Normal love ความรักธรรมดาของสาวโลกสวย >_<

บทที่ 4

ความเห็นแก่ตัวของฉัน

                10.20

                เฮือกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!

                เมื่อสติกลับมาครบดังเดิม ข้าพเจ้าก็ได้แต่ถามตัวเองว่า...

                ‘เมื่อคืนแกทำอะไรลงไป!!’

                เมื่อนึกขึ้นได้ดังนั้นก็เปิดคอมตัวโปรดที่ต่อเข้ากับจอทีวี 32 นิ้วทันที ให้ตายเถอะ หวังว่าสิ่งที่ทำลงไปมันจะเป็นเพียงแค่ความฝัน T^T

                แต่มันก็เป็นฝันที่ดีนะ =w=..

                ไม่ได้สิ! เป็นผู้หญิงจะทำแบบนั้นได้ยังไง มันน่าอายจะตาย ไม่นะ!! TOT

                สงสัยปนงง และสับสันล่ะสิว่าฉันร้อนรนอะไรนักหนา ก็เมื่อคืนฉันดันไปฝันเรื่องดี ๆ แต่น่าอายสุด ๆ ที่เหมือนจริงมาก ๆ มาน่ะสิ แล้วเรื่องที่ฉันฝันก็คือ

                ฉันสารภาพรักพี่ลีโอ!!

                โอ๊ย!! เธอเป็นผู้หญิงนะบานาน่า ไปบอกชอบผู้ชายก่อนได้ยังไง >O<!!

                แต่ก็ดีที่พี่เขาก็รู้สึกเหมือนกับเรา =///=

                อ๊ายยย!! ไม่นะ ฉันไม่ได้บอกชอบไปจริง ๆ หรอกใช่ไหม? TTOTT

                พรึ่บ!!

                เอ้า! หน้าจอติดแล้ว! เอาล่ะ ฉันต้องเช็คสิ่งที่ฉันสนทนากับพี่เขาเมื่อคืนนี้ก่อนว่าคุยอะไรไปบ้าง หวังว่าฉันคงไม่พูดเรื่อยเปื่อยเล่าเรื่องชีวิตกะโปก ๆ ของตัวเองให้พี่เขาฟังหรอกนะ ฉันเป็นพวกเมาแล้วชอบพูดจาไร้สาระอยู่ด้วย แล้วไอ้เรื่องที่พูดส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องของตัวเอง ฉันคงไม่ได้เล่าความลับที่สุดแสนจะน่าอายของตัวเองให้เขาฟังนะ T^T

                ฉันเปิดเฟสบุ๊คขึ้นมาแล้วเลื่อน ๆ ขึ้นไป อ่านไปเรื่อย  ๆ น่าอายชะมัด พิมพ์ผิดจนอ่านไม่ออกก็มี นี่ฉันเมาหนักขนาดนั้นเลยเหรอ บางทีพิมพ์อะไรไปก็จำไม่ได้ สติขาดไปเป็นห้วง ๆ จำได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่สิ่งที่ตราตรึงอยู่ในสมองและหัวจิตหัวใจของฉันก็คือ ฉันเป็นฝ่ายไปบอกชอบเขาก่อน! น่าอายชะมัด ขอให้มันเป็นความฝันทีเถอะ!T^T

                ‘ฉันชอบนายนะ’

                กรี๊ดดดดดด!! ฉันไม่ได้ฝันไป มันคือเรื่องจริง!! จู่ ๆ หน้าก็ร้อนเหมือนไข้ขึ้นกะทันหัน มือไม้อยู่ไม่เป็นสุข จับนั่นจับนี่ กอดหมอน ทึ้งหัว ลูบหน้า แล้วก็หยิกขาตัวเองเล่น ไม่นะ! ฉันกลายเป็นผู้หญิงหน้าไม่อายไปซะแล้ว TOT

                ‘ฉันก็ชอบเธอเหมือนกัน’

