็พูดทุกอย่างชัดเจนดีอยู่แล้ว ไม่น่าเข้าใจยากอะไรเลย"

"ผมว่าคุณเพชรลดาใจเย็นๆ ดีกว่านะครับ ค่อยๆพูดจากันดีๆ ท่านชายอาจจะกำลังโกรธ แต่คงไม่มีอะไรหรอกครับ ผมว่าตอนนี้พวกเราไปหาท่านชายกันใหม่ดีกว่านะครับ ลองไปปรับความเข้าใจกันใหม่ ผมก็จะช่วยยืนยันด้วยอีกแรงดีไหมครับ?                      

"อืม... ไปสิ ขอบใจนะยศ"

เพชรลดากับยศตัดสินใจเดินกลับไปหาท่านชายทินกรเพื่อปรับความเข้าใจกันอีกครั้ง      แต่พอกลับไปอีกครั้ง ก็พบว่าชายหนุ่มกำลังอยู่กับท่านหญิงมาริสา พอท่านชายเห็นทั้งสองเดินไปหา ยังไม่ทันที่เพชรลดาจะกล่าวอะไร ก็เป็นท่านชายที่เอ่ยขึ้นก่อน

"ลดา ผมว่าจะเดินไปบอกคุณอยู่พอดีว่า ผมกับหญิงสาจะออกไปทานข้าวกันข้างนอก แล้วก็ว่าจะพาหญิงสาไปเที่ยวที่วังของผมต่อด้วยเลย วันนี้ผมคงไม่ได้อยู่ทานข้าวที่นี่นะครับ" กล่าวจบก็โอบเอวท่านหญิงมาริสาเดินไปจะขึ้นรถแต่แล้วท่านหญิงมาริสาก็กระซิบที่ข้างหูท่านชายว่า 

"ท่านชายเพคะ เดี๋ยวหญิงขอตัวไปบอกอะไรลดาไว้หน่อยก็แล้วกันนะเพคะ คือหญิงรู้สึกกลัวจะเป็นเรื่องใหญ่เกินไป ถึงจะเป็นแค่การทำให้หึงแต่ก็ไม่อยากให้มันเกินไปนักน่ะเพคะ"  พอกล่าวจบก็เดินกลับมาหาเพชรลดากับยศแล้วเอ่ยว่า

"ความจริงฉันก็ไม่อยากจะบอกอะไรที่มันสะเทือนใจเธอหรอกนะเพชรลดา แต่ก็อยากจะบอกไว้ให้เอาบุญ เธอจะได้ทำใจซะตั้งแต่เนิ่นๆ ความจริงแล้วตอนที่ท่านชายพาฉันไปส่งโรงพยาบาลวันนั้น ท่านชายเอ่ยปากขอคบกับฉัน แล้วเขาเองก็ว่าจะหาโอกาสบอกเรื่องนี้กับเธอ แล้วพอมีเรื่องของไอ้ยศที่เธอซื้อมาจากซ่อง ท่านชายก็เลยใช้เรื่องของชายบำเรอคนนี้ให้เป็นประโยชน์หาเรื่องทะเลาะกับเธอ เพื่อหวังหาข้ออ้างจะเลิกกับเธอแล้วมาหาฉันแทน ฉันนึกสมเพชเวทนาเธอ ก็เลยมาบอกเธอไว้ไม่ให้เธอหลงเป็นอีโง่ ฉันไปก่อนล่ะนะ"

ท่านหญิงมาริสากล่าวประโยคทิ้งระเบิดไว้แล้วเดินกลับไปขึ้นรถของท่านชายทินกรด้วยความสะใจ