                อันนี้ฟินกว่า อ่านกี่ที ๆ ก็เขิน จู่ ๆ มันก็ห้ามปากตัวเองไม่ให้ยิ้มไม่ได้ อ๊ายย! ฉันฉีกยิ้มกว้างจนแก้มยกขึ้นไปบังตาหมดแล้ว เฮือกกก!! ตื่นเต้นจนหายใจไม่ทัน ฉ...ฉันกำลังจะขาดอากาศหายใจด้วยความปลื้มปีติ!! ถ้ารู้ว่าพี่ลีโอเขาคิดแบบเดียวกับฉัน ฉันคงไม่บอกชอบเขาก่อนหรอก ฉันอยากถูกบอกรักก่อนนี่นา เป็นผู้ชายต้องบอกผู้หญิงก่อนเซ่! TOT

                แต่ก็ดีแล้วนี่ อย่างน้อยก็ได้รู้ความในใจของพี่เขาล่ะ >_<

                โอ๊ยย!! น่าหงุดหงิดเว้ย! ทำไมฉันต้องเป็นเด็กน้อยใสซื่อบอกเขาไปตรง ๆ ว่าชอบด้วยนะ หัดเป็นผู้หญิงอ้อมค้อมขี้อายบ้างสิ ทำไมกินเหล้าแล้วชอบทำตัวหน้าด้านจังเลยหา?? โธ่! ยัยบานาน่าเป็นผู้หญิงที่ไม่น่าค้นหาเอาซะเลย บอกไปหมดเปลือกแบบนั้นแล้วจะมีอะไรให้เขาอยากรู้อีกล่ะ  ทีนี้ฉันจะทำตัวยังไงกับพี่เขาดีเนี่ย TTOTT

                ติ๊ง!!

                อ๊ะ! มีคนทักแชทมานี่ ใครน่ะ? คงไม่ใช่เพื่อนในมอเรียกให้ไปรับน้องในเวลาแบบนี้หรอกนะ ฉันไม่พร้อมย่ะ น้ำยังไม่ได้อาบเลย กลิ่นเหล้าก็หึ่งด้วย =.,=

                (ว่าไงน้องเอ๋อ ^^)

                เอ๊ะ เรียกฉัน ‘เอ๋อ’ แบบนี้เป็นใครไปไม่ได้นอกจากคนคนนั้นแล้วล่ะ!

                “อะไรคะคุณแม่” ถึงเมื่อคืนจะเมาและสมองจะเบลอ จำได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่อย่างน้อยฉันก็จำได้นะ ว่าพี่ลีโอตั้งฉายาให้ฉันว่า ‘ น้องเอ๋อ’ >_<

                (ง้อวว น่ารักอ่ะ >_<) อ๊ายย ชมกันแบบนี้ก็เขินแย่สิ >///< วันนี้ฉันต้องมีโชคแน่ ๆ! ตื่นมาก็เจอแต่เรื่องดี ๆ เลย

                จะว่าไปพี่ลีโอเขาเป็นคนอัธยาศัยดีนะ ทั้งที่ฉันเป็นคนบอกชอบเขาก่อนแท้ ๆ แต่เขากลับทำเหมือนเรื่องนั้นไม่เคยเกิดขึ้นแล้วทักแชทมาอย่างเป็นปกติ อ๊าย!! ถ้าฉันเป็นฝ่ายถูกบอกชอบคงไม่ทักก่อนแบบพี่ลีโอหรอก ถ้าเป็นฉัน ฉันจะรอให้เขาทักมาก่อน เพราะเกิดเป็นลูกผู้หญิงต้องเล่นตัวยังไงล่ะ! จะทักคนที่ชอบเราก่อนไม่ได้เด็ดขาด!! เอ๊ะ หรือว่าพี่เขาเป็นผู้ชายก็เลยไม่คิดแบบเดียวกับฉันนะ? =_=

                ช่างเถอะ แต่ตอนนี้ฉันมีความสุขสุด ๆ เลยล่ะ >_<

                (ทำอะไรอยู่เนี่ย?)

                “เพิ่งตื่นน่ะ แหะ ๆ” อันที่จริงฉันจะโกหกว่าไม่ได้นอนเพราะอยากใส่บาตรแต่เช้าและช่วยเเม่ทำความสะอายบ้านก็ได้ ฉันจะได้กลายเป็นคนดีในสายตาของพี่เขาไง >_< แต่ไม่!! ฉันไม่ใช่พวกสร้างภาพแบบนั้น ฉันต้องทำให้เขารู้ว่าตัวตนที่แท้จริงของฉันเป็นยังไง ความรักของฉันต้องรักจากตัวตนภายใน ไม่ใช่ภายนอก!!

                และตอนนี้ฉันกำลังทำให้พี่เขารู้ว่าแท้จริงแล้วฉันเป็นคน ‘ขี้เกียจ’ !!!

                ดูสิจะรับได้หรือเปล่า คิคิคิ >_<

                (ตื่นสายจุง ไปอาบน้ำได้แล้วปะ)

                “ขี้เกียจอ่ะ -3-”

                (ไม่เหม็นตัวเองหรือไง? -_-) จะว่าไปมันก็เหม็นนะ มันโสโครกมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วอ่ะ -O- แต่ฉันก็อยากคุยกับพี่เขาก่อนนี่!

                “ขี้เกียจคือขี้เกียจ แล้วนายอ่ะทำอะไร?”

                (ที่มอมีกิจกรรมก็เลยต้องมานั่งเฝ้าน้อง มาตั้งแต่แปดโมงครึ่งแล้วเนี่ย เบื่อชะมัด ร้อนก็ร้อน ง่วงก็ง่วง ไม่มีอะไรให้ทำเลย -_-)

                “หา?? แปดโมงครึ่ง?? งั้นนายก็ไม่ได้นอนสิ -O-” เราเลิกสนทนากันตอนเจ็ดโมงครึ่งนี้ ถ้าเป็นแบบนี้ก็เหมือนกับฉันทำลายการพักผ่อนของเขาน่ะสิ ผิดที่ฉันเอง ฉันเป็นคนรั้งเขาไม่ให้ไปนอนเอง เเหม ก็ตอนนั้นฉันอยากคุยกับเขานี่นา ถ้ารู้ว่าเขามีกิจกรรมเช้า ๆ แบบนี้คงไล่ให้นอนไปนานแล้วอ่ะ T^T

                (ประมาณนั้น ฉันเพิ่งคิดได้ว่ามีกิจกรรมน่ะ แหะ ๆ =_=;;)

                “ทำไมเป็นคนขี้ลืมแบบนี้ -_-”

                (จริง ๆ ไม่ได้ลืมหรอก แค่เมื่อคืนอยากคุยกับเธอนาน ๆ เท่านั้นเอง) เพราะเหตุนี้เขาจึงไม่ยอมไปนอนสักทีสินะ!!

                แต่เขินอ่ะ ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ พูดตรงชะมัด >///<

                ดีจัง...ความรู้สึกแบบนี้แหละที่ฉันต้องการ คนที่เป็นกันเอง คนที่สนใจฉัน คนที่ร่าเริงและสดใสอยู่ตลอดเวลา เขาไม่ได้เปลี่ยนไปเลย จะผ่านไปกี่ปีเขาก็ยังอ่อนโยนเหมือนเดิม เขาทำให้ฉันคิดถึงความสุขในอดีต...ในตอนนั้นที่เราคุยกัน มันรู้สึกแบบนี้แหละ ฉันชอบความรู้สึกนี้!! นี่แหละคนที่ฉันต้องการ ฉันจะไม่ทำพลาดเหมือน ‘วันนั้น’ อีกแล้ว!!

                ติ๊ง!!

                จู่ ๆ ก็มีแชทเด้งขึ้นมาอีกสองแชท คนพวกนี้นัดกันทักหรือไงถึงได้เด้งขึ้นมาในเวลาใกล้เคียงกันแบบนี้ แต่ฉันชอบนะ ก็คุยแชททีละหลาย ๆ คนมันสนุกดีนี่ อ้อ ฉันไม่ได้เป็นคนเจ้าชู้นะ จะเจ้าชู้ได้ไงในเมื่อฉันยังไม่มีใคร หึ!

                จริง ๆ ฉันเป็นพวกขี้เหงาต่างหาก ใครทักมาฉันก็คุยกับเขาหมดนั่นแหละ แต่ฉันไม่เคยคุยกับใครในเชิงรักใคร่เลยนะ คนที่คุยกับฉันทุกคนฉันให้ได้แค่เพื่อนเท่านั้น ฉันชัดเจนทุกอย่าง บอกว่าเพื่อนคือเพื่อน!! แต่ก็ยังมีบางคนที่ไม่ยอมฟัง พยายามตื๊อให้ฉันใจอ่อน แต่ไม่เลย นายไม่ใช่สเป็คฉันย่ะ!!-3-

                (ตื่นยังวะ?) >> ชายคนที่ 1 (เบลซ)

                (บานาน่าทำอะไรอยู่เหรอ ^^) >> ชายคนที่ 2 (เป้)

                (เดี๋ยวว่าจะกลับหอไปนอนแล้ว ไม่ไหวว่ะ) >> พี่ลีโอ >_<

                ถ้าหัวใจของฉันยังไม่มีใคร ฉันจะตอบแชททุกคนในเวลาใกล้เคียงกัน แต่นี่ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว ฉันอยากจะมั่นคงในพี่ลีโอเพียงคนเดียว แต่ความรักมันเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน บางทีฉันกับพี่ลีโออาจจะเข้ากันไม่ได้ก็ได้ ถ้าฉันเลิกคุยกับชายคนที่ 1 และคนที่ 2 ไป แล้วในวันที่ฉันไม่เหลือใครล่ะ ฉันจะมีใครให้คุยด้วยได้อีก...

                ฉันมันเห็นแก่ตัวจริง ๆ

                แต่ฉันไม่เคยคิดที่จะจริงจังกับสองคนนั้นอยู่แล้ว จะเลิกคุยกับพวกนั้นตอนนี้เลยก็ได้ พวกนั้นจะได้ไม่ต้องมาเสียเวลากับคนอย่างฉัน คนอย่างฉันที่ไม่มีทางเลือกเขาทั้งสองคนอย่างแน่นอน

                “กลับไปเล้ย รีบ ๆ กลับไปนอน เดี๋ยวเป็นลมไปจะอายน้อง ๆ นะ ฮ่า ๆ” แล้วในที่สุดฉันก็เลือกตอบพี่ลีโอก่อนเป็นคนแรก เขาเป็นคนสำคัญของฉันนี่นา >_<

                (เดี่ยวกลับแล้วล่ะ ง่วงโคตร ๆ =O=) ไม่แปลกที่แกจะง่วง เล่นไม่หลับไม่นอนเลยนี่หว่า น่าสงสารแฮะ แต่ในขณะเดียวกันก็น่ารักมาก ๆ เลยล่ะ >///<

                และในระหว่างที่ฉันรอพี่ลีโอตอบ ฉันก็คุยแชทกับอีกคน

                ชายคนนี้ชื่อ ‘เป้’ เขาเป็นคนนักกีฬาบาสเก็ตบอลที่แห้งที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมา เขาสูง ผอม ขาว แล้วก็ลีบ ดูกี่ที ๆ ก็เหมือนถั่วงอก -_-

เป้

                เขาชอบฉันตอนไหนไม่รู้ ที่รู้คือเขาเป็นเพื่อนกับชายคนที่1 ....

                เขาคนนั้น ชื่อ ‘เบลซ’ เป็นผู้ชายที่ดีทีเดียว เขาเป็นนักบาส สูง เรียนเก่ง หุ่นดี เขาอาจจะดีกว่าพี่ลีโอเลยก็ได้ ฉันเคยรู้สึกดีกับเขามาก ๆ และเขาก็รู้สึกดีกับฉันมากเหมือนกัน จะว่าฉันเป็นรักแรกที่ยากจะลืมของเขาเลยก็ได้ และฉันก็เป็นคนทำร้ายเขาเช่นกัน...

เบลซ

 ___________________________

เรื่องนี้เราจะเน้นไปที่ความรักของบานาน่าน้ะจ้ะ

มีชายให้จิ้นหลายคนค่ะ

55555555